มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 159 กรีดหน้าของเธอซะ

“เจียงเทาฉิน มาที่บ้านฉันทำไม？”

จ้าวหลินพูดอย่างไม่เป็นมิตร

หลังจากที่มีคฤหาสน์หลังนี้แล้ว และได้ข่าวว่าสามีมีเงินฝากในธนาคารห้าสิบล้าน ถึงแม้ว่าจะถอนออกมาได้ แต่จ้าวหลินเป็นเห็นแก่ตัว ปกติมีพอมีเงินนิดหน่อย เธอก็จะอวดใหญ่โต ยิ่งไปกว่านั้นอีกไม่นานก็จะได้เงินมาก้อนใหญ่ขนาดนี้แล้ว？ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจียงเทาฉิน ถึงเจียงมู่หลงจะมา เธอก็ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาหรอก

“ผู้นำตระกูลเจียงให้ฉันมา”

เจียงเทาฉินเดินเข้ามาในคฤหาสน์ เหมือนบ้านของตัวเอง แล้วนั่งลงบนโซฟา

“ผู้นำตระกูลเจียง？เขาให้แกมาหาฉันทำไม？คุณปู่ฝังไปแล้วไม่ใช่หรอ？”จ้าวหลินขมวดคิ้วถาม

“ฉันมาที่นี่ทำไม พวกแกยังไม่รู้อีกหรอ？”

เจียงเทาฉินกวาดตามองไปรอบๆ ด้วยสีหน้านิ่งเหมือนน้ำ

เขารู้ตั้งนานแล้วว่าเจียงหว่านซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น เขาจึงตกตะลึงกับคฤหาสน์ที่ตกแต่งอย่างโอ่อ่าขนาดนี้ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

มีสิทธิ์อะไร！

เจียงหว่านมีสิทธิ์อะไรอยู่คฤหาสน์ที่ดีขนาดนี้ แต่เขากลับต้องอยู่บ้านหลังธรรมดาๆ？

เขากล่าวอย่างเย็นชา“เรียกเจียงหว่านกับมู่เซิ่งออกมา！”

“ไม่อย่างงั้น ฉันจะไล่ออก ออกจากตระกูลเจียง！และยึดบริษัททั้งหมดของเจียงหว่านกลับมา！”

เมื่อได้ยินอย่างงั้น จ้าวหลินก็กระวนกระวาย ตอนนี้ถึงแม้ว่าจะมีเงินแล้ว แต่ในใจของเธอรู้ดี หลังจากที่โปรเจ็คของเจียงหว่านสำเร็จลุล่วง ได้กำไรมหาศาลจนเธอไม่อาจคาดฝัน เธอไม่อนุญาตให้ตัวทำเงินของตัวเองถูกเจียงมู่หลงยึดไปแบบนี้หรอก

“มู่เซิ่งออกไปหลายวันแล้ว ฉันจะไปหาเจียงหว่านมา”จ้าวหลินเก็บความเย่อหยิ่งของตัวเอง แล้วพูดอย่างสั่นๆ

“ไอ้คนไม่เอาถ่านนั่น มันไปไหน？”เจียงเทาฉินขมวดคิ้วถาม

จ้าวหลินไม่กล้าพูดอะไรมาก ท่านเจียงสามเป็นคนลงทุนให้บริษัทของเจียงหว่าน ตอนนี้เจียงมู่หลงขึ้นเป็นผู้นำตระกูลเจียง ไม่แน่อาจจะยึดบริษัทกลับไปก็เป็นได้

เธอกล่าวว่า“มู่เซิ่งไปเยียนจิง อีกสองวันน่าจะกลับมา”

“โทรหาเขาตอนนี้ ให้เขาไสหัวกลับมา！”เจียงเทาฉินพูดอย่างเย็นชา

จ้าวหลิวพยักหน้า รีบโทรหามู่เซิ่งกับเจียงหว่านทันที ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกรังเกียจเขามากขึ้น

เจียงหว่านทำงานอยู่ในบริษัท หลังจากที่ได้รับสายตาจ้าวหลิน ได้ยินจ้าวหลินพูดก็รู้สึกว่ามีเรื่องใหญ่ เธอรีบวางงานในมือลง แล้วรีบเดินทางกลับบ้านทันที

ในตอนที่เธอเห็นว่าในห้องรับแขกมีเจียงเทาฉินกับอู๋ชิวอี๋ เจียงหว่านก็อดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ ญาติตระกูลเจียงของเธอพวกนี้ ในเวลาปกติ จะมาหาพวกเขาแบบนี้ได้ยังไง มาถึงที่ในวันนี้ จะต้องมาหาเรื่องอะไรแน่ๆ

แต่เธอก็รินน้ำหนึ่งแก้ว แล้วพูดว่า“ลุงเจียงคะ วันนี้มากันได้ยังไงคะ？”

“เหอะ เจียงหว่าน แกกล้าจริงๆเลยนะ กล้าร่วมมือกับมู่ซื่อกรุ๊ป ต่อกรกับตระกูลเจียงของเรา นังเกลือเป็นหนอนเอ้ย！”

เจียงเทาฉินพูดอย่างเย็นชา แล้วสาดน้ำชาใส่พื้น

เจียงหว่านอดขมวดคิ้วไม่ได้ รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เจียงเทาฉินอาศัยว่าตัวเองอาบน้ำร้อนมาก่อน ทำเกินไปแล้วนะ ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นปริปักษ์กับตระกูลเจียงยังไง ทั้งๆที่พวกเขาถูกมู่ซื่อกรุ๊ป ยกเลิกโปรเจ็คนี้ สรุปสุดท้าย กลับโยนความผิดมาให้พวกเธอ

แต่มู่เซิ่งไม่อยู่ ตอนแรกเธอไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เจียงหว่านจึงบอกว่า“ลุงเจียงคะ ฉันไปมู่ซื่อกรุ๊ปมาแล้ว พวกเขาไม่ยอมช่วยค่ะ ฉันก็จนปัญญาแล้วจริงๆ”

เจียงฉินเทาลุกขึ้นมา พูดอย่างเย้ยหยัน

แต่แล้ว ฉากต่อมา กลับทำให้ทุกคนทำอะไรไม่ถูก เจียงเทาฉินยกมือขวาขึ้นมา ตบไปที่หน้าของเจียงหว่านอย่างแรง

เพี๊ยะ！

เจียงหว่านถูกตบจนล้มลงพื้นทันที ใบหน้างดงามจนไร้ที่ติแดงก่ำ

“พูดบ้าอะไรห้ะ！เรื่องของเธอกับเฝิงจงเหลียงมีใครไม่รู้บ้าง？ยังเคยไปพูดอีกงั้นหรอ ถุ้ย ฉันว่าแกจงใจเป็นปริปักษ์กับตระกูลเจียงมากกว่า！”

เจียงเทาฉินสบถด่าอย่างหยาบคาย รู้สึกสะใจมาก

ครั้งนี้ เจียงมู่หลงยังบอกกับเขาโดยเฉพาะว่า ใช้วิธีไหนก็ได้ ถึงจะตบสั่งสอนเจียงหว่าน ขอแค่เอาโปรเจ็คนี้กลับมา จะทำอะไรก็ได้ไม่มีปัญหา

ถึงหลังจากนี้มู่เซิ่งจะตามมาถึงบ้าน เขาก็ไม่กลัว！

เหอะๆ ไอ้เศษสวะ ตอนนั้นแกทำให้ฉันอับอายต่อหน้าคนอื่นๆ ฉันเคยบอกแล้วไงว่า ฉันจะคิดบัญชีกับแก！

เมื่อเห็นว่าลูกสาวถูกตบ จ้าวหลินก็รู้สึกตื่นตระหนกทันที พลังมนุษย์ป้าของเธอลุกฮือขึ้นมาทันที เธอชี้หน้าด่ากราดเจียงเทาฉิน“แกมีสิทธิ์อะไรมาตบลูกสาวฉัน？”

“เชี่ย กูจะตบลูกสาวมึงแล้วยังไง？ไอ้ครอบครัวเศษสวะ！”

เจียงเทาฉินก่นด่า ในขณะเดียวก็เงื้อมือขึ้นมา ตบไปที่หน้าของจ้าวหลิน อีกหนึ่งทีเสียงดังอย่างจัง

ทั่วทั้งห้องเสียงเงียบสงัด

หน้าของจ้าวหลินแดงเถือก ถูกตบจนเธอทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมขึ้นมาเล็กน้อย เธอยืนอยู่ข้างๆ ไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว

เมื่อเห็นว่าจ้าวหลินถูกตบจนสงบปากสงบคำ เจียงเทาฉินก็แสยะยิ้มได้ใจออกมา เหอะๆ เจียงหว่านคนนี้ไม่เท่าไรเลยหนิ เจียงมู่หลงยังเป็นกังวลว่าเขาจะถูกแย่งตำแหน่งผู้นำ ใจเซาะขี้ขลาดตาขาวจริงๆ

“เจียงหว่าน ตอนนี้แกไปมู่เซิ่งกรุ๊ปกับฉันเดี๋ยวนี้ ให้เฝิงจงเหลียงคืนโปรเจ็คตระกูลเจียงของเรามา ฉันจะไม่ถือสาหาความเรื่องที่เกิดขึ้น”

เจียงหว่านกุมหน้าเอาไว้ แล้วกัดฟันกรอด“ฉันบอกแล้วไง ฉันโทรคุยกับเฝิงจงเหลียงกับสวีเจ๋อปิงแล้ว พวกเขาไม่รับสาย เป็นสัญญาที่พวกคุณทำหายเอง ทำไมต้องโทษฉันด้วย？”

“ที่นี่เป็นบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันไม่ต้อนรับพวกคุณ พวกคุณสองคน ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ！”

เจียงเทาฉินตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเจียงหว่านที่อ่อนแอในเมื่อก่อน ตอนนี้จะเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวแบบนี้ เขาหัวเราะเยาะ แล้วพูดว่า“เจียงหว่าน เฝิงจงเหลียงฟังแค่ที่เธอพูด แกมันเก่งกว่าเมียของเขาอีก แกกลับเขาไม่มีอะไรกันเนี่ยนะ แกเชื่องั้นหรอ？”

“คุณไม่เชื่อ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันห้ะ？”เจียงหว่านพูดอย่างเย็นชา

เจียงเทาฉินหัวเราะ แล้วฟาดไปอีกหนึ่งที ที่หน้าของเจียงหว่าน

เจียงหว่านเบี่ยงตัวหลบ แล้วเดินไปที่หน้าโทรศัพท์ พูดอย่างโกรธเคือง“ฉันเคารพคุณในฐานะผู้ใหญ่ แต่คุณไม่เห็นฉันเป็นลูกหลาน แถมยังเสียมารยาทอีก ฉันจะให้โอกาสคุณครั้งเดียว ไสหัวออกไปจากบ้านฉันซะ！”

เธอพูดไปด้วย หยิบโทรศัพท์ขึ้นด้วย เตรียมโทรหารปภ. การดูแลรักษาความปลอดภัยของคฤหาสน์ในเขตซีไห่รอบด้านมาก หากมีคนบุกรุกบ้านของลูกบ้าน โทรศัพท์แค่กริ๊งเดียว รปภ.ก็จะมาไล่พวกเขาออกไปทันที

“แม่งเอ้ย แกกล้าโทรศัพท์งั้นหรอ？”

เจียงเทาฉินโกรธมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเอาบอดี้การ์ดมาด้วย แต่หากรปภ.มาถึงบ้าน เขามีโอกาสจะถูกโยนออกไปจริงๆ เขาจึงเดินตรงไปข้างหน้า คว้ามือของเจียงหว่านเอาไว้

ผู้หญิงคนเดียวจะสู้แรงของผู้ชายได้ยังไง？ยิ่งไปกว่านั้นจ้าวหลินตกใจกลัวไปนานแล้ว เอาแต่ยืนอยู่ข้างๆ เจียงเทาฉินกดเจียงหว่านลงกับพื้น แล้วถามอย่างเย็นชา“ฉันจะถามแกเป็นครั้งสุดท้าย แกจะไปหาเฝิงจงเหลียงไหม？”

“ฉันไม่ไป คุณจะทำอะไรฉัน？”เจียงหว่านแข็งกร้าวมาก

เจียงเทาฉินรู้สึกโกรธมาก เขากระชากหัวของเจียงหว่าน แล้วสบถด่าอย่างหยาบคาย“นังแพศยา ดูท่าไม่สั่งสอนแกสักหน่อย แกคงไม่รู้จักว่าอะไรคือความสูงต่ำสินะ อู๋ชิวอี๋ ไปเอามีดมา！”

เจียงหว่านถูกเจียงเทาฉินทำร้ายจนเธอร้องด้วยความเจ็บปวด ถึงแม้ว่าเธอจะดื้อด้านยังไง แต่ด้านพละกำลัง จะสู้ผู้ชายคนหนึ่งได้อย่างไร？

อู๋ชิวอี๋เดินหยิบกรรไกรออกมาจากครัว แล้วเดินไปข้างหน้าของเจียงหว่านอย่างตื่นเต้น พลางกล่าวว่า“ผัวจ๋า ฉันควรทำยังไงหรอคะ？”

“กรีด ในเมื่อเธอไม่ยอมไปเฝิงจงเหลียง ก็กดหน้าใบนี้ของมันให้เละ！”

เจียงเทาฉินพูดอย่างโหดเหี้ยม

“ค่ะ”

อู๋ชิวอี๋ยิ้มอย่างเลือดเย็น บนโลกใบนี้สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดก็คือผู้หญิงที่หน้าตาดีกว่าเธอ โดยเฉพาะผู้หญิงอย่างเจียงหว่าน อ่อนโยนเรียบร้อยสง่างาม ผู้หญิงไฮโซแบบนี้

เดิมทีเธอรู้สึกถึงความต่ำต้อย ต่อหน้าของผู้หญิงแบบนี้อยู่แล้ว หัวใจที่มืดมิดของเธอร้องเรียกให้เธอกรีดหน้าของเจียงหว่าน เธอจึงรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

“ผัวขา กดมันไว้นะคะ”

อู๋ชิวอี๋เอากรรไกรขึ้นมา จ้องมองด้วยความอำมหิต