ถังซีลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม กวักมือเรียกเฮ่อหว่านอีให้มาทานอาหาร “คุณป้าเฉียวกับคุณแม่เตรียมอาหารมาให้ฉันเยอะแยะเกินไปค่ะ ฉันทานคนเดียวไม่หมด ก็เลยโทรเรียกพี่มาที่นี่ จะได้มาทานด้วยกัน”  

 

 

เฮ่อหว่านอีขมวดคิ้ว ลดเสียงลงถามถังซี “ฮื้อ คุณแม่ยังไม่กลับเลย เรียกพี่มาทำไมล่ะ!”  

 

 

ถังซีหัวเราะเบาๆ “ฉันเรียกพี่ให้มาพบกับว่าที่แม่สามีในอนาคตไงล่ะคะ พวกท่านรู้เรื่องของฉันกับเฉียวเหลียงหมดแล้ว ฉันก็เลยบอกพวกท่านด้วยว่าพี่กับพี่เหยาเป็นแฟนกัน ตอนนี้พวกท่านรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพี่กับพี่เหยาแล้ว ตัวใครตัวมันนะคะ”  

 

 

ถังซีกล่าวโดยไม่รู้สึกผิดใดๆ  

 

 

เฮ่อหว่านอีมองหน้าเด็กสาวหน้าไม่อายด้วยสีหน้าตกใจ ดวงตาเบิกกว้าง “เซียวโหรว!”  

 

 

ถังซียักไหล่ เมื่อถึงตอนนี้หยางจิ้งเสียนก็กล่าวด้วยรอยยิ้ม “หว่านอี ในเมื่อหนูคบกับเซียวเหยา ทำไมหนูไม่มาเยี่ยมป้าบ้างล่ะจ๊ะ ทำไมถึงเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่ให้พวกเรารู้ ถ้าโหรวโหรวไม่บอกป้า ป้าก็คงนัดดูตัวเจ้าสาวให้เซียวเหยา ถ้าเป็นอย่างนั้นป้าก็ไม่รู้ว่าจะมองหน้าหนูได้ยังไงในอนาคต”  

 

 

“เอ้อ… คุณป้าหยางคะ เซียวเหยากับหนูเพิ่งคบกันได้ไม่นานค่ะ แล้วอีกอย่างหลังจากเราคบกันเขาก็ไปทำภารกิจต่างประเทศหลายวัน ยังไม่กลับมา หนูคิดว่าไม่เหมาะที่หนูจะไปรบกวนคุณป้าค่ะ” เฮ่อหว่านอียิ้มอย่างอ่อนโยนขณะอธิบาย “หนูตั้งใจว่าจะไปเยี่ยมคุณป้า หลังจากเซียวเหยากลับมาแล้วค่ะ”  

 

 

“หนูนี่เป็นเด็กน่ารักจริงๆ” หยางจิ้งเสียนกวักมือเรียกให้เธอมานั่งลงที่โซฟา และเริ่มคุยกับเธอ  

 

 

หยางจิ้งเสียนไม่คาดคิดสักนิดว่าแฟนลูกชายจะเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทอีกคนของเธอ จากคำตอบของเฮ่อหว่านอี เธอบอกได้เลยว่าเฮ่อหว่านอีรักเซียวเหยามาก แล้วนี่เธอควรเริ่มเตรียมงานแต่งงานให้คู่นี้ได้แล้วหรือยัง บางทีเธอควรจัดงานแต่งงานให้ทั้งสองเมื่อเซียวเหยากลับมา  

 

 

เฮ่อหว่านอียิ้มอย่างเคอะเขิน มองไปทางเฉียวอวี่ซิน “คุณป้าเฉียว หนูไม่ได้เจอคุณป้านานแล้ว คุณป้ามาคุยกับโหรวโหรวเรื่องงานแต่งงานของเธอกับเฉียวเหลียงหรือเปล่าคะ”  

 

 

รอยยิ้มบนใบหน้าถังซีนิ่งแข็งไปทันที เมื่อมองหน้าเฮ่อหว่านอีที่มองมาที่เธออย่างพึงพอใจ ถังซีก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมาทันที… กรรมสนองกรรมแท้ๆ เลย!  

 

 

อย่างไรก็ตาม… เธอไม่กลัวหรอก!  

 

 

“ใช่ค่ะ ทีแรกคุณป้าเฉียวมาเยี่ยมฉันเฉยๆ แต่พอดีคุณแม่ทั้งสองทราบเรื่องความสัมพันธ์ของเราแล้ว ฉันก็เลยคิดว่าเราควรแต่งงานกันโดยเร็ว พี่รู้ไหมว่าฉันอาจจะเป็นดาราดังในอนาคต เพราะฉะนั้นฉันยิ่งแต่งงานเร็วก็จะยิ่งดี” ถังซีกล่าว พร้อมกับส่ายศีรษะ “เฉียวเหลียงหล่อกว่าพวกดาราแถวหน้าหลายๆ คน ถ้าฉันแต่งงานกับเขาหลังจากที่ฉันมีชื่อเสียง แฟนคลับฉันอาจทิ้งฉัน แล้วหันไปชื่นชอบเขาแทน โอย ฉันไม่อยากสู้รบกับผู้หญิงหลายล้านคนเพื่อแย่งสามีฉัน!”  

 

 

“นี่หยุดได้แล้ว ไม่อายบ้างหรือไงที่พูดแบบนี้” ถังหยาตบศีรษะถังซีเบาๆ แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอลุกขึ้นและกล่าวว่า “กลับไปบอกข่าวดีกับคุณพ่อและทุกคนกันเถอะ พอเฉียวเหลียงกลับมา ก็ค่อยพาเขาไปพบพวกเราที่บ้าน”  

 

 

ถังซีรีบลุกขึ้น “แน่นอนค่ะ ตอนนี้เฉียวเหลียงยังไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ แต่หนูคิดว่าเขาจะกลับมาเร็วๆ นี้ เมื่อเขากลับมาหนูจะพาเขาไปพบทุกคน คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ แต่ว่าในช่วงหลายวันหลังจากนี้ นักแสดงและทีมงานของหนังเรื่องนี้จะไปถ่ายทำกันที่ประเทศ H เพราะฉะนั้นทุกคนไม่ต้องมาที่นี่ในช่วงนั้นนะคะ”  

 

 

หยางจิ้งเสียนและเฉียวอวี่ซินลุกขึ้นบ้าง หยางจิ้งเสียนกล่าวกับเฮ่อหว่านอีว่า “หว่านอี หนูจะไปประเทศ H เมื่อไหร่จ๊ะ”  

 

 

“ในอีกสองหรือสามวันค่ะ” เฮ่อหว่านอีตอบด้วยรอยยิ้ม  

 

 

หยางจิ้งเสียนพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นป้าจะให้คนเอาอาหารมาส่งให้ทุกวัน หนูมาทานกับโหรวโหรวนะ โหรวโหรวชอบบ่นเรื่องอาหารที่นี่ กระเพาะอาหารเธอไม่ค่อยดี ป้าก็เลยส่งอาหารที่พ่อครัวที่บ้านเราทำมาให้เธอ หนูสองคนทานด้วยกันนะจ๊ะ”  

 

 

เฮ่อหว่านอีพยักหน้าอย่างว่าง่าย เฉียวอวี่ซินบอกถังซีว่าอย่าทำงานหนักเกินไป นางจะมาหาเธอเมื่อนางว่าง และกล่าวว่า “แต่ว่าท้องหนูไม่ค่อยดี ป้าจะไม่ทำอาหารทะเลมาให้หนูอีกแล้ว”  

 

 

ถังซีส่ายศีรษะ “ไม่เอาค่ะ หนูชอบอาหารทะเล”  

 

 

“อาหารทะเลย่อยยาก หนูไม่ควรทานอาหารทะเลมากเกินไป” เฉียวอวี่ซินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ต่อไปป้าจะทำอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการให้หนูมากขึ้นนะจ๊ะ”  

 

 

ถังซีส่ายศีรษะ ไม่เอา เธอไม่ต้องการ ‘อาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ!’  

 

 

เธออยากทานอาหารทะเลเท่านั้น!  

 

 

หลังจากไปส่งคุณแม่ทั้งสามกลับไปแล้ว ถังซีก็นั่งลง เริ่มทานอาหารที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เมื่อเห็นเธอไม่กังวลกับอะไรเลย เฮ่อหว่านอีก็นั่งลงบนโซฟา กลอกตาใส่เธอ “โอพระเจ้า พี่ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะยังเจริญอาหารได้ขนาดนี้”  

 

 

ถังซีเงยหน้าขึ้นจากอาหาร มองเฮ่อหว่านอี “ทำไมล่ะคะ อาหารทะเลอร่อยมากนะคะ ซอสปูที่คุณแม่ทำมาก็อร่อยจริงๆ พี่ลองชิมสิคะ”  

 

 

เฮ่อหว่านอีมองเธอแล้วส่ายศีรษะ “ไม่ล่ะจ้ะ พี่กำลังลดน้ำหนักอยู่”  

 

 

ถังซีเลิกคิ้ว “กำลังลดน้ำหนักอยู่เหรอคะ แต่พี่ผอมอยู่แล้วนะ แล้วน้ำหนักฉันก็ไม่เห็นจะเพิ่มเลย ถึงฉันจะทานทุกอย่างที่ฉันอยากทาน ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ อาหารทะเลไม่ทำให้พี่อ้วนหรอก”  

 

 

เฮ่อหว่านอีมองเธอด้วยท่าทางลังเล “จริงเหรอ”  

 

 

“พี่คิดว่าฉันอ้วนหรือเปล่าล่ะ” ถังซีพึมพำขณะมีก้ามปูอยู่ในปาก  

 

 

เฮ่อหว่านอีส่ายศีรษะ ขณะตักปูราดซอส “แต่เธอน้ำหนักไม่เพิ่มเลยนี่นะ ไม่ว่าเธอจะทานมากแค่ไหนก็ตาม”  

 

 

ถังซีมองหน้าเฮ่อหว่านอี “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทานเถอะน่า”  

 

 

ครึ่งชั่วโมงต่อมาอาหกก็เข้ามา เมื่อเห็นโต๊ะเต็มไปด้วยเศษอาหารเขาก็เหลือบมองถังซี ซึ่งกำลังนั่งอยู่บนพรมด้วยท่าทางพึงพอใจ หางตาเขาหรี่ลง นี่แฟนคลับคุณถังจะคิดอย่างไรหนอ ถ้าพวกเขามาเห็นเธอทานอาหารมากมายก่ายกองแบบนี้  

 

 

ถังซีเลียนิ้ว ขณะหันหลังไปมองอาหก “มีอะไรเหรอ”  

 

 

“ฉากของคุณกำลังจะเริ่มถ่ายในอีกสิบนาทีนี้ครับ ผู้กำกับขอให้คุณเตรียมตัวให้พร้อม” อาหกหันไปมองเฮ่อหว่านอีซึ่งกำลังเรอ และกล่าวต่อไป “แล้วก็เป็นฉากของคุณเฮ่อด้วยครับ โปรดเตรียมตัวด้วย”  

 

 

เฮ่อหว่านอีเรออีกครั้ง มองดูถังซีแล้วลุกขึ้นยืน จากนั้นเธอก็มองลงไปที่หน้าท้องตัวเอง… เธอมองหน้าท้องอันใหญ่โตของเธอ แล้วมองหน้าท้องถังซีที่แบนราบราวกับว่าถังซีหิวโหยมาตลอดทั้งวัน เธอกรีดร้องออกมา “โอพระเจ้า! เซียวโหรว!”