ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา 1805 อาณาเขตของมาสเตอร์

Now you are reading ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา Chapter 1805 อาณาเขตของมาสเตอร์ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เพลิดเพลินไปกับน้ำแร่ในทะเลที่อบอุ่นและการกัดของปลาตัวเล็ก รายชื่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของอเมริกาเหนือก็ตกลงแล้ว

หลังงานเสร็จก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สแตนลี่ย์แช่อยู่ในน้ำบ่อน้ำร้อนและไม่อยากออกไปไหน เมื่อสักครู่นี้เขาแค่รู้สึกว่าอุณหภูมิของน้ำอุ่นพอดี การไหลของน้ำก็สบาย และรู้สึกถึงการมีอยู่ของปลาตัวเล็กๆ ในบ่อน้ำร้อนอีก มันจึงยิ่งสบาย เขาจิบกาแฟและถอนหายใจ “ถ้าในเวลาแบบนี้มีไวน์แดงสักแก้วก็คงดี”

“ไอซ์ไวน์ได้ไหม?” ท่านชายฉินเหล่ตามองและถาม

“ได้เหมือนกันๆ บอกตรงๆ ไอซ์ไวน์ของฟาร์มปลาเป็นไอซ์ไวน์ที่ดีที่สุดอันดับต้นๆ ของโลกเลย ถ้าให้ผมเลือกความสุขในชีวิต ผมจะ…” สแตนลี่ย์เริ่มเล่าการไล่ตามชีวิตของตัวเอง และการชิมไวน์แดงของฟาร์มปลาก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาพูดไปด้วยฉินสือโอวกับเบิร์ดก็สวมเสื้อผ้าไปด้วย หลังจากนั้นก็ทักทายเขาและเดินออกจากห้องบ่อน้ำร้อน

เบิร์ดถามว่า “ส่งไอซ์ไวน์ให้ขวดหนึ่งเหรอ?”

ฉินสือโอวชำเลืองมองเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์ “เพื่อน นายอยู่กับฉันมานาน บอสเป็นคนยังไงนายไม่รู้เหรอ? ฉันขอร้องนายเลยพี่ชาย ไอคิวมีไว้เพื่ออะไร? สมองไว้ใช้ทำอะไร? คนตาบอดยังมองออกเลยว่าเมื่อกี้นี้ฉันประชด ชายคนนั้นยังคิดว่าตัวเองเป็นกษัตริย์อยู่อีกจริงๆ เหรอ? เสิร์ฟกาแฟให้เขาแล้วก็เสิร์ฟไวน์แดงให้เขาด้วย ฉันยังสามารถจัดหานางแบบให้เขาได้อีกด้วย ดูซิเขาจะกล้าขอไหม?”

เบิร์ดหัวเราะและลูบหลังหัว หลังจากกลับมาถึงวิลล่า เขาได้ยินเสียงฉินสือโอวตะโกนเรียกเขา หลังจากเดินไปหาผลคือเขาเห็นอีกฝ่ายถือไอซ์ไวน์ขวดหนึ่งยื่นให้เขา

“ครั้งนี้จะไม่ประชดเหรอ?” เบิร์ดถามอย่างระมัดระวัง

ฉินสือโอวกะพริบตา และพูดว่า “เมื่อกี้ฉันล้อเล่น ฮ่าๆๆ สแตนลี่ย์เป็นคนที่มีความสามารถของฉัน ในเมื่อเขาอยากดื่มไอซ์ไวน์งั้นก็ให้เขาสักขวดแล้วกัน”

เมื่อเบิร์ดจากไป หลังจากท่านชายฉินกลับมาถึงวิลล่าก็กอดวินนี่และพูดว่า “ที่รัก สองสามวันที่ผ่านมาความอยากอาหารของคุณไม่ดีนักใช่ไหม?”

วินนี่ยักไหล่ “ไม่ต้องกังวล เป็นเพราะเรื่องท้อง ตอนเถียนกวาก็เป็นแบบนี้ ฉันจะไม่ทำให้ตัวเองขาดสารอาหารหรอกค่ะ”

ท่านชายฉินหัวเราะอย่างมีความสุข “ไม่ๆ ผมต้องกังวลแน่นอน คุณกินไม่ได้ผมก็กินไม่ได้เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะมีเชฟจากร้านอาหารระดับ 3 ดาวมิชลินมาเป็นพ่อครัวให้คุณ เขาจะทำให้คุณเจริญอาหารมากขึ้น”

ด้านสแตนลี่ย์นั้นถือไอซ์ไวน์อยู่ เขารินไวน์อย่างมีความสุขไปด้วยและจามไปด้วย หลังจากนั้นก็ตะโกนเสียงดัง “เบิร์ด ปิดประตูบ้านั่นซะ เชี่ย ฉันจามแล้วเนี่ย มันต้องเป็นเพราะนายเปิดประตูปล่อยให้ลมหนาวพัดเข้ามาแน่ๆ ”

เบิร์ดเลิกคิ้ว นี่คือฉันเป็นบ๋อย? เขาปิดประตูอย่างเชื่อฟังเดินไปหาฉินสือโอวและพูดว่า “สแตนลี่ย์บอกว่าเขายังต้องการนางแบบอีก”

“ให้เขาไปตายซะ! ส่งมาสเตอร์ไป และทำให้เขาพอใจ!” บอสฉินโกรธขึ้นมาในทันที

เบิร์ดหัวเราะเหอะๆ และลากอ่างอาบน้ำของมาสเตอร์ออกไปข้างนอก ใครบอกว่าคนซื่อสัตย์ไม่มีความคิดที่ไม่ดี? ถ้าคนซื่อสัตย์เลวขึ้นมา นั่นถึงจะเรียกว่าคนมีปัญหา!

อันที่จริงสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับมาสเตอร์ในฤดูหนาวก็คือบ่อน้ำร้อน มันเป็นเต่าน้ำจืด และยังต้องการน้ำอุ่น แต่เจ้าตัวนี้มีลักษณะนิสัยที่ทำให้ท่านชายฉินปวดหัวอยู่มาก นั่นก็คืออาณาเขตของมันจะแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ถ้าให้มันเข้าไปในบ่อน้ำร้อน ขอแค่มันอยู่คนแปลกหน้าอย่าคิดจะไปที่บ่อน้ำร้อนอีก หู่เป้าฉงหลัวเจ้าตัวน้อยพวกนี้ก็อย่าคิดจะเข้าไปเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีอีกหนึ่งปัญหา ก็คือมาสเตอร์จะล่าปลาตัวเล็กที่อยู่ในบ่อน้ำร้อนเป็นอาหาร แต่การล่าอาหารของเจ้าตัวนี้ค่อนข้างดุร้าย

ตัวอย่างเช่นครั้งนี้ ตอนที่เบิร์ดลากอ่างอาบน้ำของมาสเตอร์ก็จะระมัดระวังตลอด มาสเตอร์เปิดตาที่เล็กเท่าเม็ดถั่วอย่างไม่พอใจและมองเขาอย่างมุ่งร้าย ยิ่งไปกว่านี้การมองลักษณะนั้น ถ้าไม่ใช่มันรู้สึกว่าเบิร์ดดูคุ้นเคย เขาเกรงว่ามันคงจะยื่นปากไปกัดนานแล้ว

มาสเตอร์ออกไปไม่นาน ฉินสือโอวก็คิดว่าจะตามเข้าไปดู เขาต้องคิดวิธีเพื่อให้แน่ใจว่ามาสเตอร์จะไม่ล่าปลาตัวเล็กในบ่อน้ำร้อนเป็นอาหาร เพราะนั่นคือทารกบางส่วน

เต่าอัลลิเกเตอร์ไม่ชอบอากาศหนาว หลังจากอ่างอาบน้ำถูกลากออกไป ลมทะเลที่โหยหวนก็พัดเข้ามาเหมือนกับใบมีดสเกตน้ำแข็ง มาสเตอร์รีบซ่อนตัวใต้น้ำ ฉินสือโอวเห็นว่าเจ้าตัวนี้ยังคิดจะหดแขนขาและหัวเข้าไปในกระดองอีกด้วย แต่เต่าอัลลิเกเตอร์ไม่มีความสามารถนี้ มันหดเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว และยังมีอีกครึ่งหนึ่งเหลืออยู่ด้านนอก

น้ำที่อยู่ในอ่างอาบน้ำเย็นอย่างรวดเร็ว มาสเตอร์ทนไม่ไหว มันยืดหัวออกมามองเบิร์ดอย่างไม่พอใจ และอ้าปากโชว์เขี้ยวแสดงท่าทีต่อต้านเขา ความหมายก็คือให้เขารีบพาตัวมันกลับไป

เบิร์ดใช้เชือกผูกอ่างอาบน้ำไว้ที่รถลากเลื่อนหิมะอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นก็เรียกฉงต้ากับปอหลัวมา และให้พวกมันลากรถลากเลื่อนหิมะวิ่งไปที่บ่อน้ำร้อน

สองตัวนี้เป็นตัวขี้เกียจที่มีชื่อเสียงของฟาร์มปลา พวกมันยอมทำงานหนักให้เบิร์ดอย่างเต็มใจและยินดีเป็นไปได้อย่างไร?

เบิร์ดมีวิธี เขาแขวนปลาแฮร์ริ่งตัวนุ่มตัวหนึ่งกับผลไม้ตะกร้าหนึ่งที่เตรียมไว้ด้านหลังของรถเอทีวี ดังนั้นเมื่อเขาเร่งความเร็ว ฉงต้ากับปอหลัวก็จะวิ่งไล่ตามหลังเขามาอย่างมีความสุข

เมื่อเห็นฉากนี้ ท่านชายฉินก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เขาเลี้ยงนักกินกลุ่มนี้มาขนาดนี้ได้อย่างไร?

คราวนี้มาสเตอร์ตกตะลึง มันนอนอยู่บนอ่างอาบน้ำและมองออกไป ฉงต้ากับปอหลัวที่ลากรถอยู่ห่างจากมันไกลมาก ไม่ว่ามันจะพยายามยืดหัวอย่างไร คอของมันก็ไม่ยาวพอ จึงกัดใครไม่ได้เลย

ส่วนการปีนออกจากอ่างอาบน้ำ? มาสเตอร์พยายามเหยียบอ่างอาบน้ำเพื่อจะปีนออกมา แต่ลื่นเกินไป ในที่สุดมันก็ยังคงเดินไปมารอบๆ สถานที่เดิมอย่างถูๆ ไถๆ ต่อมามันหนาวเกินไปและทนไม่ไหว มันจึงทำได้แค่มุดกลับลงไปในน้ำอย่างสิ้นหวัง

อุณหภูมิของน้ำต่อให้หนาวก็ยังเป็น 0 องศาเซลเซียส ลมหนาวด้านนอกหนาวกว่านี้อีก!

เมื่อวิ่งตามสวนไปจนถึงห้องบ่อน้ำร้อน เบิร์ดโยนปลาให้ฉงต้าและโยนผลไม้ให้ปอหลัว หลังจากนั้นเขากับฉินสือโอวก็ส่งอ่างอาบน้ำเข้าไปในห้องบ่อน้ำร้อนด้วยกัน

ภายในบ่อน้ำร้อน สแตนลี่ย์กำลังหลับตาจิบไอซ์ไวน์ ชายคนนี้ไม่รู้เขาว่าคิดอะไรอยู่ การแสดงออกบนใบหน้านั้น ทำให้ฉินสือโอวรังเกียจไปหมด เอ็มบริโอชั้นต่ำ!

เมื่อได้ยินเสียง เขาก็ถามโดยไม่หันกลับมามอง “เบิร์ด มาส่งของอะไรอีกแล้วเหรอ? ถ้าใช่ ฉันก็หวังว่าจะเป็นผลไม้สักนิดสักหน่อย องุ่นของพวกนายก็ไม่เลว ฉันชอบมาก”

“ชอบพ่อนายสิ!” ในใจของท่านชายฉินแอบเกลียดเขา ผู้ชายคนนี้ไม่ถือว่าตัวเองเป็นคนนอกโดยสมบูรณ์ ไม่เพียงไม่ถือว่าตัวเองเป็นคนนอก แต่ยังทำตัวเป็นผู้นำอีกด้วย เยี่ยมจริงๆ ปล่อยมาสเตอร์ออกไปกัดเขาแม่ง!

เขาพลิกอ่างอาบน้ำขึ้น มาสเตอร์รู้สึกถึงอุณหภูมิสูงภายในห้อง มันรู้สึกกังวลและรีบปีนออกมาอย่างตื่นตระหนกทันที สำหรับมันที่นี่คือแดนสวรรค์ อุณหภูมิเหมาะสม และยังมีน้ำจืดอีกด้วย ใต้น้ำยังมีปลาตัวเล็กๆ อีก?

การค้นพบเหล่านี้ทำให้มาสเตอร์หลั่งน้ำตาออกมาอย่างมีความสุขและตื่นเต้น หลังจากนั้นก็มุดลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว

หลังจากปรับตัวอยู่ชั่วครู่ ลักษณะความเป็นเจ้าเหนือหัวของมาสเตอร์ก็ตื่นขึ้น มันเอ้อระเหยอยู่ในบ่อน้ำร้อนที่กว้างใหญ่ ทั้งหมดนี้ราวกับความฝันและเหมือนกับจินตนาการที่สวยเกินคำบรรยาย ข้อบกพร่องประการเดียวคือ ทำไมถึงยังมีคนอยู่ในอาณาเขตของมันอีก? แถมยังเป็นคนแปลกหน้า!

นั่นเยี่ยมมาก จัดการเขา!

ดวงตาเล็กๆ ของมาสเตอร์นั้นกลมเท่ากับลูกบอล  มันเปล่งความโกรธที่ดุร้ายออกมา และว่ายไปทางสแตนลี่ย์ด้วยท่าทางที่ก้าวร้าว อย่ามองว่าเมื่อสักครู่นี้มันอยู่ในอ่างอาบน้ำและแสดงท่าทีงุ่มง่าม เมื่อเต่าอัลลิเกเตอร์อยู่ในน้ำมันจะอยู่ในท่าทางของนักฆ่าระดับสูง ความเร็วในการว่ายน้ำจะเร็วมาก และเข้าหาสแตนลี่ย์เหมือนกับตอร์ปิโดใต้น้ำ

ท่านชายฉินตะโกนประโยคหนึ่งออกมาในความเป็นจริง “ด้านหน้าคุณนั่นคือตัวอะไร?”

สแตนลี่ย์ตกใจเสียงตะโกน เขาลืมตาขึ้นมาหลังจากนั้นก็ตื่นตระหนก “อา เชี่ย!”

……………………………

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา 1805 อาณาเขตของมาสเตอร์

Now you are reading ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา Chapter 1805 อาณาเขตของมาสเตอร์ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เพลิดเพลินไปกับน้ำแร่ในทะเลที่อบอุ่นและการกัดของปลาตัวเล็ก รายชื่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของอเมริกาเหนือก็ตกลงแล้ว

หลังงานเสร็จก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สแตนลี่ย์แช่อยู่ในน้ำบ่อน้ำร้อนและไม่อยากออกไปไหน เมื่อสักครู่นี้เขาแค่รู้สึกว่าอุณหภูมิของน้ำอุ่นพอดี การไหลของน้ำก็สบาย และรู้สึกถึงการมีอยู่ของปลาตัวเล็กๆ ในบ่อน้ำร้อนอีก มันจึงยิ่งสบาย เขาจิบกาแฟและถอนหายใจ “ถ้าในเวลาแบบนี้มีไวน์แดงสักแก้วก็คงดี”

“ไอซ์ไวน์ได้ไหม?” ท่านชายฉินเหล่ตามองและถาม

“ได้เหมือนกันๆ บอกตรงๆ ไอซ์ไวน์ของฟาร์มปลาเป็นไอซ์ไวน์ที่ดีที่สุดอันดับต้นๆ ของโลกเลย ถ้าให้ผมเลือกความสุขในชีวิต ผมจะ…” สแตนลี่ย์เริ่มเล่าการไล่ตามชีวิตของตัวเอง และการชิมไวน์แดงของฟาร์มปลาก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาพูดไปด้วยฉินสือโอวกับเบิร์ดก็สวมเสื้อผ้าไปด้วย หลังจากนั้นก็ทักทายเขาและเดินออกจากห้องบ่อน้ำร้อน

เบิร์ดถามว่า “ส่งไอซ์ไวน์ให้ขวดหนึ่งเหรอ?”

ฉินสือโอวชำเลืองมองเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์ “เพื่อน นายอยู่กับฉันมานาน บอสเป็นคนยังไงนายไม่รู้เหรอ? ฉันขอร้องนายเลยพี่ชาย ไอคิวมีไว้เพื่ออะไร? สมองไว้ใช้ทำอะไร? คนตาบอดยังมองออกเลยว่าเมื่อกี้นี้ฉันประชด ชายคนนั้นยังคิดว่าตัวเองเป็นกษัตริย์อยู่อีกจริงๆ เหรอ? เสิร์ฟกาแฟให้เขาแล้วก็เสิร์ฟไวน์แดงให้เขาด้วย ฉันยังสามารถจัดหานางแบบให้เขาได้อีกด้วย ดูซิเขาจะกล้าขอไหม?”

เบิร์ดหัวเราะและลูบหลังหัว หลังจากกลับมาถึงวิลล่า เขาได้ยินเสียงฉินสือโอวตะโกนเรียกเขา หลังจากเดินไปหาผลคือเขาเห็นอีกฝ่ายถือไอซ์ไวน์ขวดหนึ่งยื่นให้เขา

“ครั้งนี้จะไม่ประชดเหรอ?” เบิร์ดถามอย่างระมัดระวัง

ฉินสือโอวกะพริบตา และพูดว่า “เมื่อกี้ฉันล้อเล่น ฮ่าๆๆ สแตนลี่ย์เป็นคนที่มีความสามารถของฉัน ในเมื่อเขาอยากดื่มไอซ์ไวน์งั้นก็ให้เขาสักขวดแล้วกัน”

เมื่อเบิร์ดจากไป หลังจากท่านชายฉินกลับมาถึงวิลล่าก็กอดวินนี่และพูดว่า “ที่รัก สองสามวันที่ผ่านมาความอยากอาหารของคุณไม่ดีนักใช่ไหม?”

วินนี่ยักไหล่ “ไม่ต้องกังวล เป็นเพราะเรื่องท้อง ตอนเถียนกวาก็เป็นแบบนี้ ฉันจะไม่ทำให้ตัวเองขาดสารอาหารหรอกค่ะ”

ท่านชายฉินหัวเราะอย่างมีความสุข “ไม่ๆ ผมต้องกังวลแน่นอน คุณกินไม่ได้ผมก็กินไม่ได้เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะมีเชฟจากร้านอาหารระดับ 3 ดาวมิชลินมาเป็นพ่อครัวให้คุณ เขาจะทำให้คุณเจริญอาหารมากขึ้น”

ด้านสแตนลี่ย์นั้นถือไอซ์ไวน์อยู่ เขารินไวน์อย่างมีความสุขไปด้วยและจามไปด้วย หลังจากนั้นก็ตะโกนเสียงดัง “เบิร์ด ปิดประตูบ้านั่นซะ เชี่ย ฉันจามแล้วเนี่ย มันต้องเป็นเพราะนายเปิดประตูปล่อยให้ลมหนาวพัดเข้ามาแน่ๆ ”

เบิร์ดเลิกคิ้ว นี่คือฉันเป็นบ๋อย? เขาปิดประตูอย่างเชื่อฟังเดินไปหาฉินสือโอวและพูดว่า “สแตนลี่ย์บอกว่าเขายังต้องการนางแบบอีก”

“ให้เขาไปตายซะ! ส่งมาสเตอร์ไป และทำให้เขาพอใจ!” บอสฉินโกรธขึ้นมาในทันที

เบิร์ดหัวเราะเหอะๆ และลากอ่างอาบน้ำของมาสเตอร์ออกไปข้างนอก ใครบอกว่าคนซื่อสัตย์ไม่มีความคิดที่ไม่ดี? ถ้าคนซื่อสัตย์เลวขึ้นมา นั่นถึงจะเรียกว่าคนมีปัญหา!

อันที่จริงสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับมาสเตอร์ในฤดูหนาวก็คือบ่อน้ำร้อน มันเป็นเต่าน้ำจืด และยังต้องการน้ำอุ่น แต่เจ้าตัวนี้มีลักษณะนิสัยที่ทำให้ท่านชายฉินปวดหัวอยู่มาก นั่นก็คืออาณาเขตของมันจะแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ถ้าให้มันเข้าไปในบ่อน้ำร้อน ขอแค่มันอยู่คนแปลกหน้าอย่าคิดจะไปที่บ่อน้ำร้อนอีก หู่เป้าฉงหลัวเจ้าตัวน้อยพวกนี้ก็อย่าคิดจะเข้าไปเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีอีกหนึ่งปัญหา ก็คือมาสเตอร์จะล่าปลาตัวเล็กที่อยู่ในบ่อน้ำร้อนเป็นอาหาร แต่การล่าอาหารของเจ้าตัวนี้ค่อนข้างดุร้าย

ตัวอย่างเช่นครั้งนี้ ตอนที่เบิร์ดลากอ่างอาบน้ำของมาสเตอร์ก็จะระมัดระวังตลอด มาสเตอร์เปิดตาที่เล็กเท่าเม็ดถั่วอย่างไม่พอใจและมองเขาอย่างมุ่งร้าย ยิ่งไปกว่านี้การมองลักษณะนั้น ถ้าไม่ใช่มันรู้สึกว่าเบิร์ดดูคุ้นเคย เขาเกรงว่ามันคงจะยื่นปากไปกัดนานแล้ว

มาสเตอร์ออกไปไม่นาน ฉินสือโอวก็คิดว่าจะตามเข้าไปดู เขาต้องคิดวิธีเพื่อให้แน่ใจว่ามาสเตอร์จะไม่ล่าปลาตัวเล็กในบ่อน้ำร้อนเป็นอาหาร เพราะนั่นคือทารกบางส่วน

เต่าอัลลิเกเตอร์ไม่ชอบอากาศหนาว หลังจากอ่างอาบน้ำถูกลากออกไป ลมทะเลที่โหยหวนก็พัดเข้ามาเหมือนกับใบมีดสเกตน้ำแข็ง มาสเตอร์รีบซ่อนตัวใต้น้ำ ฉินสือโอวเห็นว่าเจ้าตัวนี้ยังคิดจะหดแขนขาและหัวเข้าไปในกระดองอีกด้วย แต่เต่าอัลลิเกเตอร์ไม่มีความสามารถนี้ มันหดเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว และยังมีอีกครึ่งหนึ่งเหลืออยู่ด้านนอก

น้ำที่อยู่ในอ่างอาบน้ำเย็นอย่างรวดเร็ว มาสเตอร์ทนไม่ไหว มันยืดหัวออกมามองเบิร์ดอย่างไม่พอใจ และอ้าปากโชว์เขี้ยวแสดงท่าทีต่อต้านเขา ความหมายก็คือให้เขารีบพาตัวมันกลับไป

เบิร์ดใช้เชือกผูกอ่างอาบน้ำไว้ที่รถลากเลื่อนหิมะอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นก็เรียกฉงต้ากับปอหลัวมา และให้พวกมันลากรถลากเลื่อนหิมะวิ่งไปที่บ่อน้ำร้อน

สองตัวนี้เป็นตัวขี้เกียจที่มีชื่อเสียงของฟาร์มปลา พวกมันยอมทำงานหนักให้เบิร์ดอย่างเต็มใจและยินดีเป็นไปได้อย่างไร?

เบิร์ดมีวิธี เขาแขวนปลาแฮร์ริ่งตัวนุ่มตัวหนึ่งกับผลไม้ตะกร้าหนึ่งที่เตรียมไว้ด้านหลังของรถเอทีวี ดังนั้นเมื่อเขาเร่งความเร็ว ฉงต้ากับปอหลัวก็จะวิ่งไล่ตามหลังเขามาอย่างมีความสุข

เมื่อเห็นฉากนี้ ท่านชายฉินก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เขาเลี้ยงนักกินกลุ่มนี้มาขนาดนี้ได้อย่างไร?

คราวนี้มาสเตอร์ตกตะลึง มันนอนอยู่บนอ่างอาบน้ำและมองออกไป ฉงต้ากับปอหลัวที่ลากรถอยู่ห่างจากมันไกลมาก ไม่ว่ามันจะพยายามยืดหัวอย่างไร คอของมันก็ไม่ยาวพอ จึงกัดใครไม่ได้เลย

ส่วนการปีนออกจากอ่างอาบน้ำ? มาสเตอร์พยายามเหยียบอ่างอาบน้ำเพื่อจะปีนออกมา แต่ลื่นเกินไป ในที่สุดมันก็ยังคงเดินไปมารอบๆ สถานที่เดิมอย่างถูๆ ไถๆ ต่อมามันหนาวเกินไปและทนไม่ไหว มันจึงทำได้แค่มุดกลับลงไปในน้ำอย่างสิ้นหวัง

อุณหภูมิของน้ำต่อให้หนาวก็ยังเป็น 0 องศาเซลเซียส ลมหนาวด้านนอกหนาวกว่านี้อีก!

เมื่อวิ่งตามสวนไปจนถึงห้องบ่อน้ำร้อน เบิร์ดโยนปลาให้ฉงต้าและโยนผลไม้ให้ปอหลัว หลังจากนั้นเขากับฉินสือโอวก็ส่งอ่างอาบน้ำเข้าไปในห้องบ่อน้ำร้อนด้วยกัน

ภายในบ่อน้ำร้อน สแตนลี่ย์กำลังหลับตาจิบไอซ์ไวน์ ชายคนนี้ไม่รู้เขาว่าคิดอะไรอยู่ การแสดงออกบนใบหน้านั้น ทำให้ฉินสือโอวรังเกียจไปหมด เอ็มบริโอชั้นต่ำ!

เมื่อได้ยินเสียง เขาก็ถามโดยไม่หันกลับมามอง “เบิร์ด มาส่งของอะไรอีกแล้วเหรอ? ถ้าใช่ ฉันก็หวังว่าจะเป็นผลไม้สักนิดสักหน่อย องุ่นของพวกนายก็ไม่เลว ฉันชอบมาก”

“ชอบพ่อนายสิ!” ในใจของท่านชายฉินแอบเกลียดเขา ผู้ชายคนนี้ไม่ถือว่าตัวเองเป็นคนนอกโดยสมบูรณ์ ไม่เพียงไม่ถือว่าตัวเองเป็นคนนอก แต่ยังทำตัวเป็นผู้นำอีกด้วย เยี่ยมจริงๆ ปล่อยมาสเตอร์ออกไปกัดเขาแม่ง!

เขาพลิกอ่างอาบน้ำขึ้น มาสเตอร์รู้สึกถึงอุณหภูมิสูงภายในห้อง มันรู้สึกกังวลและรีบปีนออกมาอย่างตื่นตระหนกทันที สำหรับมันที่นี่คือแดนสวรรค์ อุณหภูมิเหมาะสม และยังมีน้ำจืดอีกด้วย ใต้น้ำยังมีปลาตัวเล็กๆ อีก?

การค้นพบเหล่านี้ทำให้มาสเตอร์หลั่งน้ำตาออกมาอย่างมีความสุขและตื่นเต้น หลังจากนั้นก็มุดลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว

หลังจากปรับตัวอยู่ชั่วครู่ ลักษณะความเป็นเจ้าเหนือหัวของมาสเตอร์ก็ตื่นขึ้น มันเอ้อระเหยอยู่ในบ่อน้ำร้อนที่กว้างใหญ่ ทั้งหมดนี้ราวกับความฝันและเหมือนกับจินตนาการที่สวยเกินคำบรรยาย ข้อบกพร่องประการเดียวคือ ทำไมถึงยังมีคนอยู่ในอาณาเขตของมันอีก? แถมยังเป็นคนแปลกหน้า!

นั่นเยี่ยมมาก จัดการเขา!

ดวงตาเล็กๆ ของมาสเตอร์นั้นกลมเท่ากับลูกบอล  มันเปล่งความโกรธที่ดุร้ายออกมา และว่ายไปทางสแตนลี่ย์ด้วยท่าทางที่ก้าวร้าว อย่ามองว่าเมื่อสักครู่นี้มันอยู่ในอ่างอาบน้ำและแสดงท่าทีงุ่มง่าม เมื่อเต่าอัลลิเกเตอร์อยู่ในน้ำมันจะอยู่ในท่าทางของนักฆ่าระดับสูง ความเร็วในการว่ายน้ำจะเร็วมาก และเข้าหาสแตนลี่ย์เหมือนกับตอร์ปิโดใต้น้ำ

ท่านชายฉินตะโกนประโยคหนึ่งออกมาในความเป็นจริง “ด้านหน้าคุณนั่นคือตัวอะไร?”

สแตนลี่ย์ตกใจเสียงตะโกน เขาลืมตาขึ้นมาหลังจากนั้นก็ตื่นตระหนก “อา เชี่ย!”

……………………………

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+