เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1168

แววตาอู่คงหลิงดูขบขัน เธอพูดว่า “เป็นไง กลัวล่ะสิ คิดจะเข้าสำนักมารไหม ถ้านายยอมมาสำนักหัวใจปีศาจของฉัน ฉันจะให้นายเป็นรองเจ้าสำนักเลยนะ!”

ลู่ฝานสะบัดมือไปมาเหมือนไล่แมลงวัน แล้วพูดว่า “พอได้แล้ว เจ้าสำนักของเธอยังโดนเธอวางยาจนตาย ถ้าฉันไปเป็นรองเจ้าสำนักให้เธอ เมื่อถึงตอนนั้นคงไม่รู้ว่าตายยังไง ฉันเป็นคนรักชีวิต ไม่มีความสนใจจริงๆ เรื่องที่เธอพูดน่าสนใจมาก แต่ฉันคิดว่าจิตใจเต๋าสำนักมารไม่น่าจะโง่ขนาดนั้น วางแผนร้ายจนคนทั้งโลกจะรู้อยู่แล้ว เหมือนเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ฉันว่ามีโอกาสเป็นไปได้สูงว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง!”

อู่คงหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม “นายคิดเหมือนฉัน แต่เมื่ออยู่ในจิตใจเต๋าสำนักมาร จะได้รับผลประโยชน์อย่างแท้จริง เฮ้อ เดิมทีฉันไม่อยากฆ่าไอ้ปัญญาอ่อนปีศาจเฒ่ากลืนจิตหรอก แต่เขาเอาแต่จะแอบวางยาฉัน ตั้งใจฆ่าฉัน ฉันก็ทำได้เพียงวางแผนซ้อนแผน คืนยาพิษกลับไปให้เขา ตอนเขาตายน่าอนาถไหม”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “อนาถมากเลยล่ะ ยังพูดให้ฉันช่วยด้วย น่าเสียดายที่ตอนนั้นฉันยุ่งอยู่กับการดูแผนที่ เลยไม่มีเวลาสนใจเขา เธอก็เก่งมากเลยนะ นักบู๊แดนปราณฟ้า ตายง่ายๆ เพราะยาพิษ”

อู่คงหลิงพูดว่า “ไม่ได้ง่ายอย่างที่นายคิดหรอก ตั้งแต่ฉันเจอเขาวันแรก ก็เริ่มวางยาพิษใส่เขาแล้ว ตอนนี้แค่กระตุ้นยาพิษทั้งหมดในตัวเขาออกมาเท่านั้น”

ลู่ฝานปล่อยมืออู่คงหลิงทันที จากนั้นพูดว่า “เธอคงไม่ได้ทำแบบนี้กับฉันด้วยใช่ไหม”

อู่คงหลิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “นายคิดว่ายังไงล่ะ!”

พูดพลาง อู่คงหลิงก้าวขึ้นมาจับมือลู่ฝานอีกครั้ง

ลู่ฝานทำให้ตัวเองใจเย็น เขาไม่กลัว มีไอ้เก้าอยู่ ถึงมีพิษเขาก็ไม่กลัว

ทั้งสองคนเดินมาบนถนนใหญ่อย่างไม่รู้ตัว

“ว้าว ผู้หญิงสวยมากเลย”

“พระเจ้า ฉันเห็นเทพธิดาหรือเปล่าเนี่ย สวยมากจริงๆ!”

ตอนนี้จู่ๆ ลู่ฝานพบว่าคนบนถนนทุกคนพากันจ้องอู่คงหลิงอยู่

น้ำลายเกือบไหลเต็มพื้น ลู่ฝานรีบดึงอู่คงหลิง ตัวกลายเป็นสายลมออกไปอย่างรวดเร็ว เรียกความสนใจที่นี่ไม่ใช่เรื่องดี

ทั้งสองคนมาถึงซอยเล็กๆ ที่รอบๆ ไม่ค่อยมีผู้คนและมืดสลัว

อู่คงหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม “นายพาฉันมาที่มืดขนาดนี้ทำไม”

ลู่ฝานพูดว่า “คุยกันไง ฉันอยากถามว่าต่อไปเธอจะทำอะไรต่อ”

อู่คงหลิงพูดว่า “กำราบสำนักหัวใจปีศาจ เป็นเจ้าสำนักเล่นๆ จากนั้นเข้าไปอยู่ในจิตใจเต๋าสำนักมาร เป็นปีศาจหญิงแห่งยุค ต่อไปขอแค่เป็นผู้ชาย เมื่อเจอฉันต้องคุกเข่าสยบใต้เท้าฉัน เป้าหมายนี้ไม่เลวใช่ไหม! แน่นอนว่านายเป็นข้อยกเว้น”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “เป็นเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่และสูงส่งจริงๆ สิ่งที่ฉันอยากถามเธอคือตอนนี้ปีศาจเฒ่ากลืนจิตตายแล้ว เรื่องตระกูลหานกับตระกูลเทียน เธอจะไม่เข้าไปพัวพันอีกแล้วใช่ไหม ฉันหวังว่าเธอจะรีบออกจากเมืองหลวง ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับเธอแล้ว”

อู่คงหลิงพูดว่า “เรื่องนี้นายไม่ต้องกังวลหรอก ฉันมีแผนแล้ว แต่เรื่องตระกูลหานกับตระกูลเทียน ฉันยังทำไม่เสร็จสิ้น ขาดอีกนิดหน่อย เดิมทีเมื่อกี้เทียนชิงหยางควรโดนฉันวางยาจนตาย น่าเสียดายที่เขาไม่ดื่มเหล้าแก้วนั้น”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “เธอยังต้องการให้ตระกูลเทียนกับตระกูลหานตีกันอีกเหรอ”

อู่คงหลิงพูดว่า “แน่นอนสิ ถ้าพวกเขาสองตระกูลไม่ตีกัน เรื่องที่ฉันทำในเมืองหลวงมาสองสามวันก็สูญเปล่าน่ะสิ ฉันอุตส่าห์เสียสละเสน่ห์ที่ดึงดูดเพศตรงข้ามไปเยอะขนาดนั้น นายดูสิวันนี้ฉันแต่งตัวสวยขนาดนี้ให้พวกเขามอง จะให้พวกเขามองฟรีๆ เหรอ อย่างน้อยต้องได้มาสักหนึ่งชีวิตสิ”