บทที่ 371 – ทุบตีให้ตายด้วยไม้ตะพด !
　　“ ส่งของ ? ” ผู้คุมรู้สึกสับสน เขาเดินขึ้นกำแพงเพื่อดู แต่ขาของเขากลับอ่อนและเขาก็กรีดร้อง
　　ด้านนอกกำแพงเมือง เมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ มียักษ์ 10 ตัวที่ถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟราวกับเพิ่งปีนออกมาจากหินหนืด พวกเขาสูงประมาณ 10 เมตรเตี้ยกว่ากำแพงและพวกเขาทั้งหมดถือดาบยักษ์ ดังนั้นทหารจึงมองเห็นหัวของพวกเขาทันทีและกรีดร้องด้วยความกลัว
　　“ วิธีนี้ใช้ไม่ได้หรือ ? ” ยักษ์เปลวเพลิง ถามด้วยความสับสน
　　“ พูดอย่างอื่น ข้าได้ยินนายท่านพูดมาก่อน ” ราชาเปลวเพลิง อีกคนกล่าว
　　” อะไร ? ” คนอื่น ๆ ถาม
　　ราชาเปลวเพลิงกระแอมในลำคอและตะโกนอย่างมั่นใจ “ เปิดประตูขึ้นข้ากำลังตรวจสอบมาตรวัดน้ำ ! ”
　　เสียงนั้นทำให้ผู้คุมตัวสั่นและเขาก็ตะโกนเสียงดัง “ รายงานต่อเจ้าเมือง ”
　　ไม่จำเป็นต้องรายงานในขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงออร่าของ ราชาเปลวเพลิง เขาบินไปอย่างกระฉับกระเฉง
　　ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ได้รับการฝึกฝนในอาณาจักรตำนานจากของจากธนาคารแห่งจักรวาล เขาก็ถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญอันดับต้น ๆ ของ แดนนภาอเวจี
　　นอกเหนือจากธนาคารแห่งจักรวาลเขาไม่กลัวใครและเขาแค่มุ่งเน้นไปที่ชีวิตของเขา
　　“ อสูรสองสามตัวกล้าที่จะประพฤติตัวหยิ่งผยองในเมืองของข้าหรือ ? ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ตะโกนด้วยความโกรธ เขาใช้เมฆฟ้าร้องดังก้องเพื่อทุบลงบนพวกเขาด้วยออร่าของเขา
　　นอกเมือง ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ หยุดกลางอากาศ ใบหน้าของเขาขาวซีดและร่างกายของเขาก็ซูบผอมจริงๆ อย่างไรก็ตามการดูแลนางสนม 100 คนเขาค่อนข้างยุ่ง
　　แต่การบ่มเพาะของเขายังคงอยู่ที่ อาณาจักรตำนาน และจะไม่ลดลง
　　แม้ว่าเขาจะสูญเสียพลังงานทั้งหมดไป แต่การบ่มเพาะของเขาก็จะไม่ล่มสลายเพราะการเปลี่ยนแปลง
　　ในทางตรงกันข้ามการฝึกฝนของเขาจะยังคงเสริมสร้างร่างกายของเขา ดังนั้นเขาดูเหมือนว่าเขากำลังจะตาย แต่จริงๆแล้วเขาเต็มไปด้วยพลังชีวิต
　　“ เจ้าคือเจ้าเมืองเหรอ ? ” ราชาเปลวเพลิงจ้องมองมาที่เขาอย่างเย็นชา
　　” ใช่ ทำไมพวกเจ้าทุกคนถึงมาที่นี่ ? ” ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ถาม
　　“ ถ้าเจ้าเป็นลอร์ดสิ่งนั้นจะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น วันนี้ข้ากับพี่ชายมาถามว่าเจ้าพร้อมที่จะจ่ายค่าฉีกสัญญาหรือยัง ? ” ราชาเปลวเพลิงถาม
　　คำพูดเหล่านี้ทำให้เขาโกรธและเขาก็เริ่มตกใจ เขาจ้องไปที่ ราชาเปลวเพลิง โดยไม่รู้ตัวด้วยความโกรธและตะโกนว่า “ จ่ายอะไร ? หยุดพูดเรื่องไร้สาระ เจ้ากำลังพูดถึงอะไร ”
　　ราชาเปลวเพลิงทั้งหมดหัวเราะ
　　“ มันไร้ความหมายที่จะถามสินะ แค่สังหารเขาซะ ”
　　“ นี่คือกฎที่นายท่านตั้งไว้ เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่ามันไร้ความหมาย ”
　　“ ข้าหมายความว่าปัญหาต้องไร้มนุษยธรรมเสียบ้าง นายท่านใจดีเกินไป ”
　　พวกยักษ์แห่งเปลวเพลิงพูดทีละคนโดยไม่สนใจเจ้าเมืองอย่างสิ้นเชิง
　　สำหรับการบ่มเพาะ อาณาจักรตำนาน ของเขาพวกเขาไม่สนใจ
　　หลังจากได้รับการสอนโดย หนังสือแห่งสงคราม เมื่อทั้ง 10 คนรวมตัวกันแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในขั้นที่ 10 อาณาจักรถ้ำ-สวรรค์ แต่ถ้าพวกเขาร่วมมือกันพวกเขาก็จะสามารถทำลายผู้เชี่ยวชาญใน อาณาจักรตำนาน ได้อย่างง่ายดาย
　　“ เจ้ากำลังดูหมิ่นข้ารึ ? ” ใบหน้าของเขาจมลง
　　ยักษ์เปลวเพลิง 10 ตนอยู่ในขั้นที่ 10 ถ้ำ-สวรรค์ เท่านั้นและเขาก็ได้รับการฝึกฝนในระดับตำนาน
　　“ พี่น้องก่อตัวขึ้น ! ” ราชาเปลวเพลิงส่งเสียงร้องและพวกมันทั้ง 10 ก็ก่อตัวขึ้น พวกมันระเบิดและมีพลังมหาศาล
　　ยักษ์เปลวเพลิง 10 ตัวเชื่อมต่อกันด้วยออร่าของพวกมันและการบ่มเพาะของพวกมันก็เชื่อมโยงกัน พวกเขาซ้อนกันและสร้างรูปแบบที่แข็งแกร่ง
　　ในขณะนั้นยักษ์เปลวเพลิงทั้ง 10 ก็โบกดาบในมือของพวกเขา ดาบฟาดลงไปและพลังมหาศาลระเบิด
　　การแสดงออกของ ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ เปลี่ยนไปและเขาก็ตะโกนว่า “ ปราบปรามแดดแผดเผา!”
　　แสงจ้าหลายดวงพุ่งออกมาจากร่างของ ลอร์ดเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ และกลายเป็นดวงอาทิตย์ขนาดยักษ์ มันน่ากลัวมากและเขาต้องการใช้มันเพื่อปราบปราม 10 ยักษ์เปลวเพลิง
　　ยักษ์ทั้ง 10 ไม่กลัวอะไร ดาบยักษ์ระเบิดและ 10 ในนั้นรวมกันเป็นหนึ่งเดียวและแสงที่คมกริบขนาดยักษ์ก็พุ่งออกมา
　　ดาบอันแหลมคมหั่นไปบนท้องฟ้าและหั่นดวงอาทิตย์ที่เจ้าเมืองก่อขึ้น มันน่ากลัวจริงๆและมันระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า คลื่นกระแทกกระเพื่อมและหัวถูกหั่นออก
　　ผู้คนของเมืองอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ตกตะลึง เกิดอะไรขึ้น ?
　　เจ้าเมืองของพวกเขาถูกสังหาร ?
　　เฉพาะเมื่อหัวสีขาวขี้เถ้าตกลงมาในเมืองผู้คนก็เชื่อในสายตาของพวกเขา
　　เจ้าเมืองถูกสังหารตายจริงๆ !
　　ในขณะนั้นทุกคนต่างโห่ร้องเหมือนเป็นปีใหม่
　　เมื่อ 10 ยักษ์แห่งเปลวเพลิงเห็นสิ่งนี้พวกเขาก็ถอยกลับอย่างช้าๆ
　　ส่วนการบ่มเพาะก็เอากลับไป
　　แดนนภาอเวจีทั้งหมดกำลังเปลี่ยนไป 10,000 ยักษ์เปลวเพลิง กำลังเคลียร์หนี้เก่า ผู้ที่ทำตามสัญญาไม่ได้รับโอกาสเจอสิ่งนี้ แต่ที่พวกเขาได้รับก็ถูกสังหารตาย
　　ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่สามารถปิดกั้นการโจมตีได้ 500 สัญญาถูกล้างในเวลาเพียงเจ็ดวัน
　　ในเวลาเดียวกันใน แดนนภาจันทรายะเยือก มีการเคลียร์สัญญาเกือบ 1,000 ฉบับ พวกที่มีการบ่มเพาะที่สูงขึ้นเหล่านี้ถูกปล่อยให้เป็นน่าที่ของเหล่าอาณาจักรจักรพรรดิภายใต้ หลี่เซียนเต่า
　　ใน แดนนภาจันทรายะเยือก ข้างกำแพงเมืองโบราณ ลอร์ดของเมืองกำลังถือวัตถุสวรรค์ที่ทรงพลัง เขาอยู่ที่ขั้นตอนที่เก้า อาณาจักรถ้ำ-สวรรค์ เขารู้สึกเหมือนว่าเขาสามารถปกป้องสิ่งประดิษฐ์สวรรค์นี้ได้ด้วยการฝึกฝนของเขา
　　แต่เขาได้รับการต้อนรับด้วยท่อนเหล็กขนาดยักษ์ที่ทุบเข้ามาในเมือง
　　เมืองโบราณสั่นสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหวระยะที่ 10 หลายคนกรีดร้องและวิ่งออกไป
　　ยักษ์ไททันสีม่วงลงมาพร้อมกับไม่ตะพดจุนเทียน เขาพูดอย่างเย็นชา “ ยักษ์ไททันต้าหลี่ มาที่นี่เพื่อชำระสัญญา ”
　　“ เจ้าอยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิ…” เจ้าเมืองตะลึง เขาไม่ใช่คู่ต่อสู่ของต้าหลี่ แม้ว่าเขาจะมีสิ่งประดิษฐ์แห่งสวรรค์ แต่ ไม้ตะพดจุนเทียน ในมือของยักษ์ไททัน ก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน
　　“ ใช่เจ้าต้องการจ่ายค่าธรรมเนียมชดเชยหรือไม่ ? ” ยักษ์ไททันถาม
　　“ ข้าไม่สามารถจ่ายได้…” เจ้าเมืองพูดอย่างขมขื่น
　　เขายืมสิ่งประดิษฐ์สวรรค์ดังนั้นเขาจึงต้องจ่ายคืนไม่ใช่หนึ่ง แต่สามอย่าง
　　เขาใช้เวลาหลายปีในการปกป้องเมืองนี้และไม่พบคนอื่นซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาไม่สามารถจ่ายได้
　　“ งั้นก็ตายเถอะ ” ยักษ์ไททันหยุดพูดเรื่องไร้สาระกับเขาและทุบลงด้วยไม้เรียวอย่างเย็นชา
　　เมื่อไม้เท้าจุนเทียนลงสู่พื้นดินก็พังทลายลงและเจ้าเมืองนี้ก็กลายเป็นเนื้อบด
　　สิ่งประดิษฐ์สวรรค์ถูกรวบรวมโดยยักษ์ไททัน เขาบินจากไปโดยไม่ได้มอง
　　“ คนที่เป็นหนี้และไม่ชำระหนี้ทุกคนต้องตาย ” ยักษ์ไททันคิดเรื่องนี้อย่างเย็นชา
บทที่ 372 – หัวหน้าปีศาจร้องขอเข้าพบ
　　ภายในธนาคารแห่งจักรวาล หลี่เซียนเต่า มองไปที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขากำลังวิ่งไปทั่วทุกหนทุกแห่ง พวกเขาได้รับชัยชนะทุกที่ ที่พวกเขาไปและสัญญาหลังจากนั้นก็ถูกล้าง หนี้เสียจำนวนมหาศาลกำลังได้รับการแก้ไขและสิ่งนี้ทำให้เขามีความสุขมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน แดนนภาอเวจี พร้อมกับยักษ์เปลวเพลิงที่ล้างสัญญา 500 สัญญาพวกเขาก็เริ่มใช้แท่นเคลื่อนย้ายเพื่อเข้าสู่แดนนภาเปลวเพลิง
　　หลี่เซียนเต่า พอใจกับความก้าวหน้าของพวกเขา พวกเขาปีนขึ้นไปถึงจุดสูงสุดและไม่พอใจกับสถานะปัจจุบันของพวกเขา
　　สำหรับตัวเขาเอง เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ในการปรับปรุงตัวเอง
　　อาณาจักรจักรพรรดิอยู่ไกลจากจุดจบ ในสายตาคนอ่อนแอ อาณาจักรจักรพรรดินั้นน่ากลัว แต่สำหรับ หลี่เซียนเต่า จักรพรรดิก็ธรรมดาๆ
　　หลี่เซียนเต่า กำลังก้าวไปสู่อาณาจักรต่อจากอาณาจักรจักรพรรดิ
　　แน่นอนว่าตอนนี้ หลี่เซียนเต่า ไม่สามารถทะลวงไปได้ ร่างกายของเขามี 10 ดินแดนและ 10 โลกที่มีพลังที่น่าตกใจซึ่งเกินกว่าคนอื่น ๆ
　　ในช่วงหลายวันนี้ข้าวเขี้ยวมังกร ปลูกข้าวมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อพวกเขาเข้าสู่ แดนนภาจันทรายะเยือก ด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณที่เข้มข้นปริมาณข้าวเขี้ยวมังกรที่สามารถปลูกได้ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ในแต่ละเดือนมีการผลิตข้าวจำนวนมาก
　　90% อยู่ในมือของ หลี่เซียนเต่า เขาดูดซับส่วนใหญ่และทิ้งไว้ 10% ในการจัดเก็บเผื่อเผื่อมีความต้องการในอนาคต
　　แต่พลังงานมหาศาลเช่นนี้ก็ไม่สามารถทำให้ หลี่เซียนเต่า ทะลุทะลวงได้
　　เขาติดอยู่ที่จุดสูงสุดของอาณาจักรจักรพรรดิ
　　แม้ว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาจะอยู่เหนือขอบเขตนี้มาก แต่เขาก็ยังไม่สามารถทะลุทะลวงได้
　　“ ข้าขาดการบ่มเพาะที่สะสม แต่ข้าได้ดูดซับข้าวเขี้ยวมังกรเพียงพอและเส้นเลือดมังกรพลังวิญญาณเพียงพอและมันก็ยังไม่เพียงพอ ” หลี่เซียนเต่า ขมวดคิ้ว
　　หากเขาดำเนินต่อไปแม้ว่าเขาจะสามารถใช้ข้าวเขี้ยวมังกรและเส้นเลือดมังกรพลังงานจิตวิญญาณในการทำลายมันก็ยากที่จะปรับปรุงต่อไป
　　การผ่านไปยังอาณาจักรจักรพรรดิโดยพื้นฐานแล้วจะทำให้การเรียนรู้ที่สะสมของเขาเสร็จสิ้นลง หากเขาต้องการที่จะฝ่าฟันต่อไปเขาก็ทำได้เพียงแค่แย่งการเรียนรู้ของคนอื่นเท่านั้น
　　หรือมากกว่านั้นเขาต้องรอให้ข้าวเขี้ยวมังกร ฟื้นตัวและปลูกข้าวเขี้ยวมังกร ซึ่งอยู่ในระดับพลังงานสูงสุด
　　แต่นั่นก็ไกลเกินไป
　　หลี่เซียนเต่า ต้องคิดหาวิธี
　　การกระทำของเขาในการใช้ดินแดนทั้งสิบเพื่อสร้างถ้ำ-สวรรค์ของเขานั้นกล้าหาญเกินไปเนื่องจากต้องใช้พลังงานมากเกินไป
　　มันเป็นปริมาณมหาสมุทร ทุกครั้งที่เขาทะลวงมันจะเพิ่มขึ้นเป็นพับ อาจกล่าวได้ว่าหากไม่ใช่ธนาคารแห่งจักรวาลเขาจะใช้ชีวิตเพื่อค้นหาทรัพยากรและข้อมูลของทรัพยากรไปตลอดชีวิต
　　ยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียนเต่า ยังมีความคิดที่โดดเด่นยิ่งขึ้น
　　เขาต้องการรวม เก้าแดนนภา ไว้ในร่างกายของเขาด้วยเพื่อที่เขาจะได้แสดง เก้าแดนนภา และ สิบแดนโลก ใน ตันเถียน ของเขาเอง ในเวลานั้นแม้แต่เซียนก็ยังพบว่ามันยากที่จะปิดกั้นความแข็งแกร่งของหลี่เซียนเต่า
　　แต่ตอนนี้ สิบแดนโลก ต้องการทรัพยากรมากมายดังนั้น เก้าแดนนภา ก็ไม่ต้องการมากกว่านี้อีกแล้วหรือ
　　หลี่เซียนเต่า กำลังลังเล
　　พอถึงเวลา เสี่ยวฉีก็เดินเข้ามา
　　หลังจาก7วันในที่สุด เสี่ยวฉี ก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับ หลี่เซียนเต่า พวกเขาสองคนไม่ได้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
　　สาเหตุหลักเป็นเพราะ หลี่เซียนเต่า กังวลว่า เสี่ยวฉี จะเพิกเฉยต่อเขาอีกครั้ง
　　เสี่ยวฉีกังวลว่านางจะอายและนางก็ไม่สามารถหยุดหลี่เซียนเต่าไม่ให้ทำสิ่งนั้นได้
　　พวกเขาสองคนมีความคิดที่ลึกซึ้งดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่พูดถึงอดีต
　　“ นายท่านคะ มีคนกำลังตามหาท่านค่ะ ” เสี่ยวฉีเดินมาบอก
　　หลี่เซียนเต่า ตกตะลึงและถามว่า “ แขกคนใหม่ ? ”
　　แต่เสี่ยวฉีน่าจะเตือนเขาว่าถ้าเป็นแขกใหม่และนางไม่ควรพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้
　　เสี่ยวฉีส่ายหัว “ ไม่ใช่แขกใหม่ เป็นของธนาคารแห่งจักรวาล ”
　　“ ของ ของธนาคารแห่งจักรวาล ? เหรอ ? เจ้าหมายถึงอะไร ? ” หลี่เซียนเต่า ไม่เข้าใจ
　　“ ท่านจะไม่ใช่ได้รับแขกที่ถูกปีศาจรบกวนเหรอคะก่อนหน้านี้ ? ” เสี่ยวฉี เตือน หลี่เซียนเต่า
　　หลี่เซียนเต่า พยักหน้า “ ปีศาจตัวนั้นที่พยายามขโมยร่างของจงจื่อฉี ใช่มั้ย?”
　　” ใช่ แม้ว่า จงจื่อฉี จากไปแล้วปีศาจก็ยังคงอยู่ที่นี่ ปีศาจหมดสติไปแล้วและท่านไม่ได้ซักไซ้เขา ตอนนี้เขาตื่นขึ้นมาแล้วและต้องการพบท่านค่ะ ” เสี่ยวฉีพูดตามความเป็นจริง
　　“ ปีศาจต้องการพบข้า ?!? ” หลี่เซียนเต่า สนใจ ปีศาจที่เขาจับได้ต้องการพบเขาจริงๆ
　　“ ปีศาจพูดว่าอะไร ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
　　“ เขาแค่บอกว่ามีบางอย่างที่สำคัญ เขาต้องการเจรจากับท่านค่ะ ” เสี่ยวฉีส่ายหัว
　　“ ปฏิเสธเขาไป ” หลี่เซียนเต่า กล่าวโดยไม่ลังเล
　　“ บอกเขาว่าเขาเป็นนักโทษของข้าและไม่มีสิทธิ์เจรจากับข้า ถามเขาว่าเขาเข้าใจสถานะที่เขาอยู่หรือเปล่า ? ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างเย็นชา
　　แม้ว่าหลี่เซียนเต่า จะไม่รู้ว่าทำไมปีศาจถึงต้องการเจรจากับเขา แต่เขาก็ไม่ต้องการอยู่ในระดับเดียวกับปีศาจ
　　เขาไม่ได้เข้ามาพร้อมกับนาฬิกาและ หลี่เซียนเต่า ได้กำจัดปีศาจและขังเขาไว้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น
　　หลี่เซียนเต่า ยังคงคิดว่าจะทำอย่างไรถึงจะได้รับทรัพยากรจำนวนมากเพื่อให้เขาทะลวงผ่าน
　　ในช่วงเวลาสั้น ๆ เสี่ยวฉีก็กลับมา “ ปีศาจได้เรียนรู้แล้วและบอกว่าเขาต้องการพบนายท่านและมีบางอย่างจะรายงานให้ท่านทราบอยู่ดีค่ะ ”
　　หลี่เซียนเต่า พอใจ “ ตอนนี้ถูกต้องแล้ว เขาควรมีความชัดเจนเกี่ยวกับสถานะของเขา ตอนนี้พาเขาเข้ามา ”
　　เสี่ยวฉียิ้มหวานและหยิบกล่องหยกออกมา นางวางมันไว้ตรงหน้า หลี่เซียนเต่า “ ข้าเอามาให้แล้วค่ะ ”
　　หลี่เซียนเต่า พอใจ “ เจ้าเป็นเหมือนแมลงในท้องของข้ามากขึ้นเรื่อย ๆ ” (***แปลว่ารู้ใจ)
　　ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงและนางกลอกตาไปที่ หลี่เซียนเต่า “ ท่านเป็นนายและข้าเป็นแม่บ้าน แน่นอนข้าต้องเข้าใจความคิดของท่านสิคะ ”
　　“ ข้าไม่เคยปฏิบัติกับเจ้าในฐานะแม่บ้าน เราเท่าเทียมกันที่นี่ ” หลี่เซียนเต่า ยิ้มและกล่าว เขาเอื้อมมือไปเปิดกล่อง
　　ดวงตาที่สวยงามของ เสี่ยวฉี เป็นประกายในขณะที่นางมองไปที่ หลี่เซียนเต่า ด้วยการแสดงออกที่อ่อนหวาน
　　หลี่เซียนเต่า ไม่ได้สังเกตเห็นขณะที่เขาจดจ่ออยู่กับกล่อง
　　หลี่เซียนเต่า เคาะและส่งเสียงที่คมชัด
　　“ เจ้าต้องการพูดอะไร ? ” หลี่เซียนเต่า ถาม
　　” ปล่อยข้า ข้าจะบอกกับเจ้าตัวต่อตัว ” ปีศาจมีความสุขและพูดอย่างกระตือรือร้น
　　“ เจ้าควรพูดก่อน หากมีความจำเป็นต้องฟังมากกว่านี้ข้าจะปล่อยเจ้า “หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างใจเย็น เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะสนใจสิ่งที่ปีศาจจะพูดหรือไม่
　　“ มีความต้องการแน่นอน มันเกี่ยวข้องกับนรก ” ปีศาจกล่าว
　　หลี่เซียนเต่า คิ้วขมวดขึ้น เกี่ยวกับนรก ?
　　“ นรกเกี่ยวข้องอะไรกับเจ้า ” หลี่เซียนเต่า ถาม
　　“ ข้าคือปีศาจจากนรก นานมาแล้ว โลกเซียน และ เก้าแดนนภา และ สิบแดนโลก อยู่ในระดับเดียวกัน นรกเป็นที่ที่คนตายจึงมี 10 ยมราชผู้ปกครองขาวดำ หยินหยาง ทหารหยินนับล้านและโพธิสัตว์จำนวนมาก…” ปีศาจกล่าว
　　“ ข้ารู้ทุกอย่างแล้ว ” หลี่เซียนเต่า กล่าวอย่างใจเย็น
　　18 ระดับของนรก, 10 ยามะ , หยินหยาง, ทหารหยินนับล้าน…หลี่เซียนเต่าได้อ่านทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคลังหนังสือหมื่นประเทศ
　　“ ข้าคือปีศาจในนรกและข้ารู้ความลับบางอย่าง ข้ารู้เรื่องสมบัติด้วย ” ปีศาจกล่าวอย่างกังวล
　　“ ถ้าเจ้าต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ข้าก็สนใจ ” เมื่อ หลี่เซียนเต่า ได้ยินเกี่ยวกับสมบัติเขาก็ตื่นเต้นมาก