ตอนที่ 1

 

 

เมืองเจียงไห่

 

เขตสลัม

 

ณ ตึก ตงฉี่โหล่ว ที่เก่าและทรุดโทรม

 

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น

 

เจียงหนานสะดุ้งตื่น สายตาเหลือบไปมองนาฬิกา “สายแล้ว!”

 

เขาหลับเป็นตาย นาฬิกาปลุกถึงสองครั้ง และมันเลยเวลาทำงานมานานแล้ว

 

เขารีบล้างหน้าและแต่งตัว

 

อธิษฐานในใจขอให้อย่าโดนหัวหน้าด่า

 

แต่เมื่อเขามีความคิดนี้ เขาก็ผงะไปครู่หนึ่ง เพราะเขาเห็นชุดตัวเลขอะไรซักอย่าง “…….100%……..”

 

มันเหมือนกับภาพลวงตา แต่ก็ชัดเจน

 

เกิดอะไรขึ้น?

 

เจียงหนานเกิดอาการมึน

 

แต่ตอนนี้เขาสายแล้ว เขารู้สึกกระวนกระวายที่จะไปทำงานและไม่มีเวลาคิดทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่

 

เจียงหนานวิ่งออกจากหอพักพร้อมกระเป๋าเป้ และดูนาฬิกาขณะวิ่งลงบันได ’เกือบแปดโมงแล้ว’ ถ้ารถบัสไม่ออกก่อนเวลาเราก็จะไปขึ้นรถทันภาวนาขอให้ไปทันเถอะ’เจียงหนานคิดในใจ

 

แต่เมื่อเขาคิดแบบนั้น ก็มีหน้าต่างข้อมูลแสดงออกมา ‘……..100%…….’

 

“ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน มันเกิดอะไรขึ้น”

 

มันเกิดขึ้นอีกครั้ง! เจียงหนานรู้สึกผิดปกติ

 

เขาหยุดชะงัก

 

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างสงบลงในภายหลังและไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

“อืมมม…..”

 

เจียงหนานส่ายหัวและคิดว่าเมื่อคืนคงนอนน้อยไป

 

“ช่างมันก่อนละกัน เราต้องรีบไปขึ้นรถโดยสาร”

 

เนื่องจากเสียเวลาคิดมาก ทำให้เขาไปขึ้นรถโดยสารไม่ทัน

 

เวรละ!

 

เขากัดฟัน และคิดว่านี้ไม่ใช่เวลามางกเรื่องเงินแล้ว ต้องรีบเรียกแท็กซี่

 

เจียงหนานรีบไปที่บริษัท ทันทีที่หัวหน้าเห็นเขา จึงรีบสั่งให้ปิดประตูไม่ให้เจียงหนานเข้า

 

หัวหน้าของเจียงหนานเป็นหญิงสาวในวัย 30 ต้นๆ เธอตะโกนด่าเจียงหนาน จนน้ำลายกระเด็นไปทั่ว

 

เจียงหนานไม่กล้าตอบโต้ เขายอมโดนด่าดีกว่าต้องตกงาน

 

เขาทำได้แค่อดทนและสาปแช่งเงียบๆในใจ

 

“ขอให้ยัยแก่แบบเธอไม่ได้แต่งงาน ……..0%………

 

“ขอให้แกไม่มีลูกชายย …….0%…….”

 

อืม…. มันเกิดอะไรขึ้น?

 

อย่างไรก็ตาม ข้อมูลไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เจียงหนานเริ่มไม่สงบ

 

เขาเริ่มไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

 

ไม่ปกติ ! นี้มันโคตรไม่ปกติเลย

 

เกิดอะไรขึ้นกันแแน่?

 

ผ่านมาสักพักหัวหน้าใจยักษ์ก็ด่าเจียงหนานจนหอบแดกและปล่อยเขาไปทำงาน แต่ประโยคสุดท้ายทำเอาเจียงหนานแทบร้องไห้ไม่ออก

 

พูดจบหล่อนก็เดินออกไป เจียงหนานได้ยินประโยคนี้ถึงกับทรุดเค้าทำได้แค่บ่นในใจ

 

“บ้าเอ้ย! นี้มัน…ไม่มีทาง ตอนนี้เราต้องการเงินมาก เรากำลังจะตกงาน และกำลังจะต้องไปนอนข้างถนน กินดินแทนข้าว”

 

เจียงหนานนั่งลงตรงโต๊ะทำงานและเริ่มหาข้อมูล

 

งานส่วนใหญ่ของเจียงหนานคือพนักงานขาย

 

เขาเริ่มค้นหาลูกค้าที่เคยติดต่อมาซื้อบ้านและเขาวางแผนที่จะโทรนัดลูกค้าออกมาคุย

 

เขาภาวนาในใจ หวังว่าวันนี้จะโชคดี สามารถปิด       ดีลดีๆได้ซักดีล

 

‘โอกาสสำเร็จ….. 0%…….’ จู่ๆตัวเลขก็เด้งขึ้นมา

 

ติ่ง! 

(มันเป็นเสียงแจ้งเตือน)

 

เขาเครียดทันทีที่มีข้อความแสดงขึ้นมา

 

เจียงหนานเอามือลูบคราง และสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับข้อมูลที่อธิบายไม่ได้ตรงหน้า

 

ตามีอะไรผิดปกติรึป่าว? …… 0%

 

ติ่ง!!!

(เสียงแจ้งเตือน)

 

“นี้ฉันตกนรกหรอ……0%……”

 

ติ่ง!

 

มีปัญหาละ ปัญหาใหญ่ซะด้วย

 

ข้อมูลปัจจุบันกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเจียงหนาน

 

ใจเย็นไอ่สอง ลองคิดดีๆทำไมข้อมูลพวกนี้ถึงโผล่ออกมาได้

 

หลังจากคิดไปคิดมาสักพัก

 

“เปอร์เซ็นตรงนี้มันหมายถึงอะไร?”

 

จู่ๆ ก็มีความคิดดีๆแล่นแว๊บเข้ามาในสมอง

 

เขาเริ่มลองผิดลองถูก

 

“วันนี้มาสาย …. 100%…”

 

“วันนี้จะได้เงิน 1 ล้านหยวน ….. 1%”

 

“วันนี้จะได้เงิน 10 หยวน ….. 100%”

 

พระเจ้าช่วย!

 

“นี้มัน… ดูเหมือนจะเป็นอัตราความสำเร็จ?”

 

เจียงหนานตกใจกับการค้นพบครั้งนี้

————————————————————-

ผู้แปล: เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คแรกนะครับ หัดแปล ถ้าอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ หรือ ไม่เข้าใจ มีคำแนะนำ ติชม สอบถาม สามารถติดต่อผ่าน Fanpage : มั่วที่สุด   ได้เลยครับ