ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] 599 เผ่าพันธุ์สูงสุด หลอมกระบี่!
ตอนที่ 599 เผ่าพันธุ์สูงสุด หลอมกระบี่!
ช่วงเวลาผ่านไปเหมือนติดปีก วันเวลาโบยบินไปอย่างรวดเร็ว
ไม่ว่าจักรวาลสวรรค์จะวิวัฒนาการและเปลี่ยนแปลงอย่างไร ก็หาได้เกี่ยวข้องกับอาณาจักรฝานที่ถูกแยกออกจากโลกภายนอก และดำรงอยู่เหนือสวรรค์ตลอดกาล!
มิตรสหายที่ติดตามหนิงฝานสู้รบเคียงข้างเขาในชาติที่แล้ว พี่น้องและผู้อาวุโส ผู้ใต้บังคับบัญชาและทหาร ฯลฯ ล้วนใช้ชีวิตอย่างอิสระและเสรีไร้กังวลในอาณาจักรฝาน
เวลาไม่เร่งรีบ!
เดือนปีไม่รบกวน!
ในเวลานี้ สถานที่ที่สูงที่สุดในอาณาจักรฝานยังคงเป็นวังจักรพรรดินี
หนิงฝานและหลัวชิงเซียนอิงแอบกันและกัน ในดวงตาของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความสุข
ทันใดนั้นเอง หลัวชิงเซียนก็เอ่ยขึ้นมากะทันหัน “สามี ข้าอยากมีลูก!”
“ข้าก็เช่นกัน!” หนิงฝานยิ้ม
ชีวิตที่แล้ว ตั้งแต่พวกเขาได้พบกัน คนทั้งสองก็มีปัญหามากมายเข้ามาไม่หยุด ดินแดนศักดิสิทธิ์ไท่เสวียนต่อต้านวิถีมาร ราชวงศ์เทพขนนกต่อต้านศัตรูภายนอก และต่อมาก็ต่อต้านเผ่าปีศาจบรรพกาล...
ดังนั้นทั้งสองจึงยอมแพ้เรื่องไม่มีบุตรไปโดยปริยาย
แต่ตอนนี้ในจักรวาลและสวรรค์ ไม่มีศัตรูที่สามารถคุกคามพวกเขาได้อีกต่อไป ทั้งสองคนจึงเริ่มมีความคิดนี้
และในช่วงเวลาต่อมา หนิงฝานและหลัวชิงเซียนก็ทำตัวราวกับข้าวใหม่ปลามัน
ไม่นานหลังจากนั้น สวรรค์ย่อมเมตตาผู้ที่มีความตั้งใจ
“สามี ข้าท้องแล้ว ข้าท้องแล้ว!”
ในวันนี้ เมื่อหลัวชิงเซียนตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้ออกมาด้วยความตื่นตระหนกตกใจระคนดีใจ
หนิงฝานกวาดตามองไปก็เห็นพลังชีวิตกระแสใหม่ปรากฏขึ้นในท้องของหลัวชิงเซียน ทั้งยังเป็นบุตรชายอีกด้วย!
“ฮ่าฮ่า!”
“เยี่ยมไปเลย!”
“ข้ามีบุตรชายแล้ว!”
หนิงฝานมีความสุขมาก และเพื่อเป็นการฉลองให้แก่บุตรชาย หนิงฝานได้เชิญเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ทุกคนในอาณาจักรฝานมาร่วมงานเลี้ยงนี้
“ท่านพ่อท่านแม่ ยินดีกับพวกท่านด้วย ข้าใกล้จะมีน้องชายแล้ว!”
“สหายหนิงฝาน ยินดีด้วย ๆ ว่ากันว่าบิดาพยัคฆ์ย่อมไม่มีบุตรเป็นสุนัข บุตรชายของสหายหนิงฝานจะต้องเป็นหงส์มังกรในหมู่ปุถุชนแน่!”
“ขอแสดงความยินดีกับท่านหนิงฝาน จากนี้ไปอาณาจักรฝานเรามีนายน้อยแล้ว!”
“…”
ในงานเลี้ยง มิตรสหายทุกคนล้วนแสดงความยินดี
หนิงฝานและหลัวชิงเซียนตอบกลับทีละคน ทั่วทั้งอาณาจักรฝานเต็มไปด้วยบรรยากาศรื่นเริงที่อบอุ่นและสนุกสนาน!
บึ้ม!!
และระหว่างงานเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่นี้เอง ณ พื้นที่กว้างใหญ่นอกอาณาจักร จู่ ๆ ก็บังเกิดเสียงกัมปนาทประหนึ่งเสียงคำรามของเทพเจ้าโบราณ!
“หือ? เสียงอะไรกัน?”
“มันเรื่องอะไร?”
“เกิดอะไรขึ้น!”
“…”
ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างตื่นตระหนก
หนิงฝานมองไปแวบแรก นัยน์ตาของเขาพลันหดลงทันที!
เขาเห็นกระแสสีเทาจำนวนมากที่ไม่รู้ว่าปรากฏขึ้นเมื่อใด ณ ห้วงสุญตากว้างใหญ่นอกเขตแดนที่ที่ครั้งหนึ่งอันติมะเคยสิ้นชีพ
กระแสสีเทาโหมกระหน่ำ ปล่อยพลังงานขั้นสูงสุดออกมาจากภายใน!
“นี่…!!” หนิงฝานตกตะลึง
อันติมะตายไปแล้วไม่รู้กี่ปี จู่ ๆ เหตุใดวันนี้ถึงเกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจเช่นนี้!
“อย่าตกใจ รอข้าไปตรวจสอบก่อน!”
หนิงฝานรู้สึกไม่สบายใจ เขายังไม่อธิบายให้หลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ ฟังมากนัก ก็ก้าวออกไปทันที เพียงพริบตาก็มาถึงจุดที่มีการเปลี่ยนแปลง
กระแสพลังสีเทาปั่นป่วนมากขึ้นเรื่อย ๆ และพลังสูงสุดนั้นก็น่ากลัวยิ่งกว่าอันติมะที่เคยตายไป!
“ระบบ นี่มันเกิดอะไรขึ้น!” หนิงฝานถามระบบ
อย่างไรแล้ว อันติมะก็คือสิ่งมีชีวิตที่ระบบสร้างขึ้น ระบบควรตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ชัดเจนกว่าเขา
[เฮ้อ!]
ทว่าในเวลานี้ ระบบกลับถอนหายใจแล้วพูดว่า “หนิงฝาน มีอยู่อย่างหนึ่งที่ข้าโกหกเจ้า!”
“เรื่องอะไร?” สีหน้าของหนิงฝานมืดมนลงทันที
ระบบเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า [อันติมะไม่ใช่สิ่งมีชีวิตตัวเดียว แต่มันเป็นเผ่าพันธุ์!]
“ว่าอะไรนะ!” หนิงฝานหน้าซีดด้วยความตกใจ
เผ่าพันธุ์? นี่ไม่ได้หมายความว่า ยังมีอันติมะอยู่อีกมากหรอกหรือ!
“เจ้าโกหกข้าทำไม!” หนิงฝานโกรธมาก
ระบบถึงกับปกปิดข้อมูลสำคัญขนาดนี้จากเขา!
ระบบถอนหายใจ [ที่ข้าไม่พูด เพราะข้ากลัวว่าเจ้าจะสูญเสียจิตวิญญาณการต่อสู้ ท้ายที่สุด อันติมะก็น่ากลัวมากพอแล้ว หากบอกเจ้าว่ายังมีเผ่าพันธุ์สูงสุดของอันติมะอยู่ด้วย เจ้าจะต้องหวาดกลัวอย่างแน่นอน!]
“เจ้า!!” หนิงฝานกัดฟันแน่น
แต่ก่อนที่เขาจะตะโกนใส่ระบบอีกครั้ง กระแสพลังสีเทาที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เริ่มเดือดพล่านราวกับทะเลเดือด!
หึ่ง หึ่ง หึ่ง!
ร่างแล้วร่างเล่าควบแน่นอยู่ในกระแสพลังสีเทา มิหนำซ้ำ แต่ละร่างยังเปล่งพลังสูงสุด และท่ามกลางในนั้น มีหลายร่างที่แข็งแกร่งกว่าอันติมะที่เคยตายไปด้วย!
“โอ้! เทพบิดร! ยังสบายดีหรือไม่!”
“ข้าไม่คาดคิดว่าท่านจะซ่อนตัวอยู่ที่นี่ หากข่าวไม่ถูกส่งกลับมาหลังเจ้ากู*[1]ตาย พวกเราคงหาท่านไม่พบ!”
“เจ้ากูนั่นสมควรตายแล้ว คิดจะกลืนพลังต้นกำเนิดขั้นสูงสุดของเทพบิดรโดยไม่บอกพวกเรา!”
“…”
ความผันผวนที่ยากจะเข้าใจและไม่น่าฟังดังขึ้น หนิงฝานแทบไม่เข้าใจที่มันพูดเลย
“เทพบิดรที่รัก พวกเราจะมาถึงสถานที่แห่งนี้ในอีกไม่เกินหนึ่งหมื่นปี ท่านหนีไม่พ้นแน่!”
“ในตอนนั้น ท่านทิ้งพวกเรา ทำให้พวกเราเจ็บปวดไม่รู้จบในทะเลแห่งนิรันดร์ เช่นนั้น เราก็จะปล่อยให้ท่านตายด้วยความเจ็บปวดไม่รู้จบเช่นกัน!”
“พลังต้นกำเนิดสูงสุดของท่านก็จะเป็นของพวกเราด้วยเช่นกัน!”
“…”
วาจาที่เต็มไปด้วยความคับแค้นและความเกลียดชังนี้ทำให้หนิงฝานตัวสั่นเทา
หมื่นปี?
จะมาถึงในหมื่นปี!
ชิ้ง!
ทว่าหนิงฝานไม่ได้คิดถอยหนี แต่ชักกระบี่ของเขาออกมา “โอหัง! จักรวาลนี้ข้าเป็นผู้พิทักษ์ ไม่ต้อนรับพวกเจ้า!”
“โอ้! ขอบเขตก้าวข้าม! ไม่คาดคิดว่าจะมีผู้ที่สามารถมาถึงระดับนี้ได้ นอกจากเผ่าสูงสุดของเรา!”
“ดูเหมือนว่าจะเป็นเจ้าสินะที่ฆ่าเจ้ากู!”
“สิ่งมีชีวิตต่ำต้อย ถึงหลุดพ้นแล้วก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อย เจ้ากล้าดีอย่างไรมาฆ่าเผ่าพันธุ์สูงสุดของเรา!”
ร่างสูงสุดเหล่านั้นตะโกนว่าหนิงฝาน
“ไม่สำคัญว่าเจ้าจะเป็นเผ่าไหน หากเจ้ากล้ามา ข้าก็จะฆ่าให้หมด!”
หนิงฝานตวัดฟันกระบี่ออกไป พลันกระแสพลังสีเทาที่ปกคลุมท้องฟ้าเริ่มระเหยกลายเป็นไอ และร่างสูงสุดก็ค่อย ๆ สลายไปอย่างรวดเร็ว!
แต่ก่อนที่จะสลายไปก็มีเสียงคำรามดังเสียดหูสะท้อนกลับมา
“สิ่งมีชีวิตต่ำต้อย บังอาจเหิมเกริมใส่เรา จงรอคอยการมาถึงของเผ่าพันธุ์สูงสุดของเรา ยามนั้น มันจะเป็นฝันร้ายชั่วนิรันดร์สำหรับเจ้า!”
บึ้ม!
ในท้ายที่สุด กระแสพลังสีเทาก็หายไป ร่างสูงสุดทั้งหมดหายไป และแรงกดดันของความสยดสยองขั้นสูงสุดก็หายไปพร้อมกัน!
ทว่าม่านหมอกแห่งความตายกลับปรากฏขึ้นในใจของหนิงฝานไม่หยุด
ในเวลานี้ ระบบบินออกจากร่างของหนิงฝาน [หนิงฝาน เผ่าพันธุ์สูงสุดจะมาในไม่ช้า ข้าต้องไปแล้ว!]
ขณะพูดมันก็ทำท่าจะหลบหนีไปยังทะเลแห่งนิรันดร์
“สารเลว เจ้ายังคิดจะหนีอยู่อีกหรือ!” หนิงฝานตะคอกเสียงอย่างโกรธจัด รีบใช้พลังมหาศาลคว้าระบบไว้ในทันที
จะแก้กระดิ่งที่ผูกก็ต้องใช้คนที่ผูกกระดิ่ง*[2] หากต้องจัดการเผ่าพันธุ์สูงสุด ระบบก็คือกุญแจสำคัญ ที่เขาไม่สามารถปล่อยให้หายไปได้เด็ดขาด!
ควับ!
แต่หนิงฝานกลับจับได้มือเปล่า และระบบก็พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า [หนิงฝาน ข้าปลดพันธะเจ้ามาหลายปีแล้ว เจ้าย่อมจับข้าไม่ได้!]
[วาสนาระหว่างเจ้ากับข้าจบลงแล้ว ลาก่อน!]
ควับ!
พูดจบมันก็ไม่ลังเลอีกต่อไป ทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว
เมื่อมองระบบที่กำลังรีบเผ่นหนี หนิงฝานก็แหงนหน้าขึ้นฟ้า ตะโกนดุด่าด้วยความโกรธ
“ตอนแรกเจ้าสร้างเผ่าพันธุ์สูงสุดแล้วละทิ้งพวกเขา มาตอนนี้ เจ้ายังต้องการละทิ้งสิ่งมีชีวิตจักรวาลสวรรค์ ไม่แปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์สูงสุดจะเกลียดเจ้าเข้ากระดูกดำ เพราะเจ้ามันสารเลวไร้ยางอายอย่างไรเล่า!!”
กึก!
ระบบหยุดกะทันหันราวกับว่า คำพูดของหนิงฝานจี้ใจดำมัน!
หนิงฝานด่าต่อไม่ยั้ง “เจ้าละทิ้งสิ่งมีชีวิตที่เจ้าสร้างขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นนี้แล้ว มันแตกต่างอย่างไร ระหว่างเจ้ากับพ่อแม่สารเลวที่เอาแต่ให้กำเนิด ทว่าไม่สนใจลูกตัวเอง หากเจ้าจากไปในวันนี้ จักรวาลสวรรค์ทั้งหมดจะกลายเป็นเผ่าสูงสุดเผ่าต่อไป! และในอนาคตพวกเขาก็จะเกลียดเจ้าเข้ากระดูกด้วยเช่นกัน!!”
ก้อนระบบสั่นอย่างรุนแรง!
หนิงฝานยังคงพูดต่อไป “จงอยู่ต่อซะ! ช่วยจักรวาลสวรรค์ต่อสู้กับเผ่าพันธุ์สูงสุด!”
แต่ระบบกลับถอนหายใจออกมา [หนิงฝาน เจ้าไม่รู้จักเผ่าพันธุ์สูงสุด พวกเขาแข็งแกร่งเกินไป ชาวสวรรค์ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย!]
“นอกจากชาวสวรรค์แล้วยังมีข้าด้วย! เจ้าบอกว่าข้าแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตที่เจ้าสร้างขึ้น เช่นนั้น ข้าก็จะช่วยเจ้า ส่วนเจ้าก็ต้องช่วยข้า เราจะกวาดล้างเผ่าพันธุ์สูงสุดไปด้วยกัน เช่นนี้ ในอนาคตเจ้าก็จะไม่ต้องหลบซ่อนอีก!”
ระบบเงียบไปนาน และในที่สุด มันก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ [เฮ้อ! เจ้าพูดถูก ข้าจะปล่อยให้สิ่งมีชีวิตในจักรวาลสวรรค์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ด้อยกว่าเผ่าพันธุ์สูงสุดไม่ได้อีก ข้า…จะอยู่ต่อ!]
ฟิ้ว!
ระบบย้อนกลับมาที่ร่างของหนิงฝาน
เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในฐานะผู้สรรสร้างทุกสิ่ง การคงอยู่ของระบบย่อมมีบทบาทสำคัญในการต่อกรเผ่าพันธุ์สูงสุด
“กลับไปกันก่อนเถอะ!”
พรึ่บ!
หนิงฝานกลับไปที่อาณาจักรฝาน
หลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงกับภาพสยองขวัญก่อนหน้านี้ ไร้ซึ่งบรรยากาศการเฉลิมฉลองที่อบอุ่นและรื่นเริงอีกต่อไป
พอเห็นหนิงฝานกลับมา ทุกคนก็รีบถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”
ทุกคนในอาณาจักรฝานมีความทรงจำในอดีต ดังนั้น หนิงฝานจึงไม่จำเป็นต้องปิดบัง เขาบอกเล่าเรื่องราวของเผ่าพันธุ์สูงสุดในทันที!
“อะไรนะ!!”
“ความสยดสยองขั้นสูงสุดไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเดียว แต่เป็นเผ่าพันธุ์!”
ทุกคนตกตะลึง ความหวาดกลัวที่หายไปนานพลันผุดขึ้นในใจพวกเขาอีกครั้ง!
“ทุกคนอย่าตกใจไป ข้าจะหาทางจัดการกับเผ่าพันธุ์สูงสุดให้ได้!”
หนิงฝานเอ่ยปลอบทุกคน จากนั้นก็พูดกับหลัวชิงเซียนว่า “โดยเฉพาะเจ้า ตอนนี้เจ้ากำลังตั้งครรภ์ แค่ดูแลเขาให้ดีก็พอ ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า!”
“เข้าใจแล้ว” หลัวชิงเซียนพยักหน้า
“อีกอย่าง เรื่องนี้บอกกันแค่ในอาณาจักรฝานเท่านั้น ห้ามเผยแพร่ไปยังสวรรค์!”
หนิงฝานกำชับคำหนึ่งแล้วหันหลังกลับไปยังวังจักรพรรดินี
เขาคุยกับระบบต่อ ถึงวิธีจัดการกับเผ่าพันธุ์สูงสุดที่กำลังจะมาถึง
หลังจากปรึกษาหารือกันสักพัก ทั้งสองก็ตัดสินใจออกมาได้หนึ่งแผนการ!
หลอมกระบี่!
ควบแน่นระบบให้เป็นกระบี่!
เพราะพลังต้นกำเนิดสูงสุดของระบบคือ ขุมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว!
แต่ที่ผ่านมา ระบบใช้มันเพื่อสร้างสิ่งอื่นเท่านั้น!
หากระบบถูกขัดเกลาให้เป็นกระบี่ที่สามารถใช้ฆ่าเผ่าพันธุ์สูงสุดได้ มันก็จะเป็นกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหล้า!
[1] กู (觚) เป็นภาชนะทองสัมฤทธิ์ที่ใช้ใส่เหล้าในสมัยโบราณ
[2] จะแก้กระดิ่งที่ผูกก็ต้องใช้คนที่ผูกกระดิ่ง หมายถึง ใครเป็นคนก่อเหตุก็ต้องไปแก้เอง
![ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] 599 เผ่าพันธุ์สูงสุด หลอมกระบี่! Bahasa Indonesia](https://i0.wp.com/www.orenovel.com/wp-content/uploads/2023/02/ระบบล็อกอินสู่สวรรค์-苟在女帝宫我举世无敌.jpg "ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] 599 เผ่าพันธุ์สูงสุด หลอมกระบี่!")
Comments