chapter 57: การต่อสู้กับสัตว์ประหลาด

การทดสอบครั้งที่สามเริ่มต้นขึ้นแล้ว เมื่อนักปีนเขาส่งเสียงเตือนและดึงดูดสัตว์ร้ายที่บินเข้ามา

ในตอนนี้ ผู้สมัครกําาลังต่อสู้กับนกยักษ์หกขาที่มีจํานวนมากกว่าพวกเขาอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาเสียเปรียบ เนื่องจากไม่มีที่ให้ซ่อนอยู่บนหอคอย

ดังนั้น ผู้สมัครจํานวนมากจึงต่อสู้และกําจัดสัตว์ร้ายให้ได้มากที่สุด เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีชีวิตรอดไปได้
อย่างไรก็ตาม ในบรรดาผู้สมัครมี สัตว์ประหลาด ที่ไม่ธรรมดาอยู่บ้าง

พวกเขาน่ากลัวกว่านกยักษ์หกขา

ทันใดนั้น ไพ่หลายใบพุ่งออกไปเหมือนลูกดอกจากมือของ ฮิโซกะฆ่านกยักษ์หกขาสองตัวพร้อมกัน

ไพ่ของเขาคมราวกับใบมีด

ในเวลาเดียวกัน อิรุมิดึงเข็มสองเล่มออกจากใบหน้าของเขา กระโดดขึ้นและเจาะสมองของนกยักษ์หกขาสองตัว

ในฐานะนักฆ่าระดับเฟิร์สคลาส อิรุมิสามารถใช้เข็ม เพื่ออ่าพรางตัวและควบคุมเป้าหมายได้ด้วย

นกยักษ์หกขาที่โดนเข็มของ อิรุมิ ตอนนี้เหมือนหุ่นเชิดที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ขณะที่พวกมันเริ่มโจมตีเพื่อนของพวกมันเอง

“ฉันคิดว่านายสามารถใช้เข็มของนายกับคนเท่านั้น ฉันไม่คิดว่านายจะใช้พวกมันกับสัตว์ประหลาดได้ด้วย นี่มันเปิดหูเปิดตาฉันจริง ๆ” ฮิโซกะพูด

อิรุมิ หันหัวของเขา ดึงเข็มอีกอันออกจากใบหน้าของเขาและพูดอย่างว่างเปล่า: “ฮิโซกะ นายต้องการให้ฉันติดอยู่ในตัวนายด้วยไหม? ฉันจะควบคุมนายแบบนั้น”

“อย่าท่าเลย นายจะปู่ยี่ปู่ย่าฉัน” ฮิโซกะ เหล่ตามองด้วยรอยยิ้ม

อิรุมิ: “…”

ในขณะที่ ฮิโซกะกำลังหยอก อิรุมิ คุโรโร่ก็จัดการกับสัตว์ประหลาดเช่นกัน อูโบกินเป็นเพียงคนเดียวที่ต่อยนกยักษ์หกขา หนึ่งหมัดก็เพียงพอที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดหนึ่งตัว

ปาคุโนด้า ถือปืนพกของเธอและสังหารนกยักษ์หกขาจากระยะไกล โดยไม่ปล่อยให้พวกมันเข้าใกล้

เห็นเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับกระสุนและทันที่ที่สัมผัสกับสัตว์ประหลาด มันก็จะระเบิด

เธอสามารถยิงกระสุนได้เพียงหกนัด จากนั้นรอหกวินาที เพื่อยิงอีกครั้งและนั่นเป็นข้อเสียเดียวของเธอ

ใช้เวลาหนึ่งวินาทีในการใส่กระสุนแต่ละลูก นั่นคือเหตุผลที่ ปาคุโนด้า ต้องรอหกวินาที

ดังนั้น ปาคโนด้า จะยิงได้หกครั้ง จากนั้นก็หลบหลีกนกยักษ์หกขาก่อนที่จะยิงอีกครั้ง

แม้ว่าเธอจะเป็นนักสู้ แต่เธอก็มีทักษะพิเศษที่ไม่ด้อยไปกว่าตัวแทนที่ได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพ

นั่นเป็นเหตุผลที่เธอสามารถต่อสู้กับนกยักษ์หกขาได้ แม้ว่าเธอจะไม่มีกระสุนมาระยะหนึ่งแล้วก็ตาม

ภายในเวลาไม่ถึงห้านาที ผู้เข้าแข่งขันได้สังหารนกยักษ์หกขามากกว่า 50 ตัว

เครดิตส่วนใหญ่ตกเป็นของฮิโซกะ อิรุมิ อูโบกิน และ ปาคุโนด้า ในขณะที่คุโรโร่กําลังหลบพวกมันอย่างสง่างามด้วยมือซ้ายในกระเป๋าและมือขวาถือหนังสือ เขาไม่ได้ใส่ใจนกเหล่านั้นในสายตาเลย

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะฆ่านกยักษ์หกขาไปแล้ว 50 ตัว แต่ก็ยังมีเหลือมากกว่าครึ่งหนึ่ง

ในอีกด้านหนึ่ง ฮันโซ ก็กาลังต่อสู้อย่างดุเดือดกับนกยักษ์หกขา

“ดูดาวกระจายของฉันสิ”

ฮันโซ ปาดาวกระจายสองอันและหลังจากที่เขาทําสัญลักษณ์มือสองสามครั้ง ดาวกระจายทั้งสองก็กลายเป็นหลายร้อยอันก่อนที่จะฟาดฟันนกยักษ์หกขา

(T/ N: ฮันโซ ใช้ดาวกระจายที่ถูกสร้างโดย ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น จากนารุโตะ!)

ถัดไปไม่ไกล เด็กชายผมบลอนด์ก็กระโดดเข้าหานกยักษ์หกขาอย่างดุร้ายและฟาดมีดสั้นเข้าสมองของมันทันที ทําให้มันตายลงตรงนั้น

“ทําได้ดีมาก คุราปิก้า” เลโอลีโอ อุทาน

“เลโอลีโอ ข้างหลังนาย”

ค่าพูดของ คุราปิก้า ทําให้ เลโอลีโอ ประหลาดใจและเมื่อเขามองย้อนกลับไป นกยักษ์หกขาก็พุ่งเข้ามาหาเขา

โชคดีสําหรับ เลโอลีโอ เขาหลบได้ในวินาทีสุดท้ายและหลีกเลี่ยงการโดนกรงเล็บของนกยักษ์หกขา แต่สัตว์ร้ายยังคงคว้าชุดของเขาและลากเขาขึ้นไป

เมื่อมองลงไป เลโอลีโอ เห็นว่าเขาสูงแค่ไหนและหันตรงไปยังนกยักษ์หกขาที่จับเขาและเตะมันอย่างรุนแรงที่ท้องของมัน

นกยักษ์หกขาส่งเสียงกรีดร้อง ขณะปล่อย เลโอลีโอ ที่ตกลงมาบนหอคอยและหายใจอย่างหนัก

เขาเป็นนักศึกษาแพทย์ไม่ใช่คนที่เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้

การเตะครั้งนั้นเป็นการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาสามารถทําได้และมันได้รับแรงบันดาลใจจากความปรารถนาที่จะมีชีวิตรอด

“ทําได้ดีมาก เลโอลีโอ” คุราปิก้า พูดชื่นชม

เลโอลีโอพูดไม่ออก เนื่องจากมันเป็นคําพูดของเขาที่พูดแบบเดียวกันกับ คุราปิก้าเมื่อครึ่งนาทีที่แล้ว

ในอีกด้านหนึ่ง อัลลัน กอน และ คิรัวร์ ทําได้ค่อนข้างง่าย

คิรัวร์ใช้เทคนิคการลอบสังหารของเขา เพื่อทําให้มือและเล็บของเขาคมขึ้นก่อนที่จะฟาดมันไปที่นกยักษ์หกขา ตัดหัวของมันชั่วพริบตา

การกระทําของเขารวดเร็วและเด็ดขาด สมเป็นมือสังหารจากตระกูลโซลด็ก