ตอนที่ 106 นักรบจิตวิญญาณระดับ 4

หลิงเซียวยิ้มและกล่าวว่า “ในเมื่อพวกเราได้ทำให้พวกเขาขุ่นเคืองแล้ว เช่นนั้นก็มาทำให้พวกเขาขุ่นเคืองให้ถึงที่สุดกันเถอะ”

เมื่อชายหัวสนามหญ้าได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบวิ่งเข้าไปทันทีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

ความเร็วของชายหัวกลมไม่ได้ช้า เขามุ่งหน้าไปยังทั้งสิบคนที่ได้รับบาดเจ็บ

นานพวกเขาก็กลับมาพร้อมกับแว่นตากลยุทธ์ถ่ายทอดสด 10 อัน

“กำจัดออกเลยไหม?” ชายหัวสนามหญ้าถาม

หลิงเซียวพยักหน้า จากนั้นฉิวซ่าน หยางหยู่และคนอื่นๆ ก็มองดูหลิงเซียวและคนอื่นๆกดปุ่มช่วยเหลือ

“รอก่อนเถอะ! ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!” ดวงตาของฉิวซ่านเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น เหมือนกับงูพิษ

หยางหยู่ไม่ได้พูดอะไร แต่ความเกลียดชังในดวงตาของเขาก็ไม่ได้น้อยไปกว่าฉิวซ่าน

อีกแปดคนที่เหลือก็มองหลิงเซียวและคนอื่นๆอย่างอาฆาตแค้นเช่นเดียวกัน ความโกรธในใจของพวกเขาไม่ได้ปิดบังมันไว้เลยแม้แต่น้อย

หลิงเซียวแค่นเสียงเย็นชา “หากพวกเราแพ้ และตกไปอยู่ในมือของพวกแก พวกแกจะทำอะไรกับพวกเรา? เป็นถึงนักรบจิตวิญญาณ อย่ามาทำตัวไร้เดียงสาหน่อยเลย”

ค่าพูดของหลิงเซียวเป็นราวกับฝ่ามือที่ตบใส่ใบหน้าพวกเขาอย่างแรง

ฉิวซ่านและคนอื่นๆรู้สึกอับอายอย่างมาก พวกเขาทำได้เพียงจ้องมองหลิงเซียวและคนอื่นๆ ด้วยความเกลียดชัง

“พวกเราต้องเร่งให้เร็วขึ้น คว้าโอกาสให้มากที่สุด เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่ง มิฉะนั้นหลังจากออกไปแล้วพวกเราคงลำบากแน่” หลิงเซียวกล่าว

ซูเหยาและคนอื่นๆได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าอย่างจริงจังทันที

นักรบจิตวิญญาณระดับแปดเป็นเหมือนกับภูเขาลูกใหญ่ที่กดทับหัวใจของพวกเขา

แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะไม่ฆ่าพวกเขาต่อหน้าสาธารณชน แต่การสั่งสอนต่อหน้าก็คงไม่มีใครพูดอะไร

ด้วยเครือข่ายทางสังคมของอีกฝ่าย การจะหาข้อมูลส่วนตัวของพวกเขาได้นั้นก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

ตอนนี้เส้นทางที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขานั้นแคบมาก นั่นก็คือต้องแข็งแกร่งขึ้น แข็งแกร่งขึ้น และแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับนักรบจิตวิญญาณระดับแปด หรือเปิดเผยศักยภาพทั้งหมดออกมา เพื่อทำให้เหล่าผู้อาวุโสระดับสูงเกิดความชื่นชมและได้รับการปกป้องจากพวกเขา

เมื่อเทียบกับซูเหยาและคนอื่นๆแล้ว หลิงเซียวมีความมั่นใจมากกว่า

แม้ว่า ตง หลิ่วชวน จะไม่ได้สนับสนุนเขา แต่หลิงเซียวก็ถือระบบไว้ในมือของเขา

“หืม? เธอสังเกตุเห็นไหม? ดูเหมือนว่าพลังชีวิตและพลังวิญญาณจะเพิ่มขึ้น” หลิงเซียวกล่าว

ซูเหยาและคนอื่นๆได้ยินดังนั้นพวกเธอก็รู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นในทันที

“ดูเหมือนว่าค่าสถานะคู่ของฉันจะเพิ่มขึ้นมากกว่า 10 จุด!” หลิว รั่วเหยียน พูดอย่างดีใจ

หลิงเซียวยิ้มและกล่าวว่า “น่าจะเป็นผลจากหมูขนเหล็ก ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้พวกเราจะประเมินเนื้อสัตว์วิญญาณน้อยไป ของสิ่งนี้ช่วยยกระดับพลังการฝึกตนของเราได้อย่างมาก”

ซูเหยาและคนอื่นๆต่างก็เต็มไปด้วยความยินดี หลังจากนั้นพวกเธอก็แบ่งผลไม่วิญญาณที่อยู่ในมือ

เนื่องจากหลิงเซียวและหวังไฉเป็นคนออกแรง ซูเหยาและคนอื่นๆ จึงแบ่งผลไม้วิญญาณออกมาเพียง 2 ผลเท่านั้น

ผลไม้วิญญาณที่เหลืออีกหกผล เป็นของหลิงเซียว

“หวังไฉ นี่คือของเจ้า” หลิงเซียวกล่าวพลางโยนผลไม้วิญญาณให้กับหวังไฉ

น้ำลายของหวังไฉหยดลงบนพื้น เมื่อเห็นหลิงเซียวแบ่งผลไม่วิญญาณให้มัน มันก็กัดและกลืนมันลงไปทัน

หลิงเซียวและคนอื่นๆก็กินผลไม่วิญญาณเช่นกัน ฉากนี้ทำให้ฉิวซ่านและคนอื่นๆตาพร่ามัว

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของหลิงเซียวก็สั่นสะท้านและพลังของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ซูเหยาและคนอื่นๆต่างตกตะลึง หลิงเซียวยิ้มและกล่าวว่า “เข้าสู่นักรบจิตวิญญาณระดับสี่แล้ว”

ซูเหยาและคนอื่นๆรู้สึกสับสน พวกเธอประหลาดใจกับความเร็วในการเลื่อนขึ้นของหลิงเซียว และรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

“เอาล่ะ ได้เวลาออกเดินทางต่อแล้ว หวังไฉ แกมีศัตรูที่ไหนบ้างไหม? มันดีกว่าการเดินไปเดินมาอย่างไม่มีจดหมาย เรามาเริ่มล่าสัตว์กันเถอะ!” หลิงเซียวกล่าว

ดวงตาของหวังไฉเป็นประกายพร้อมกับวิ่งน่าออกไปทันที