ตอนที่ 88 สังหารหมูขนเหล็ก

 

โฮก!

เสียงคํารามอันน่าสะพรึงกลัวดังกึกก้องไปทั่วทุกหนทุกแห่งออกมาจากปากของหมูขนเหล็ก! 

 

มีรอยเลือดยาวปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของมัน

 

รอยเลือดนี้เกิดจากดาบถึงของหลิงเซียว!

 

“นายทําลายการป้องกันของมันได้งั้นเหรอ?” หลิวรั่วเหยียน กล่าวด้วยความประหลาดใจพร้อมกับเบิกตากว้าง

 

ซูเหยาเองก็ตกใจมากเช่นกันหลายวันมานี้เธอเองก็ไม่ได้อยู่เฉยๆเช่นกัน เธอเองก็ทราบถึงข้อมูลของสัตว์อสูรต่างโลกไม่น้อย

 

และเพราะเหตุนี้เธอจึงเข้าใจถึงพลังทําลายล้างของหลิงเซียวว่ามันน่ากลัวมากแค่ไหน

 

หากเป็นนักรบจิตวิญญาณธรรมดาโดนการโจมตีนั้นเข้าไป เขาคนนั้นคงตายไปนานแล้ว

 

แต่กับหมูขนเหล็กมันกลับทิ้งรอยเลือดไว้เพียงรอยเดียว

 

ซูเหยาประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของหลิงเซียว และประหลาดใจกับพลังป้องกันของหมูขนเหล็ก สัตว์วิญญาณนั้นยากที่จะต่อกรได้จริงๆ

 

ส่วนชายหนุ่มทั้งสองคนนั้นมองไปที่หลิงเซียวด้วยความอิจฉา

 

ด้วยอายุเช่นนี้ พลังฝีมือเช่นนี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะคิด

 

แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่พวกเขาสองคนเคยคิดที่จะหนี ก็อดหน้าแดงไม่ได้ ช่องว่างนี้ดูจะใหญ่เกินไปจริงๆ

 

โฮก!

 

การบาดเจ็บทําให้หมูขนเหล็กกลายเป็นบ้าคลั่งมากขึ้น

 

เขี้ยวของมันเปล่งแสงจางๆ พลังจิตวิญญาณพุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง ราวกับพายุฝนที่โหมกระหน่ํา

 

หลิงเซียวตะโกนอย่างเย็นชา ” พลิกสมุทร!”

 

เงาจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งกําเนิดส่องแสงสีฟ้าพุ่งออกมาจากร่างของหลิงเซียวอย่างรวดเร็ว

 

หลิงเชียวโบกมือขวา พลังจิตวิญญาณที่หมูขนเหล็กปลดปล่อยออกมาถูกห่อหุ้มด้วยพลังจิตวิญญาณสีฟ้าทันที

 

จากนั้นพลังจิตวิญญาณสีฟ้าก็ปกคลุมท้องของหมูขนเหล็ก

 

ฉีก!

 

เสียงแหลมสูงเสียดแทงเข้าไปในช่องท้องดังขึ้น!

 

พลังจิตวิญญาณสีฟ้ากลายเป็นหอกยาวตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้แทงทะลุหน้าท้องหมูขนเหล็ก! หมูขนเหล็กร้องครวญคราง ร่างกายที่เหมือนภูเขาพลันถูกหอกแทงขึ้นลอยไปในอากาศ

 

ฉุด!

 

เลือดโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า ซูเหยาและคนอื่นๆสามารถมองเห็นอวัยวะภายในของหมูขนเหล็กได้รางๆ

 

หลิงเซียวไม่พลาดโอกาสอันหาได้ยากนี้ไป การที่เขาสามารถเอาชนะได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว แล้วทําไมเขาจะต้องเสียเวลาด้วย?

 

ร่างของหลิงเซียวเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้า

 

ในชั่วพริบตา เขาก็ปรากฏตัวขึ้นใกล้กับหมูขนเหล็ก

 

ในตอนนี้ร่างของหมูขนเหล็กยังคงลอยอยู่กลางอากาศ ดวงตาสีแดงฉานฉายแววหวาดกลัว

 

มันรู้ดีว่ามนุษย์ตรงหน้าของมันมีความสามารถในการฆ่ามัน

ก่อนที่มันจะได้ขัดขืน ดาบถังในมือของหลิงเซียวก็ฟาดฟันออกไปแล้ว!

 

ฉีก!

 

ดาบถังที่อัดแน่นไปด้วยพลังจิตวิญญาณตัดคอของหมูขนเหล็กร่วงหล่นลงมา

 

บาดแผลขนาดใหญ่ที่น่าตกใจปรากฏขึ้นเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทุกที่

 

เสียงกรีดร้องอันน่าสังเวชดังออกมาจากปากของหมูขนเหล็ก

 

มันต้องการต่อสู้เพื่อลมหายใจสุดท้ายและต้องการที่จะฆ่าหลิงเขียว

 

แต่ก่อนที่มันจะทันได้ลงมือ หลิงเซียวก็หลบหนีออกไปแล้ว หลิงเซียวไม่เปิดโอกาสให้มันเลยแม้แต่น้อย!

 

ดวงตาของมันค่อยๆสูญเสียความรุ่งโรจน์และร่างกายของมันก็ค่อยๆสูญเสียการควบคุมไป

 

หมูขนเหล็กที่ใหญ่เหมือนภูเขาตกลงมาจากฟากฟ้า พื้นดินในบริเวณใกล้เคียงสั่นสะเทือนอยู่หลายครั้ง

 

หลิงเซียวยืนตัวตรงพร้อมกับถือดาบถังไว้ในมือของเขา

 

ไม่มีเลือดสักหยดอยู่บนร่างของเขาและบนดาบถังก็ไม่มีรอยเลือดแม้แต่หยดเดียว

 

หลิงเซียวมองไปยังฉากเบื้องหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย ราวกับว่าการตายของหมูขนเหล็กไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขา

 

หลิวรั่วเหยียน และคนอื่นๆตกตะลึงอ้าปากค้าง พวกเธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

 

หมูขนเหล็กนักรบจิตวิญญาณระดับ 4 กลับถูกหลิงเซียวสังหารอย่างง่ายดายเช่นนี้? นี่ล้อกันเล่นหรือเปล่าเนี่ย!

 

หลิวรั่วเหยียน ที่อยู่ในนักรบจิตวิญญาณระดับ 3 รู้สึกรู้สึกท้อใจ ทําไมช่องว่างมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้?

 

Related