ณ บ้านของฟุริโอ้ ทุกคนทาอาหารเช้าและเย็นด้วยกันทุกวันที่ห้องนั่งเล่น
ฟุริโอ้กับลิซเป็นคู่รักกัน
อัศวินหญิงวาลิซซ่า ปัจจุบันกำลังทำงานอยู่ที่ร้านขายของจิปาถะ ชื่อฮิวโก้
นักดาบหญิงโบลแซม ปัจจุบันกำลังทำฟาร์ม
นักธนูหญิงบิลลี่ ปัจจุบันกำลังทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์
กระต่ายเขาเดียวซาแบร์ – ซึ่งร่างที่แท้จริงคือหมีคลั่ง สัตว์เลี้ยงที่น่าภาคภูมิใจของบ้านนี้ ปัจจุบันกำลังทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยบ้าน

จนถึงตอนนี้ก็มีสมาชิกในบ้าน 6 คนและ 1 สัตว์เลี้ยง แต่ไม่กี่วันมานี้มีสมาชิกในบ้านใหม่เข้ามาอยู่ด้วย
นั้นก็คืออดีตจอมมารกลู ปัจจุบันชื่อโกซารุและกำลังทำงานที่ร้านขายของจิปาถะฮิวโก้
และอดีตลูกน้องคนสนิท ผู้ขึ้นตรงต่อของจอมมาร ยูริมินัส ปัจจุบันเป็นเจ้าของร้านขายของจิปาถะฮิวโก้ ด้วยเหตุนี้ผู้ร่วมโต๊ะอาหารจึงกลายเป็น 8 คนและ 1 สัตว์เลี้ยง
สำหรับฮิยะ มารผู้ปกครองแสงสว่างและความมืดนั้นไม่จำเป็นต้องทานอาหารใดๆ เพื่อยังชีพ ดังนั้นปกติเธอมักจะฝึกฝนอยู่ในโลกแห่งจิตวิญญาณ
หากให้พูดล่ะก็ในโลกจิตวิญญาณของฮิยะนั้นมีจอมเวทย์แห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่ดามาเรียสอยู่ และตอนนี้เธอคงถูก… (มิอาจบรรยายได้ เนื้อห้า18+)
“ยูริมินัส ผมได้ยินมาจากลิซว่าเธอรู้ว่าคิโนะซากิอยู่ที่ไหนเหรอ?”
ฟุริโอ้ถามยูริมินัสขณะอยู่ระหว่างทานมื้อเช้า
“อู๊ มันอยู่ทางใต้นะเนี๊ยว ไม่ไกลมากหรอกเนี๊ยว”
จากที่ยูริมินัสบอก จะไปก็ข้ามเขาไปก็ถึงแล้ว หากคำนวณระยะทางเป็นเส้นตรงก็ค่อนข้างใกล้เลย จะไปก็ใช้เวทย์เทเลพอร์ทไปได้ทันที
“ถ้าจะไป ให้ฉันจองโรงแรมให้ก่อนดีมั้ยเนี๊ยว?”
ฟุริโอ้ตอบตกลง
“เราไปด้วยกันทุกคนเลยเป็นยังไง?”
เขาถามทุกคนรอบๆ โต๊ะอาหาร
“ทะ ท่านสามี… ฉันนึกว่าเราจะไปกันแค่สองคนซะอีก”
“ไปกันหมดทุกคนเลยก็สนุกดีไม่ใช่เหรอ หรือมันจะไม่ดีเหรอลิซ?”
“ก็จริงหรอกค่ะ… แต่ว่า… “
“ใช่ค่ะๆ เพราะต้องทำฟาร์มทุกวัน ฉันอยากเองก็พักผ่อนร่างกายบ้าง”
“ไม่มีใครถามเธอสักหน่อยนะ โบลแซม!”
“อย่าใจร้ายนักสิคะ ฉันแค่อยากไปกับคุณนายเท่านั้นเอง”
“หยุดทำหน้าเหมือนลูกหมาน่ารักได้แล้วบิลลี่!”
“…”
“แล้วเธออยากจะพูดอะไรล่ะเบลาโน่?”
“…(ฟุรุ ฟุรุ ฟุรุ)”
ดุไปที่โบลมแซม
ลิซโกรธและจ้องเขม็งที่บิลลี่
หากเป็นเมื่อก่อน โบลแซมเห็นหน้าลิซโกรธคงจะสลบไปแล้ว แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่กลัวแล้ว กลายเป็นตอบโต้ได้บ้างแล้ว
และแล้วนี่สุด
หลังจากการโต้เถียงกันอย่างหนักหน่วง ฟุริโอ้และลิซจึงตัดสินใจกันว่าจะไปกันก่อนเพื่อเป็นการตรวจสอบเบื้องต้น
….
ไม่กี่วันต่อมา
ทั้งสองได้ยินจากยูริมินัสว่าเธอสามารถจองโรงแรมได้แล้ว จึงมุ่งหน้าไปที่คิโนะซากะกัน
แล้วทั้งสองก็มาถึงเมืองบ่อน้ำพุร้อน ด้วยเวทย์เทเลพอร์ทของฟุริโอ้
“ฉันรู้สึกตื่นเต้นจังเลยค่ะ ท่านสามี”
ลิซยิ้มอย่างมีความสุขขณะกอดแขนฟุริโอ้
แต่ว่าจู่ๆ รอยยิ้มของเธอก็หายไปและกลายเป็นใบหน้าเยือกเย็น
“…นั่นมัน?”
เมืองแห่งบ่อน้ำพุร้อนคิโนะซากิเบื้องหน้าพวกเขากำลังถูกมอนสเตอร์ขนาดใหญ่โจมตีเมือง
มอนสเตอร์ตัวนั้นคำถามเสียงดังและทำลายบ้านเรือน 
ลิซที่เห็นเข้าก็ยืนตัวแข็งจนพูดอะไรไม่ออก
“…วะ…วะ “
ลิซที่เก็บความโกรธไม่ไหว เริ่มตัวสั่น
“แกทำอะไรของแกหา มาขวางทางความสุขของคนอื่นแบบนี้ อย่าตายดีเลยแก!”
จากนั้นลิซก็เปลี่ยนแปลงรูปร่างเป็นหมาป่าตัวใหญ่แล้วไปจัดการเจ้ามอนสเตอร์ตัวนั้น
และเบื้องหลังของลิซ ฟุริโอ้ก็ใช้พลังเพื่อปกป้องเมืองจากการปะทะกันของลิซและมอนสเตอร์ตัวนั้น
เขาเทเลพอร์ทประชาชนให้ไม่โดนลูกหลงการต่อสู้และปกปกป้องลิซไม่ให้ได้รับอันตรายจากมอนสเตอร์และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย
พอฟุริโอ้จ้องมองดูเจ้ามอนสเตอร์นั้นดีๆ ก็เห็นว่ามันค่อนข้างตัวใหญ่มากจึงทำให้ขยับได้ลำบาก ดังนั้นมันก็ไม่อาจใช้พลังได้เต็มที่เมื่อต้องสู้กับลิซในร่างหมาป่า จนต้องแพ้ไป
หลังจากการต่อสู้ผ่านไปในกี่นี ลิซก็ไล่เจ้ามอนสเตอร์นั้นเข้าไปในป่าได้สำเร็จ
“แก.. โทษฐานที่มารบกวนเวลารักของคนอื่นต้องชดใช้ด้วยชีวิต”
เธอชี้กงเล็บที่แหลมคมไปยังเจ้ามอนสเตอร์นั้น
แต่ว่า
ระหว่างทางมีผู้หญิงคนหนึ่งมาขวางทางไว้
“ขอโทษค่ะ คนๆ นี้ไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอกค่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะมีพิษอะไรสักอย่างเข้าไปในร่างกายทำให้เขาโกรธมากค่ะ”
แล้วเธอคนนั้นก็โยนถุงที่เธอถือให้ลิซ
ฟุริโอ้พยายามห้ามลิซที่ยังโมโหอยู่
“..นี่มัน”
ฟุริโอ้ขมวดคิ้วขณะมองไปยังสิ่งของข้างใน
ภายในถุงเต็มได้วยสมบัติอย่างแหวน สร้อยคอ อัญมณี ซึ่งทุกชิ้นมีไอปีศาจพวยพุ่งออกมา
คงเพราะมนุษย์ได้รับไอปีศาจมากมายทำให้กลายเป็นปีศาจสินะ ไม่แปลกใจเลย
“…แต่ผมคงปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้”
ฟุริโอ้เอื้อมมือขวาไปยังปีศาจ
“ขอโทษค่ะ โปรดยกโทษให้เขาด้วย ไว้ชีวิตเราด้วย”
ผู้หญิงคนนั้นพยายามห้ามฟุริโอ้และหยุดมือของฟุริโอ้อย่างสุดชีวิต
จู่ๆ ปีศาจตนนั้นก็ก้าวมาขวางและพยายามปกป้องเธอ และยืนประจันหน้ากับฟุริโอ้
“…ไม่ต้องห่วงผมไม่ฆ่าเขาหรอก”
จากนั้นฟุริโอ้ก็ร่ายเวทย์ผนึกปีศาจ
ไม่นานหลังจากนั้นไอปีศาจที่อยู่รอบๆ ปีศาจก็เริ่มหายไปและมารวมกันอยู่ที่มือขวาของฟุริโอ้ แปรเปลี่ยนจนกลายเป็นอัญมณีสีดำ
หลังจากไอปีศาจหายไปจนหมด ปีศาจตนนั้นก็กลายเป็นผู้กล้าผมบลอนด์
หลังจากเขาขโมยสมบัติจากปราสาทจอมมาร ผู้กล้าผมบลอนด์ก็หลบหนีออกมา แต่ในขณะที่กำลังหนีจู่ๆ ก็โดนไอปีศาจจากสมบัติเข้าครอบงำจนกลายเป็นปีศาจ
ปราสาทจอมมารเป็นสถานที่ที่มีไอปีศาจอยู่มหาศาล เพราะเหตุนั้นไอปีศาจจึงเข้าไปเคลือบสมับิตและอัญมณีต่างๆ 
ฟุริโอ้มองที่ผู้หญิงคนนั้นและผู้กล้าผมบลอนด์
“ผมจะขอกระเป๋าใบนี้ไปแล้วกันครับ เพราะสมบัติในกระเป๋าใบนี้มีไอปีศาจมหาศาล ดังนั้นคงขายหรือทำอะไรกับมันไม่ได้หรอก”
พูดจบแล้วฟุริโอ้ก็เอากระเป๋าที่เต็มไปด้วยทอง จากกระเป๋าเวทมนตร์ของเขามอบให้ผู้กล้าผมบลอนด์
“คุณควรจะดื่มยานี้ด้วย เพราะอาจจะมีกรณีทีไอปีศาจหลงเหลืออยู่ก็ได้”
ฟุริโอ้มอบขวดยาให้ผู้กล้าผมบลอนด์
“…ไม่ต้องมาทำเป็นใจดี”
ผู้กล้าผมบลอนด์เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าที่เต็มไปด้วยทองและเอาครึ่งนึงคืนให้ฟุริโอ้
“..เงินและยา… นี่น่าจะเป็นราคาที่เหมาะสมกัน ส่วนที่เหลือเป็นสมบัติของฉันที่นายเอาไป”
พูดจบแล้วผู้กล้าผมบลอนด์และอลัวร์ก็หายไปในป่าลึก
“…ท่านสามีใจดีเกินไปแล้วค่ะ”
ลิซเหลือบมองไปทางที่ผู้กล้าผมบลอนด์เข้าไปเล็กน้อยแล้วไปกอดแขนฟุริโอ้
“เพราะแบบนี้แหละค่ะ ท่านฟุริโอ้ถึงเป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุด”
หลังจากนั้น
เพราะการอาละวาดของมอนสเตอร์ผู้กล้าผมบลอนด์ทำให้ร้านในเมืองปิดจนหมด ทำให้พวกเขาต้องกลับบ้านกันไปทั้งอย่างนั้น
“…ฉันน่าจะฆ่า… เจ้าหมอนั้นซะก็ดี”
ลิซพูดอยู่ในใจลึกๆ ขณะที่ขบฟัน