เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1736

มองทุกคนด้านหน้า จู่ๆ ลู่ฝานหัวเราะแล้วพูดว่า “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปจะไม่มีใครกลั่นแกล้งพวกเธออีกแล้ว อะไรที่ควรทำก็ไปทำได้เลย!”

“ค่ะท่านเงามืด!”

หัวหน้าพาทุกคนลุกขึ้นแล้วออกไปอย่างนอบน้อม

ผู้หญิงคนอื่นแอบมองลู่ฝานสองสามครั้ง ความเลื่อมใสและเร่าร้อนนัยน์ตา ไม่ต้องพูดอะไรก็เข้าใจ ลู่ฝานเจอสายตาแบบนี้มาเยอะแล้ว

โครงกระดูกรีบวิ่งเข้ามาพูดว่า “สหายลู่ฝาน ฮ่าๆ ที่แท้นายเจ๋งขนาดนี้เลย! ฉันตามถูกคนแล้ว ตอนนี้นายเป็นผู้ดูแลคนใหม่ของพื้นที่แห่งนี้แล้วใช่ไหม ตามกฎของผู้ฝึกชั่วร้าย นายควรแทนที่ทุกอย่างของเขา ให้ฉันอยู่หมู่บ้านนี้ได้ไหม ฉันชอบหมู่บ้านนี้!”

ลู่ฝานกลอกตามองบน ขี้เกียจสนใจเขา

คุณย่าเฉียนมองลู่ฝาน พูดด้วยใบหน้าเศร้าหมอง “สองสามวันนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายของเขตโลหิตต้องมาทำความรู้จักนายแน่ ลู่ฝาน ก่อนหน้านั้นนายต้องกลั่นหินศักดิ์สิทธิ์แล้วไปจากที่นี่”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ แต่ยังพูดอย่างกังวลเล็กน้อย “ถ้าฉันไป พวกคุณย่าจะทำยังไง ฆ่าเทวทูตปีศาจตาย ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่นะ”

คุณย่าเฉียนถอนหายใจ “อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ใครจะไปรู้ล่ะ”

พูดจบ คุณย่าเฉียนเดินค้ำไม้เท้าออกไป

ลู่ฝานมองด้านหลังคุณย่าเฉียน ค่อยๆ เอาหินศักดิ์สิทธิ์ออกมาอีกครั้ง พูดกับโครงกระดูกว่า “มาดูนี่หน่อย ใช่หินศักดิ์สิทธิ์ไหม เราออกไปได้หรือยัง”

โครงกระดูกมองแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “ไม่ค่อยเหมือน หินศักดิ์สิทธิ์ของผู้ฝึกชั่วร้ายคนนั้นเหมือนมีดสั้น สามารถเปิดเขตวิถีได้ ของนายเป็นหินแตกๆ ธรรมดาหรือเปล่า”

ลู่ฝานพยักหน้า “เข้าใจแล้ว ดูเหมือนเราต้องอยู่ที่นี่ต่ออีกระยะหนึ่ง”

ลู่ฝานขมวดคิ้ว รู้สึกกังวลเล็กน้อย

โครงกระดูกหัวเราะคิกคัก “ได้เลย ฉันปรารถนาสิ่งนี้อยู่แล้ว สหายลู่ฝาน นายกลัวผู้ฝึกชั่วร้ายดูความผิดปกติของเราออกเหรอ”

ลู่ฝานเลิกคิ้วมองโครงกระดูก “อย่าบอกนะว่านายมีวิธี”

โครงกระดูกยื่นฝ่ามือออกมา ตบหลังลู่ฝานแล้วพูดว่า “มีสิ นายไปสอบถามในประเทศฉิงเทียนสิ ใครไม่รู้จักคนอย่างหนานกงสิงบ้าง เป็นปรมาจารย์ด้านการปลอมตัวที่มีชื่อเสียงเชียวนะ ไม่งั้นจะหนีออกจากวัง เจ้าชู้ไปทั่วได้ยังไงล่ะ! นายอยากปลอมเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายใช่ไหม ไม่มีปัญหา”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ได้ ถ้านายช่วยให้ฉันผ่านด่านนี้ไปได้ ฉันจะแนะนำสาวงามที่นี่ให้นาย”

โครงกระดูกหัวเราะร่า “สดชื่น สหายลู่ฝาน นายนิสัยเหมือนฉันจริงๆ รอฉันกลับไป ฉันจะเป็นพี่น้องต่างสกุลกับนายแน่นอน ฉันจะแต่งตั้งนายเป็นราชา ราชาลู่เป็นไง”

ลู่ฝานส่ายหน้าหัวเราะ ไม่ดูสารรูปโครงกระดูกของนายตอนนี้เลย ถึงมีผู้หญิงแล้วจะทำอะไรได้

ลู่ฝานขี้เกียจพูดออกมาตรงๆ อาจเป็นเพราะไอ้หมอนี่เพิ่งเป็นโครงกระดูกได้ไม่นาน คงยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงความคิด

ไม่ไกล คุณย่าเฉียนเดินอยู่แล้วหัวเราะออกมา

ยกนิ้วขึ้นมานับอะไรไม่รู้ ทันใดนั้นคุณย่าเฉียนหัวเราะ “เคราะห์สามครั้งในชีวิต เคราะห์ครั้งแรกที่เมืองหลวงได้ทำลายไปแล้ว เคราะห์ครั้งที่สองที่เขตเหนือใกล้มาถึงแล้ว ลู่ฝาน เดิมทีฉันนึกว่าเคราะห์ที่เขตเหนือจะหนักหนาสาหัสมาก แต่คิดไม่ถึงว่านายจะหาคนทำลายเคราะห์ร้ายได้แล้ว”

คุณย่าเฉียนชักมือกลับมา ชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับไปมอง

สายตาเธอมองทะลุผ่านห้อง หยุดลงที่โครงกระดูก

คุณย่าเฉียนพูดต่อ “ประเทศฉิงเทียน คนที่โชคมารวมตัวกัน น่าจะเป็นองค์ชายคนนี้สินะ ไม่แน่อาจเป็นองค์ชายใหญ่คนนั้น ที่มายิ่งใหญ่จริงๆ!”