Return Of The 8th Class Mage – Chapter 47

ตอนที่ 47 ความแตกแยกของจักรวรรดิ (3)

“ ถ้างั้นบอกฉันมาที่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น? ”

เอียนทําตามคําขอของจักรพรรดิ

เอียนเริ่มพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ซึ่งเอียนนั้นได้พูดเพียงเรื่องราวที่จะเป็นประโยชน์กับตัวของเขาเองทั้งหมด

เรื่องราวที่ถูกปรับแต่งอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความสงสัยเกี่ยวกับเอียนได้ในภายหลัง

“ ในเหตุการณ์นั้นมันเกิดขึ้นหลังจากพระอาทิตย์ตกดิน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงระเบิดดังอย่างต่อเนื่อง และได้ยินเสียงระเบิกลูกหนึ่งดังมาจากห้องเต้นรํา ฉันจึงรีบวิ่งไปที่ห้องทันทีและปกป้องเจ้าชายมงกุฏ เจ้าหญิงและแม่ของฉันด้วยบาเรียมานาของฉัน จากนั้นไม่นานฉันและหัวหน้าโอลิเวอร์ก็ได้ค้นพบสิ่งที่น่าสงสัย อย่างแรกเลยคือจํานวนของการระเบิดนั้นน้อยเกินไปที่จะใช้ทําลายพระราชวังได้ อย่างที่สอง .. ”

 

เอียนเล่าเรื่องของเขาต่อ

เรื่องราวส่วนใหญ่ของก็เป็นเรื่องจริงที่ได้เกิดขึ้นในคืนนั้น

ยกเว้นเรื่องการดํารงอยู่ของโคล์ดวอร์คเกอร์

เอียนเลือกที่จะไม่พูดถึงโคล์ดวอร์คเกอร์

“ แม้ว่าเราจะมีคววามสงสัยในสถานการณ์นี้ แต่เราก็ไม่สามารถตัดสินใจได้จนเมื่อฉันนั้นได้ไปพูดเรื่องนี้กับเจ้าชายเฮย์เดน เจ้าชายก็ได้สั่งให้ฉันไล่ตามเบาะแสที่น่าสงสัยเหล่านั้นในทันที……

มันไม่ได้อยู่ในรายงานในก่อนหน้านี้ที่จักรพรรดิได้รับ

ทันใดนั้นทุกคนก็มองไปเจ้าชายเฮย์เดน

“เอ้ ฉันทําอย่างนั้นด้วยเหรอ?”

เจ้าชายเฮย์เดนดูอึดอัดใจทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เขียนพูด

เจ้าชายไม่ได้ทําอย่างนั้นเลย

 

เฉันเคยสั่งให้เขาไปด้วยเหรอ?”

ในคืนนั้นมันมีแต่ความสับสนวุ่นวายไปหมด

บางทีเขาอาจลืมว่าเขาได้สั่งเอียนไปเพราะความสับสนวุ่นวายนั้นเหรอ?

“ เจ้าชาย ”

 

“ ฉันสั่งจริงๆเหรอ…

?” (พิมพ์)

 

“ เจ้าชาย!”

“ ครับ! ท่านพ่อ! ”

“ มันเป็นเรื่องจริงหรอ? ”

” ช.ใช่ “

 

“ ลูกได้สั่งให้เอียนทําเช่นนั้นจริงๆเหรอ? ”

มันจะต้องได้รับการยืนยันจากเจ้าชายเฮย์เดนว่ามันเป็นเรื่องจริง

เพราะทุกการสนทนากัยในการประชุมนี้ถูกบันทึกเป็นไว้เป็นเอกสารทุกคําพูด

เหล่าขุนนางจอมขี้เกียจหลายคนในห้องนั้นกําลังรอฟังคําตอบของเจ้าชายเฮย์เดน

โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาจะต้องนําเรื่องในการประชุมนี้ออกไปพูดคุยกันหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมนี้

ซึ่งหมายความว่านี่เป็นโอกาสที่ดี

“โอกาสง่าย ๆ ที่มอบให้กับจักรพรรดิ

 

และยังเป็นโอกาสที่ดีในการเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าชายเฮย์เดนกับเอียน 

ด้วยสายตาที่คาดหวังของจักรพรรดิก็ได้มองไปที่มกุฎราชกุมาร

ด้วยความลังเลเล็กน้อยในที่สุดเจ้าชายก็เริ่มพูด

“ ฉัน ฉันสั่งเอง..ใช่แล้ว ใช่แล้ว! ฉันเป็นคนสั่งเอง”

ด้วยคําตอบของเจ้าชายเฮย์เดน ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมก็ซุบซิบกันอยู่ครู่หนึ่ง

 

มันไม่ได้เป็นปฏิกิริยาตอบสนองในเชิงลบถึงแม้ว่าพวกเขาจะแปลกใจมากสําหรับคําตอบของเจ้าชายเฮย์เดน

มกุฎราชกุมารทําเช่นนั้นจริงเหรอ

” เอาล่ะ เงียบ “

หลังจากจักรพรรดิได้ปล่อยให้พวกเขาปรึกษากันอยู่ซักครู่

จากนั้นด้วยคําสั่งของจักรพรรดิ ทุกคนก็เงียบและอยู่ในความสงบอีกครั้ง

“ เจ้าชายเฮย์เดนได้สั่งให้เอียนทําเช่นนั้นและแน่นอนว่าเขียนเพจเป็นคนที่แยกตัวเองออกจากอาณาจักรมากที่สุด ซึ่งหากไม่มีเขาเราก็คงจะโดนศัตรูที่เราไม่รู้จักขโมยข้อมูลที่มีค่าของเราไปได้สําเร็จและเราก็จะถูกหัวเราะเยาะไปทั่วโลก”

เมื่อทุกคนได้ฟังคําว่า ‘หัวเราะเยาะ” พวกเขาหันหน้าของพวกเขาหลบไปเล็กน้อยเพราะความละอาย

“ เนื่องจากเอียน เพจได้ป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้น ฉันจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาได้ทําเพื่อเรา ในเวลานี้ฉันอยากจะตอบแทนเขาด้วยมือของฉันเอง”

นั่นหมายความว่าจักรพรรดิจะขอให้เอียนรับรางวัลของเขา

“ รางวัลที่ฉันจะให้คือ ”

แม่บ้านและคนรับใช้ก็เริ่มเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เอียนได้รับรางวัลเหรียญทองคําและคฤหาสน์มาก่อนหน้านี้แล้ว

 

เนื่องจากสิ่งที่เขียนได้ทําให้ไปในคืนนั้นเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เอียนจะต้องได้รับสิ่งตอบแทนที่ดีกว่าที่เขานั้นได้รับไปปก่อนหน้านี้

เอียนรู้สึกตื่นเต้น

” สิ่งนี้ไง”

มันเป็นเสื้อคลุม

เสื้อคลุมที่มีสีน้ําเงินโคบอลต์ไม่มีรอยยับใดๆ

มันไม่ได้มรการตกแต่งอย่างหรูหรา แต่มีออร่าของความล้ําค่า

“ เสื้อคลุมนี้เป็นของบรรพบุรุษของฉันซึ่งเป็นจอมเวทย์คนเดียวในราชวงศ์ มันเป็นมรดกตกทอดของมิเชลล์ กรีนริเวอร์ในความเป็นจริงมันควรที่จะมอบให้กับคนที่อยู่ในสายเลือดเดียวกัน ที่จริงฉันควรที่จะบอกว่าฉันให้คุณยิ้มมากกว่าการมอบมันให้กับคุณ”

ในขณะที่จักรพรรดิอธิบาย แม้แต่เอียนก็ไม่มีโอกาสได้เห็นเสื้อคลุมนี้ในอดีตของเขาเหมือนกัน

จอมเวทย์คนแรกและคนสุดท้ายของราชวงศ์

ผู้ที่มีความสามารถทางเวทมนตร์และได้เป็นจอมเวทย์แห่งหอคอย

“เสื้อคลุมของมิเชลล์ กรีนริเวอร์

ในอดีตเอียนได้รับทรัพย์สมบัติมากมาย

แต่เขานั้นไม่เคยมีโอกาสได้เห็นเสื้อคลุมนี้เลย

มันเป็นมรดกตกทอดที่พวกเขาจะไม่มีทางมอบมันให้กับคนที่ไม่ได้อยู่ในสายเลือด

“ ระยะเวลาการให้ยืมคือจนกว่าเอียน เพจจะถึงแก่กรรมหรือจนกว่าคุณจะไม่ต้องการครอบครองมันอีกต่อไป”

 

แต่จักรพรรดิก็ได้แก้ไขการมอบมันโดยการเปลี่ยนจากให้กลายเป็นให้ยืมกับเขียนแทน

มันเป็นรางวัลที่ไม่ธรรมดา

“ ลองใส่ดูสิ คุณไม่จําเป็นต้องถอดเสื้อผ้าของคุณออกแค่สวมเสื้อคลุมนั่นทับไปเลย”

หลังจากคําสั่งของจักรพรรดิสาวใช้ก็ได้นําเสื้อคลุมไปให้เอียนและช่วยใส่ให้เอียน

ปัญหาคือขนาดของมันนั้นยังใหญ่เกินไปสําหรับเอียนในตอนนี้

ขนาดของเสื้อคลุมนี้ถูกออกแบบมาสําหรับให้ผู้ใหญ่ใส่ แต่ตอนนี้เขียนยังเป็นเด็ก

อย่างไรก็ตามจักรพรรดิยังคงต้องการให้เอียนสวมใส่มัน

“ ไม่เป็นไร ฉันใส่เองได้โปรดนํามันมาให้ฉัน ”

มันสนุกมากที่ได้เฝ้าดูเอียนใส่เสื้อคลุมที่ไม่ได้เหมาะสมกับตัวของเขาเลย

ดูเหมือนเด็กที่กําลังลองใส่เสื้อผ้าของพ่อ

บางคนหันหน้าหนี้ไปเพราะจะหัวเราะ

“ มันค่อนข้างใหญ่เกินไปสําหรับคุณ ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนนะที่มันจะพอดีกับร่างกายของคุณ? ”

 

จักรพรรดิแซวเขียน

ในไม่ช้าเอียนก็ตระหนักถึงความหมายที่แท้จริงของเสื้อคลุมนี้

หลังจากที่เขียนได้สวมมัน เอียนก็รู้สึกได้

 

หนึ่งในเวทย์ที่ถูกร่ายลงบนเสื้อคลุมของมอเซลล์ กรีนริเวอร์

“ ฉันจะทําให้มันพอดีกับขนาดตัวของฉันเอง”

เอียนปล่อยมานาของเขาไปที่เสื้อคลุมอย่างช้าๆ

ในไม่ช้าก็มีเรื่องที่น่าประหลาดใจเกิดขึ้น

เสื้อคลุมที่เต็มไปด้วยมานา เริ่มไปเกาะติดที่ร่างของเอียน

นอกจากนี้มันเริ่มสั่นไปมา

ราวกับว่ามันวัดขนาดร่างกายของเจ้าของคนใหม่

ซึ้ง!

ด้วยเสียงเล็ก ๆ ของการสกัดมานา

เสื้อคลุมของมิเชลล์ กรีนริเวอร์ก็เริ่มเปลี่ยนไป

ความยาว ความกว้าง และขนาด ทุกอย่างของเสื้อคลุมเปลี่ยนไปกลายเป็นพอดีกับรูปร่างของเอียน

” ว้าว…”

 

“ มันเกิดขึ้นได้ยังไง

 

เริ่มมีคนชื่นชม

เจ้าชายเฮย์เดนก็ยืนขึ้นและมองดูเอียนเช่นกัน

มันเป็นภาพที่หาดูได้ยาก

“ มันเหมาะกับคุณมากกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะ โดยเฉพาะสีฟ้า ”

ความประทับใจเล็กๆน้อยๆจากจักรพรรดิ

เอียนรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างได้อย่างชัดเจน

พลังที่อยู่ภายในเสื้อคลุมของมิเชลล์ กรีนริเวอร์

 

มันเป็นอะไรที่มากกว่าที่เขียนคิดไว้

“นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาจึงต้องให้มันเป็นมรดกตกทอด และห้ามให้คนอื่นที่ไม่ได้อยู่ในสายเลือด

เมื่อพอใจแล้วเอียนก็ดึงที่แขนเสื้อและปกเสื้อของเขา

ในขณะที่โค้งคํานับจักรพรรดิเฉียนก็พูด

 

“ ฉันซาบซึ้งในน้ําพระทัยของพระองค์อย่างยิ่ง”

เอียนได้เข้าพบกับจักรพรรดิเป็นครั้งที่สอง

และแล้วการประชุมก็จบลงด้วยดี

“มันเป็นเสื้อคลุมที่น่าทึ่งจริง ๆ

เสื้อคลุมยังคงบอกบางอย่างกับเอียน

เอียนต้องการตรวจสอบพลังของมันอย่างรวดเร็ว

“ฉันรู้สึกได้ถึงสูตรเวทย์บางอย่าง”

มันเป็นการยั่วยวนเวียนอย่างมาก

“นานมาแล้วที่ฉันนั้นไม่รู้สึกตื่นเต้นเช่นนี้

 

มันเป็นโชคที่ไม่คาดคิด

ในขณะที่เอียนกําลังตั้งเป้าไปที่การตรวจสอบเสื้อคลุมนี้

เสื้อคลุมลึกลับที่เขียนเองก็ไม่เคยเห็นมันมาก่อนในชีวิตของเขา

ต้องมีอีกหลายอย่างในการตรวจสอบ

“ อื่ม? ”

และในขณะนั้นก็มีใครบางคนเข้ามาอยู่ในสายตาของเอียน

ผู้หญิงที่กําลังมองดูเอียนจากระยะไกล

ผู้หญิงคนนั้นคือเจ้าหญิงไฮรี่ กรีนริเวอร์

“ดูเหมือนว่าเธอจะยังรู้สึกไม่สบายใจ

แต่ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นจอมเวทย์

เมื่อจอมเวทย์ของหอคอยงาช้างมาถึงเธอก็ได้ใช้มานาที่มีไปจนหมดแล้วและบาเรียมานาก็ได้หายไป มันเป็นเวทย์ที่มีระดับสูงเกินไปสําหรับเธอ จึงทําให้เธอรักษามันไว้ได้ไม่นาน

ภายในห้องนั้นเต็มไปด้วยความสับสน

ไม่มีใครรับรู้ถึงสิ่งที่เจ้าหญิงได้ทําในห้องนั้น

แม้แต่เจ้าชายเฮย์เดนและวาเนสซ่าที่อยู่ใกล้กับเธอมากก็ไม่ทันได้สังเกตุ

 

“มันไม่ใช่เรื่องของฉัน

เหตุผลที่เธอมองเขียนนั้นชัดเจน

เป็นเพราะเจ้าหญิงได้ซ่อนพรสวรรค์ที่วิเศษของเธอไว้ไม่ให้คนอื่นได้รู้

เธอเรียนรู้เวทมนตร์ขณะที่หอคอยงาช้างก็ไม่รู้เรื่อง

หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผยมันก็จะกลายเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุดอย่างหนึ่งเลย

 

และในตอนนี้ก็มี “เอียน” ที่รู้ความจริงเรื่องนี้แล้ว

เด็กชายผู้เป็นหนึ่งในสมาชิกหอคอยงาช้าง

อาร์ชเมจคนที่ 12

“เธอมีสิทธิ์เลือกที่จะเลือกทางเดินของเธอเอง”

เอียนไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงซ่อนมันไว้

แน่นอนว่าเขียนไม่สนใจมัน

แต่มันก็ถึงเวลาแล้วที่เอียนจะสนใจสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเจ้าหญิง

“แต่…”

เอียนรวบรวมมานาไปไว้ที่นิ้วชี้ข้างขวาของเขา

เอียนได้ใช้นิ้วของเขาเขียนบางอย่างไปในอากาศ

 

“อย่างน้อยฉันก็สามารถทําสิ่งนี้เพื่อเธอได้

แล้วเอียนก็ส่งมันไปให้เจ้าหญิง

 

ด้วยการใช้ลมที่สร้างด้วยมานาพัดมันส่งไปยังเจ้าหญิง

ในไม่ช้ามันก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าของเจ้าหญิง

มันเป็นตัวอักษรสีน้ําเงินที่สร้างขึ้นโดยมานา

โคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนหรอก]

ความโล่งใจที่เอียนสามารถทําให้เธอได้

เจ้าหญิงดูสบายใจขึ้น

มันดูเหมือนจะเพียงพอแล้วสําหรับเธอ

“ตอนนี้ฉันต้องทํา..

แน่นอนการทดสอบเสื้อคลุมของมิเชลล์ กรีนริเวอร์

เอียนก็เดินออกไปจากพระราชวังด้วยความตื่นเต้น

ทันใดนั้นมีคนเข้ามาขวางทางของเอียน

เอียนคิดว่าเป็นเจ้าชายเฮย์เดนและโอลิเวอร์

“ คุณทําได้ดีมาก ”

มันไม่ใช่เจ้าชายเฮย์เดน