หลังจากอาหกขอร้องอย่างหนัก ในที่สุดถังซีก็ตกลงจะไม่บอกเฉียวเหลียงว่า อาหกบอกว่าเขาอาจบ้าคลั่งขึ้นมาได้เมื่อเขาหึงหวง และอาหกตกลงจะช่วยเหลือเธอโดยไม่ให้เฉียวเหลียงรู้ อาหกรู้สึกว่าเขาได้กระโดดหนีจากกับดักหนึ่งเข้าไปติดอีกกับดักหนึ่งยังไงก็ไม่รู้ และทั้งสองกับดักเหลือให้เขาเพียงทางตัน!  

 

 

ถังซีมองดูสายตาสิ้นหวังของอาหกแล้วยิ้ม เธอกระโดดลงจากรถ หยิบกระเป๋านักเรียน และยิ้มให้อาหก “ไม่ต้องตกใจหรอกน่า บางทีฉันอาจแค่ขอให้คุณนำอาหารมาส่งให้ฉันตอนเที่ยงคืนเท่านั้นแหละ อย่าทำหน้าตาสิ้นหวังแบบนี้ ไม่อย่างนั้นฉันอาจจะวิตกกังวลมาก จนเผลอบอกเฉียวเหลียงว่าคุณเพิ่งพูดอะไรเกี่ยวกับเขา…”  

 

 

“คุณถังคุณสบายใจได้ครับ! ผมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ แม้กระทั่งเสี่ยงชีวิตของผมเอง!” อาหกคิดว่าคุณถังเป็นนักธุรกิจหญิง สิ่งที่เป็นอันตรายที่สุดที่เธออาจขอให้เขาทำคือ กำจัดคู่แข่งทางธุรกิจของเธอออกไปให้พ้นจากแวดวงธุรกิจ อย่างไรก็ตามหากนายน้อยรู้เรื่องนี้ นายน้อยอาจจัดการให้เขาไปอยู่ป่าแอมะซอนเป็นเวลาหลายปี… ยิ่งคิดถึงอนาคตตนเองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสิ้นหวังมากเท่านั้น!  

 

 

หลังจากได้คำมั่นสัญญาของอาหก ถังซีก็วิ่งเข้าโรงเรียนไปอย่างมีความสุข ทันทีที่ก้าวเข้าไปในโรงเรียนเธอก็เห็นร่างที่คุ้นเคยรอเธออยู่ ถังซีพูดไม่ออก โชคดีที่เฉียวเหลียงไม่ตามมาส่งเธอที่โรงเรียน ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่ยอมให้เธอเรียนในโรงเรียนนี้ต่อไปเด็ดขาด…  

 

 

ในไม่ช้าคนคนนั้นก็เห็นถังซี ดวงตาเขาเป็นประกายสดใสขึ้นทันที เขาเดินเข้ามาหาถังซีด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข “เซียวโหรว อยู่นี่เอง นึกว่าวันนี้จะไม่มาโรงเรียนซะอีก”  

 

 

ถังซียิ้ม มองหน้าหนิงเคอ “เธอก็สอบข้ามชั้นผ่านด้วยใช่ไหม”  

 

 

หนิงเคอยิ้มอย่างภาคภูมิใจ กล่าวกับเธออย่างเขินๆ ว่า “ดูเหมือนเราจะได้กลับมาเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันอีกครั้ง” จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปจับมือถังซี “ผมดีใจมาก ที่ได้เรียนห้องเดียวกันกับเธออีก”  

 

 

ถังซีมองมือเขา และเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “เราจะได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วเหรอ”  

 

 

หนิงเคอพยักหน้า รอยยิ้มระบายไปทั่วใบหน้าเขา “ผมตรวจดูรายชื่อแล้ว เราทั้งสองคนได้อยู่ห้องเรียนทดลองของชั้นมัธยมปลายปีที่สาม เพราะฉะนั้นเราจึงยังคงเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน”  

 

 

ถังซีเลิกคิ้ว ก็หมายความว่าเธอจะได้เรียนในชั้นเรียนพิเศษอีกแล้ว อันที่จริงเธอไม่ชอบเรียนในชั้นเรียนทดลอง เพราะน่าจะยากในการขอลาหยุด และเธอต้องขอลาหยุดยาวหนึ่งสัปดาห์เพื่อไปร่วมงานแฟชั่นวีกที่กำลังจะมาถึง! เมื่อมองดูมือหนิงเคอเธอก็แอบถอนหายใจ แล้วจับมือกับหนิงเคอ “ฉันก็ดีใจเหมือนกัน”  

 

 

หนิงเคอหน้าแดง “ครับ เรามาช่วยกันเรียนในชั้นเรียนของเรากันเถอะ”  

 

 

ถังซียิ้มแล้วหดมือกลับ ถึงตอนนี้ทันใดนั้นเธอก็เห็นใครคนหนึ่งกำลังพุ่งเข้ามาหา เธอคำนวณความเร็วในการวิ่งของบุคคลนั้นอย่างรวดเร็ว และหลบโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนที่เด็กผู้หญิงคนนั้นจะชนเธอ เฉินจื่อเยียนเกือบล้มลง เธอมองถังซีด้วยความเสียใจและบ่นว่า “เธอทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง”  

 

 

ถังซีมองเฉินจื่อเยียนอย่างอ่อนใจและชี้ที่ตัวเอง “ที่รัก ดูฉันสิ เธอคิดว่าฉันจะยังมีชีวิตอยู่ได้ไหม หลังจากถูกเธอชนด้วยความเร็วห้าเมตรต่อวินาที”  

 

 

ถังซีชะงักทันทีขณะกำลังพูด เธอคำนวณความเร็วในการวิ่งของคนอื่นอย่างแม่นยำได้อย่างไรกัน เมื่อกี้ตอนที่เธอเห็นเฉินจื่อเยียนวิ่งอยู่ จู่ๆ ก็มีตัวเลขผุดขึ้นมาในห้วงความคิด… เป็นเพราะระบบใช่ไหม  

 

 

เฉินจื่อเยียนยังคงบ่นงึมงำ ถังซีไม่ได้ติดต่อเธอเลยตลอดทั้งสัปดาห์ และยังเย็นชากับเธออย่างนี้อีกหลังจากได้พบกัน แต่ถังซีไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะรับฟัง ถังซีรีบติดต่อระบบ ถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ  

 

 

[ระบบ : นี่คือของขวัญจากระบบมอบให้คุณ คุณสามารถคำนวณความเร็วในการเคลื่อนที่ของวัตถุใดๆ ก็ได้ และหลบได้ทันก่อนที่วัตถุนั้นจะเข้ามากระทบคุณ]  

 

 

ดวงตาถังซีเป็นประกาย ‘คุณหมายความว่า ไม่ว่าใครก็ตามที่ต้องการจู่โจมฉัน ฉันจะสามารถคำนวณได้ทันทีว่าคนคนนั้นจะมาถึงตัวฉันเมื่อไหร่ และหลบการจู่โจมได้ทันใช่ไหม’  

 

 

[ระบบ : ใช่แล้ว คุณจะเข้าใจแบบนั้นก็ได้]  

 

 

ดวงตาถังซีแวววาวด้วยความตื่นเต้น เธอถามว่า ‘แล้วคะแนนประสบการณ์ของฉันเพิ่มขึ้นบ้างไหม’ จู่ๆ เธอก็จำได้ว่าเธอไม่ได้ตรวจสอบคะแนนประสบการณ์มานานแล้ว คะแนนของเธอจะสูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นมากสำหรับเธอ!  

 

 

[ระบบ : คลิก ‘ใช่’ หากคุณต้องการตรวจสอบคะแนนประสบการณ์ของคุณ]  

 

 

ถังซีคลิก ‘ใช่’  

 

 

[ข้อมูลระบบ : คะแนนประสบการณ์ : 390/800  

 

 

คะแนนการต่อสู้ :10/100  

 

 

คะแนนกายภาพ : 30/100  

 

 

คะแนนหน้าตา : 70/100  

 

 

คะแนนรูปร่าง : 30/100  

 

 

คะแนนเสน่ห์ : 50/100  

 

 

คะแนนการแก้แค้น : 50/100  

 

 

คะแนนความร่ำรวย : 80/100  

 

 

คะแนนการสั่งสอน : 70/100]  

 

 

ถังซีก้าวถอยหลังด้วยความตกใจเมื่อเห็นคะแนนประสบการณ์ พระเจ้า เกิดอะไรขึ้น! ทำไมคะแนนประสบการณ์ของเธอจึงพุ่งสูงขึ้นขนาดนี้ คะแนนการต่อสู้เพิ่มขึ้นถึง 8 คะแนน! คะแนนกายภาพเพิ่มขึ้น 20 คะแนน คะแนนหน้าตาเพิ่มขึ้น 20 คะแนน คะแนนรูปร่างเพิ่มขึ้น 15 คะแนนคะแนนเสน่ห์เพิ่มขึ้น 10 คะแนน แม้แต่คะแนนการแก้แค้นก็เพิ่มขึ้น 30 คะแนน! คะแนนความร่ำรวยเพิ่มขึ้นมากถึง 70 คะแนน คะแนนการสั่งสอน 30 คะแนน และคะแนนประสบการณ์รวมเพิ่มขึ้น 203 คะแนน! พระเจ้า! วันนี้เธอทำอะไรไปบ้าง  

 

 

[ระบบ : มีคำถามอะไรไหม]  

 

 

ถังซีพยักหน้าอย่างสับสน และถามว่า ‘ทำไมคะแนนของฉันถึงสูงจัง เป็นเพราะฉันเอาหุ้นคืนหรือเปล่า’  

 

 

[ระบบ : ความมั่งคั่งของคุณพุ่งสูงขึ้นหลังจากที่คุณก่อตั้งบริษัท และยึดหุ้นเอ็มไพร์กรุปคืนมา ซึ่งแน่นอน คะแนนส่วนนี้เพิ่มขึ้นหลังจากที่คุณแก้ไขพินัยกรรมของคุณด้วย]  

 

 

ถังซีกะพริบตาปริบๆ “อ้อ เข้าใจแล้ว”  

 

 

“เข้าใจอะไรเหรอ” เฉินจื่อเยียนตะโกนถามเมื่อเห็นถังซีไม่ตอบเธอเลย “ชั้นเรียนของเธอจะเข้าเรียนในอีกสามนาทีนี้แล้วนะ! เธอสองคนไปไม่ทันแน่ ต่อให้วิ่งก็เถอะ! นี่เป็นวันแรกของพวกเธอในชั้นเรียนนี้ด้วย จะเข้าสายได้ยังไงเนี่ย”  

 

 

ถังซีตัวสั่น รีบตัดการเชื่อมต่อกับ 008 และต้องประจันหน้ากับเฉินจื่อเยียนที่ยื่นหน้าเข้ามาจนใกล้มากๆ เธอถอยหลังจนเกือบล้มลง ขณะที่เฉินจื่อเยียนคว้าแขนเธอไว้ได้ “รออะไรอยู่ล่ะ ได้ยินที่ฉันบอกไหม”  

 

 

ถังซีรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย เธอไม่ควรรีบเปิดระบบเลย เมื่อมองไปเห็นสายตาพิศวงงงงวยของเฉินจื่อเยียนถังซีก็ยิ้ม และอธิบายว่า “ไม่มีอะไร ฉันกำลังคิดโจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์อยู่น่ะ แล้วจู่ๆ ก็แก้โจทย์ได้ ฉันเลยตื่นเต้นนิดหน่อย”  

 

 

เฉินจื่อเยียนยักไหล่ “ฉันไม่ค่อยเข้าใจพวกเธอเท่าไร พวกนักเรียนเกรดเอนี่ในหัวสมองมีแต่โจทย์คณิตศาสตร์หรือไงนะ”