Divine Card Creator 26 หนึ่งในร้อยล้าน

Now you are reading Divine Card Creator Chapter 26 หนึ่งในร้อยล้าน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ใบรับรอง?

 

ลู่หมิงเงิบ

 

เขาควรจะพูดอะไรดี?

 

ใบรับรองนี่มันเอาไปทำอะไรได้บ้าง

 

เขารู้ว่าวิทยาลัยนั้นขี้เหนียว แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะถึงขนาดนี้!

 

รางวัลคือแค่เศษกระดาษเนี่ยนะ?

 

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่?”

 

อาจารย์อันจ้องมอง “นี่มันของดี! เธอสามารถใช้สิ่งนี้แลกเปลี่ยนกับคำแนะนำมืออาชีพจากอาจารย์ต่างๆ ได้ครั้งนึงเลยนะ นอกจากนี้เธอยังสามารถขอให้อาจารย์ใหญ่ชี้แนะเป็นการส่วนตัวได้ด้วย”

 

“หืมม?”

 

ดวงตาของลู่หมิงสว่างวาบ

 

คำแนะนำมืออาชีพ!

 

อาจารย์คนไหนก็ได้ในวิทยาลัย!

 

เมื่อเทียบกับการ์ดที่เขาใช้ไปก็ยังถือว่าใบรับรองนี้มีค่ามากกว่าเยอะ

 

เมื่อคิดได้เช่นนี้ลู่หมิงจึงเก็บใบรับรองไว้ด้วยความพึงพอใจ

 

……..

 

ผ่านไปถึงตอนกลางดึก

 

หลังจากจัดการทุกอย่างและติดตามเหตุการณ์หลังจากเหมืองถล่มแล้ว ลู่หมิงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นที่เขาได้กลับมาที่ร้าน

 

เพราะอย่างไรก็ตาม…

 

ที่นี่คือบ้านของเขา

 

นี่คือสถานที่ที่เขาคุ้นเคยที่สุดในโลกนี้

 

“มันจบแล้ว” เขาสรุปในใจอย่างเงียบ ๆ

 

นี่เป็นนิสัยที่เขาคุ้นชินในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในฐานะโปรแกรมเมอร์

 

เขาไม่มีทางเลือกอื่น ในตอนนั้นเขาต้องเขียนรายงานจำนวนมากสำหรับทุกโปรเจค ทุกโมดูล และแม้แต่ทุกฟังก์ชั่นที่แสดงให้เจ้านายสุดโง่เขลาของเขาฟัง เขาต้องวิเคราะห์รายละเอียดเกี่ยวกับความต้องการและการออกแบบโครงสร้าง …

 

แม้ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องเขียนมันในตอนนี้ แต่เขาก็มักจะคิดรายงานสรุปผลขึ้นมาเองในหัวโดยอัตโนมัติ

 

ก่อนอื่น

 

ระดับพลังงานของเขาเกินสามร้อยคะแนนแล้ว!

 

เยี่ยมมม!

 

นี่เท่ากับลู่หมิงเพิ่มขีดความสามารถของเขาอย่างมาก

 

ต้องรู้ว่าการฟื้นตัวและอัตราพลังงานที่เพิ่มขึ้นนั้นเกี่ยวข้องกับการบ่มเพาะของคนๆ หนึ่งอย่างมาก ยิ่งมีพลังงานมากเท่าไหร่ คน ๆ นั้นก็จะมีความสามารถในด้านอื่นๆ ดีขึ้นเท่านั้น

 

ประการที่สองทักษะการสร้างการ์ดของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก

 

เขาได้สร้างการ์ดวงล้อมกระทิงคลั่งมากกว่าหนึ่งร้อยใบ!

 

การ์ดทุกใบและทุกบรรทัดมีระดับความยากสูงและเขาวาดมันได้สมบูรณ์แบบ ทำให้ตอนนี้เขาวาดเส้นพื้นฐานได้อย่างชำนาญมาก!

 

ประสบการณ์การต่อสู้ก็มีค่ามากเช่นกัน

 

แน่นอนว่าสิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือการ์ดในห้องนั้น

 

อย่างไรก็ตามลู่หมิงกลับรู้ดีว่าสิ่งของเหล่านั้นไม่ได้เป็นของเขา

 

เขาไม่กล้าที่จะเอามันไปเพราะถึงได้การ์ดไปยังไงก็คงโดนหมายหัวอย่างหนัก

 

“เฮ้อ ฉันควรจะพักผ่อน”

 

ลู่หมิงเข้านอนหลังจากสรุปเรื่องราวเสร็จ

 

เขาผ่านอะไรมามากมายในวันนี้ หลังจากสร้างการ์ดอย่างบ้าคลั่งเป็นเวลาเจ็ดวันเขากระหายหาการหลับลึกเป็นอย่างมาก มิฉะนั้นมันคงดูปัญญาอ่อนมากถ้าเขาต้องหักโหมทำงานจนเสียชีวิตอย่างกะทันหันอีกรอบ

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

ลู่หมิงตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า เขาได้รับข้อความแปลก ๆ จากจางเสี่ยวปัง – วิทยาลัยใช้เวลาทั้งคืนในการค้นหานักศึกษาที่หายไป

 

มีนักศึกษาหายหรอ?

 

ลู่หมิงรู้สึกสับสน

 

เขาคิดว่านักศึกษาทุกคนยังมีชีวิตอยู่

 

อาจารย์อันนับจำนวนคนก่อนออกมา แล้วเป็นไปได้อย่างไรว่ามีคนหายไป?

 

เดี๋ยวก่อน…

 

จู่ๆ ลู่หมิงก็ตาสว่างขึ้นมาว่าถ้านักศึกษาทุกคนยังมีชีวิตอยู่ แต่สิ่งของในห้องนั้นหายไป?

 

หรือวิทยาลัยกำลังตามหาของพวกนั้นจริงๆ!

 

ยังไงซะฟู่หงหมิงก็พยายามจะเอาของเหล่านั้นไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม แถมเขายังวางแผนจะใช้การ์ดเทเลพอร์ตเพื่อหลบหนีพร้อมกับวัตถุโบราณพวกนั้นอีกด้วย ดังนั้นสิ่งของเหล่านั้นจะต้องมีค่ามากแน่ๆ ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่วิทยาลัยจะยอมแพ้ในเรื่องนี้

 

พวกเขาพบของเหล่านั้นหรือไม่?

 

ลู่หมิงรู้ดี

 

“แน่นอน” จางเสี่ยวปังยิ้มเยาะ  อาจารย์อันก็ไปกับพวกเขาเพื่อค้นหามัน ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาขุดมันออกมาในคืนนั้น

 

“ข้อมูลของนายมีประโยชน์มาก”

 

ลู่หมิงค่อนข้างประหลาดใจ

 

เขารู้ว่าจางเสี่ยวปังมีเส้นสาย คนรู้จักมากมายในวิทยาลัย แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะรู้ข่าวดังกล่าว

 

“แน่นอน”

 

จางเสี่ยวปังรู้สึกพอใจกับตัวเอง

 

“โอ้ใช่”

 

จู่ ๆ จางเสี่ยวปังก็นึกถึงอะไรบางอย่าง  “นายต้องรอ ถ้านายต้องการจะสร้างการ์ด ฉันจะไม่อยู่ใกล้ ๆ สองสามวันนี้ เพราะฉันจะเข้ารับการศึกษาขั้นสูงเพื่อความรู้ในด้านการวาดภาพมืออาชีพ”

 

“โอ้?”

 

ลู่หมิงรู้สึกประหลาดใจ

 

“ฉันใช้ใบรับรองแลกมันมา”

 

เป็นเรื่องยากที่จางเสี่ยวปังจะจริงจังกับอะไรสักอย่างขนาดนี้

 

“ฉันจะต้องตามทันนายแน่นอน”

 

“เฮอะๆ”

 

ลู่หมิงพูดไม่ออก “ฉันเป็นผู้ชายนายจะตามฉันทำไม!”

 

จางเสี่ยวปังไร้ทางตอบโต้

 

ตู๊ด!

 

ลู่หมิงวางโทรศัพท์มือถือ

 

เขาไม่ได้คาดหวังว่าจางเสี่ยวปังจะมีแรงจูงใจในการพยายามปรับปรุงตัวเองมากขนาดนี้

 

มันไม่ง่ายเลย

 

ความรู้สึกของลู่หมิงเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

 

ในความเป็นจริงนอกจากเขาแล้ว เขาเชื่อว่าหลังจากการฝึกงานครั้งนี้นักศึกษาส่วนใหญ่ที่ผ่านการทดสอบจะเริ่มบ่มเพาะและฝึกฝนอย่างหนัก ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี

 

มีเพียงแค่การได้รับประสบการณ์โดยตรงจากโลกอันโหดร้ายเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาจะเริ่มฝึกฝนอย่างหนัก!

 

“ฉันอ่อนแอเกินไปจริงๆ!”

 

ลู่หมิงเองก็ไม่พึงพอใจกับความสามารถของเขาอย่างมาก

 

แม้ว่าเขาจะกำจัดฟู่หงหมิงได้สำเร็จ แต่การจะพูดได้ว่าเขาช่วยทุกคนให้รอดพ้นจากอันตรายก็ยังห่างไกลพอสมควร!!!

 

ถ้าคิดเล่น ๆ ดูว่าถ้าเขาแข็งแกร่งขึ้น บางทีเขาอาจจะสามารถเอาสมบัติในห้องได้นั้นออกมาได้อีกด้วย และวิทยาลัยเองก็คงทำอะไรเขาไม่ได้

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงพบว่ามันน่าเสียดายมาก!

 

การ์ดพวกนั้น!

 

โดนวิทยาลัยยึดไป !!!

 

ลู่หมิงรู้สึกปวดใจ

 

เขารู้สึกราวกับว่าเขาพลาดโอกาสหนึ่งในร้อยล้าน

 

ความรู้สึกนี้คล้ายกับตอนที่เขาขึ้นรถไฟใต้ดินและเขาก็ได้เห็นสาวงามที่เขาสนใจ แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็จากไปและเขาก็ยังไม่ได้ขอไลน์ของเธอด้วยซ้ำ

 

ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาได้ยินจากเจ้านายที่น่ารังเกียจของเขาว่าไอหมอนั่นแม่*งได้เธออีกด้วย…

 

นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึก: โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจ…..

 

ไม่! ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นด้วยความเร็วสูงสุด

 

ลู่หมิงเต็มไปด้วยอารมณ์

 

เมื่อเจอเรื่องแบบนี้ครั้งหน้าต้องคว้าโอกาสไว้ให้ได้!

 

เยี่ยม…

 

นอกจากนี้ยังมีเรื่องของแมวดำที่ทำตัวราวกับนักต้มตุ๋น!

 

ดี ดี ดี ดี ดีมาก…..

 

ลู่หมิงรู้สึกว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในตัวเขาอาจจะเป็นของเก๊จากสำเพ็ง! แม้มันจะดูเหมือนจะทรงพลังมาก แต่มันปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเขาในช่วงเวลาสำคัญ!

 

ต่างกับจิ้งจอกเก้าหางในนารูโตะเกินไปรึเปล่า? เป็นไปได้ยังไง?

 

แต่เรื่องนี้เขาคงต้องคิดหาทางแก้ไขในภายหลัง

 

ลู่หมิงครุ่นคิด หรือเป็นเพราะเขาอาจยังไม่สนิทกับแมวดำเพียงพอ บางทีเขาอาจต้องเพิ่มการสื่อสารกับมันและทำความคุ้นเคยให้มากสุดเพื่อที่มันจะได้ช่วยเหลือเขาในยามจำเป็น

 

การที่แมวดำช่วยเขาหรือไม่นั้นสำคัญมาก เพราะมันเป้นตัวกำหนดว่าความสามารถในการต่อสู้ของเขาทรงพลังเท่าไหร่!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ลู่หมิงก็เข้าสู่ห้วงแห่งจิตสำนึกอีกครั้ง

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอีกครั้ง

 

เขาคาดไว้แล้วว่ามันน่าจะเคี้ยวการ์ดดั้วเดิมของเขาอย่างเอร็ดอร่อยอยู่แน่ๆ

 

“ช่างเป็นอะไรที่ประเสริฐ์อย่างมาก” ลู่หมิงพูดกับตัวเอง เขาไม่กล้าพูดออกมาดัง ๆ

 

อะไรคือการที่มันแทะการ์ดเล่นทุกวัน เพื่ออะไรกัน อร่อยมากหรอ? ดูสิมันกลายเป็นสีแดงไปแล้ว

 

เฮ้ย…เดี๋ยวก่อน

 

แดง?!

 

หน้าลู่หมิงเปลี่ยนเป็นสีเขียว

 

ไม่มีทาง!

 

เป็นไปได้ไหมที่การ์ดดั้งเดิมของเขาจะกลายพันธุ์อีกครั้งหลังจากถูกแทะ?

 

เมื่อคิดได้จึงรีบไปตรวจสอบ และมันทำให้เขาตกใจมากที่พบว่าการ์ดดั้งเดิมของเขายังคงวางอยู่ใต้เท้าแมวดำ!

 

งั้นมันกำลังแทะอะไรล่ะนั่น?

 

ลู่หมิงมองเข้าไปใกล้ๆ และช็อค

 

เชี่*ย หนึ่งในร้อยล้าน?!

 

ถูกต้อง!

 

การ์ดที่แมวดำแทะเป็นการ์ดล้ำค่าในห้องนั้น!

 

เดี๋ยวก่อน…

 

ลู่หมิงรู้สึกงงงวย

 

การ์ดใบนี้มาอยู่ในทะเลจิตสำนึกตั้งแต่เมื่อไหร่?

 

ไม่! พูดให้ถูก คือแมวดำเอาการ์ดใบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!?

 

ลู่หมิงตกใจมากที่ไม่มีใครสังเกตเห็น!

 

เขาไม่รู้เลย!

 

เมื่อนึกถึงพลังของมันแล้ว…ลู่หมิงยิ้มหน้าบาน

 

“พี่แมวขอดูการ์ดนี้หน่อยได้ไหม” ลู่หมิงถามพร้อมยิ้มเล็กน้อย

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

แมวดำไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองเขา

 

“นี่แม่*งโคตรสิ้นหวัง” ลู่หมิงยั๊วะในใจ

 

ลู่หมิงอยากจะเอาหัวโขกกำแพงตาย แต่เขาก็รู้สึกอึดอัดขุ่นเคืองใจเหลือเกิน

 

การ์ดที่ฟู่หงหมิงพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะได้มา มาลงเอยอยุ่ตรงหน้าเขาแล้ว ถ้าเขาสามารถใช้มันเพื่อพัฒนาความสามารถของเขา …

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

 

แน่นอน

 

ก่อนอื่นคือเขาต้องได้รับมันจากแมวดำก่อน

 

“พี่แมว?”

 

ลู่หมิงเรียกอีกครั้ง แต่แมวดำขี้เกียจที่จะสนใจเขา

 

เฮ้อออออ

 

ลู่หมิงยักไหล่

 

คงทำได้แค่นี้ … ตอนนั้นเองเขาก็รู้สึกว่าตัวเองลืมอะไรไปบางอย่าง

 

ผ่านไปนาน ในที่สุดเขาก็นึกได้

 

ทะเลจิตสำนึก!

 

นี่คือทะเลแห่งจิตสำนึก!

 

ลู่หมิงเบิกตากว้าง

 

แม้ว่าเขาจะเป็นนักสร้างการ์ดมือใหม่และเขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทะเลแห่งจิตสำนึกคืออะไร แต่อย่างน้อยที่สุดเขาก็มั่นใจในสิ่งหนึ่ง – คือวัตถุทางกายภาพไม่ควรเข้ามาในทะเลแห่งจิตสำนึกได้

 

แล้วทำไมการ์ดใบนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?

 

หรือบางที…

 

มันอาจเกี่ยวอะไรกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าเขา?

 

แมวดำเองก็มีความสามารถที่น่าทึ่งและการ์ดที่อยู่ใต้อุ้งเท้าของมันก็ต้องกลายเป็นของวิเศษเช่นกัน

 

ในกรณีนั้น…

 

จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันยอมปล่อยการ์ดใบนี้?

 

ลู่หมิงถูกล่อลวง

 

การ์ดจะสามารถกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้ไหม?

 

ไปลองกันเลย!

 

ลู่หมิงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า

 

“พี่แมว?” ลู่หมิงถามเบา ๆ “ขอดูการ์ดได้ไหม? ฉันจะส่งคืนให้คุณทันที”

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

แมวดำยังคงแทะการ์ดต่อไป

 

“เอ่อ…” ลู่หมิงน้ำตานองหน้า

 

ลู่หมิงครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หรือบางทีพี่แมวอาจให้งานฉัน แล้วฉันจะช่วยคุณทำมันให้เสร็จและรางวัลของฉันจะเป็นการ์ดใบนี้?”

 

“ใช่ไหม?”

 

นอกจากนี้ลู่หมิงยังจำได้ว่าพวกตัวเอกนิยายแนวเกิดใหม่มักมีพล๊อตเรื่องคล้าย ๆ กันจึงลองถามดูว่า “หรือบางทีฉันจะได้สุ่มรางวัลจากพี่แมวและเอาคะแนนมาแลกกับมันได้?”

 

แมวดำมองเขาราวกับคนปัญญาอ่อน

 

วิธีนี้ก็ไม่ใช่เรอะ? เรื่องมากจริง

 

ลู่หมิงรู้สึกผิดหวังมาก “งั้นนายมีประโยชน์อะไร…”

 

ปึ๊ง!

 

เงาดำสว่างวาบ

 

“ได้การล่ะ” ลู่หมิงคิดในใจ

 

“มา! มา!”

 

ลู่หมิงมีความคาดหวังว่าความปรารถนาของเขาจะสำเร็จแล้วในวันนี้

 

ปังงง!

 

เขาถูกตบด้วยอุ้งเท้า

 

อย่างไรก็ตามก่อนที่แมวดำจะตบเขาออกจากทะเลแห่งจิตสำนึก มันก็เห็นได้ว่าการ์ดที่มันทิ้งหายไปจากทะเลจิตสำนึกแล้ว!

 

มันหายไป!

 

เฮะ เฮะ เฮะ!

 

นายต้องโทษตัวเองที่ตบฉัน!

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

 

ลู่หมิงรู้สึกดีสุด ๆ ก่อนที่สติของเขาจะสลายไป

 

ลู่หมิงกลับสู่ความเป็นจริง และตามคาดการ์ดสีแดงได้ปรากฏขึ้นในมือของเขา

 

สำเร็จ!

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

 

หลังจากหลอกพี่แมวให้เอาการ์ดมาให้ … เดี๋ยวนะ งั้นมันจะเอาการ์ดคืนกลับไปได้ไหมเพราะขนาดในมือฟู่หงหมิงมันยังเอามาได้? เขาจ้องมองไปที่ทะเลจิตสำนึกด้วยความรู้สึกซับซ้อน

 

แมวดำยังคงนั่งยองๆ อย่างเกียจคร้านบนเสื่อ

 

ดูเหมือนจะไม่มีการตอบสนอง

 

ยกเว้นหางของมันยังคงแกว่ง!

 

ความถี่ค่อนข้างสูง

 

พี่แมวโกรธแล้ว!

 

ลู่หมิงกลัวเล็กน้อย

 

เขารู้ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นน่ากลัวเพียงใด อย่างไรก็ตามถ้าพี่แมวโกรธมากทำไมไม่เอาการ์ดไปคืนโดยตรงล่ะ?

 

เอ่อ…

 

หรือบางที…

 

มันไม่สามารถเอากลับไปได้?

 

ลู่หมิงจมอยู่ในห้วงความคิดของเขา

 

ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าแมวดำก็อยู่ในสภาพอ่อนแอเช่นกัน ดังนั้นมันอาจต้องใช้พลังงานอย่างมากในการข้ามระหว่างความเป็นจริงกับทะเลแห่งจิตสำนึก!

 

ดังนั้นมันจึงสามารถเดินทางได้เพียงครั้งเดียวในตอนนี้!

 

ด่วน! ฉันต้องเรียนรู้การ์ดใบให้ได้นี้ก่อนที่มันจะฟื้นพลัง!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

Divine Card Creator 26 หนึ่งในร้อยล้าน

Now you are reading Divine Card Creator Chapter 26 หนึ่งในร้อยล้าน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ใบรับรอง?

 

ลู่หมิงเงิบ

 

เขาควรจะพูดอะไรดี?

 

ใบรับรองนี่มันเอาไปทำอะไรได้บ้าง

 

เขารู้ว่าวิทยาลัยนั้นขี้เหนียว แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะถึงขนาดนี้!

 

รางวัลคือแค่เศษกระดาษเนี่ยนะ?

 

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่?”

 

อาจารย์อันจ้องมอง “นี่มันของดี! เธอสามารถใช้สิ่งนี้แลกเปลี่ยนกับคำแนะนำมืออาชีพจากอาจารย์ต่างๆ ได้ครั้งนึงเลยนะ นอกจากนี้เธอยังสามารถขอให้อาจารย์ใหญ่ชี้แนะเป็นการส่วนตัวได้ด้วย”

 

“หืมม?”

 

ดวงตาของลู่หมิงสว่างวาบ

 

คำแนะนำมืออาชีพ!

 

อาจารย์คนไหนก็ได้ในวิทยาลัย!

 

เมื่อเทียบกับการ์ดที่เขาใช้ไปก็ยังถือว่าใบรับรองนี้มีค่ามากกว่าเยอะ

 

เมื่อคิดได้เช่นนี้ลู่หมิงจึงเก็บใบรับรองไว้ด้วยความพึงพอใจ

 

……..

 

ผ่านไปถึงตอนกลางดึก

 

หลังจากจัดการทุกอย่างและติดตามเหตุการณ์หลังจากเหมืองถล่มแล้ว ลู่หมิงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นที่เขาได้กลับมาที่ร้าน

 

เพราะอย่างไรก็ตาม…

 

ที่นี่คือบ้านของเขา

 

นี่คือสถานที่ที่เขาคุ้นเคยที่สุดในโลกนี้

 

“มันจบแล้ว” เขาสรุปในใจอย่างเงียบ ๆ

 

นี่เป็นนิสัยที่เขาคุ้นชินในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในฐานะโปรแกรมเมอร์

 

เขาไม่มีทางเลือกอื่น ในตอนนั้นเขาต้องเขียนรายงานจำนวนมากสำหรับทุกโปรเจค ทุกโมดูล และแม้แต่ทุกฟังก์ชั่นที่แสดงให้เจ้านายสุดโง่เขลาของเขาฟัง เขาต้องวิเคราะห์รายละเอียดเกี่ยวกับความต้องการและการออกแบบโครงสร้าง …

 

แม้ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องเขียนมันในตอนนี้ แต่เขาก็มักจะคิดรายงานสรุปผลขึ้นมาเองในหัวโดยอัตโนมัติ

 

ก่อนอื่น

 

ระดับพลังงานของเขาเกินสามร้อยคะแนนแล้ว!

 

เยี่ยมมม!

 

นี่เท่ากับลู่หมิงเพิ่มขีดความสามารถของเขาอย่างมาก

 

ต้องรู้ว่าการฟื้นตัวและอัตราพลังงานที่เพิ่มขึ้นนั้นเกี่ยวข้องกับการบ่มเพาะของคนๆ หนึ่งอย่างมาก ยิ่งมีพลังงานมากเท่าไหร่ คน ๆ นั้นก็จะมีความสามารถในด้านอื่นๆ ดีขึ้นเท่านั้น

 

ประการที่สองทักษะการสร้างการ์ดของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก

 

เขาได้สร้างการ์ดวงล้อมกระทิงคลั่งมากกว่าหนึ่งร้อยใบ!

 

การ์ดทุกใบและทุกบรรทัดมีระดับความยากสูงและเขาวาดมันได้สมบูรณ์แบบ ทำให้ตอนนี้เขาวาดเส้นพื้นฐานได้อย่างชำนาญมาก!

 

ประสบการณ์การต่อสู้ก็มีค่ามากเช่นกัน

 

แน่นอนว่าสิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือการ์ดในห้องนั้น

 

อย่างไรก็ตามลู่หมิงกลับรู้ดีว่าสิ่งของเหล่านั้นไม่ได้เป็นของเขา

 

เขาไม่กล้าที่จะเอามันไปเพราะถึงได้การ์ดไปยังไงก็คงโดนหมายหัวอย่างหนัก

 

“เฮ้อ ฉันควรจะพักผ่อน”

 

ลู่หมิงเข้านอนหลังจากสรุปเรื่องราวเสร็จ

 

เขาผ่านอะไรมามากมายในวันนี้ หลังจากสร้างการ์ดอย่างบ้าคลั่งเป็นเวลาเจ็ดวันเขากระหายหาการหลับลึกเป็นอย่างมาก มิฉะนั้นมันคงดูปัญญาอ่อนมากถ้าเขาต้องหักโหมทำงานจนเสียชีวิตอย่างกะทันหันอีกรอบ

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

ลู่หมิงตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า เขาได้รับข้อความแปลก ๆ จากจางเสี่ยวปัง – วิทยาลัยใช้เวลาทั้งคืนในการค้นหานักศึกษาที่หายไป

 

มีนักศึกษาหายหรอ?

 

ลู่หมิงรู้สึกสับสน

 

เขาคิดว่านักศึกษาทุกคนยังมีชีวิตอยู่

 

อาจารย์อันนับจำนวนคนก่อนออกมา แล้วเป็นไปได้อย่างไรว่ามีคนหายไป?

 

เดี๋ยวก่อน…

 

จู่ๆ ลู่หมิงก็ตาสว่างขึ้นมาว่าถ้านักศึกษาทุกคนยังมีชีวิตอยู่ แต่สิ่งของในห้องนั้นหายไป?

 

หรือวิทยาลัยกำลังตามหาของพวกนั้นจริงๆ!

 

ยังไงซะฟู่หงหมิงก็พยายามจะเอาของเหล่านั้นไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม แถมเขายังวางแผนจะใช้การ์ดเทเลพอร์ตเพื่อหลบหนีพร้อมกับวัตถุโบราณพวกนั้นอีกด้วย ดังนั้นสิ่งของเหล่านั้นจะต้องมีค่ามากแน่ๆ ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่วิทยาลัยจะยอมแพ้ในเรื่องนี้

 

พวกเขาพบของเหล่านั้นหรือไม่?

 

ลู่หมิงรู้ดี

 

“แน่นอน” จางเสี่ยวปังยิ้มเยาะ  อาจารย์อันก็ไปกับพวกเขาเพื่อค้นหามัน ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาขุดมันออกมาในคืนนั้น

 

“ข้อมูลของนายมีประโยชน์มาก”

 

ลู่หมิงค่อนข้างประหลาดใจ

 

เขารู้ว่าจางเสี่ยวปังมีเส้นสาย คนรู้จักมากมายในวิทยาลัย แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะรู้ข่าวดังกล่าว

 

“แน่นอน”

 

จางเสี่ยวปังรู้สึกพอใจกับตัวเอง

 

“โอ้ใช่”

 

จู่ ๆ จางเสี่ยวปังก็นึกถึงอะไรบางอย่าง  “นายต้องรอ ถ้านายต้องการจะสร้างการ์ด ฉันจะไม่อยู่ใกล้ ๆ สองสามวันนี้ เพราะฉันจะเข้ารับการศึกษาขั้นสูงเพื่อความรู้ในด้านการวาดภาพมืออาชีพ”

 

“โอ้?”

 

ลู่หมิงรู้สึกประหลาดใจ

 

“ฉันใช้ใบรับรองแลกมันมา”

 

เป็นเรื่องยากที่จางเสี่ยวปังจะจริงจังกับอะไรสักอย่างขนาดนี้

 

“ฉันจะต้องตามทันนายแน่นอน”

 

“เฮอะๆ”

 

ลู่หมิงพูดไม่ออก “ฉันเป็นผู้ชายนายจะตามฉันทำไม!”

 

จางเสี่ยวปังไร้ทางตอบโต้

 

ตู๊ด!

 

ลู่หมิงวางโทรศัพท์มือถือ

 

เขาไม่ได้คาดหวังว่าจางเสี่ยวปังจะมีแรงจูงใจในการพยายามปรับปรุงตัวเองมากขนาดนี้

 

มันไม่ง่ายเลย

 

ความรู้สึกของลู่หมิงเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

 

ในความเป็นจริงนอกจากเขาแล้ว เขาเชื่อว่าหลังจากการฝึกงานครั้งนี้นักศึกษาส่วนใหญ่ที่ผ่านการทดสอบจะเริ่มบ่มเพาะและฝึกฝนอย่างหนัก ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี

 

มีเพียงแค่การได้รับประสบการณ์โดยตรงจากโลกอันโหดร้ายเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาจะเริ่มฝึกฝนอย่างหนัก!

 

“ฉันอ่อนแอเกินไปจริงๆ!”

 

ลู่หมิงเองก็ไม่พึงพอใจกับความสามารถของเขาอย่างมาก

 

แม้ว่าเขาจะกำจัดฟู่หงหมิงได้สำเร็จ แต่การจะพูดได้ว่าเขาช่วยทุกคนให้รอดพ้นจากอันตรายก็ยังห่างไกลพอสมควร!!!

 

ถ้าคิดเล่น ๆ ดูว่าถ้าเขาแข็งแกร่งขึ้น บางทีเขาอาจจะสามารถเอาสมบัติในห้องได้นั้นออกมาได้อีกด้วย และวิทยาลัยเองก็คงทำอะไรเขาไม่ได้

 

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงพบว่ามันน่าเสียดายมาก!

 

การ์ดพวกนั้น!

 

โดนวิทยาลัยยึดไป !!!

 

ลู่หมิงรู้สึกปวดใจ

 

เขารู้สึกราวกับว่าเขาพลาดโอกาสหนึ่งในร้อยล้าน

 

ความรู้สึกนี้คล้ายกับตอนที่เขาขึ้นรถไฟใต้ดินและเขาก็ได้เห็นสาวงามที่เขาสนใจ แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็จากไปและเขาก็ยังไม่ได้ขอไลน์ของเธอด้วยซ้ำ

 

ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาได้ยินจากเจ้านายที่น่ารังเกียจของเขาว่าไอหมอนั่นแม่*งได้เธออีกด้วย…

 

นั่นคือสิ่งที่เขารู้สึก: โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจ…..

 

ไม่! ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นด้วยความเร็วสูงสุด

 

ลู่หมิงเต็มไปด้วยอารมณ์

 

เมื่อเจอเรื่องแบบนี้ครั้งหน้าต้องคว้าโอกาสไว้ให้ได้!

 

เยี่ยม…

 

นอกจากนี้ยังมีเรื่องของแมวดำที่ทำตัวราวกับนักต้มตุ๋น!

 

ดี ดี ดี ดี ดีมาก…..

 

ลู่หมิงรู้สึกว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในตัวเขาอาจจะเป็นของเก๊จากสำเพ็ง! แม้มันจะดูเหมือนจะทรงพลังมาก แต่มันปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเขาในช่วงเวลาสำคัญ!

 

ต่างกับจิ้งจอกเก้าหางในนารูโตะเกินไปรึเปล่า? เป็นไปได้ยังไง?

 

แต่เรื่องนี้เขาคงต้องคิดหาทางแก้ไขในภายหลัง

 

ลู่หมิงครุ่นคิด หรือเป็นเพราะเขาอาจยังไม่สนิทกับแมวดำเพียงพอ บางทีเขาอาจต้องเพิ่มการสื่อสารกับมันและทำความคุ้นเคยให้มากสุดเพื่อที่มันจะได้ช่วยเหลือเขาในยามจำเป็น

 

การที่แมวดำช่วยเขาหรือไม่นั้นสำคัญมาก เพราะมันเป้นตัวกำหนดว่าความสามารถในการต่อสู้ของเขาทรงพลังเท่าไหร่!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ลู่หมิงก็เข้าสู่ห้วงแห่งจิตสำนึกอีกครั้ง

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอีกครั้ง

 

เขาคาดไว้แล้วว่ามันน่าจะเคี้ยวการ์ดดั้วเดิมของเขาอย่างเอร็ดอร่อยอยู่แน่ๆ

 

“ช่างเป็นอะไรที่ประเสริฐ์อย่างมาก” ลู่หมิงพูดกับตัวเอง เขาไม่กล้าพูดออกมาดัง ๆ

 

อะไรคือการที่มันแทะการ์ดเล่นทุกวัน เพื่ออะไรกัน อร่อยมากหรอ? ดูสิมันกลายเป็นสีแดงไปแล้ว

 

เฮ้ย…เดี๋ยวก่อน

 

แดง?!

 

หน้าลู่หมิงเปลี่ยนเป็นสีเขียว

 

ไม่มีทาง!

 

เป็นไปได้ไหมที่การ์ดดั้งเดิมของเขาจะกลายพันธุ์อีกครั้งหลังจากถูกแทะ?

 

เมื่อคิดได้จึงรีบไปตรวจสอบ และมันทำให้เขาตกใจมากที่พบว่าการ์ดดั้งเดิมของเขายังคงวางอยู่ใต้เท้าแมวดำ!

 

งั้นมันกำลังแทะอะไรล่ะนั่น?

 

ลู่หมิงมองเข้าไปใกล้ๆ และช็อค

 

เชี่*ย หนึ่งในร้อยล้าน?!

 

ถูกต้อง!

 

การ์ดที่แมวดำแทะเป็นการ์ดล้ำค่าในห้องนั้น!

 

เดี๋ยวก่อน…

 

ลู่หมิงรู้สึกงงงวย

 

การ์ดใบนี้มาอยู่ในทะเลจิตสำนึกตั้งแต่เมื่อไหร่?

 

ไม่! พูดให้ถูก คือแมวดำเอาการ์ดใบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!?

 

ลู่หมิงตกใจมากที่ไม่มีใครสังเกตเห็น!

 

เขาไม่รู้เลย!

 

เมื่อนึกถึงพลังของมันแล้ว…ลู่หมิงยิ้มหน้าบาน

 

“พี่แมวขอดูการ์ดนี้หน่อยได้ไหม” ลู่หมิงถามพร้อมยิ้มเล็กน้อย

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

แมวดำไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองเขา

 

“นี่แม่*งโคตรสิ้นหวัง” ลู่หมิงยั๊วะในใจ

 

ลู่หมิงอยากจะเอาหัวโขกกำแพงตาย แต่เขาก็รู้สึกอึดอัดขุ่นเคืองใจเหลือเกิน

 

การ์ดที่ฟู่หงหมิงพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะได้มา มาลงเอยอยุ่ตรงหน้าเขาแล้ว ถ้าเขาสามารถใช้มันเพื่อพัฒนาความสามารถของเขา …

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

 

แน่นอน

 

ก่อนอื่นคือเขาต้องได้รับมันจากแมวดำก่อน

 

“พี่แมว?”

 

ลู่หมิงเรียกอีกครั้ง แต่แมวดำขี้เกียจที่จะสนใจเขา

 

เฮ้อออออ

 

ลู่หมิงยักไหล่

 

คงทำได้แค่นี้ … ตอนนั้นเองเขาก็รู้สึกว่าตัวเองลืมอะไรไปบางอย่าง

 

ผ่านไปนาน ในที่สุดเขาก็นึกได้

 

ทะเลจิตสำนึก!

 

นี่คือทะเลแห่งจิตสำนึก!

 

ลู่หมิงเบิกตากว้าง

 

แม้ว่าเขาจะเป็นนักสร้างการ์ดมือใหม่และเขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทะเลแห่งจิตสำนึกคืออะไร แต่อย่างน้อยที่สุดเขาก็มั่นใจในสิ่งหนึ่ง – คือวัตถุทางกายภาพไม่ควรเข้ามาในทะเลแห่งจิตสำนึกได้

 

แล้วทำไมการ์ดใบนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?

 

หรือบางที…

 

มันอาจเกี่ยวอะไรกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าเขา?

 

แมวดำเองก็มีความสามารถที่น่าทึ่งและการ์ดที่อยู่ใต้อุ้งเท้าของมันก็ต้องกลายเป็นของวิเศษเช่นกัน

 

ในกรณีนั้น…

 

จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันยอมปล่อยการ์ดใบนี้?

 

ลู่หมิงถูกล่อลวง

 

การ์ดจะสามารถกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้ไหม?

 

ไปลองกันเลย!

 

ลู่หมิงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า

 

“พี่แมว?” ลู่หมิงถามเบา ๆ “ขอดูการ์ดได้ไหม? ฉันจะส่งคืนให้คุณทันที”

 

แกร๊ก!

 

แกร๊ก!

 

แมวดำยังคงแทะการ์ดต่อไป

 

“เอ่อ…” ลู่หมิงน้ำตานองหน้า

 

ลู่หมิงครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หรือบางทีพี่แมวอาจให้งานฉัน แล้วฉันจะช่วยคุณทำมันให้เสร็จและรางวัลของฉันจะเป็นการ์ดใบนี้?”

 

“ใช่ไหม?”

 

นอกจากนี้ลู่หมิงยังจำได้ว่าพวกตัวเอกนิยายแนวเกิดใหม่มักมีพล๊อตเรื่องคล้าย ๆ กันจึงลองถามดูว่า “หรือบางทีฉันจะได้สุ่มรางวัลจากพี่แมวและเอาคะแนนมาแลกกับมันได้?”

 

แมวดำมองเขาราวกับคนปัญญาอ่อน

 

วิธีนี้ก็ไม่ใช่เรอะ? เรื่องมากจริง

 

ลู่หมิงรู้สึกผิดหวังมาก “งั้นนายมีประโยชน์อะไร…”

 

ปึ๊ง!

 

เงาดำสว่างวาบ

 

“ได้การล่ะ” ลู่หมิงคิดในใจ

 

“มา! มา!”

 

ลู่หมิงมีความคาดหวังว่าความปรารถนาของเขาจะสำเร็จแล้วในวันนี้

 

ปังงง!

 

เขาถูกตบด้วยอุ้งเท้า

 

อย่างไรก็ตามก่อนที่แมวดำจะตบเขาออกจากทะเลแห่งจิตสำนึก มันก็เห็นได้ว่าการ์ดที่มันทิ้งหายไปจากทะเลจิตสำนึกแล้ว!

 

มันหายไป!

 

เฮะ เฮะ เฮะ!

 

นายต้องโทษตัวเองที่ตบฉัน!

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า!

 

ลู่หมิงรู้สึกดีสุด ๆ ก่อนที่สติของเขาจะสลายไป

 

ลู่หมิงกลับสู่ความเป็นจริง และตามคาดการ์ดสีแดงได้ปรากฏขึ้นในมือของเขา

 

สำเร็จ!

 

ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

 

หลังจากหลอกพี่แมวให้เอาการ์ดมาให้ … เดี๋ยวนะ งั้นมันจะเอาการ์ดคืนกลับไปได้ไหมเพราะขนาดในมือฟู่หงหมิงมันยังเอามาได้? เขาจ้องมองไปที่ทะเลจิตสำนึกด้วยความรู้สึกซับซ้อน

 

แมวดำยังคงนั่งยองๆ อย่างเกียจคร้านบนเสื่อ

 

ดูเหมือนจะไม่มีการตอบสนอง

 

ยกเว้นหางของมันยังคงแกว่ง!

 

ความถี่ค่อนข้างสูง

 

พี่แมวโกรธแล้ว!

 

ลู่หมิงกลัวเล็กน้อย

 

เขารู้ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นน่ากลัวเพียงใด อย่างไรก็ตามถ้าพี่แมวโกรธมากทำไมไม่เอาการ์ดไปคืนโดยตรงล่ะ?

 

เอ่อ…

 

หรือบางที…

 

มันไม่สามารถเอากลับไปได้?

 

ลู่หมิงจมอยู่ในห้วงความคิดของเขา

 

ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าแมวดำก็อยู่ในสภาพอ่อนแอเช่นกัน ดังนั้นมันอาจต้องใช้พลังงานอย่างมากในการข้ามระหว่างความเป็นจริงกับทะเลแห่งจิตสำนึก!

 

ดังนั้นมันจึงสามารถเดินทางได้เพียงครั้งเดียวในตอนนี้!

 

ด่วน! ฉันต้องเรียนรู้การ์ดใบให้ได้นี้ก่อนที่มันจะฟื้นพลัง!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+