เมื่อฉินสือโอวได้ฟังคำแนะนำ เขาก็พูดมาอย่างชอบใจว่า “ผมต้องการห่านสายพันธุ์นี้”

ชายแก่มองเขาด้วยสายตาประหลาดใจ ถ้าหากว่าเลี้ยงห่านหนึ่งคู่ก็พอจะเข้าใจได้ แต่นี่ต้องการเลี้ยงเป็นฝูง เอาไปทำอะไรกันนะ?

ฉินสือโอวพูดกลั้วหัวเราะว่า “ผมมีฟาร์มปลาอยู่ที่หนึ่ง พื้นที่ค่อนข้างกว้าง การเลี้ยงฝูงห่านจะช่วยให้เป็นที่นิยมมากขึ้น และห่านยังช่วยเฝ้าบ้านได้อีกด้วย”

ชายแก่คิดได้ในทันที เขาตอบกลับว่า “ถ้าเป็นแบบนั้น คุณต้องการห่านหัวสิงโตแบบไหน ผมมีตัวที่เหมาะสมกับความต้องการของคุณอยู่ ห่านไท่หู! อย่ามองว่ามันตัวเล็ก แต่ว่าห่านสายพันธุ์นี้นั้นแข็งแกร่งกว่าห่านหัวสิงโตหลายเท่า เมื่อก่อนผมเคยเลี้ยงพวกมันจำนวนหนึ่งไว้เป็นหมาเฝ้าประตู ทุกคนต่างโดนห่านไท่หูนี้ไล่หนีไปหมด”

ภายใต้การนำของชายแก่ที่พาฉินสือโอวไปเดินดูฟาร์มนั้น ฟาร์มที่นี่ถูกแบ่งเป็นหลายๆ ส่วน ส่วนใหญ่นั้นเป็นพื้นที่ที่เป็นดินโคลนและบึง ห่านฝูงใหญ่หลายฝูงเดินไปทั่วพื้นที่แห่งนี้

เมื่อเทียบกับฟาร์มก่อนหน้านี้ ห่านของที่นี่ดูดุร้ายกว่ามาก ส่วนใหญ่แล้วพวกมันจะเดินไปมา บางครั้งเมื่อพวกห่านเดินชนกันพวกมันก็ส่งเสียงร้องแล้วเริ่มต่อสู้กัน

จากที่ชายแก่แนะนำ ห่านตัวเล็กที่มีขนสีขาวพวกนั้นที่ทุกคนกำลังเห็นอยู่ในตอนนี้

เมื่อเทียบกับห่านเอ็มเด็นและห่านโทรเลาซ์ที่สามารถสูงได้ถึงขึ้นหนึ่งเมตรแล้วนั้น ห่านสายพันธุ์นี้ถือว่าตัวเล็กกว่า สูงได้เพียงครึ่งหนึ่งของสองสายพันธุ์นั้นเท่านั้น ขนของพวกมันนั้นเป็นสีขาวราวหิมะ แต่ขนบริเวณรอบดวงตาและที่คอนั้นเป็นสีดำ มีหงอนขนาดเล็กสีเหลืองอยู่ที่ด้านบนหัว ดูกระฉับกระเฉง ท่าทางในการกางปีกนั้นสวยงามมาก

“ห่านสายพันธุ์นี้ต่อสู้ได้ใช่ไหม?” ฉินสือโอวถามคำถามที่ตัวเองสงสัยออกมา

ชายแก่ยิ้มออกมา เขาทำเสียงเลียนแบบห่าน จากนั้นเจ้าห่านพวกนั้นก็วิ่งมาทางเขาทันที พวกมันเบียดกันเข้ามาเพื่อเข้าใกล้ชายแก่มากขึ้น พวกมันคิดว่าถึงเวลากินอาหารแล้ว

รั้วตาข่ายที่สร้างขึ้น ห่านไท่หูไม่สนใจความแข็งแรงของตาข่ายพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย ชายชราเอื้อมมือที่กำอยู่ออกมาแล้ววางไว้ที่พื้นเพื่อส่งสัญญาณให้ฉินสือโอวเตะห่านเหล่านั้น

ฉินสือโอวลองยื่นเท้าออกไปเตะเบาๆ ที่ห่านตัวใหญ่สีขาวหนึ่งทีด้วยความสงสัย ห่านตัวใหญ่ตัวนั้นสยายปีกและร้องตอบกลับออกมาสองสามครั้งทันที ฉินสือโอวยังคงไม่พูดอะไรออกมา

ผลปรากฏว่าผ่านไปไม่นาน ห่านสีขาวตัวใหญ่ตัวนั้นก็พุ่งเข้ามา ราวกับสุนัขที่ดุร้ายก็ไม่ปาน ปากของมันยังคงส่งเสียงร้องออกมาไม่หยุด ปากสีส้มของมันนั้นอ้ากว้าง แล้วพุ่งเข้ามายังเท้าของฉินสือโอวที่เป็นเป้าหมายอย่างดุร้าย มันสะบัดปากของตัวเองแล้วกัดเข้าที่เท้าของเขาทันที

ฉินสือโอวรีบถอยหลังหนีไป แต่ห่านตัวนั้นไม่ยอมปล่อยเขาไป มันวิ่งไล่ศัตรูอย่างแน่วแน่ด้วยความกล้าหาญ ห่านตัวนั้นกระพือปีกและใช้เท้าขนาดใหญ่ของมันวิ่งไล่หลังมาติดๆ เสียงร้องของมันนั้นสูงแหลม น้ำเสียงทรงพลังเป็นอย่างมาก ทำเอาฉินสือโอวเกือบจะฉี่ราด

ข้างในรั้วตาข่าย ฝูงห่านสีขาวและตัวที่อยู่ด้านนอกที่เป็นเพื่อนร่วมสายพันธุ์กันนั้นกำลังร่วมมือกันต่อสู้กับศัตรู เสียงร้อง ‘แคว๊กแคว๊ก’ ดังขึ้น ปีกของพวกมันกระพือไปมา ราวกับกำลังก่อจลาจลอยู่

ชายแก่สั่งให้ห่านสีขาวตัวใหญ่ตัวนั้นปล่อยฉินสือโอว เขาพูดกลั้วหัวเราะว่า “เป็นยังไง ห่านพวกนี้เก่งพอไหม?”

ฉินสือโอวรีบพยักหน้า แล้วพูดขึ้นว่า “เอาห่านสายพันธุ์นี้แล้วกัน มีกี่ตัว ผมก็เอาทั้งหมด”

ชายแก่ตอบกลับว่า “ห่านโตเต็มวัยที่อายุมากกว่าสิบเดือนมีทั้งหมดแปดสิบตัว ส่วนลูกห่านมีร้อยห้าสิบตัว คุณต้องการห่านแบบไหน? ผมแนะนำว่าควรเป็นห่านที่โตแล้ว อีกไม่นานก็จะเข้าฤดูหนาวแล้ว ลูกห่านจะไม่สามารถรอดผ่านฤดูหนาวไปได้”

“ผมต้องการทั้งหมด” เป็นอีกครั้งที่ฉินสือโอวแสดงถึงสไตล์การใช้เงินฟุ่มเฟือยของตนเอง

เมื่อมาคิดดูแล้ว พื้นที่ฟาร์มปลานั้นออกจะมากมาย ห่านสองร้อยตัวก็ใช้พื้นที่ไม่เท่าไรเอง ฉินสือโอวสนใจห่านหัวสิงโตที่มีจำนวนมากกว่า

ห่านหัวสิงโตนี้ตัวใหญ่มาก ห่านสายพันธุ์นี้เมื่อโตเต็มวัยจะมีน้ำหนักถึงแปดเก้าสิบกิโลกรัม ร่างกายแข็งแรง เสียงร้องทรงพลัง เมื่อเทียบราคาขายกับห่านโทรเลาซ์ที่ได้ชื่อว่าเป็นห่านที่ตัวใหญ่ที่สุดในโลกแล้วนั้นไม่ได้ต่างกันมาก

ห่านหัวสิงโตพวกนี้มีจำนวนที่มากกว่า ห่านโตเต็มวัยมีร้อยหกสิบตัว ลูกห่านอีกสี่ร้อยกว่าตัว

อย่ามองว่าห่านไท่หูนั้นตัวเล็ก แต่ราคาของมันนั้นสูงมาก ราคาของมันอยู่ที่สิบสี่ดอลลาร์แคนาดาต่อหนึ่งปอนด์ ส่วนห่านหัวสิงโตนั้นเพียงแค่สิบสองดอลลาร์แคนาดาเท่านั้น

ฉินสือโอวนั้นขี้เกียจที่จะคำนวณ เขาซื้อห่านโดยยึดจำนวนที่มากที่สุด ห่านไท่หูที่โตเต็มวัยตกตัวละร้อยยี่สิบดอลลาร์แคนาดา ส่วนลูกห่านนั้นยี่สิบดอลลาร์แคนาดา ห่านหัวสิงโตเต็มวัยตัวละสองร้อยหยวน และลูกห่านราคาสิบดอลลาร์แคนาดา

ฝูงห่านที่คละขนาดกันนั้น มีทั้งหมดแปดร้อยตัว ฉินสือโอวจ่ายเงินไปทั้งหมดห้าหมื่นดอลลาร์แคนาดา

เงินจำนวนห้าหมื่นดอลลาร์แคนาดานี้ ทำให้ชายแก่ดีใจเป็นอย่างมาก ห่านพวกนี้เป็นสายพันธุ์ที่เขาทุ่มแรงกายแรงใจทั้งหมดเพื่อนำเข้ามาจากประเทศจีน เนื่องจากเนื้อของพวกนั้นอร่อย เดิมทีเขาคิดจะสร้างแบรนด์เนื้อห่านของตัวเองในแคนาดา

แต่ใครจะรู้ว่าคนพื้นที่ที่นี่นั้นไม่สนใจกินเนื้อห่าน ที่พวกเขากินคือฟัวร์กราส์ ตับห่านไท่หูนั้นไม่เหมาะที่จะนำไปทำอาหาร และห่านหัวสิงโตที่แม้ว่าจะตัวใหญ่ แต่ตับของมันนั้นไม่ได้อร่อยมาก ที่ฉินสือโอวมารับพวกมันไปทั้งหมดนั้น ถือว่าเป็นการช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้เขาได้เป็นอย่างดี

ฉินสือโอวเสียเงินอีกหกพันกว่าดอลลาร์แคนาดาในการเช่ารถและเรือ บ่ายวันนั้นห่านเหล่านั้นก็ถูกส่งไปยังฟาร์มปลาอย่างยิ่งใหญ่

เมื่อใกล้ถึงฟาร์มปลา ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องส่งห่านพวกนั้นถึงบนฝั่ง เรือที่ขนพวกมันมาสามารถเปิดกรงเหล็กแล้วปล่อยพวกมันลงทะเลได้เลย

ทันใดนั้น บริเวณน่านน้ำของฟาร์มปลาก็ราวกับเป็นการเปิดหม้อต้ม ห่านขนาดเล็กใหญ่จำนวนแปดร้อยตัวนั้นลอยตัวอยู่กลางทะเล เสียงร้องของมันดังสนั่นหวั่นไหว จนแทบจะพลิกทะเลแห่งนี้เป็นฟาร์มห่าน

หลังจากที่ปล่อยห่านทุกตัวลงทะเลแล้ว งานของก็ฉินสือโอวก็สิ้นสุดลง เรือส่งห่านก็กลับไปแล้ว

พวกห่านไม่ได้ต่อสู้กันในทันที พวกมันรีบหนีออกจากคลื่นทะเลพวกนี้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน ไม่นาน พวกห่านก็ขึ้นมาอยู่บนชายหาด

พวกของฉินสือโอวพากันมามองดูห่านที่ชายหาดกันอย่างสนอกสนใจ ห่านจำนวนสิบกว่าตัวหลังจากที่ขึ้นมาบนชายหาด พวกมันก็สะบัดขนของตัวเอง จากนั้นก็เดินเลียบชายฝั่งไปเรื่อยๆ

หู่จือ เป้าจือและฉงต้ามองไปยังห่านตัวอ้วนพวกนั้นด้วยความสนุกสนาน พวกมันตัดสินใจวิ่งเข้าไปหยอกล้อห่านพวกนั้น

เมื่อเห็นว่าเจ้าสุนัขพวกนั้นวิ่งเข้าไปอย่างสนุกสนาน ฉินสือโอวก็รู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน ที่ชายฝั่งนี้เป็นพื้นที่ของห่านไท่หูฝูงใหญ่นะ เขารู้ถึงความเก่งกาจของห่านพวกนั้นดี เพราะเขาสัมผัสประสบการณ์ตรงมาแล้ว

ฉินสือโอวอยากจะหยุดพวกมัน แต่หู่จือนั้นเคลื่อนตัวไปอย่างรวดเร็ว และได้เข้าไปอยู่ในฝูงห่านแล้ว มันยกอุ้งเท้าขึ้นตะปบ ดัง ‘พั่บ’ ลงไปที่คอของห่านตัวหนึ่ง หลังจากนั้นมันก็กระโดดถอยออกมา แล้วก็กระโดดเข้าไปอีกครั้งหวังจะใช้อุ้งเท้าตะปบเข้าไปที่ห่านตัวใหญ่อีกหนึ่งตัว

“แคว๊ก แคว๊ก!” ห่านทั้งฝูงเกิดอาการโมโหขึ้นมาทันที ห่านตัวหนึ่งโก่งคอไปข้างหน้า ราวกับงูที่ตั้งท่าจะพุ่งเข้าฉก มันอ้าปากอันแหลมคมของตัวเองแล้วกัดเข้าไปที่แก้มของหู่จือ แล้วบิดอย่างรุนแรง…

“เอ๋ง…” หางของหู่จือนั้นตกลงทันที มันรู้สึกเจ็บเป็นอย่างมาก ผิวหนังบนใบหน้าของสุนัขลาบราดอร์นั้นอ่อนโยนเป็นอย่างมาก โดนห่านไท่หูกัดเข้าไปแบบนี้ ฉินสือโอวรู้สึกเจ็บแทนหู่จือขึ้นมาทันที!

ที่เลวร้ายไปกว่านั้น คือหู่จือนั้นฆ่าตัวตายโดยการกระโดดเข้าไปฝูงห่าน ทำให้โดนห่านโจมตีทั่วทุกทิศ ปากเหล่านั้นจิกเข้ามาราวกับห่าฝนทั่วร่างกายของมัน หู่จือนั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดไม่หยุด

เมื่อเป้าจือที่พึ่งมาถึงฝูงเป็ดได้ยินเสียงร้องอันเจ็บปวดของน้องชายตนเอง มันก็รีบเบรกฝีเท้าของตัวเองทันที ดวงตากลมโตอันน่ารักของมัน กำลังมองไปยังห่านตัวหนึ่งที่กำลังอ้าปากแล้วหันมาทางนี้!

“เอ๋ง เอ๋ง!” เป้าจือร้องออกมาด้วยความกลัว มันรีบวิ่งกลับไปทางเดิมทันที หู่จือใช้ประโยชน์จากจังหวะนี้ กลิ้งตัวออกมาจากบริเวณนั้น แล้ววิ่งสะบัดหางกลับมาอย่างรวดเร็ว

ห่านไท่หูที่ถูกทำให้โมโหนั้นจะไม่ยอมปล่อยศัตรูของตนไปง่ายๆ พวกมันเริ่มเดินตามหลังเจ้าสุนัขสองตัวที่วิ่งไปอย่างช้าๆ พวกมันดูทรงพลังมากขึ้น ห่านตัวใหญ่แต่ละตัวนั้นสยายปีกแล้ววิ่งตามข้างหลังอย่างรวดเร็ว เสียงร้องของห่านดังออกมาไม่หยุด เหมือนฝูงเสือตัวเล็กๆ เลย!

ฉงต้ามองดูเหตุการณ์นั้นไม่วางตา เนื่องจากมันเคลื่อนไหวช้าจึงไม่ได้ปะทะเข้ากับฝูงห่านพวกนั้น เมื่อเห็นหู่จือกับเป้าจือโดนตามล่า มันก็รีบกลับไปที่เดิมทันที

ห่านตัวใหญ่พวกนี้ควรได้รับสมญานามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม เมื่อห่านอยู่รวมกันเป็นฝูง ยังดุร้ายกว่าฝูงหมาป่าเสียอีก แม้แต่ฉงต้าที่มีขนาดตัวที่ใหญ่ เมื่อถูกฝูงห่านไล่ก็ยังอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้!

วินนี่มองเหตุการณ์นั้นอย่างรู้สึกปวดใจเป็นที่สุด “ต่อไปจะอาบน้ำให้ฉงต้าทุกวันไม่ได้แล้ว จิตวิญญาณของหมีสีน้ำตาลนั้นไม่มีอีกแล้ว ไม่เช่นนั้นพวกห่านคงไม่กล้ามารบกวนมันหรอก…”

ฉินสือโอวร้อนรนเป็นอย่างมาก เขาคิดหาวิธีที่จะปกป้องฉงต้าและสัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆ แต่ว่าหลังจากนี้ เรื่องที่ทำให้เขากังวลนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว การต่อสู้ของฝูงห่าน!

………………………………………………..