บทที่ 26 สายเลือดคนเถื่อน

คำตอบของหยางเฉิงเฉิงช่างน่าประหลาดใจ!

เย่จุนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่หยางเทียนซิงคัดค้านทันที

หยางเฉิงเฉิงดันแว่นของเธอขึ้นและวิเคราะห์อย่างสมเหตุสมผล

“พี่คะ โลกปัจจุบันนี้แตกต่างไปจากโลกปกติของเราอย่างสิ้นเชิง หากเรายังอยู่ในโลกปกติ เราสามารถค้นหาอุปกรณ์การดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานและไม่มีปัญหาในการเอาชีวิตรอด อย่าลืมว่านี่คือโลกของเกมที่มอนสเตอร์จะวิวัฒนาการและโจมตีผู้เล่นอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ เราสามารถจัดการกับสัตว์ป่าธรรมดาได้ แต่ในอนาคต เมื่อมอนสเตอร์ป่าวิวัฒนาการและสัตว์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ สัตว์อสูร และสัตว์ในตำนาน ปรากฏขึ้นขึ้นมา หากเราอ่อนแอขนาดนี้ เราจะยังอยู่รอดได้หรอ?”

“หนูมีสายเลือดพิเศษในตัวหนู คือ ร่างกายพลังงานไฟ แต่หนูยังคงรู้สึกว่าวิวัฒนาการของหนูช้าเกินไป หนูได้รับการปกป้องจากพี่ และตอนนี้หนูเป็นเพียง นักเวทย์ไฟเลเวล 1 ที่มีคาถาลูกไฟ ที่สามารถใช้เพื่อจุดไฟได้เท่านั้น ถ้าพี่จับสัตว์เล็กๆ มาให้หนูฆ่า เลเวลนักล่าของหนูก็จะถึงเลเวล 1 ฆ่า ต่อให้พี่จับสัตว์ตัวเล็กๆ มาหนูก็จะเป็นแค่ดอกไม้ในเรือนกระจก นอกจากนี้ ยังทำให้ความเร็วในการอัพเลเวลของพี่ช้าลงมาก หยานซีและคนอื่นๆ ออกไปเพราะพวกเขาไม่ต้องการให้หนูลากพวกเขาลง และไม่ต้องการให้แบ่งค่าประสบการณ์ของพวกเขาให้หนู”

เมื่อพูดอย่างนั้น หยางเฉิงเฉิงก็หันไปมองที่เย่จุนที่รับสายและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าการคำนวณของฉันถูกต้อง เลเวลความสัมพันธ์กับเปลวไฟของเย่จุนน่าจะใกล้เคียงกับเลเวล 3 และเลเวลนักล่าของเขาควรจะเป็น ที่เลเวล 5 ไม่งั้นมันคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะล่าฉลามขาวได้มากมายขนาดนี้!” (พูดกับพี่ “หนู” กับคนอื่น “ฉัน”)

เย่จุนพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมเป็น นักเวทย์ไฟเลเวล 3 และนักล่าเลเวล 5 แล้ว” นอกจากนั้น ยังมีอาชีพ นักเวทย์สายฟ้า ที่เย่จุนไม่ได้เปิดเผย

“แน่นอน คุณแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคาดไว้ หมายความว่าโลกนี้มีบางสิ่งที่สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว”

หยางเฉิงเฉิงจับประเด็นได้ ด้วยความสัมพันธ์กับเปลวไฟของเย่จุน เขาไม่สามารถไปถึงเลเวล 3 ได้อย่างแน่นอน ดังนั้นจึงต้องมีวิธีอื่นที่จะช่วยให้เขาเพิ่มเลเวลพลังงานไฟของเขาได้

“เกมพึ่งเริ่มต้นและนี่ไม่ใช่จุดจบอย่างแน่นอน ดังนั้นหนูคิดว่าสิ่งมีชีวิตเลเวล 10, 20 แม้กระทั่งเลเวล 100 อาจปรากฏขึ้นในอนาคต พี่ชายตอนนี้เราล้าหลังมาก และเมื่อเราถอยหลังหนึ่งก้าว เราจะอยู่ข้างหลังเสมอ มอนสเตอร์ป่าคงไม่ให้เวลาเราแน่”

หยางเฉิงเฉิงกล่าวต่อ “ร่างกายพลังงานไฟเป็นความหวังเดียวของหนู แต่ความเร็วในการเพิ่มเลเวลของร่างกายพลังงานไฟยังช้าเกินไป หนูไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะถึงเลเวล 2 และเลเวล 3”

“หนูไม่ต้องการที่จะพลาดโอกาสนี้!” ดวงตาของหยางเฉิงเฉิงเปล่งประกาย และการแสดงออกของเธอก็หนักแน่นอย่างหาที่เปรียบมิได้

เย่จุนไม่เคยรู้สึกว่ามีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้มาก่อน ท้ายที่สุด เขามองว่าเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ พึ่งพาการปกป้องจากหยางเทียนซิงเสมอเพื่อเอาชีวิตรอด และหากเธออยู่คนเดียว เธอคงไม่รอดตั้งแต่ 3 วันแรก

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เย่จุนค่อนข้างประทับใจกับ หยางเฉิงเฉิง

ในโลกนี้ ความกลัวที่ยิ่งใหญ่สุดคือความไม่รู้

มีความเป็นไปได้บางอย่างที่ ผลไม้สายเลือด สามารถกระตุ้นพลังของสายเลือดของเธอได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันจะออกมาเป็นอย่างไร ท้ายที่สุดไม่มีใครเคยกินมัน

ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ไม่รู้จัก

เย่จุนไม่กล้าลองง่ายๆ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องการหาหนูทดลอง

เป็นการกระทำที่น่าชื่นชมอย่างแท้จริงสำหรับเด็กสาวเช่นหยางเฉิงเฉิง แม้ว่าเธอจะรู้ความจริงนี้แต่เธอยังมีความกล้าหาญและความมุ่งมั่น

เย่จุนส่งผลไม้สายเลือดตรงไปและพูดว่า “ถือซะว่ามันเป็นของขวัญจากผมสำหรับพวกคุณ มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ ว่าคุณต้องการที่จะกินมันหรือไม่!”

ผลไม้สายเลือดไม่ใช่อะไร สำหรับเย่จุนมันเป็นสิ่งที่สามารถงอกใหม่ได้ในเวลาไม่นาน

หยางเฉิงเฉิงถือผลไม้สีเลือดขนาดเท่าหัวแม่มือ ดวงตาของเธอเปล่งประกาย

เป็นวิสัยทัศน์สำหรับอนาคต ความปรารถนาในความแข็งแกร่ง

อย่างไรก็ตาม มือขนาดใหญ่เอื้อมไปจากด้านข้างและดึง ผลไม้สายเลือดออกไป

หยางเทียนซิงกินผลไม้สายเลือด ในคำเดียวเคี้ยวมันและพูดว่า “น้องสาวพี่ไม่สามารถให้เธอเสี่ยงได้พี่จะลองก่อน!”

เหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันทำให้หยางเฉิงเฉิงตกตะลึงเล็กน้อย และแว่นตาของเธอก็เกือบหลุด

เย่จุนไม่ได้พูดอะไรและมองดูปฏิกิริยาของอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ มันไม่สำคัญว่าใครกินผลไม้สายเลือด สิ่งที่เย่จุนต้องการเห็นคือผลลัพธ์

หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของหยางเทียนซิง ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ตามมาด้วยผิวหนังทั้งตัวของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในร่างกายของเขา ทำให้ร่างกายของเขางอตัวเหมือนกุ้งโดนต้ม

“พี่ชาย!” หยางเฉิงเฉิง ผู้ซึ่งมีสติสัมปชัญญะอยู่เสมอ ก็ยังยากที่จะสงบสติอารมณ์ได้ในขณะนี้

“พี่ไม่เป็นไร!”

หยางเทียนซิงคำราม และกลิ้งไปทั่วพื้น ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังจะแตกออกจากร่างกายของเขา

“พี่เย่ ถ้าผมตาย… ช่วยน้องสาวผมด้วย อย่าปล่อยให้เธออดตาย!”

หยางเทียนซิงกรีดร้องอย่างน่าสังเวชและพุ่งชนต้นไม้ใหญ่อย่างบ้าคลั่ง

ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงมาก จนเขาทำได้เพียงใช้ความเจ็บปวดที่เกิดจากการทำร้ายตัวเองเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดเท่านั้น

แกร๊ก…

ต้นไม้ใหญ่ต้นขาหนาหัก!

“พี่ชาย… เป็นไรไหม!” หยางเฉิงเฉิงรีบตามไป

หยางเทียนซิง กลิ้งไปกลิ้งมามาบนพื้นสองสามรอบก่อนที่เขาจะหยุด และลุกขึ้นจากพื้น ร่างกายของเขาเปียกโชกราวกับว่าเขาพึ่งตกน้ำมา

“พี่ไม่เป็นไร!”

หยางเทียนซิงเปียกโชกไปด้วยเหงื่อขณะหอบ การแสดงออกของเขาค่อนข้างตื่นเต้นในขณะที่เขาพูด “พี่ปลุกได้แล้ว! พี่ได้ปลุกสายเลือดพิเศษ!”

“สายเลือดคนเถื่อน: สายเลือดพิเศษที่มีอยู่ในเลือดของลูกหลาน ของคนเถื่อนและมนุษย์ และเมื่อพลังของสายเลือดถูกเปิดใช้งาน มันจะเพิ่มพลังเป็น 2 เท่าในช่วงเวลาสั้นๆ”

นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมต้นไม้ต้นนั้นจึงถูกทำลายโดยหยางเทียนซิงในทันที

“สายเลือดได้ตื่นขึ้นแล้วและผมก็ขึ้นไปถึงเลเวล 1!”

หยางเทียนซิงดีใจมากและพูดว่า “พี่เย่ ผมไม่สามารถตอบแทนพี่ได้ ในอนาคตหากพี่ต้องการอะไรจากผม แค่พูดถึงมัน… ผมไม่รู้ว่าพี่เย่ยังมีผลไม้สายเลือด อีกหรือไม่… น้องสาวของผม…”

ในอีกด้านหนึ่ง หยางเฉิงเฉิง กลับมามีท่าทางที่ดูมีสติมีความสุขุมอีกครั้ง แต่ดวงตาของเธอเป็นประกายระยิบระยับเมื่อมองไปที่เย่จุน—เต็มไปด้วยความปรารถนา

เย่จุนกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ท่าทางของเขาสงบลงในขณะที่เขาพูด “ยังมีผลไม้สายเลือดอยู่ แต่คุณจะต้องรอสองสามวัน แล้วผมจะติดต่อคุณหลังจากสองสามวัน!”

หลังจากวางสาย สายตาที่ดูตกใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเย่จุน

สายเลือดคนเถื่อนสามารถเพิ่มพลังได้ 2 เท่า

มันอาจจะไม่ได้น่าประทับใจมากนักในตอนนี้ แต่ในอนาคต เมื่อเขาไปถึงเลเวล 5, 10 หรือสูงกว่านั้น การเพิ่มพลังเป็น 2 เท่า นั้นน่ากลัวแน่นอน

‘ลูกหลานของคนเถื่อน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ หยางเทียนซิง ถึงดูเหมือนหมี’

ในท้ายที่สุด การสัญญาว่าจะให้ผลไม้สายเลือดแก่อีกฝ่ายหนึ่งก็ไม่มีผลอะไร เย่จุนสามารถมีผลไม้สายเลือดได้เรื่อยๆ พร้อมกับต้นไม้โลหิตแปลกๆ อยู่ในมือ

ผลไม้สายเลือด 2 ผล จะไม่ขาดทุนเพราะเขาจะได้พันธมิตรที่ทรงพลังขึ้นอีก 2 คน

เกมเอาชีวิตรอดนี้ ซึ่งไม่ได้จำกัดอยู่แค่โหมดในทันที และมีแนวโน้มว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในอนาคต

การหาพันธมิตรล่วงหน้าอาจมีประโยชน์ในอนาคต

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของหยางเทียนซิงแล้ว เย่จุนก็อยากรู้ว่าเขาจะมีสายเลือดพิเศษอะไรในตัวเขา

ทำให้เขาตั้งหน้าตั้งตารอมากขึ้นเรื่อยๆ

เย่จุนรดน้ำต้นไม้โลหิตแปลกๆ ด้วยถังเลือดฉลาม จากนั้นกลับไปที่ห้องโดยสารและนอนลงบนเตียงคู่นุ่มๆ ก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยความโหยหาย