“โฮ่  นี่คือสมบัติลับของอาณาจักรงั้นเหรอ”

ที่ใต้ดินของอาณาจักรเวทมนตร์ไคน์โรจน์ ผู้กล้าผมบลอนด์กำลังยืนอยู่หน้าแท่นวางดาบ

“แล้ว ควรทำยังไงต่อดีล่ะ?”

“ง่ายมากค่ะ ก็แค่ดึงดาบออกมาเท่านั้นเอง”

หญิงสาวที่เหมือนจะเป็นผู้ดูแลผู้กล้าผมบลอนด์แนะนำเขา

อลัวร์「ツーヤ」 ที่มีรูปร่างเซ็กซี่พิงไหล่เขาด้วยท่าทางยั่วยวน

อลัวร์เป็นหนึ่งในสมาชิกในฮาเร็มของผู้กล้าผมบลอนด์ที่จงรักภักดีต่อเขาอย่างมาก ขณะเดียวกันก็ช่วยสนองความต้องการทางเพศให้เขาและคอยช่วยเหลือทุกอย่าง เท่าที่เธอจะทำได้

เดิมทีที่เธอมาสนิทกับผู้กล้าผมบลอนด์ก็เพื่อความปลอดภัยของตัวเองและเจตนาหลาย ๆ อย่าง เช่นเรื่องเงิน แต่ตอนนี้อลัวร์ชอบเขาเข้าจริง ๆ ซะแล้ว

“งั้น มาดึงดาบกันเถอะ”

ผู้กล้าผมบลอนด์วางมือบนด้ามดาบและดึงมันออกมาด้วยแรงทั้งหมด

แต่ดาบกลับถูกดึงออกมาจากแท่นได้อย่างง่ายดาย

ทันใดนั้น ควันน่าสงสัยก็ทะลักออกมาจากแท่นวางดาบ และเริ่มปกคลุมรอบมือของผู้กล้า

“ท่านผู้กล้าผมบลอนด์ โปรดระวังตัวด้วยค่ะ”

อลัวร์เข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา พร้อมกับที่มีควันพุ่งขึ้นมา

ด้านหน้าของทั้งสองคนนั้น ควันเริ่มก่อตัวอย่างช้า ๆ  ปรากฏเป็นรูปร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง

หญิงสาวคนนั้นสวมเสื้อผ้าบาง ๆ ปกปิดทั้งร่างกาย หน้าอกและเอว ใกล้เคียงคำว่าเปลือยได้เลย

ส่วนของใบหน้านั้น ไม่มีส่วนไหนที่เย้ายวนใจเลยสักนิด เพราะดูค่อนข้างเย็นชาและน่ากลัว ซึ่งเพียงแค่มองก็ทำให้ขนลุกได้แล้ว

『ข้าคือฮิยะ 「ヒヤ」

มารผู้ปกครองแสงสว่างและความมืด…….

ผู้ที่ปลดปล่อยข้าออกจากดาบเล่มนั้นคือเจ้าอย่างงั้นหรือ?』

ฮิยะพูดโดยไม่เปิดขยับปากสักนิด  เป็นการพูดโดยส่งผ่านไปถึงสมอง

“อืม ใช่แล้ว”

กับดาบที่ถืออยู่เล่มนั้น ผู้กล้าผมบลอนด์พยักหน้า

『ถ้างั้น  ข้าขอสาบานด้วยนามแห่งข้า  ว่าจักทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริง 3 ข้อ

ไม่ว่าอะไรก็จงขอมาซะ.』

“ได้ทุกอย่างเลย?”

『แน่นอน  เพราะว่าข้าคือมารผู้ปกครองแสงสว่างและความมืด……』

“ถ้างั้น ข้าขอสั่งเจ้า

ด้วยนามของผู้กล้าคนนี้ เจ้านั่นไม่เชื่อฟังคำสั่งข้าและยังทำให้ตัวเราต้องอับอาย ด้วยดาบเล่มนี้ ฆ่าอาร์ทโชว์ซะ”

พอฮิยะได้ยินคำพูดของผู้กล้าผมบลอนด์ ก็ทำทีท่าขบคิด

『ด้วยนามแฝงนั่นน่ะ.. ข้าคงไม่สามารถทำตามคำขอของเจ้าที่ระบุว่าชื่ออาร์ทโชว์ได้ เพราะตอนนี้เขาเปลี่ยนชื่อเป็นฟุริโอ้แล้ว……เข้าใจ…ใช่หรือไม่?』

“ได้ยังไง? ชื่อปลอม? ม่า~าตรงนั้นจะยังไงก็ช่าง ข้าขอสั่งในนามผู้กล้าผมบลอนด์ ไปจัดการมันซะ!”

ฮิยะยิ้มอย่างเยือกเย็นให้กับคำพูดของเขา

『เข้าใจแล้ว

มูลค่าของความปรารถนาของเจ้า คือทุกชีวิตของมนุษย์ในปราสาทแห่งนี้』

พอพูดจบ เธอก็สลายหายไปต่อหน้าของทั้งสองคน

 ขณะเดียวกันก็มีปลอกคอสีดำปรากฏบนคอของผู้กล้าผมบลอนด์และอลัวร์

“เจ้านี่มัน…คืออะไรกัน!?”

ขณะที่กำลังสับสน ผู้กล้าผมบลอนด์ก็พยายามถอดปลอกคอสีดำออก แต่ก็ไม่สามารถถอดออกได้

มารผู้ปกครองแสงสว่างและความมืด  ฮิยะ

เธอจะทำให้ความปรารถนาทั้ง 3 ข้อ ของผู้ที่เรียกเธอออกมาเป็นจริง

แต่ทว่า มูลค่าของความปรารถนาจะต้องเป็นสิ่งที่เท่าเทียมกัน

ครั้งหนึ่ง เคยมีพระราชาองค์หนึ่งอยากจะกำจัดจอมมาร ฮิยะตอบรับความปรารถนานั้น

โดยมูลค่าของความปรารถนานั่น คืออีกครึ่งหนึ่งของทวีปและชีวิตทั้งหมดที่อยู่ในนั้นไปทันที

ด้วยความปรารถนายิ่งใหญ่เพียงนั้น  ค่าตอบแทนก็ต้องเท่าเทียมกัน

เหล่ากษัตริย์ที่ได้ทราบหลังจากนั้น ก็ได้ปิดผนึกดาบเล่มนี้ไว้ส่วนลึกของห้องเก็บสมบัติเช่นนี้

ถ้ามิมีโอกาส หรือเกิดเหตุร้ายแรงอันใดต่อประเทศอีก ก็มิเคยคิดจะใช้ดาบเล่มนี้อีกเลย

โดยที่ผู้กล้าผมบลอนด์ รู้เพียงแค่ว่า “เธอจะทำให้ความปรารถนาทั้ง 3 อย่างเป็นจริง” เท่านั้น

ไม่ได้รู้อะไรเลยว่า ต้องมีสิ่งของที่เท่าเทียมเป็นการแลกเปลี่ยน

คำปรารถนาของเขาก็คือ

– ฆ่าอาร์ทโชว์ที่ทำให้เขาต้องอับอาย

– ฆ่าจอมมารและลูกสมุนของจอมมารเพื่อโลกนี้

– ทำให้เขาเป็นราชาของประเทศนี้

ด้วยเหตุนั้น ตอนนี้ เพื่อรอเวลาที่ความปรารถนาจะประสบความสำเร็จ เขาก็ต้องสวมปลอกคอแห่งความตายที่พร้อมจะตัดคอได้ทุกเมื่อนี้เอาไว้

ปลอกคอนี้ ก็ปรากฏขึ้นบนคอของทุกคนในปราสาทเช่นเดียวกัน แม้แต่เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่ง หรือเจ้าหญิงคนโตก็ไม่เว้น

“…สายไปแล้ว..”

เจ้าหญิงคนโตคุกเข่าลง และทำหน้าสิ้นหวัง ขณะที่มองไปยังปลอกคอแห่งความตาย ที่ปรากฏบนคอของเธอ

◇◇◇◇◇◇◇◇

ภายในวันนั้น ฟุริโอ้ก็ยังคงไปที่เมืองเพื่อขายอาวุธและชุดเกราะที่เขาสร้างมาจากเกล็ดมังกร

“สุดยอดเหมือนเคยเลยนะครับ สมกับที่หวังไว้จริง ๆ  คุณฟุริโอ้  ของที่คุณเอามามีคุณภาพเยี่ยมทุกครั้งเลยครับ”

เขามีทักษะของการเป็นพ่อค้า ชายแก่เจ้าของร้านทำสีหน้าดีใจขณะถืออุปกรณ์ของฟุริโอ้ไปหลังร้าน

“วันนี้ให้มากกว่าปกติเลย  แล้วมาขายให้ข้าอีกล่ะ!”

เขาพูดแบบนั้น ขณะที่หัวเราะไปด้วย

ฟุริโอ้ยิ้มตอบกลับแล้วออกจากร้านไปด้วยถุงที่เต็มไปด้วยทองคำ

“ท่านสามี ขอบคุณที่เหนื่อยยากกับการทำงาน”

ที่หน้าร้าน ฟุริโอ้เดินเข้าไปหาลิซที่รออยู่กลางเมือง

หลังจากที่ลิซเห็นว่าฟุริโอ้ออกมาจากร้าน ก็ยิ้มสดใสแล้วเข้าไปกอดเขา

นี่ถือเป็นเรื่องปกติของทั้งสอง

แล้วจู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเดินมาหาพวกเขา

『คุณน่ะ คืออาร์ทโชว์ ซึ่งตอนนี้คือฟุริโอ้ใช่หรือไม่?』

หญิงสาวพูดคุยกับเขาด้วยกระแสจิต

“..ก็ใช่..แล้วมีธุระอะไรกับผมงั้นเหรอครับ?”

ขณะที่ฟุริโอ้ไม่ได้ระวังตัวใด ๆ พร้อมกับตอบเธอกลับไปด้วยรอยยิ้มนั้น

『ถ้างั้น, ก็ดี』

เธอพูดจบ แล้วก็ใช้มือฟันลง

“ท่านสามี อันตราย!”

ลิซกระโดดเข้ามาด้านหน้าฟุริโอ้ แล้วยกแขนขึ้นไขว้เป็นรูปกากบาทเพื่อรับมือที่ฟันลงมา

แต่ทว่า แขนที่ผ่าลงมาโดนแขนของลิซนั้น กลับทำให้แขนของลิซถูกตัดขาด

และร่างถูกผ่าเป็นมุมทแยง..