บทที่ 337 – เริ่มการพบปะ

ประการแรกเขาส่ง มู่หรงหลงเฉิง, ยักษ์ไททั่น, งูเหลือมพิษ และ หลิงหวู่ เข้าไปใน โถงกาลเวลา เขาช่วยปรับการไหลของเวลาก่อนที่เขาจะเข้ามา

หลี่เซียนเต่า ไม่ได้เลือก 1,000 ปี แต่กลับเผา 2,000 ปีทันที

การเผาไหม้ 2,000 ปีทำให้เขาใช้เวลา 1,000 ปีใน โถงกาลเวลา หลี่เซียนเต่า ก้าวเข้ามาหลับตาและปรับปรุงตัวเองอย่างช้าๆ

หลี่เซียนเต่า ได้นำ หินปราบปรามวิญญาณ เข้ามาด้วยมันระเบิดเสียงดังตูม มันปลดปล่อยพลังวิญญาณทั้งหมดที่มีอยู่ภายใน

มหาสมุทรสีดำกระจายไปทั่ว โถงกาลเวลา

โชคดีที่ หลี่เซียนเต่า อยู่ในพื้นที่แยกต่างหากซึ่งมีขนาดใหญ่พอสมควรและมีพื้นที่ไม่ จำกัด มันสามารถบรรจุมหาสมุทรสีดำทั้งหมดนี้ได้

หลี่เซียนเต่า ไม่ได้นั่งไขว่ห้าง เขานอนอยู่ที่นั่นและจมน้ำในมหาสมุทรสีดำ

ตันเถียน วิญญาณและรูขุมขนของหลี่เซียนเต่าดูดซับพลังนี้โดยเฉพาะวิญญาณของเขา มันกระโดดออกจากร่างของเขาและเริ่มดูดซับพลังวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง

เวลาผ่านไปทีละนิดจิตวิญญาณของ หลี่เซียนเต่า เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว มันเปลี่ยนจากทารกตัวน้อยให้กลายเป็นคนที่ใหญ่เท่าหลี่เซียนเต่า

ร่างของเขาจมลงสู่ก้นมหาสมุทรสีดำ วิญญาณของเขาลอยอยู่บนผิวน้ำและเขายังคงดูดซับมันต่อไป

เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที

หลังจาก 100 ปีมหาสมุทรสีดำมีขนาดเล็กลงหนึ่งในห้า !

การรักษาอัตรานี้ในรอบ 500 ปีในที่สุด หลี่เซียนเต่า ก็เสร็จสิ้นการดูดซับมหาสมุทรสีดำขนาดยักษ์

ความแข็งแกร่งของร่างกายและจิตวิญญาณของ หลี่เซียนเต่า เพิ่มขึ้นอย่างมาก

พลังงานในร่างกายของเขากำลังควบแน่น ถ้ามีใครใช้เข็มแทงวิญญาณของ หลี่เซียนเต่า หลี่เซียนเต่าจะต้องบาดเจ็บหนักอย่างแน่นอนในตอนนี้

หลี่เซียนเต่า สามารถดูดซับมันได้อย่างสงบเพราะเขาอยู่ใน โถงกาลเวลา

“ ข้าดูดซับพลังงาน แต่ต้องผสานเข้าด้วยกันเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง ” หลี่เซียนเต่า ลืมตาขึ้นและมองขณะที่วิญญาณและร่างกายของเขาเดินไปหากันและเริ่มผสานเข้าด้วยกัน

ในขณะนั้นการบ่มเพาะของ หลี่เซียนเต่า เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ในอีก 500 ปีข้างหน้าการบ่มเพาะของ หลี่เซียนเต่า ยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เขาดูดซับพลังวิญญาณของ หินปราบปรามวิญญาณ ได้สำเร็จ

หลังจากผ่านไป 500 ปี หลี่เซียนเต่า ก็ก้าวออกมาจากประตู โถงกาลเวลา และสามวันก็ผ่านไปในโลกภายนอก

เขาไม่มีออร่าเลยและเดินออกมาเหมือนคนธรรมดา ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเรียบง่ายมากและดูเหมือนเขาจะไม่มีพลัง

แต่สำหรับ มู่หรงหลงเฉิง และอีกสามคนเมื่อพวกเขาเห็น หลี่เซียนเต่า กลับมาพวกเขาต่างก็ตกตะลึง

“ นายท่าน…” มู่หรงหลงเฉิง อุทาน

“ สวรรค์และโลกในร่างเดียว ! ” หลิงหวู่กลืนน้ำลายด้วยความอิจฉา

“ นายท่านแข็งแกร่งมาก ” พิษงูเหลือมยกย่อง

“ เป็นเรื่องปกติที่นายท่านจะแข็งแกร่งไม่ใช่หรือ ” ยักษ์ไททันกล่าวเสียงดัง

พวกเขาทั้งสี่เห็นได้ว่า หลี่เซียนเต่า เป็นส่วนหนึ่งของโลก

หลี่เซียนเต่า หันหัวของเขาพร้อมกับสวมหน้ากากและถามพวกเขาว่า ” เจ้าควบคุมวรยุทธ์การบ่มเพาะของเจ้าแล้วหรือ ? ”

” ใช่แล้ว ” มู่หรงหลงเฉิง พยักหน้า

“ นายท่านข้าสามารถเป็นผู้นำให้กับท่านและสังหารศัตรูทั้งหมดได้ ” ยักษ์ไททันกล่าวอย่างเย็นชา เขากำหมัดแน่นและหักข้อนิ้วของเขา

เขายังคงสูงสามเมตร แต่พลังสำคัญของเขานั้นหนาแน่นมาก ร่างกายของเขาเป็นสีม่วงและดูเหมือนมีพลังมาก

งูหลามพิษยิ้ม “ นายท่านพิษของข้ามีการพัฒนาหลายครั้งและถ้าไม่มีใครแข็งแกร่งจริงๆก็จะไม่สามารถปิดกั้นมันได้แน่นอน ”

“ นายท่านวรยุทธ์ดาบของข้าก็ดีขึ้นเช่นกัน ” หลิงหวู่ กล่าวเสริม

หลี่เซียนเต่า มองไปที่พวกเขาและพยักหน้า “ เนื่องจากเป็นเช่นนั้นเราทุกคนออกเดินทางได้แล้ว งานเลี้ยงบนภูเขาสวรรค์กำลังจะเริ่มขึ้น คราวนี้เราต้องแก้ปัญหาของ ภูเขาสวรรค์ ”

เทือกเขาสวรรค์เงียบสงบเป็นเวลาสามวัน แต่วันนี้หลายคนเข้ามา

ผู้มีอำนาจสูงสุดของ แดนนภาจันทรายะเยือก ส่วนใหญ่อยู่ที่นี่ นอกเหนือจากบางคนที่ไม่สนใจ ภูเขาสวรรค์

ผู้นำตระกูลฉินนำผู้คนมากมาย พวกเขาไม่ใช่คนรุ่นใหม่ พวกเขาเป็นผู้อาวุโส บางคนเป็นผู้อาวุโสที่อยู่ในการทำสมาธิอย่างเงียบๆ

การแสดงออกของผู้นำตระกูลฉินนั้นเย็นชาเมื่อเขาก้าวเข้าสู่ภูเขาสวรรค์ เขาเห็นคนที่รออยู่ทันที

เขารออยู่ที่นี่นานแล้วและยื่นมือออกไปเพื่อเชิญชวน “ สวัสดี นายท่านของข้าได้จัดงานเลี้ยงที่ ทะเลสาบสวรรค์ แล้ว ”

อย่างที่บอกไม่มีใครตีคนยิ้ม ผู้นำตระกูลฉินผู้โกรธเกรี้ยวพูดอย่างเย็นชา “ งานเลี้ยงของเขาน่าจะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายที่นายท่านของเจ้าจะกินนะ ”

เทียนกวงหมิง จำคำสั่งของ เสี่ยวฉี ได้และเขาก็ไม่โกรธ เขาแค่เอื้อมมือไปต้อนรับ

ผู้นำตระกูลฉินเย้ยหยันอย่างเย็นชา เขาเดินผ่าน เทียนกวงหมิง และพุ่งไปที่ทะเลสาบสวรรค์

ไม่เพียง แต่ผู้นำตระกูลฉิน แต่ยังมีผู้นำตระกูลชิงและผู้เชี่ยวชาญประจำตระกูลของเขาด้วย

ผู้นำนิกายเส้นทางฮันเทียน ยังนำผู้เชี่ยวชาญหลายคนมาด้วย

ตระกูลเป่ยพาผู้อาวุโส 30 คนมาพร้อมกันและผู้นำเป็นชายชราตาบอด

เมื่อเขามองไปที่ชายชราผู้นำตระกูลฉินไม่สนใจว่าเขาจะโกรธอีกต่อไปและทักทาย “ ผู้นำตระกูลฉินทักทายผู้เฒ่าเป่ย ! ”

ชายชราตาบอดโบกมือ “ ข้ามาดูเรื่องต่างๆเสียหน่อย ภูเขาสวรรค์ไม่เคยมีเจ้านายมาโดยตลอดและข้าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนดังนั้นข้าจึงอยากเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ”

“ เขาเป็นแค่คนหยิ่งผยองและเพิกเฉย ทำไมผู้เฒ่าเป่ยต้องลำบากมา ? ” ผู้นำตระกูลฉินบ่นและตำหนิผู้คนจากตระกูลเป่ยที่ปล่อยชายชรามาที่นี่

” ไม่เป็นไร ข้าก็มาเพราะ นายน้อยเป่ยเฉิน เขาเป็นความหวังในอนาคตของตระกูล เป่ย ของข้าดังนั้นตอนนี้เขาถูกสังหารตายพวกเขาต้องให้คำอธิบายกับข้า ” ผู้เฒ่าเป่ย หัวเราะและกล่าว

ผู้นำตระกูลฉิน ใจชื้นขึ้นและเขายิ้มให้ชายชราคนนี้ เขาตื่นตระหนกเล็กน้อยและถอยหลังไปสองสามก้าว “ ผู้เฒ่าเป่ย พูดถูก กรุณาตรงเข้าไป ”

“ ไปด้วยกัน นายท่านของภูเขาแห่งนี้กำลังรับพวกเราดังนั้นอย่าปล่อยให้เขารอนาน ” ผู้เฒ่าเป่ย หัวเราะคิกคักและกล่าว

ผู้นำตระกูลฉินบอกให้เฒ่าเป่ยเดินไปก่อน

ผู้เฒ่าเป่ย ไม่สามารถหยุด ผู้นำตระกูลฉิน จากการทำเช่นนั้นได้และยิ้ม “ ผู้คนจากตระกูลฉิน นั้นสุภาพจริงๆ ”

ผู้นำตระกูลฉิน เฝ้าดูขณะที่ ผู้เฒ่าเป่ย เดินขึ้นมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเขาก็ขมวดคิ้วมองคนข้างหลัง “ สัตว์ประหลาดเฒ่าตัวนี้อยู่ที่นี่แล้วเราจะทำยังไงได้ล่ะ ”

“ เขาแก่มากแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ? ” ชายชราที่ได้รับการบ่มเพาะอย่างลับๆขมวดคิ้ว

“ รอดูกันต่อไป เป้าหมายหลักของเราคือนำตัวฉินเยว่มา ไม่สำคัญว่าเราจะไม่ได้ทรัพยากรใด ๆ ” ผู้อาวุโสตระกูลฉินกล่าว

“ เอาล่ะเราต้องเอา ฉินเยว่ กลับมา นางกล้าที่จะหักหลังเราและคิดว่าจะมีชีวิตที่ดีเช่นนี้ นางกำลังรนหาที่ตาย ” ผู้นำตระกูลฉินกล่าวอย่างเย็นชาและเดินตามพวกเขาไปที่ทะเลสาบสวรรค์

ทะเลสาบสวรรค์มีขนาดใหญ่มาก ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว

ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้โบราณที่เชื่อมต่อถึงกัน มียอดเขามากมายและทุกๆยอดนั้นสั้นกว่า ทะเลสาบสวรรค์ ราวกับว่ามีผู้คุม 10,000 คนคอยปกป้องทะเลสาบสวรรค์

ทะเลสาบสวรรค์มีขนาดใหญ่มากและมีบ่อน้ำอื่น ๆ อีกมากมายอยู่ข้างๆ มีเมฆปกคลุมทั่วบริเวณและเป็นภาพที่สวยงามมาก

นอกจากนี้ยังมีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่กลายเป็นที่ตั้งของงานเลี้ยง แผ่นดินสีขาวหิมะโต๊ะและเก้าอี้เรียงรายกันเป็นวงกลมขนาดใหญ่