แม้ว่าจะปีนและกระโดดหนีขึ้นฝั่งแล้ว สแตนลี่ย์ก็ยังคงหวาดกลัวเมื่อมองเต่าอัลลิเกเตอร์ที่อยู่ในน้ำ

มาสเตอร์ที่อยู่ในน้ำมองมนุษย์คนนี้ปีนขึ้นฝั่งแต่ใจกลับรู้สึกไม่เต็มใจ ชายคนนี้ผิวนุ่มและเนียนมาก กัดลงไปคงจะมีรสชาติไม่เลวล่ะมั้ง?

สแตนลี่ย์เข้าใจเจตนาของมันอย่างอธิบายไม่ถูก ทันใดนั้นเขาก็ตัวสั่นด้วยความหนาวและตะโกนว่า “พระเจ้า เจ้าตัวนี้เข้ามาได้อย่างไร? มันดุร้ายเกินไป มันอยากกินผมแน่ๆ! ใช่ ผมกล้าพนันเลย มันอยากกินผม!”

ฉินสือโอวตบไหล่ของเขาอย่างปลอบประโลม “ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก อันที่จริงมันกำลังทักทายคุณ เอาล่ะ อย่าไปสนใจเต่าตัวนี้เลย พวกเรากลับไปที่วิลล่ากันเถอะ”

สแตนลี่ย์มองห้องบ่อน้ำร้อนอย่างอาลัยอาวรณ์ และพูดอย่างเสียดาย “สถานที่สุขสบายที่อบอุ่นขนาดนี้ หายากมากจริงๆ ในฤดูหนาว”

ฉินสือโอวยิ้มอย่างลึกลับ “สถานที่ที่อบอุ่นไม่ได้มีแค่บ่อน้ำร้อนเท่านั้น มา ไปสถานที่ดีๆ กัน ที่นั่นก็อบอุ่นเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้นสามารถทำให้คุณยืดแขนขาได้ และทำให้คุณได้รับเกียรติยศอีกด้วย อยู่ที่นั่น คุณคือกษัตริย์ คุณคือความจริง!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สแตนลี่ย์กลับไปที่วิลล่าอย่างคาดหวัง และรอชมสถานที่ดีๆ ในตำนานแห่งนี้

หลังจากนั้น เมื่อฉินสือโอวเปิดประตู สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เครื่องครัว เตา เครื่องดูดควัน เขียง ตู้เย็น เตาอบ เตาไมโครเวฟและอื่นๆ นี่คือห้องครัว!

“ไปสิ ในนี้อุ่นมาก ผมจะเปิดเตาให้ คุณจะได้ผิงไฟ แน่นอนว่า ถ้าคุณสามารถทำอาหารอร่อยๆ ออกมาด้วยได้นั่นจะยิ่งดีมาก” ฉินสือโอวตบไหล่ของสแตนลี่ย์และพูด

สแตนลี่ย์ยิ้มเยาะ “บอส คุณล้อเล่นเก่งมาก”

“ไม่ได้ล้อเล่น คุณคงรู้ว่าผมชอบกินเผ็ด แต่ตอนนี้วินนี่ไม่ชอบ เธออยากกินของที่มีรสเปรี้ยวและหวาน ดังนั้นคุณเข้าใจความหมายที่ผมจะสื่อใช่ไหม? ของที่มีรสเปรี้ยวและหวาน ไม่ได้มีแค่ของหวานกับสลัดเท่านั้น ยังมีของคาวอีกด้วย เติมน้ำมันเถอะเพื่อน ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี” ฉินสือโอวทิ้งคำพูดสองสามประโยคที่เบาราวกับขนนกไว้ และสาวเท้าเดินจากไป

สีหน้าของสแตนลี่ย์เต็มไปด้วยความอมทุกข์ หัวใจแก้วของเขาได้รับบาดเจ็บ…

ซูเปอร์เชฟมีความรู้ความสามารถของแท้จริงๆ วินนี่ที่เบื่ออาหารติดต่อกันมาหลายวันกำลังยิ้มแย้มแจ่มใสเมื่อกินอาหารของเขา เธอยกนิ้วให้และคุยโวเรื่องทักษะการทำอาหารที่ยอดเยี่ยมของสแตนลี่ย์อย่างต่อเนื่อง

สแตนลี่ย์ยิ้มแห้ง เขาไม่เคยไม่อยากได้รับคำชมจากคนอื่นขนาดนี้เหมือนตอนนี้มาก่อน ตามความเข้าใจของเขาที่มีต่อฉินสือโอวบอสใหญ่ที่ไร้ยางอายผู้นี้ เมื่อทักษะการทำอาหารของเขาได้รับการยอมรับจากวินนี่ หลังจากนี้ชีวิตของเขาก็จะไม่สบายอีกต่อไป

จริงอย่างที่คิด ฉินสือโอวทิ้งสแตนลี่ย์ไว้ที่ฟาร์มปลา 10 กว่าวันแล้ว สแตนลี่ย์ย้ำเสมอว่าทันทีที่ร้านอาหารเปิดจำเป็นต้องให้เขาไปคุมงาน แต่ฉินสือโอวกลับย้ำซ้ำๆ ว่าการเตรียมงานในช่วงแรกนั้นยอดเยี่ยมพอแล้ว ตอนนี้เขาอยู่ที่ฟาร์มปลาและพาเบิร์ดไปเรียนรู้ด้วยก็พอ

สแตนลี่ย์ย้ำอีกครั้งว่า เขาจะพาเบิร์ดไปเรียนที่นิวยอร์ก ยิ่งไปกว่านั้นการหันหน้าเข้าหาร้านอาหารจะทำให้เรียนรู้เร็วยิ่งขึ้น

แต่ฉินสือโอวกลับย้ำว่า เขาเชื่อว่ามาตรฐานการสอนของสแตนลี่ย์จะเป็นครูที่ดีของเบิร์ดได้เหมือนที่ฟาร์มปลา

คนที่มีความสุขที่สุดในเรื่องนี้คือฮิลตันคนน้อง เมื่อหนึ่งเดือนครึ่งที่ผ่านมาเธอกลับนิวยอร์กเพื่อไปทำธุรกิจต่อ และรู้ว่าฉินสือโอวจะเลื่อนตำแหน่งให้เบิร์ดเป็นหัวหน้าของร้านอาหารต้าฉินที่อเมริกาเหนือซึ่งเป็นหุ้นส่วนของโรงแรมฮิลตัน เธอดีใจอย่างมาก จึงรีบวิ่งกลับมาเพื่อสืบข่าวโดยเฉพาะ

ฮิลตันคนน้องพอใจเบิร์ดทุกอย่าง แต่ไม่พอใจงานของเขาในตอนนี้ เธอไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่ในสังคมของพวกเธอมีนังชาเขียวและผู้หญิงเจ้าปัญหาเยอะเกินไป สิ่งที่พวกเธอเปรียบเทียบอยู่ทุกวันก็คือรายได้กับสถานะ ถ้าเบิร์ดเป็นแค่ชาวประมง เธอก็จะถูกคนหัวเราะเยาะ

ฉินสือโอวเข้าใจจุดนี้ดี และรู้สึกว่ามันปกติมาก ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะมีวิสัยทัศน์ทางโลกที่สมเหตุสมผลและไม่รู้สึกกลัวเหมือนกับวินนี่ แน่นอนว่า วินนี่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด เธอถูกเพื่อนร่วมชั้นที่โรงเรียนตีตัวออกหากและคว่ำบาตรถึง 2 ปี และฝึกฝนจิตใจให้สงบนิ่งในทุกสถานการณ์

เทศกาลวันคริสต์มาสก่อนหน้านี้ พ่อแม่ของวินนี่มาหาที่ฟาร์มปลา ฟ็อกซ์และสามีของเธอไปเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเทศกาลวันคริสต์มาสของอาจารย์และนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งเวสเทิร์นออนแทรีโอดังนั้นจึงไม่ได้มา ฉินสือโอวจึงใช้เฮลิคอปเตอร์ไปรับพ่อตากับแม่ยายมาฉลองวันคริสต์มาสด้วยกัน

จุดนี้ทำให้เห็นถึงความแตกต่างของวัฒนธรรมในครอบครัวจีนและแคนาดา คนแคนาดาให้ความสำคัญกับครอบครัวมาก แต่หลังจากที่แต่งงาน ความสัมพันธ์ของพวกเขากับพ่อแม่ก็จะไม่ใกล้ชิดกันขนาดนั้นแล้ว แต่ของคนจีนความสัมพันธ์กับพ่อแม่หลังแต่งงานกลับใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น เพราะพวกเขาต้องให้พ่อแม่ช่วยเลี้ยงดูลูก

ตอนที่วินนี่ท้องเถียนกวา มาริโอ้กับมิแรนดามาดูแลแค่ช่วงหนึ่งเท่านั้น แต่พ่อของฉินสือโอวกับแม่ของฉินสือโอวกลับอำนวยความสะดวกให้ตลอดเวลา ต่อมาเถียนกวาเกิด คนแก่ทั้งสองคนก็อยู่และพยายามอย่างสุดความสามารถ ครั้งนี้พวกเขามาก็เพื่อช่วยวินนี่ดูแลเด็กๆ อีกเช่นกัน ครั้งนี้วินนี่ท้อง ทั้งสองคนมีโอกาสติดต่อลูกสาวผ่านแค่ทางโทรศัพท์หรือวิดีโอเท่านั้น ไม่ได้ให้ความสำคัญแบบนี้เหมือนพ่อของฉินสือโอวกับแม่ของฉินสือโอว

แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่รักลูกสาว พวกเขากอดวินนี่ทันทีเมื่อลงจากเครื่องบิน และเอาของขวัญมาให้เธอกับทุกคนในฟาร์มปลา มิแรนดาจึงยิ่งกำชับวินนี่ซ้ำๆ ว่า ให้เธอส่งมอบงานเอกสารของเมืองให้ผู้ช่วยกับรองนายกเทศมนตรีทำ ฤดูหนาวอันตราย เธอต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ

ช่วงหยุดวันคริสต์มาส พวกเด็กๆ รีบกลับจากนครเซนต์จอห์นมาที่ฟาร์มปลา ดังนั้นจำนวนคนในวิลล่าจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนไปมีชีวิตชีวามากยิ่งขึ้น

ไม่เพียงแค่ในวิลล่าเท่านั้นที่มีชีวิตชีวา ในทะเลก็มีชีวิตชีวาเหมือนกัน ฤดูหนาวสภาพอากาศไม่ดี ปกติเรือประมงจะไม่ออกทะเล พวกเขาจะพักผ่อนในช่วงนี้ หลังจากที่ทำงานอย่างหนักมาทั้งปี

เพราะสาเหตุนี้ พวกเจ้าของฟาร์มปลาจึงควบคุมดูแลฟาร์มปลาค่อนข้างหละหลวม ดังนั้นในทางกลับกันฤดูหนาวจะเป็นฤดูที่มีโอกาสเจอเรือขโมยปลาสูงมาก

ฟาร์มปลาต้าฉินก็ไม่เลว ไม่ได้เจอการบุกรุกของเรือขโมยปลามากนัก นี่ต้องขอบคุณการจัดระเบียบใหม่อย่างขะมักเขม้นของฉินสือโอวในหลายปีที่ผ่านมา จนถึงตอนนี้ตำนานที่เกี่ยวข้องกับเรือผีสิงก็ยังล่องลอยอยู่ในทะเลนิวฟันด์แลนด์ นอกจากนี้เขายังดำเนินคดีกับเจ้าของเรือขโมยปลาอีกหลายครั้งกับเรดาร์ขั้นสูง เรือรบ และอื่นๆ ที่ฟาร์มปลามี ทุกคนในสังคมเรือขโมยปลารู้ว่าฟาร์มปลาแห่งนี้ยั่วยุไม่ได้ง่ายๆ จึงไม่มีใครกล้ามาทำพฤติกรรมเลวร้ายที่ฟาร์มปลาต้าฉิน

อันที่จริง เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่ทำให้เรือขโมยปลารู้สึกหวาดกลัวฟาร์มปลาต้าฉินยังคงเป็นเพราะฉินสือโอวเป็นประธานของพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์ เรือขโมยปลาเป็นตัวตนของเรือประมงที่จริงจังในเวลาว่าง บ่อยครั้งที่พวกเขาเป็นเรือประมงที่จริงจัง

แต่เรือประมงที่จริงจังในแคนาดาข้ามมาที่ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ไม่ได้ ดังนั้นตอนนี้พวกเขาจึงไม่กล้ารุกรานฉินสือโอว ช่วงสองปีแรก สาเหตุที่เรือขโมยปลาจำนวนมากมาที่ฟาร์มปลาต้าฉินเป็นเพราะพวกเขามองว่าฉินสือโอวเป็นคนจีน และคิดว่าคนจีนกลั่นแกล้งง่าย

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่กล้ากลั่นแกล้งฉินสือโอวแล้ว  พวกเขาจึงมองหาเจ้าของฟาร์มปลาคนอื่นแทน

ยิ่งไปกว่านั้น เพราะการใช้อาหารปลาต้าฉินภายในพันธมิตร ฟาร์มปลาส่วนใหญ่จึงเก็บเกี่ยวได้เป็นอย่างดีเมื่อปีที่แล้ว ปลาที่เกิดมาไม่เพียงแค่มีคุณภาพแต่ยังมีจำนวนมากกว่าฟาร์มปลาทั่วๆ ไปด้วย ดังนั้นหลังจากที่ข่าวแพร่กระจายไปในแวดวงของเจ้าของเรือประมง เรือขโมยปลาก็เริ่มสนใจฟาร์มปลาแห่งอื่นของพันธมิตร

ฟาร์มปลาพวกนี้ไม่เหมือนฟาร์มปลาต้าฉิน มีทั้งเรดาร์มีทั้งเฮลิคอปเตอร์สังเกตการณ์ พวกเขาทำได้แค่พึ่งเรือประมงที่ล่องเรือมาเท่านั้น ซึ่งผลของการสังเกตการณ์แย่มาก และปัญหาก็เยอะมาก…

โดยเฉพาะวันคริสต์มาสอีฟ พวกกัปตันของเรือขโมยปลาจะทำงานล่วงเวลาและคว้าช่วงเวลานี้ขโมยปลา ฟาร์มปลาจำนวนมากได้รับความเสียหาย คำร้องเรียนของเหยื่อถูกส่งมาที่โต๊ะทำงานของฉินสือโอว

…………………………

Related