เมื่อเวลาผ่านไปการต่อสู้ก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

คนที่แปด…

คนที่เก้า…

ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงหลิงเซียวก็กวาดล้างไปทั้งหมดเก้าคนติดต่อกัน!

“นี่มัน …… เป็นไปได้อย่างไร?”

“ความแข็งแกร่งทางกายภาพและพลังจิตวิญญาณของมันสามารถอยู่ได้ยาวนานขนาดนี้เลยงั้นหรือ”

“สัตว์ประหลาดตัวนี้น่ากลัวจริงๆ!”

“พรสวรรค์และความแข็งแกร่งเช่นนี้ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ฉัน!”

“แม้ว่าจะแข็งแกร่ง แต่ยังไงก็ต้องพ่ายแพ้และเชื่อฟังจะพี่หนิงอยู่ดี”

“ฮ่าๆๆๆ … ใช่แล้ว!”

หวังหนิงมองไปยังหลิงเซียวที่ยืนอยู่บนเวทีด้วยใบหน้าเหนื่อยล้า ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข

หวังหนิงยิ้มอย่างโหดเหี้ยม “หลิงเซียว ดูเหมือนว่าแกจะถูกลิขิตให้มาคุกเข่าลงต่อหน้าฉันในวันนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า…”

หวังหนิงเย้ยหยันเหล่าสมาชิกในโดโจศิลปะการต่อสู้ก็พากันหัวเราะลั่น

ในสายตาของพวกมันหลิงเซียวเป็นเพียงปลาที่อยู่บนเขียง ที่รอให้พวกมันลงมือฆ่า

“หลิงเซียว นายทำได้ เหลือเพียงหวังหนิงคนสุดท้ายเท่านั้น!” ซูเหยาตะโกนเชียร์หลิงเซียว

จางรุ่ยไม่ได้พูดอะไร แต่ความกังวลในสายตาของเธอก็ไม่สามารถหลอกลวงใครได้

ฉากนี้เข้าตาหวังหนิงและทำให้มันไม่พอใจอีกครั้ง

“หลิงเซียว ฉันจะให้โอกาสแก แกสามารถยอมรับความพ่ายแพ้และขอความเมตตาได้ แกเพียงแค่ขอความเมตตาจากฉัน แกต้องการจะทำมั้ย” หวังหนิงกล่าวอย่างเย็นชา

ซูเหยาก่นด่าอย่างโกรธเคือง “หวังหนิง ไอ้สารเลว! แกมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกผู้คน?”

“ดูถูก? ถ้าฉันถูกดูถูก แล้วมันจะยังไงล่ะ?” หวังหนิงกล่าวออกมาโดนไม่ได้ปกปิดความชั่วร้ายของตนเองเลยแม้แต่น้อย

ก่อนที่ซูเหยาจะทันได้พูดอะไร เธอก็ได้ยินหลิงเซียวพูดว่า “โอกาส? ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้โอกาสสุดท้ายกับแกด้วยเช่นกัน”

“ถ้าแกสามารถเอาชีวิตรอดจากเวทีประลองนี้ได้เพียงนาทีเดียว ฉันจะเป็นทาสของตระกูลหวังเป็นเวลายี่สิบปีนับจากนี้เป็นต้นไป!”

“แต่ถ้าฉันชนะ แกจะต้องให้ ยาหมุนเวียนโลหิตเริ่มต้น และยาบำรุงจิตวิญญาณเริ่มต้น 100 เม็ด แก่ฉัน แกกล้าหรือไม่กล้า!”

สภาพของหลิงเซียวดูย่ำแย่มาก แต่สิ่งที่เขาพูดกลับมีความมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง

บูม!

ห้องโถงศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดราวกับเกิดระเบิดขึ้น ไม่มีใครคิดว่าหลิงเซียวจะเสนอเดิมพันบ้าๆแบบนี้

“ผู้ชายคนนี้บ้าหรือเปล่า?”

“ยี่สิบปีในฐานะทาส!” ถ้าสูญเสียช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของการฝึกฝนนี้ไป ชีวิตของมันจะต้องจบลงอย่างแน่นอน!”

ยาหมุนเวียนโลหิตเริ่มต้น 100 เม็ด กับยาบำรุงจิตวิญญาณเริ่มต้นอีก 100 เม็ดเป็นเดิมพัน นี่คือการเดิมพันมูลค่า 4 ล้านเหรียญฮัวเซีย!”

“… ”

ซูเหยาและจางรุ่ย ตื่นตระหนกจนพูดไม่ออก

หวังหนิงอยากจะเห็นด้วย แต่เมื่อคิดถึงผลของความล้มเหลว เขาก็พบว่ามันยากที่จะทนได้

ถ้าหลิงเซียวแพ้ มันคงจะดีที่จะให้ยาเหล่านี้กับคนอื่นๆ

แต่ในท้ายที่สุดถ้ายาเหล่านี้ตกไปอยู่ในมือหลิงเซียวมันจะต้องอึดอัดมากขึ้นกว่าการฆ่าเขาทั้งเป็นเสียอีก!

“ทำไม? หรือว่าแกไม่กล้า? ถ้าอย่างนั้นแกก็หันมาหาฉันแล้วเรียกฉันว่าพ่อซะสิ สวะ!” หลิงเซียวหัวเราะเสียงดังพร้อมกับร่างที่โงนเงน

หวังหนิงตาเป็นประกายเมื่อเห็นท่าทางของหลิงเซียว “แกหลอกฉัน!” เห็นได้ชัดว่าแกเหนื่อยล้ามากขนาดนั้น แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นมั่นใจ”

หลิงเซียวเงียบเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ความมั่นใจในตนเองก่อนหน้านี้พลันหายไปในทันที

“มาบันทึกวีดีโอกันเถอะ เพื่อเป็นหลักฐาน ไม่ให้คนอื่นพูดว่าตระกูลหวังของฉันรังแกคนนอก! “หวังหนิงหัวเราะเสียงดัง

ใบหน้าของซูเหยาพลันขาวซีดทันที สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนยากสำหรับพวกเธอที่จะยอมรับ

“หลิงเซียว…” เสียงของซูเหยาดูอ่อนแรงคล้ายกับกำลังจะร้องไห้

หลิงเซียวยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า “บันทึกวีดีโอเถอะ”

จากนั้นหลิงเซียวและหวังหนิงก็สาบานกับจิตวิญญาณของพวกเขาในการวางเดิมพันครั้งนี้ พวกเขาขอให้ซูเหยาและสมาชิกของโดโจศิลปะการต่อสู้บันทึกวีดีโอของพวกเขาไว้

ในวิดีโอ ใบหน้าของหวังหนิงเต็มไปด้วยความสุข ในขณะที่ใบหน้าของหลิงเซียวเต็มไปด้วยความโศกเศร้า แต่ลึกลงไปในดวงตาของเขากลับมีความปิติซุกซ่อนเอาไว้อยู่!