ตอนที่ 967 10,000 กับ 1,000,0000
ตอนที่967 10,000 กับ 1,000,0000
ท่านผู้หญิงหยวนไม่สนใจสิ่งที่พระสนมหลี่คิดนางมองไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นแล้วกล่าวว่า “น้องสาว พี่สาวก็รู้ว่าเจ้าไม่ได้ร่ำรวย แต่ข้ามอบเงินให้เจ้า 10,000 เหรียญเงินเมื่อวันก่อนไม่ใช่หรือ ? ทำไมไม่ใช้ประโยชน์จากมัน ? อาจเป็นได้ว่าน้องสาวไม่เคยจัดงานเลี้ยงในพระราชวังมาก่อนและไม่มีประสบการณ์มากนัก พูดไป งานเลี้ยงที่พระราชวังเป็นเจ้าภาพไม่ได้จัดแบบนี้”
พระสนมหลี่หน้าเสียอย่างรวดเร็วอย่างไรก็ตามท่านผู้หญิงหยวนยังคงกล่าวต่อไปว่า “เจ้ากลัวว่าจะถูกทิ้งให้อยู่โดยไม่มีเงินหลังจากที่ใช้เงินหมดใช่หรือไม่ ? ฮ่า ๆ ๆ ! ถ้าเจ้าใช้หมดก็แค่บอกข้า แม้ว่าข้าต้องล้มละลายถึงขั้นขายหม้อและกระทะ ข้าก็จะช่วยเจ้า ! เจ้าก็รู้ว่าเราเป็นพี่น้องกัน”
“ฮึ่ม! ” ในที่สุดพระสนมหลี่ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “ใช่แล้ว ! ข้าจะถามเจ้าว่าถ้าเงินหมดเพราะเจ้ามีเงินมากกว่านี้ เจ้าได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว ในขณะที่ข้าไม่มีใคร นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าไม่กล้าใช้เงินก้อนโต เจ้าก็รู้ว่าเราเป็นพี่น้องกัน แต่ข้าไม่เข้าใจ เราทั้งคู่เป็นบุตรของพวกเขา แต่ทำไมครอบครัวหลิวถึงให้ความสำคัญกับการช่วยเหลือและสนับสนุนเจ้า แต่ไม่ถามถึงบุตรสาวคนนี้ด้วยซ้ำ”
ท่านผู้หญิงหยวนหัวเราะ“ฟังสิ่งที่เจ้าพูด ครอบครัวจะไม่เป็นห่วงเจ้าได้อย่างไร ทุกครั้งที่ข้าเขียนจดหมายถามพวกเขาว่าเป็นอย่างไร ครอบครัวจะสอบถามเกี่ยวกับเจ้าในจดหมายตอบกลับมา ท่านแม่ยังบอกอีกว่าเมื่อเจ้าเข้ามาในพระราชวัง เจ้าไม่ได้ติดต่อพวกเขาเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไร พวกเขาเป็นห่วงว่าเจ้าจะคิดว่าครอบครัวเป็นภาระ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้ามาประจบกับเจ้า”
เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกเอ่ยออกมาพระสนมหลี่ก็ต้องยอมรับมัน เป็นความจริงที่นับตั้งแต่นางเข้ามาในพระราชวัง นางไม่ได้ติดต่อกับใครในครอบครัว แม้เมื่อบิดาและมารดาของนางเข้ามาในพระราชวังเพื่อเยี่ยมพวกนาง นางก็หลีกเลี่ยงอย่างจงใจ ไม่ใช่ว่านางทำสิ่งนี้โดยเจตนา เป็นเพียงว่านางขาดความกล้าหาญและไม่กล้าที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับครอบครัวของนาง ต่อมานางกลายเป็นคนโดดเดี่ยวมากขึ้นและไม่ต้องการแม้แต่จะพบผู้คน มันเป็นแบบนี้ที่นางค่อย ๆ ห่างเหินมากขึ้น แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร มันเป็นความผิดของนางที่ทำให้เกิดผลลัพธ์นี้ การตำหนิครอบครัวของนางในตอนนี้เป็นสิ่งที่แก้ไม่ได้จริง ๆ
ทุกคนได้ยินคำพูดของท่านผู้หญิงหยวนในห้องนั่งเล่นในไม่ช้ามีคนไม่กี่คนที่เริ่มพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวเรื่องของพระสนมหลี่ ส่วนใหญ่คนเหล่านี้กล่าวหาว่านางไม่คิดที่จะทดแทนบุญคุณและตอนนี้นางก็โทษคนอื่นด้วย แม้แต่กงซานก็สามารถเข้าใจเหตุผลที่ทำให้พระสนมหลี่ปฏิบัติต่อนางไม่ดีในวันนี้ ปัญหามาจากการโกหกของท่านผู้หญิงหยวนจริง ๆ
“อาเฮง”ซวนเทียนเก้อเอนตัวใกล้กับเฟิงหยูเฮง และกล่าวว่า “เจ้ารู้หรือไม่ ? วันก่อนท่านผู้หญิงหยวนมอบของกำนัลเป็นคณะนักแสดง และให้พระสนมหลี่เชิญฮองเฮามาชมการแสดงด้วย พระสนมหลี่เชื่ออย่างโง่เขลาว่าพี่สาวของนางกำลังทำสิ่งนี้ด้วยความตั้งใจดี นางจึงไปเชิญฮองเฮา เจ้าคิดว่าผลลัพธ์สุดท้ายคืออะไร ? คณะนั้นเล่นละครเกี่ยวกับอนุต่อสู้กับฮูหยินใหญ่ และสุดท้ายฮูหยินใหญ่แพ้ พูดไปแล้ว เจ้าไม่คิดว่ามันตลกหรือ ? ”
เหรินซีเฟิงยิ้มเยาะจากการได้ยินสิ่งนี้“ในพระราชวังของฮ่องเต้ ฮองเฮาเป็นฮูหยินใหญ่ และสมาชิกคนอื่น ๆ ในตำหนักในของฮ่องเต้เป็นอนุ ในขณะที่พวกนางอยู่ในสถานะที่สูงส่งก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าอนุ ในการแสดงละครเรื่องนี้ต่อหน้าฮองเฮา ฮองเฮาจะไม่ขุ่นเคืองพระสนมหลี่ได้อย่างไร”
“นั่นเป็นเหตุผลที่พระสนมหลี่มีท่าทีเช่นนี้ต่อท่านผู้หญิงหยวนในวันนี้”เฟิงหยูเฮงพยักหน้า “เมื่อพูดแบบนี้นางคงมีทัศนคติแบบนี้กับพวกเขา” นางเอื้อมมือไปที่แขนของนาง และรู้สึกถึงตั๋วแลกเงินที่นางเตรียมไว้เพื่อมอบให้แก่พระสนมหลี่ มันยังอยู่ที่นั่น ! “ถึงแม้ว่าข้าจะไม่ชอบพระสนมหลี่ แต่เมื่อเทียบกับท่านผู้หญิงหยวน… ข้ายังมีความสุขที่ได้ทำให้มารดาขององค์ชายแปดไม่มีความสุขเลย”
นางขดมุมปากของนางแล้วลุกขึ้นยืนเดินไปที่พระสนมหลี่
ซวนเทียนเก้อไม่รู้ว่านางจะทำอย่างไรแต่เฟิงหยูเฮงไม่เคยทำให้นางผิดหวัง ในบรรดาพี่น้องตระกูลซวนของนาง คนที่ซวนเทียนเก้อไม่ชอบมากที่สุดคือพี่แปด นางชอบเขาน้อยกว่าพี่สาม เหตุผลนั้นง่ายมาก เมื่อสองปีก่อนพี่แปดเคยขอให้นางแต่งงานกับกูซูเป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักร แต่ฮ่องเต้ปฏิเสธ แต่สิ่งนี้ยังมาถึงหูของนาง จากนั้นเป็นต้นมานางก็เริ่มเกลียดพี่แปดของนาง แม้กระทั่งทุกวันนี้มันยังคงอยู่ในใจของนาง
เมื่อเฟิงหยูเฮงมาถึงตรงหน้าพระสนมหลี่นางก็ได้ยินเสียงท่านผู้หญิงหยวนเอ่ยออกมาว่า “วันก่อนข้านำตั๋วแลกเงิน 10,000 เหรียญเงินมาให้เจ้า งานเลี้ยงวันนี้ข้าก็จะมอบให้เจ้าอีก 10,000 เหรียญเงิน ข้ากลัวว่าน้องสาวจะใช้เงินทั้งหมดก่อนหน้านี้ในงานเลี้ยงนี้ และจะขาดแคลนเงิน” ในขณะที่นางกล่าว นางนำตั๋วแลกเงินอีกฉบับมามอบให้แก่พระสนมหลี่ เมื่อมองไปที่พระสนมหลี่ ดวงตาของนางชัดเจนว่ามี “เจตนาร้าย”
บางคนรู้สึกเดือดดาลเล็กน้อย“ทำไมท่านผู้หญิงหยวนถึงไม่ใช้เงินมากกว่านี้? งานเลี้ยงของวันนี้จะใช้เงินถึง 10,000 เหรียญเงินอย่างไร ข้ากลัวว่าวันนี้ใช้ไม่ถึง 10 เหรียญเงิน เนื่องจากเงินไม่ได้ถูกนำมาใช้แม้แต่น้อย ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นที่ท่านผู้หญิงจะให้อีกในวันนี้ ! ” งานเลี้ยงที่หาที่ไหนไม่ได้ของพระสนมหลี่ทำให้นางถูกดูถูกจากบรรดาฮูหยินและคุณหนู แม้ว่าพระสนมหลี่จะมีตำแหน่ง แต่พวกนางก็รู้สึกว่าพระสนมหลี่ไม่สามารถเทียบได้กับท่านผู้หญิงหยวนอย่างแท้จริง
“หยุด! ” ความโกรธของท่านผู้หญิงหยวน “ไร้สาระ เจ้าพูดแบบนี้ต่อหน้าพระสนมหลี่ได้อย่างไร ? รีบขออภัยสำหรับความผิดของเจ้าเร็ว ! ”
ท่านผู้หญิงหยวนด่าคุณหนูนางยืนขึ้นอย่างไม่เต็มใจและโค้งคำนับต่อพระสนมหลี่ “ท่านได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย เด็กหญิงผู้ต่ำต้อยคนนี้จะไม่ทำมันอีกเจ้าค่ะ”
อย่างไรก็ตามพระสนมหลี่ก็กล่าวอย่างเย็นชากับท่านผู้หญิงหยวนว่า“สิ่งที่นางพูดนั้นเป็นความจริง เงินที่เจ้าให้ไว้ก่อนหน้านี้ถูกกล่าวว่าเป็นของกำนัล เมื่อของกำนัลฉลองได้รับไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องให้เงินข้าในวันนี้”
“จะทำเช่นนั้นได้อย่างไรวันนี้ข้ามาเพื่อเจ้า น้องสาว…”
ก่อนที่ท่านผู้หญิงหยวนจะกล่าวจบเฟิงหยูเฮงไม่สามารถรอได้อีกต่อไป นางกระแอมและกล่าวว่า “อาเฮงขอขัดจังหวะครู่หนึ่ง วันนี้เป็นงานเลี้ยงในพระราชวังของท่าน ไม่ว่างานเลี้ยงจะเหมาะสมกับตำแหน่งหรือไม่ ก็ให้โอกาสทุกคนได้เจอกัน เพียงแค่มีการคาดเดาเป็นเรื่องปกติ ไม่จำเป็นต้องยึดติดกับสิ่งที่เคยเป็นมา” ในขณะที่นางกล่าว นางมองไปที่คุณหนูที่ยังคงรอการให้อภัยจากพระสนมหลี่ คำพูดนั้นหมายถึงนางอย่างชัดเจน “เมื่อมองคุณหนูผู้นี้ ดูเหมือนว่าเจ้าไม่เคยมางานเลี้ยงในพระราชวังมาก่อนใช่หรือไม่ ? นั่นหมายความว่าเป็นบุตรสาวของขุนนางขั้นสี่หรือต่ำกว่านั้น บุตรสาวของขุนนางขั้นสี่ที่ต่ำต้อยกล้าที่จะทำตัวอย่างไร้มารยาทในตำหนักจางหนิง พระชายาผู้นี้อยากจะรู้จริง ๆ ว่าพ่อของเจ้าเป็นใคร เมื่อมีเวลาในอนาคต ข้าอยากถามว่าเขาสอนบุตรสาวของเขาอย่างไร”
คุณหนูไม่กลัวพระสนมหลี่เพราะครอบครัวของนางบอกนางว่าพระสนมหลี่เป็นคนที่ถูกรังแกได้ง่ายและครอบครัวของนางบอกว่าพวกเขาชอบองค์ชายแปดและท่านผู้หญิงหยวน เหตุผลที่นางหยุดพูดไม่ได้ก็เพราะท่านผู้หญิงหยวนกำลังนั่งอยู่ที่นั่น นางรู้สึกว่านางมีคนที่จะสนับสนุนนาง อย่างไรก็ตามใครจะรู้ว่าเฟิงหยูเฮงจะมีส่วนร่วมด้วย
นางไม่กลัวพระสนมหลี่แต่นี่ไม่ได้หมายความว่านางไม่กลัวเฟิงหยูเฮง เมื่อได้ยินเฟิงหยูเฮงพูดแบบนี้ นางขาสั่นไม่หยุด นางอยู่ในท่าที่โค้งคำนับเล็กน้อย แต่จบลงด้วยการคุกเข่า กล่าวด้วยเสียงสั่น “พระชายา ข้าผู้ต่ำต้อยคนนี้รู้ว่าข้าผิด ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะ”
อย่างไรก็ตามเฟิงหยูเฮงไม่ได้ให้ความสนใจใดๆ นางเพียงกล่าวกับพระสนมหลี่ว่า “ข้ามาที่นี่แต่เช้าและมัวแต่พูดกับท่าน จนลืมสิ่งที่สำคัญ” ในขณะที่กล่าว นางดึงตั๋วแลกเงินมูลค่า 1,000,000 เหรียญเงินออกมา “พระองค์ได้กลับสู่ตำแหน่งพระสนม และอาเฮงไม่รู้ว่าจะให้ของกำนัลอะไรเพื่อแสดงความยินดี ดังนั้นข้าเลือกสิ่งที่ง่ายที่สุด นี่คือเงิน 1,000,000 เหรียญเงิน ของกำนัลเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้เป็นของขวัญแสดงความยินดีกับท่าน จากองค์ชายเก้าและข้า”
1,000,000เหรียญเงิน! นี่ไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อย พระชายาหยูเป็นคนใจกว้างมากจนยากที่จะหยั่งถึงได้ มีบางคนที่คาดเดาว่าทำไมพระชายาหยูถึงให้ของกำนัลอันยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่เมื่อคิดถึงว่าตอนนี้องค์ชายหกอาศัยอยู่ในมณฑลจี่อัน และทำหน้าที่เป็นอาจารย์อยู่ที่นั่นอย่างไร ความสัมพันธ์กับพระชายาหยูค่อนข้างดี เงินจำนวนนี้อาจมอบให้กับองค์ชายหก
แต่ไม่ว่าจะเป็นใครเงินจะถูกส่งไปยังพระสนมหลี่ พระสนมหลี่มีความสุขมากด้วยรอยยิ้มของนาง ในทันทีที่นางได้รับ นางก็เยาะเย้ยท่านผู้หญิงหยวน “นางไม่ได้เป็นคนในครอบครัว แต่นางก็ใจดีมาก”ไอรีนโนเวล
ท่านผู้หญิงหยวนมีการแสดงออกที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อยแต่นางพยายามที่จะบีบออก “นางจะไม่ใช่ครอบครัวได้อย่างไร ? พระชายาหยูเป็นพระชายาเอกขององค์ชายเก้า องค์ชายเก้าและองค์ชายหกเป็นพี่น้องกัน” แม้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่นางกล่าว นางก็สาปแช่งเฟิงหยูเฮงข้างในเป็นร้อย ๆ ครั้ง
ความตั้งใจเดิมของนางที่จะมาในวันนี้ไม่ใช่เพียงการเยาะเย้ยพระสนมหลี่แทนที่จะเป็นเช่นนั้นก็เพื่อให้พระสนมหลี่เห็นความจริงบางอย่าง แม้ว่านางจะกลับไปที่ตำแหน่งพระสนม นางก็ไม่มีสายสัมพันธ์กับผู้ใดเลยและนางก็ไม่มีเงิน เพื่อที่จะสร้างหลักในพระราชวัง การพึ่งพาตำแหน่งของตัวเองนั้นเป็นไปไม่ได้ นางต้องการให้พระสนมหลี่ตระหนักว่าไม่ว่าจะอยู่ในพระราชวังหรือนอกพระราชวัง และไม่ว่าจะเป็นนางหรือองค์ชายแปด พระสนมหลี่ก็ไม่สามารถถูกเปรียบเทียบได้ นางยังต้องการให้พระสนมหลี่เข้าใจความแตกต่างระหว่างองค์ชายหกกับองค์ชายแปด ต้องการให้ช่วยสนับสนุนบุตรชายของนางบนบัลลังก์ พระสนมหลี่ก็เดินตามอยู่ข้างหลังและไม่เคยตามทัน
แต่ใครจะรู้ว่าเฟิงหยูเฮงจะสนับสนุนพระสนมหลี่อย่างแท้จริงสิ่งนี้ทำให้แผนของนางชะงักและสถานการณ์ก็ยากที่จะปราบปราม ในทางตรงกันข้าม นางก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่อยู่ในอันดับต่ำสุดในห้องนั่งเล่น
ท่านผู้หญิงหยวนรู้สึกขายหน้ามากบรรดาฮูหยินและคุณหนูที่อยู่เบื้องล่างก็อยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมากยิ่งขึ้น การได้เห็นพระสนมหลี่ทำตัวสนิทสนมกับเฟิงหยูเฮงอีกกรอบ ท่านผู้หญิงหยวนรู้สึกว่านางไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้ ดังนั้นนางจึงหาข้ออ้างและจากไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อนางจากไปเฟิงหยูเฮงไม่ต้องการที่จะทำตัวสนิทสนมกับพระสนมหลี่อักต่อไป ดังนั้นนางจึงกลับไปที่ที่นั่งของนาง หลายคนอยากทำแบบท่านผู้หญิงหยวน แต่พระสนมหลี่ก็ตื่นเต้น นางยังจัดให้ทุกคนดื่มชา ในขณะที่นางยิ้มและพูดคุยกับคุณหนูบางคน นี่ทำให้คนรู้สึกลังเลเล็กน้อยที่จะจากไปและรู้สึกอายที่จะจากไป
อันที่จริงคุณหนูที่มาวันนี้ก็มีความตั้งใจเช่นกันมีแม้กระทั่งบางคนที่ไม่ได้มาเพื่อเห็นแก่กงซาน พวกนางคุ้นเคยกับองค์ชายหกอยู่แล้ว พวกนางเข้ามาในพระราชวัง และเตรียมของกำนัลที่ยิ่งใหญ่ให้กับพระสนมหลี่โดยหวังว่าจะได้รับความชื่นชมจากนาง แต่นางก็ช่วยเหลือพวกนางไม่ได้ ด้วยความจริงที่ว่าเรื่องนี้ทำให้เกิดปัญหากับทั้งสองฝ่าย ตอนนี้พวกนางเห็นท่านผู้หญิงหยวนจากไปแล้ว ความคิดของพวกนางก็เริ่มที่จะเปลี่ยนไป ดังนั้นใครบางคนจึงริเริ่มที่จะกล่าวและพลิกกระแสน้ำ “อันที่จริงงานเลี้ยงในพระราชวังแบบนี้ก็ดี มันไม่ได้รู้สึกว่าถูกจำกัดและเราสามารถพูดคุยกันอย่างใกล้ชิดกับพระสนมหลี่ มันเหมือนกับการพูดคุยกับผู้ใหญ่ในครอบครัวของเรา มันสนิทสนมกันมาก ! ”
“ใช่แล้วถูกต้อง ! ” คำพูดเหล่านี้ได้รับความเห็นชอบเล็กน้อย เนื่องจากมีคนกล่าวเสริมอย่างรวดเร็วว่า “ข้าได้ยินมาว่างานเลี้ยงประจำพระราชวัง ทุกคนต้องนั่งห่างกันด้วยพื้นที่ว่างตรงกลางสำหรับการร่ายรำและการแสดง ไม่ต้องพูดถึงเสียงรบกวน แต่มันถูกจำกัด วันนี้มันแตกต่างกับตำหนักจางหนิง เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว พระสนมหลี่ก็มีความคิดริเริ่มอย่างมาก”
เมื่อเริ่มหัวข้อนี้จิตใจของพระสนมหลี่ก็รู้สึกสบายใจเช่นกัน ถูกต้อง ! แม้ว่าจะมีบางช่วงเวลาที่ไม่พอใจ แต่เฟิงหยูเฮงและซวนเทียนเก้อก็คอยสนับสนุนบรรยากาศ และนางก็มี 1,000,000 เหรียญเงินเพื่อโอ้อวดต่อหน้าท่านผู้หญิงหยวน แค่คิดถึงภาพสีหน้าของท่านผู้หญิงหยวนที่มืดครึ้ม นางก็รู้สึกมีความสุขมาก !
นางอดไม่ได้ที่จะเริ่มถอนหายใจเฟิงหยูเฮงเก่งแค่ไหน นางมองเฟิงหยูเฮงพูดคุยกับเพื่อนของนาง ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของนาง นางดูมีเสน่ห์ นางงดงาม เหมือนฮูหยินน้อยตรงไหน ยิ่งมองเฟิงหยูเฮงมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เหมาะกับบุตรชายของนาง และนางก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “ถ้าเฟิงเอ๋อและอาเฮงแต่งงานกัน นั่นจะดีแค่ไหน ! ”
จูเอ่อดึงแขนเสื้อของนางอย่างรวดเร็วและลดเสียงของนาง“พระองค์พูดแบบนี้ไม่ได้นะเจ้าคะ ! ”
พระสนมหลี่ก็รู้ว่านางพูดผิดและลดเสียงของนางลงมองไปรอบ ๆ ไม่มีใครสังเกต จากนั้นนางก็ผ่อนคลาย อย่างไรก็ตามในขณะที่มองไปรอบ ๆ นางเห็นเฟินไดผู้ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ประตูมากที่สุดลุกขึ้นยืนแล้วมุ่งหน้ามาหานางด้วยรอยยิ้ม…