“เธอจะทำอะไรได้ตอนนี้” เซียวเจี่ยนลุกขึ้น หัวเราะเยาะด้วยสายตาดูหมิ่นที่ก้มลงมองเซียวจิ้นหนิง ซึ่งสูงเพียงแค่ไหล่เขา แม้จะสวมรองเท้าส้นสูงแล้วก็ตาม จากนั้นเขาก็เอ่ยเรียกชื่อเธออย่างเย็นชา “คุณเหยาจิ้นหนิง”

 

 

“ฮะๆๆ สักวันหนึ่ง พวกคุณจะต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำกับฉัน!” เซียวจิ้นหนิงหันหลัง เดินออกจากห้องทำงานของเซียวเจี่ยน

 

 

เมื่อเห็นเซียวจิ้นหนิงยังคงฉุนเฉียวโมโหง่าย เซียวเจี่ยนก็ส่ายศีรษะอย่างสมเพช “ถ้าไม่มีปัญญาจะทำอะไร ก็อย่าพยายามอวดอ้างหลอกคนอื่นเลย ไม่อย่างนั้นเธอจะจบลงด้วยโศกนาฏกรรม” เขาพึมพำกับตัวเอง เดินไปที่เก้าอี้ทำงานแล้วนั่งลงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเลขาฯ “แจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ห้ามไม่ให้เซียวจิ้นหนิงเข้ามาในเซียวกรุปอีก ใครก็ตามที่ปล่อยให้เธอเข้ามาจะถูกไล่ออก”

 

 

เมื่อได้ยินอย่างนี้เลขานุการก็ตกใจ ดูเหมือนว่าเซียวจิ้นหนิงกำลังจะหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง

 

 

พวกคนรวยนี่ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใครเลยจริงๆ เซียวจิ้นหนิงคิดว่าเธอสามารถใช้เล่ห์เพทุบายจัดการกับทุกคนได้ แต่กลับถูกจับได้ และไล่ออกจากตระกูลเซียวในเวลาอันรวดเร็ว เธออาจถูกขับออกจากเมือง A เลยด้วยซ้ำ

 

 

เมื่อคิดเช่นนี้เลขานุการก็ตัวสั่น ทุกตระกูลล้วนมีความลับที่น่าตกใจ! เรื่องราวกลับกลายเป็นว่าลูกสาวของเซียวหงลี่คือลูกสาวที่แท้จริงของเซียวหงอี้!

 

 

ช่างสับสนวุ่นวาย!

 

 

…

 

 

ทางอีกด้านหนึ่ง ที่กองถ่ายละคร ‘When We Were Young’ (เมื่อครั้งเรายังเยาว์วัย) หนิงเหยี่ยนโกรธมากจนต้องโทรศัพท์ไปหาเฮ่อหว่านโจว และด่าว่าเขาอย่างรุนแรง “เฮ่อหว่านโจว ดูสินายทำอะไรลงไป! ตอนนี้เซียวจิ้นหนิงจบสิ้นแล้ว นายต้องหานางเอกคนใหม่ให้ฉัน แล้วนอกจากนี้งบประมาณของละครเรื่องนี้ก็ต้องเพิ่มขึ้นด้วย! ใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้ บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยว่าใครจะรับผิดชอบเรื่องนี้!”

 

 

เฮ่อหว่านโจวก็กำลังตกที่นั่งลำบากเช่นกัน เขาไม่คาดคิดว่าหลิวเฉิงอวี่จะเปิดเผยเรื่องอัปยศของเซียวจิ้นหนิงในเวลานี้ หลิวเฉิงอวี่เป็นคู่หมั้นที่แย่ที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา ถ้าเขาเป็นเซียวจิ้นหนิงเขาจะฆ่าหลิวเฉิงอวี่…

 

 

ให้ตายเถอะ… เขาควรเตรียมการบางอย่างตั้งแต่รู้ว่าเซียวจิ้นหนิงไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของเซียวหงอี้กับหลินหรูแล้ว มาถึงตอนนี้เขาควรทำอย่างไร

 

 

เฮ่อหว่านโจวลูบหัวคิ้วไปมา พยายามหาคำปลอบใจหนิงเหยี่ยน “หนิงเหยี่ยน นายจะโทษฉันได้อย่างไรเรื่องนี้ เป็นความผิดของคู่หมั้นเซียวจิ้นหนิงไม่ใช่หรือ ใครจะรู้ล่ะว่าเขาจะเปิดเผยเรื่องเลวร้ายของเซียวจิ้นหนิงตอนนี้”

 

 

“ไม่ต้องแก้ตัว!” หนิงเหยี่ยนตะโกนใส่โทรศัพท์ต่อหน้านักแสดงทุกคนในกองถ่าย “นายเป็นคนเลือกนางเอกคนนี้ให้ฉัน! ตอนนี้นายจะโทษคนอื่นได้หรือ ถ้าฉันเป็นหลิวเฉิงอวี่ฉันก็ต้องเปิดเผยเรื่องอื้อฉาวของเซียวจิ้นหนิงแบบนี้เหมือนกัน ทำไมฉันต้องยอมรับ ‘ชีกกิทช์’ แบบนั้นเป็นคู่หมั้น เพิ่มทุนมาก็แล้วกัน ฉันจะเลือกนางเอกคนใหม่เอง! นายได้ยินฉันไหม”

 

 

เฮ่อหว่านโจวถามว่า “นายต้องการเงินทุนเพิ่มอีกเท่าไร”

 

 

“อย่างน้อยหนึ่งร้อยล้าน!” หนิงเหยี่ยนพูดอย่างเฉียบขาด “ฉันจะเลือกนางเอกที่มีความสามารถจริงๆ และต้องถ่ายทำละครทั้งเรื่องใหม่หมด เพราะฉะนั้นนายเตรียมเงินทุนไว้ให้ดี!”

 

 

“ฉันจะคุยกับหลิวเฉิงอวี่ เขาต้องเป็นคนจ่ายอย่างน้อยแปดสิบล้าน!” เมื่อพูดถึงเงินเฮ่อหว่านโจวก็สมองปราดเปรื่องขึ้นมาทันที “หรือเราจะล้มเลิกโครงการนี้ นายไม่เคยทำละครทีวีมาก่อนไม่ใช่หรือ นายยกเรื่องนี้ให้กับผู้กำกับคนอื่นได้นี่ แล้วหลังจากกำกับโฆษณาทีวีให้น้องชายฉันเสร็จ นายก็มาสร้างภาพยนตร์โดยใช้เรื่องอื้อฉาวของเซียวจิ้นหนิงเป็นเค้าโครง เรามาเจาะตลาดภาพยนตร์กันดีกว่า”

 

 

“ฉันเคยสร้างภาพยนตร์มาก่อน!”

 

 

เฮ่อหว่านโจวกล่าวว่า “ฉันรู้ ฉันหมายความว่านายถนัดกำกับภาพยนตร์มากว่า ไม่ต้องทำละครทีวีแล้ว ฉันจะหาผู้กำกับคนอื่นมากำกับละครทีวีเรื่องนี้แทน ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย นายไม่ต้องกังวลเรื่องนี้”

 

 

หนิงเหยี่ยนเหน็บแนมอย่างรู้ทัน “เฮ่อหว่านโจว นายวางแผนไว้แล้วใช่ไหม”

 

 

นี่เฮ่อหว่านโจวกำลังขอให้เขาเลิกกำกับละครโทรทัศน์จริงๆ หรือ!

 

 

เฮ่อหว่านโจวกล่าวว่า “เซียวจิ้นหนิงไม่ได้ถูกเลิกจ้างแสดงละครเรื่องนี้ นายบอกกับสื่อไปเลยว่านายทนทำงานกับเซียวจิ้นหนิงไม่ได้ นายจึงถอนตัว แล้วหลังจากนั้นฉันจะหาผู้กำกับคนใหม่มากำกับละครเรื่องนี้แทน”

 

 

หนิงเหยี่ยนลุกขึ้นพร้อมด้วยเสียงฮึดฮัด เดินวนไปมาในห้องพักผู้กำกับแล้วถามว่า “แล้วเฮ่อหว่านอีล่ะ เธอยอมเล่นละครเรื่องนี้เพราะฉัน ถ้าฉันเลิกกำกับเธอต้องฆ่าฉันแน่!”

 

 

“ฉันรับมือกับหว่านอีได้ ถึงอย่างไรละครก็เพิ่งเริ่มถ่ายทำมาไม่นาน ชื่อเสียงเซียวจิ้นหนิงถูกทำลายยับแล้ว ชาวเน็ตพากันสาปแช่ง และบอกด้วยว่าจะไม่สนับสนุนผลงานของเธอ ถึงเราจะเลิกถ่ายทำละครเรื่องนี้ไปเลยก็ไม่มีใครว่าอะไร”

 

 

หนิงเหยี่ยนหรี่ตาลงและกล่าวเสียดสี “เฮ่อหว่านโจว จริงๆ แล้วเพราะนายไม่อยากลงทุนเพิ่มใช่ไหม”

 

 

เฮ่อหว่านโจวตอบด้วยเสียงหัวเราะ “จริงๆ เราไม่จำเป็นต้องมาเสี่ยงลงทุนหนักๆ กับละครทีวีหรอก แต่ถ้าเป็นหนังละก็ฉันอาจลองดู แล้วเรื่องนี้ก็เป็นละครไอดอลเด็กวัยรุ่น นายรู้ไหมว่าคนดูเบื่อละครแบบนี้…”

 

 

“แต่เรื่องนี้เป็นแนวใหม่!” หนิงเหยี่ยนตะโกนใส่โทรศัพท์ “นายไม่เชื่อความคิดของฉันอย่างนั้นหรือ!”

 

 

“ใจเย็นๆ …” เฮ่อหว่านโจวกล่าว “ฉันอยากให้นายสร้างภาพยนตร์ไอดอลวัยรุ่น”

 

 

หนิงเหยี่ยนไตร่ตรองสักครู่ก่อนถามว่า “นายอยากให้ฉันคว่ำบาตรเซียวจิ้นหนิงหรือ”

 

 

เฮ่อหว่านโจวกระแอม “ผู้กำกับหลายคนทำแบบนั้นอยู่แล้ว นักแสดงชาย นักแสดงหญิงเกือบทุกคนที่ทำงานกับเซียวจิ้นหนิงกำลังวิจารณ์เธออย่างหนัก และมีใครบางคนโพสต์บนอินเตอร์เน็ตเป็นคลิปวิดีโอเซียวจิ้นหนิงตบผู้ดูแลเธอ และด่าว่าเด็กใหม่ในกองถ่าย นายไม่ได้เป็นคนเดียวหรอกที่ทำ” เขากระแอมและกล่าวต่อไปว่า “แล้วอีกย่างหนึ่ง ถ้านายทำแบบนี้พวกพี่น้องตระกูลเซียวก็จะพอใจ ทำไมนายถึงไม่ควรทำล่ะ”

 

 

หนิงเหยี่ยนเริ่มโกรธ “บัดซบ! เห็นฉันเป็นคนชอบเหยียบย่ำคนบัดซบแบบนั้นหรือไง!”

 

 

เฮ่อหว่านโจวรู้ว่าเขาเกือบเกลี้ยกล่อมหนิงเหยี่ยนสำเร็จแล้ว จึงกล่าวต่อไป “ก็ได้ๆ แล้วแต่นาย ตอนนี้มีนักข่าวจำนวนมากรออยู่นอกกองถ่าย แค่บอกพวกเขาว่านายจะถอนตัว แล้วฉันจะจัดงานแถลงข่าวให้นาย บอกสื่อแค่ว่านายจะทุ่มเทให้ภาพยนตร์ และไม่ถ่ายทำละครทีวีแล้ว จะได้ง่าย เวลาที่ฉันอธิบายกับคนอื่นต่อไป”

 

 

หนิงเหยี่ยนตอบตกลง

 

 

แต่ทันใดนั้นเฮ่อหว่านโจวก็นึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้จึงถามว่า “เอ้อ ว่าแต่ ‘ชีกกิทช์’ นี่หมายถึงอะไรหรือ”

 

 

หนิงเหยี่ยนหัวเราะเบาๆ และตอบว่า “หมายถึง ‘ชีกกี บวก บีทช์’ ไง ผู้หญิงที่เลวแล้วยังหน้าด้านอีกด้วย!”

 

 

เฮ่อหว่านโจวหัวเราะแล้วกล่าวว่า “อ๋อ ฉันเข้าใจแล้ว” จากนั้นเขาก็วางสาย แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ “เฮ้อ ฉันประหยัดไปได้ร้อยล้านหยวน! เงินไม่ได้ออกดอกอยู่บนต้นไม้นะ ฉันจะยอมเสียไปง่ายๆ อย่างนั้นได้อย่างไร… ฉันไม่ได้โง่!”

 

 

หนิงเหยี่ยนวางสาย แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนถูกเฮ่อหว่านโจวหลอกอย่างไรก็ไม่รู้

 

 

ในนาทีนั้นเฮ่อหว่านอีก็มาถึงพอดี เธอดูตื่นเต้นแม้จะหน้านิ่วคิ้วขมวด เธอมองหนิงเหยี่ยนยิ้มๆ และถามว่า “คุณอยากชวนพวกเขาออกมาดื่มไหมคืนนี้ ได้เวลาฉลองกันแล้ว!”