อ่า~ ใช่เลย สีหน้าของหัวหน้ากิลด์ดาบทมิฬตอนพ่ายแพ้เนี่ยสุดยอดไปเลย! ฟุฟุฟุฟุ~! งั้นพวกเรามาดื่มไวน์ฉลองกันเถอะ!

 

ลิเลียหัวเราะออกมาดังลั่น ราวกับว่าเธอล้างแค้นได้สำเร็จ

 

หลังจากจบการประลอง พวกเราได้พบกับหัวหน้ากิลด์ดาบทมิฬอีกครั้ง แน่นอนว่าเขาดูหัวเสียเอามากๆ

เขาแค่มองมาทางนี้ และจากไปโดยไม่ได้พูดอะไร

 

พวกเราที่ชนะการประลองได้กลับมายังกิลด์

 

“ถึงจะบอกว่าพวกเราก็เถอะ แต่ผมเป็นคนเดียวที่ต่อสู้นะ”

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกน่า! ยังไงพวกเราทั้งสองคนก็ไม่สามารถชนะนักดาบแรงด์ A ได้อยู่แล้ว! ใช่ไหมม~ไรนะ!”

 

ไรนะที่จู่ๆก็ถูกถามขึ้นมาอย่างกระทันหัน ก็ได้พูดออกมาว่า “เอ๋! อา อืม…”

ลิเลียได้เข้ามากอดไรนะ โดยที่ไม่ได้สนว่าเธอกำลังตึงเครียดอยู่

 

“ฟุๆๆๆๆ ตอนนี้หนี้ก็หมดลงแล้ว ไม่จำเป็นต้องขายกิลด์นี้แล้ว และยิ่งไปกว่านั้นจะมีคนมาเข้ากิลด์มากขึ้น…! คุณอาเรล ขอบคุณมากๆเลยนะ!”

“ช่วยออกไปหน่อยได้ไหม? มันร้อนน่ะ!”

“ไม่ต้องอายหรอกน่า~! เชิญกอดพี่สาวสุดสวยคนนี้ได้เลย ไม่มีเด็กหนุ่มคนไหนไม่มีความสุขหรอกน่า!”

“อย่ามาตัดสินเอาเองว่าตัวเองสวยสิ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า พี่สาวคนนี้ได้ไปกระตุ้นความปรารถนาของเธอขึ้นมาหรือเปล่าจ๊ะ”

 

ลิเลียดันหน้าอกของเธอมาแนบที่แขนของผมด้วยรอยยิ้มที่ยั่วยวน

 

เพราะว่าหน้าอกของเธอนั้นแบน ดังนั้นมันจึงไม่ได้รู้สึกสบายเลย

 

(…ถ้าเราได้ตัวคุณอาเรลมา กิลด์นี้ก็จะปลอดภัย… ฉันปล่อยเขาไปไม่ได้หรอก… ถึงเขาจะดูจริงจัง แต่ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย… ถ้าหากทำให้เขาหลงเสน่ห์เราได้… ไม่สิ แบบนี้ต้องดีกว่าแน่เลย)

 

ถึงแม้ว่าจะคิดในใจอยู่ แต่ผมก็ได้ยินมันอยู่ดี

 

“คุณอาเรล! มาแต่งงานกันเถอะ!”

“ขอปฏิเสธ”

“พูดตรงไปแล้ว? ทำไมถึงไม่สนใจในตัวสาวสวยแบบฉันเลยล่ะ?”

“ขอพูดตรงๆนะ ทำไมผมต้องสนใจด้วยล่ะ?”

“ใจร้าย!? แต่ว่าบางครั้งฉันก็ได้ขึ้นหนังสือพิมพ์ด้วยนะ เช่นหัวข้อ ‘สวยเกินไปที่จะมาเป็นนักดาบ’ ”

 

นั่นเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจงั้นเหรอ?

 

“แล้วไม่ชอบฉันตรงไหนล่ะ?”

“เธอไม่ใช่แนวน่ะ”

“อึกก~ก”

“ถ้าสามารถเลือกได้ ฉันชอบผู้หญิงแบบไรนะมากกว่าน่ะ”

 

ไรนะมีหน้าอกใหญ่ไม่เหมือนลิเลีย

ผมคิดว่าสิ่งที่น่าดึงดูดที่สุดของผู้หญิงก็คือหน้าอกนั่นล่ะ

และก็ยิ่งใหญ่ ยิ่งดี

 

“น-นายกำลังพูดอะไรน่ะ!?”

 

ไรนะพูดเสียงหลงออกมา

 

“หยุดล้อเล่นได้แล้ว อย่ามาล้อเล่นกับฉันนะ!?”

“ไม่ได้ล้อเล่นซักหน่อย ผมเคยบอกไปแล้วนิว่าไรนะเป็นคนสวยน่ะ”

“?!”

 

ใครจะคิดล่ะว่าเด็กผมแดงที่ผมคิดว่าเป็นผู้ชายในตอนนั้น จะกลายมาเป็นสาวสวยแบบนี้

ผมยังตกใจไม่หายจากเรื่องนั้นอยู่เลย

 

“อย่ามาโกหกกันเลยน่า”

“ทำไมผมต้องโกหกด้วยล่ะ?”

“มันก็ชัดเจนอยู่แล้วนิ ฉ-ฉันเป็นผู้หญิงสวยเนี่ยนะ? มันเป็นไปไม่ได้หรอก! ฉันน่ะเอาแต่เหวี่ยงดาบตลอดเวลา… ล-และฉันก็โตมาโดยมักจะถูกบอกว่าเหมือนเด็กผู้ชาย นอกจากนั้น ฉันน่ะไม่เหมือนกับลิเลีย ฉันไม่เคยแม้จะแต่จะแต่งหน้าเลยนะ”

 

ผมคิดว่าเธอไม่ต้องแต่งหน้าหรอกนะ

 

“จ้อง—–”

 

ด้วยเหตุนั้น ลิเลียจึงมองมาที่ผมสลับกับไรนะด้วยสายตาที่เย็นชา

 

“อะแฮ่ม อะแฮ่ม! พอก่อน!”

ลิเลียจงใจไอออกมาเพื่อขัดขวางการสนทนาของพวกเรา

 

“วันนี้เรามาดื่มดีกว่า! หลังจากที่เราช่วยกิลด์นี้ได้สำเร็จ!”

“ผมบอกไปแล้วนิ ว่ายังดื่มไม่ได้”

“ฉันก็ดื่มมากไม่ได้…”

“งั้นเรามากินอหารอร่อยๆกันเถอะ แน่นอนว่ากิลด์เลี้ยง เพราะว่าเราสามารถหาเงินมาได้มากมาย!”

 

อืม

ถ้าบอกว่าเป็นอาหารฟรีล่ะก็ งั้นก็ไม่เกรงใจล่ะนะ

 

“…เฮ้ย หนวกหูกันจริง”

 

ในตอนนั้นเอง ร่างของลุงขี้เมาที่มีแขนเดียวก็เดินเข้ามา

พ่อของลิเลีย หัวหน้ากิลด์ของที่นี่

 

“พ่อ! ฟันนะ! พวกเราชนะล่ะ!”

“อ่า~?  มากสุดก็คงเป็นนักดาบชั้นสองหรือชั้นสามนั้นแหละ”

“ไม่ใช่อยู่แล้ว! แม้ว่าจะไม่ใช่สมาชิกที่ดีที่สุด แต่พวกเราก็ชนะนักดาบแรงค์ A ได้ตั้งสี่คนเลยนะ!”

“…”

 

ลุงคนนั้นหันไปมองที่ลูกสาวของตัวเอง

 

“ไม่ หนูไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย…”

 

อันที่จริงเธอไม่ได้ทำอะไรเลยต่างหาก

 

“ต-ต้องขอบคุณคุณอาเรล! เขาสามารถเอาชนะนักดาบแรงค์ A ทั้ง 4 คนด้วยตัวคนเดียว! ถ้ามีคุณอาเรลล่ะก็ อีกไม่นานกิลด์นี้ก็จะกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง!”

“…ลองคิดดูนะลิเลีย กิลด์อื่นน่ะไม่ยอมอยู่เฉยแน่ และต่อจากนี้ไป มันจะเป็นการต่อสู้กันด้วยจำนวนเงิน…ลูกคิดเหรอว่าเขาจะยังอยู่ที่นี่น่ะ?”

 

“…ม-ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอก! เพราะว่าคุณอาเรลจะแต่งงานกับหนู”

 

เฮ้ย อย่าตัดสินใจเอาเองสิ

ผมจำไม่ได้เลยนะว่าเคยไปสัญญาอะไรแบบนั้น

 

แต่ว่าลุงคนนั้นก็ได้จ้องมาที่ผมด้วยความโกรธ

 

ผมได้แต่ถอนหายใจ

 

“เฮ้ย คุณจะเป็นแบบนั้นไปถึงเมื่อไหร่กัน?”

 

“……..ว่ายังไงนะ?”

“จะมีแขนเดียวหรือสองแขน มันก็ยังสามารถฟันดาบได้ไม่ใช่หรือยังไง”

 

ไม่สิ มันไม่ยากเกินไปหรือที่จะใช้ทั้งสองข้าง

วิธีการแกว่งดาบด้วยปากหรือเท้าผมไม่เคยใช้หรอก แต่ดูเหมือนว่าถ้าใช้เวลาอีกสักหน่อยก็น่าจะสู้ได้ตามปกติ

 

แต่ว่ามันจะดีกว่าไหมถ้าใช้แขนแค่ข้างเดียว

 

“คนอย่างแกจะไปรู้อะไร…?”

 

คุณลุงคนนั้นตะโกนและเดินเข้ามาหาผม

ลิเลียรีบเข้ามาห้ามเขาเอาไว้

 

“ด-ได้โปรดใจเย็นลงก่อนพ่อ…!”

“อย่ามายุ่ง!”

“อ๊ากกก~”

 

ลิเลียถูกผลักออกไปอย่างแรง——–

 

“หยุดทำอะไรโง่ๆเดี๋ยวนี้นะ ไอ้พ่อบ้า!”

“ตุ๊บบบ~!?”

 

หมัดตรงพุ่งเข้าไปที่หน้าของลุงคนนั้น และแสดงให้เห็นนิสัยจริงๆของเธอ

ลุงคนนั้นหมดสติและร่วงลงไปกองกับพื้น

 

“………………เอาล่ะ! เรามาฉลองชัยชนะกันต่อดีกว่า!”

 

ลิเลียพูดออกมาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

อืม

ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างจะไม่เห็นใจผู้อื่นเลยจริงๆด้วย

 

Note : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ