[นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ 59 ถ้าหนึ่งร้อยล่ะก็ผมทำได้

Now you are reading [นิยายแปล] วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ Chapter 59 ถ้าหนึ่งร้อยล่ะก็ผมทำได้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

 

“<คมมีดน้ำแข็ง>” x50 (อาเรล)

 

ผมสร้างคมมีดน้ำแข็งห้าสิบอันขึ้นมาพร้อมกัน

 

นี่คือเวทมนตร์ที่ผมใช้ในตอนที่สอบเข้า

คมมีดน้ำแข็งนั้นเป็นเวทชั้นต้น ที่สร้างน้ำแข็งขึ้นมาเป็นใบมีด แต่ว่าถ้ามันมีเพียงแค่อันเดียว ก็สามารถหลบได้อย่างง่าย

ดังนั้นมันจะดีกว่าถ้าสร้างขึ้นมาเยอะๆ และใช้มันเหมือนฝนน้ำแข็ง

 

พลังในการสังหารนั้นจะดีกว่าเวทระดับสูงอย่างไอซ์สตรอม ถ้าหากว่ามันโจมตีโดน

 

“จำนวนขนาดนั้นมันอะไรกัน!?”

“มันเป็นไปได้งั้นเหรอ ที่จะสร้างจำนวนขนาดนั้นขึ้นมาในเวลาเดียวกัน?”

 

…มันก็ไม่ใช่เรื่องยากไม่ใช่เหรอ?

เพียงแค่สร้างสูตรแบบเดิมขึ้นมาซ้ำๆ มันก็ไม่ได้มีความต่างกันมากนัก ไม่ว่าจะ 2อัน , 3อัน หรือ 50อัน

 

ในขณะที่ผู้ชมหายใจเข้า ผมก็ยิงคมมีดน้ำแข็งทั้งหมดตรงไปที่อาจารย์เฮนเกล

 

“ฉันไม่คิดว่านายจะสามารถสร้างได้มากขนาดนั้นนะ!” “<คมมีดน้ำแข็ง>” x50 (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลตอบโต้กลับด้วยเวทมนตร์เดียวกัน

เธอปล่อยคมมีดน้ำแข็งออกมาห้าสิบอัน เช่นเดียวกับผม

 

เพล้งๆๆๆๆๆๆ!

 

ใบมีดน้ำแข็งนั้นปะทะกัน และหักล้างกัน

 

และใบมีดทั้งหมดก็หายไป

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะโจมตีเป้าหมายที่เข้ามาใกล้ด้วยคมมีดน้ำแข็ง เนื่องจากว่ามันต้องใช้ความแม่นยำในการโจมตีให้เข้าเป้า 

 

ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงอาจารย์ที่สอนแต่ภาคปฏิบัติของสถาบันแห่งนี้เท่านั้นสินะ

 

เฮนเกลยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เหมือนว่าเธอกำลังอารมณ์ดีที่ป้องกันการโจมตีทั้งหมดของผมได้

 

“จะว่าไป นายก็ก็ใช้สกิลนี้ในตอนที่สอบเข้าด้วยสินะ? ดูเหมือนว่านายจะถนัดคนมีดน้ำแข็งสินะ แต่น่าเสียดายที่ฉันก็ถนัดเหมือนกัน แต่ว่าฉันสามารถสร้างได้มากกว่านายสองเท่า…เว้นเสียแต่ว่า นายสามารถสร้างขึ้นมาพร้อมกันหนึ่งร้อยอันได้?” (เฮนเกล)

 

อืม

หนึ่งร้อยงั้นเหรอ

 

“ถ้าหนึ่งร้อยล่ะก็ผมทำได้ <คมมีดน้ำแข็ง>x100” (อาเรล)                      

 

ต่อมา ผมยิงคมมีดน้ำแข็งออกไปหนึ่งร้อยอัน

 

“! <คมมีดน้ำแข็ง>x100” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลตอบโต้กลับ

ใบมีดประทะกันในอากาศ และทำให้เกิดเสียงเหมือนฟ้าร้องออกมา

 

“เอ๋~” (อาเรล)

 

ป้องกันได้อีกแล้ว

 

แน่นอนว่าใบมีดก็บินตรงไปทางเฮนเกลเช่นกัน

 

“ชิ~ ….<ไอซ์ชีลด์>!” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลสร้างไอซ์ชีลด์ขึ้นมาทันที และป้องกันใบมีดน้ำแข็งได้

 

“สุดยอดเลย! ที่สามารถร่ายเวทมนตร์อื่น พร้อมกับปล่อยเวทมนตร์มากขนาดนั้นได้!”

 

นักเรียนคนหนึ่งประหลาดใจ แต่ว่ามันก็เป็นเรื่องปกติสำหรับจอมเวทที่มีประสบการณ์ ที่จะสามารถทำแบบนั้นได้

 

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าความเร็วของคมมีดน้ำแข็งจะลดลง เนื่องจากอาจารย์เฮนเกลเพ่งสมาธิของเธอไปที่ไอซ์ชีลด์

ถึงแม้ว่ามันจะชนเข้ากับคมมีดน้ำแข็งของผมก็ตาม แต่ว่ามันก็ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้ เนื่องจากมันสูญเสียพลังและถูกสวนกลับ

คมมีดน้ำแข็งของผมนั้นได้เจาะโล่น้ำแข็งของเธอทีละอัน

 

อย่างไรก็ตาม คมมีดน้ำแข็งนั้นไม่ได้ทำลายโล่ของเธอ

กลับกันใบมีดน้ำแข็งที่แทงทะลุโล่ของเธอกลับทำให้โล่ของเธอแข็งแกร่งขึ้น

หรือจะเรียกว่ามันกลายเป็นข้อได้เปรียบของอาจารย์เฮนเกลเลยก็ว่าได้                

 

“…ต้องขอบคุณนายเลยที่ทำให้โล่ของฉันแข็งแกร่งขึ้น ตอนนี้ฉันสามารถโจมตีฝ่ายเดียวได้แล้ว! <คมมีดน้ำแข็ง>x120” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลโจมตีกลับมา

เธอยิงคมมีดน้ำแข็งมามากกว่าก่อนหน้านี้

 

“หืม ถ้าแบบนั้น ผมจะลองโจมตีจากด้านข้างดูบ้าง <คมมีดน้ำแข็ง>x120x2” (อาเรล)

“ห๊ะ-!?” (เฮนเกล)

 

ด้านหน้าของอาจารย์เฮนเกลนั้นมีคมมีดน้ำแข็งยิงใส่ 120 อัน

และด้านขวาของเธอ ก็มีคมมีดน้ำแข็งถูกยิงเพิ่มเข้าไปอีก 120 อัน

 

“ยิงคมมีดน้ำแข็งออกมาจากตำแหน่งแบบนั้น!?”

“และยังมากกว่าถึงสองเท่า”

 

“<ไอซ์ชีลด์>…!” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลนั้นยังสามารถป้องกันด้วยไอซ์ชีลด์ได้อยู่

จนเกิดกำแพงน้ำแข็งที่หนาทางด้านขวาของเธอ

 

“ถ้าอย่างนั้นก็ยิงจากทิศทางตรงข้ามกัน <คมมีดน้ำแข็ง>x120x3” (อาเรล)

“<ไอซ์ชีลด์>!” (เฮนเกล)

 

รอบนี้คมมีดน้ำแข็งถูกยิงออกมาจากสามทิศทาง รวมทางด้านซ้ายด้วย นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่อาจารย์เฮนเกลสร้างโล่น้ำแข็งขึ้นมา

 

ถ้าอย่างนั้นจากด้านหลัง <คมมีดน้ำแข็ง>x120x4” (อาเรล)

 

ใบมีดน้ำแข็งถูกยิงออกมาจากสี่ทิศรวมทางด้านหลังด้วย

 

“เดี๋ยว- นี่มันเรื่องตลกใช่ไหม!? อ-ไอซ์ชีลด์~~!” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลสร้างโล่น้ำแข็งขึ้นมาด้านหลังของเธอ

 

อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างยุ่งยากในการระบุตำแหน่งที่จะเปิดใช้งานเวทมนตร์ เนื่องจากสมการเวทมนตร์นั้นมีความซับซ้อน

ยิ่งตำแหน่งที่เปิดใช้งานไกลขึ้นสมการเวทมนตร์ก็ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น

 

ดังนั้นการปล่อยเวทมนตร์จากทั้งสี่ทิศ จึงทำให้เหน็ดเหนื่อยได้

 

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?” (เฮนเกล)

 

อาจารย์เฮนเกลตะโกนออกมาโดยที่หลับตาอยู่ ในขณะที่กำลังใช้ไอซ์ชีลด์ป้องกันการโจมตีจากทั้งสี่ทิศ

 

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!? เทคนิคแบบนี้ ถ้านายสามารถทำได้ขนาดนี้ล่ะก็ นายสามารถเป็นผู้อำนวยการได้เลยนะ…” (เฮนเกล)

“ไว้ประหลาดใจทีหลังดีกว่านะ ผมคิดว่าคุณควรกังวลเรื่องที่ไม่มีทางหนีดีกว่า–<หอกน้ำแข็ง>” (อาเรล)

 

มีหอกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นเหนือหัวของอาจารย์เฮนเกลไปไม่กี่เมตร

มันถูกหมุนด้วยความเร็วสูงและตกลงมาหาเธอ

 

“แย่แล้ว-….” (เฮนเกล)

 

มีกำแพงน้ำแข็งที่หนาทั้งสี่ทิศล้อมรอบเธอเอาไว้ทำให้เธอหนีไม่พ้น

 

ผมใช้คมมีดน้ำแข็งเพื่อปิดช่องว่างให้สนิท ดังนั้นจึงไม่มีรูให้หนีออกมาได้

 

วิธีการเดียวที่อาจารย์เฮนเกลจะสามารถป้องกันได้คือไอซ์ชีลด์

 

“อ-<ไอซ์ชีลด์>!” (เฮนเกล)

 

เป็นไปตามคาดเธอสร้างบาเรียน้ำแข็งไว้ด้านบนของเธอ

 

“ไม่มีประโยชน์หรอก ไอซ์ชีลด์นั้นไม่สามารถป้องกันได้” (อาเรล)

 

กรี๊ดดดดด~ด!

 

หอกน้ำแข็งได้ทะลุไอซ์ชีลด์

และหลังจากนั้น—-

 

“เป็นไปไม่ได้ นี่ฉัน…แพ้ให้กับลูกศิษย์…ม่ายยยยยยยยย~!” (เฮนเกล)

 

พรคุ้มกันศักดิ์สิทธิ์ของอาจารย์เฮนเกลหายไปพร้อมกับเสียงกรีดร้อง

 

อืม

เท่านี้ก็ผ่านเรียบร้อยแล้ว

 

 

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด