บทที่ 79 การปกปิดที่ไม่มิด…

บริษัทการลงทุนที่ซุยจิงหยางทํางานอยู่นั้นมีขนาดค่อนข้างใหญ่ ประกอบด้วย สามหน่วยงานหลักคือการจัดการเงินทุนภาคเอกชนและการลงทุน angel ซุยฉิงหยาง เป็นกรรมการผู้จัดการฝ่ายจัดการกองทุนเป็นฝ่ายที่มีปัญหาในครั้งนี้ เจ้าหน้าที่บริหาร ของรายการดังกล่าวเป็นลูกน้องของเธอซึ่งไม่สามารถจัดการความเสี่ยงและติดตามอย่างเหมาะสมเนื่องจากความไม่แน่นอนของบริการธนาคารทางอินเทอร์เน็ตส่งผลให สูญเสียเงิน 200 ล้านดอลลาร์ วิกฤตครั้งนี้อาจนําไปสู่หนี้เสียได้ตลอดเวลา หลังจากที่คณะกรรมการได้รู้เรื่องนี้พวกเขามีซุยจิงหยางเดินทางไปหนานจิงเพื่อจัดการเรื่องนี้

ตูเจียงครั้งหนึ่งเคยเป็นนักเลงในสมาคมลับที่เกี่ยวข้องกับการติดต่อที่ผิดกฎหมาย แต่ต่อมาเปลี่ยนจากทางของเขาและค่อยๆสร้างบริษัทขึ้นมาเพื่อทําธุรกิจด้านกฎหมายซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความบันเทิงการก่อสร้างและผลประโยชน์ ต่อจากนั้น เมื่อสังเกตว่าผู้คนในด้านการเงินได้รับผลกําไรมากเขาจึงตัดสินใจไปหาการเงิน เพราะเขามีเครือข่ายที่กว้างขวางดังนั้นเขาจะไม่ขาดโครงการ เขาจ้างทีมงานคนการเงิน เพื่อช่วยดําเนินธุรกิจของเขา ด้วยชื่อเสียงที่ได้รับการรับรองจากรัฐบาลทําให้ธุรกิจของเขาเติบโตอย่างรวดเร็วและเติบโตอย่างมาก สิ่งที่ดึงดูดการมีส่วนร่วมของเจ้าหน้าที่รัฐที่ล้มเหลวจํานวนหนึ่งที่เสียหายครั้งหนึ่งและโครงการเหล่านี้ก็เริ่มล้มเหลวตูเจียงตระหนักถึงวิกฤตจึงตัดสินใจที่จะหลอกลวงเพื่อดึงดูดนักลงทุนทั่วไปโดยสัญญาว่าพวกเขาจะได้รับผลตอบแทนสูงในขณะที่ตัวเขาเองก็เริ่มโอนเงินทุนของเขาเพื่อเตรียมพร้อมสําหรับการหลบหนีของเขาเอง

บริษัทการลงทุนของซุยฉิงหยางทํางานที่เครือข่ายที่กว้างขวางรวมถึงประธานที่มี ประสบการณ์สูง นอกจากนี้สมาชิกของคณะกรรมการทั้งแปดคนยังเป็นทหารผ่านศึกในด้านการเงิน ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงที่กําลังจะเกิดขึ้นต่อหน้าผู้อื่นและได้ส่งซุ้ยฉิงหยางไปจัดการเรื่องนี้

“แก้วไวน์นี้คือการต้อนรับผู้จัดการซุยที่สวยงามของเราไปยังหนานจิงพื้นที่รอบ ๆ แม่น้ํานิ่งไฮ้นั้นมีความสวยงามมากมาย แต่ไม่มีใครเทียบได้กับผู้จัดการซุ่ย”ตูเจียงแสดงความเห็นว่ายกแก้วไวน์ขึ้นมา ซึ่งเฉิงนั้นไม่ควรดื่มไวน์สามแก้วแรกต่อหน้าซุยจึงหยาง แต่โชคดีที่เธอยังให้ดื่มสองสามแก้วแรกนั้นได้

ผู้จัดการเล่นและพูดว่า “นั่นแน่นอน! ผู้จัดการซุยของเราเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดใน บริษัททั้งหมดคู่ครองของเธอในเซี่ยงไฮ้บันด์สามารถสร้างรายได้จากเดอะบันด์ไป จนถึงผ่ตง”

“ถ้าฉันยังเป็นโสด ก็คงจะไปอยู่กับผู้จัดการซัยแน่” รองผู้จัดการใน บริษัทตู้เจียง กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ผู้หญิงสวยจะเป็นศูนย์กลางของความสนใจทุกที่ที่พวกเขาไป โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาอยู่ในกลุ่มผู้เล่น ซี่ยจิงหยางตะโกนและพูดว่า “พวกคุณทุกคนใจดีเกินไปฉันจะเรียกว่าความงามได้อย่างไร?”

“ไม่ว่างั้นลองยกแก้วของเราในขนมปังเพื่อความงามที่ยิ่งใหญ่ผู้จัดการซุย!” ตู้เจียงหัวเราะอย่างเต็มที่

ในไม่ช้พวกเขาก็ทําไวน์หนึ่งแก้วต่อแก้ว

ตูเจียงกล่าวในทันทีว่า “สําหรับไวน์สองแก้วนี้ ขอเชิญผู้จัดการซุ่ยพูดสักสองสามค่า”

“ฉันไม่มีอะไรจะพูดมากนักฉันขอขอบคุณทุกคนที่สละเวลาแสดงการต้อนรับอย่างอบอุ่นให้กับฉันในหนานจึงประการที่สองฉันหวังว่าเราจะสามารถทํางานให้สําเร็จได้ออกไปทําอย่างราบรื่นฉันอยากจะขอความร่วมมือจากพวกคุณทุกคนเพื่อให้ฉันสามารถกลับไปได้สําเร็จตามวัตถุประสงค์ของฉันที่นี่”ซุ่ยจิงหยางเพียงแค่ตรงไปที่จุดแทนการเต้นรอบพุ่มไม้ เธอกระดกแก้วไวน์ที่สอง แม้ว่าเธอจะมีความสามารถในการดื่มแอลกอฮอล์ได้ดีกว่าเพียงไม่กี่แก้ว แต่เธอรู้ว่าเธอไม่ควรดื่มมากเกินไปในคืนนี้

“ผู้จัดการซุ่ยเป็นผู้หญิงที่พิเศษจริงๆ” Du Jiang กล่าวด้วยความชื่นชม นอกจากความชื่นชมฉันเชงยังมองเห็นความปรารถนาของเขาที่มีต่อซุ่ยจิงหยาง

“ผู้จัดการซุ่ยมีความสามารถในการดื่มที่ดีเราต้องติดต่อกับคุณ” ผู้จัดการ Li สนับสนุน

ฉินเฉิงเดินดื่มขณะที่เพิ่มขนาดผู้ชายสามคนอย่างเงียบ ๆ ฉิน Sheng เริ่มประเมิ นสถานการณ์โดยสัญชาตญาณซึ่งเป็นนิสัยปกติของเขา แม้ว่าบริษัทของซุยจิ้งหยางจะไม่เกี่ยวข้องกับเขา แต่เขาต้องปกป้อง ซี่ยจิ้งหยางในการทําเช่นนี้เขาต้องหาความสัมพันธ์ระหว่างชายสามคนนี้เพื่อไม่ให้ถูกจับโดยไม่คาดคิด เขาเห็นว่าพวกเขาได้รับการประสานงานอย่างดีในแบบที่พวกเขาเติมเต็มซึ่งกันและกันในสิ่งที่พวกเขาพูด

“สําหรับไวน์แก้วที่สามลองเชิญผู้จัดการดื่มาพูดสักสองสามคผู้จัดการทํางานหนักมากในหนานจิงโดยไม่มีการร้องเรียนใด ๆ หวังว่าผู้จัดการซุ่ยจะพูดดีสําหรับเขาในระดับผู้บริหาร “ตูเจียงกล่าวโดยคิดว่าผู้จัดการลี่เป็นคนเดียวที่นี่ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสําหรับการชมเชยดังกล่าว

ผู้จัดการลี่ยกแก้วขึ้นแล้วพูดว่า “ผู้จัดการดูรู้แล้วว่าฉันอยากพูดอะไรฉันจะไม่พูดซ้ํา Toast!”

ในไม่ช้าพวกเขาก็ทําไวน์สามแก้วแรก นี่คือเมื่อซิงเฉิงสังเกตการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการแสดงออกของซุ้ยฉิงหยาง ซึ่งบ่งชี้ว่าเธอไม่ได้ดีที่สุด โชคดีที่อาหารมาถึงช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ ซิงเฉิงให้ความเห็นทันทีว่า “ในที่สุดอาหารก็มาถึงแล้วผู้จัดการ Xue ยังไม่ได้ทานอาหารเย็นของเธอเลยเมื่อเธอรีบไป”

“เป็นอย่างนั้นเหรอมันเป็นเพราะเราขาดการพิจารณาโปรดช่วยตัวเองอย่างรวดเร็วในอาหาร” หลี่แสดงความกังวลอย่างฉับพลันต่อซุ่ยฉิงหยาง ซึ่งเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทเขาคงไม่ต้องการทําให้ขุ่นเคืองเธอแน่นอนว่าเธอจะทําให้เขาล่าบากในอนาคต

ในที่สุดความหิวโหย ซุ่ยฉิงหยางก็สามารถที่จะทานอาหารและทําให้เธอรู้สึกดี นมาก

ในขณะที่ซุ่ยจิ้งหยางกัน แต่ซิงเฉิงไม่ได้กิน เป้าหมายของเขาในคืนนี้คือการเอาชนะตูเจียง เมื่อเจียงตกหล่นส่วนที่เหลือจะไม่กล้าทําอย่างบ้าคลั่ง ซิงเฉิงยกแก้วไวน์ของเขาแล้วพูดว่า “ผู้จัดการดูขอให้ฉันยกแก้วให้เจ้ายกโทษให้ฉันที่สูญเสียสมาธิไปเดี๋ยวนี้”

ก่อนที่เจียงจะล์มเขาลงได้ซิงเฉิงก็เทไวน์ลงแก้ว “ซิงเฉิงเป็นชายหนุ่มที่ซื่อตรง ฉันชอบมัน!” ตูเจียงพูดพร้อมกับหัวเราะ

หลังจากนั้นซิงเฉิงยกแก้วขึ้นอีกครั้งเพื่อฉลองให้กับผู้จัดการและผู้จัดการเจ้า และหาเหตุผลเขาพูดว่า “ฉันอาจมาที่หนานจิงเพื่อค้นหาโอกาสในอนาคตและฉัน หวังว่าจะได้รับการสนับสนุนเมื่อฉันทํานี่คืออวยพรให้กับผู้จัดการทั้งสามสําหรับ ความช่วยเหลือในอนาคตของคุณ! ”

ซิงเฉิงวางแก้วโดยไม่ได้ดื่มอวยพรให้กับซียจึงหยาง

ซึ่งเฉิงกระดกไวน์สีแก้วในคราวเดียวโดยไม่รู้สึกอึดอัดใด ๆ ยิ่งคนคิดเกี่ยวกับการพยายามที่จะไม่เมาเขาก็จะเมาได้ง่ายขึ้น ยิ่งคนพยายามสนุกกับมันมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งดื่มด่ากับมันมากขึ้นเท่านั้น อย่างน้อยนี่เป็นวิธีคิดของซิงเฉิง

ในที่สุดซิงเฉิงหยุดพักเพื่อเริ่มทานอาหาร เขายังส่งข้อความถึงซุยฉิงหยางอย่าง เงียบ ๆ ว่า “ในอีกสักคร่ฉันจะพยายามโทรหาคณอย่างลับๆและคณจะแกล้งรับสาย จากนั้นคุณไปที่ห้องน้ําหลังจากนั้นจากนั้นคุณสามารถออกจากส่วนที่เหลือไป”

เมื่อซุยฉิงหยางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอ่านข้อความเธอก็ตกตะลึง เธอไม่ได้คาดหวังว่าซิงเฉิงจะเต็มไปด้วยความคิด เธอพยักหน้าเพื่อบ่งชี้ถึงซิงเฉิงว่าเธอได้รับข่าวสารและเข้าใจว่าจะทําอย่างไร

หลังจากซ่ยจิงหยางกินอาหารแล้ว ตูเจียงพยายามทําให้เธอดื่มไวน์อีกสามแก้ว ซึ่งเธอพบว่ายากที่จะปฏิเสธ

ในตอนนี้ซึ่งเพิ่งเริ่มทําตามแผนของเขา ในขณะที่เขาซ่อนโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋าของเขาเขาก็เริ่มกดหมายเลขของซุยจิ้งหยาง

ซุยฉิงหยางลุกขึ้นอย่างช้าๆแล้วพูดว่า “ขอโทษนะฉันต้องรับสาย”

หลังจากซุยจิ้งหยางออกจากโต๊ะซิงเฉิงเริ่มทําให้ผู้จัดการทั้งสามดื่มไวน์มากขึ้นใช้ประโยชน์จากข้อแก้ตัวที่แตกต่างกันมากมายและแม้แต่แนะนําให้เล่นเกมกับพวกเขา ซึ่งเพิ่งเชื่อว่าวิธีที่ง่ายที่สุดในการหลีกเลี่ยงการดื่มคือการเล่นเกม เกมทั้งหมดเกี่ยวข้องกับกฎระเบียบและไม่ว่าผู้ชนะหรือแพ้จะขึ้นอยู่กับโชค คืนนี้ดูเหมือนว่าโชคจะอยู่ด้านข้างของซิงเฉิงและเขาก็ชนะการแข่งขันมาแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานซุ่ยจิงหยางก็กลับมาที่โต๊ะ เมื่อรู้ว่าซิงเฉิงต้องดื่มไวน์ไปมากแล้วเธอจึงเริ่มทาขนมปังกับตู้เจียงและคนอื่น ๆ แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ลดระดับความงามของขนมปัง สิ่งที่ซียฉิงหยางได้กดดันจากซิงเฉิง

ในช่วงกลางคืนซียงหยางและซึ่งเฉิงประสานงานกันสองสามครั้งและภายในหนึ่งชั่วโมงไวน์ขาวสามขวดก็เสร็จ แต่ตูเจียงก็สั่งซื้ออีกสามขวด

ในที่สุดกลยุทธ์ของซิงเฉิงก็คือพยายามหลีกเลี่ยงการดื่มให้มากที่สุดเท่าที่จะทํา ได้เพื่อที่จะทําให้จิตใจแจ่มใส ในที่สุดเขาก็ประสบความสําเร็จในการทําให้ตูเจียง และอีกสองคนเมา ตูเจียงมีความสามารถในการดื่มแอลกอฮอล์มากที่สุดในบรรดาสามคนนี้โดยดื่มไวน์เกือบหนึ่งลิตร อีกสองคนแทบจะไม่ดื่มครึ่งลิตรก่อนที่พวกเขาจะรู้สึกเวียนหัว ในขณะที่ซิงเฉิงดื่มในปริมาณเดียวกันกับตูเจียง แต่ซุยฉิงหยางนั้นมิน้อยกว่าหนึ่งในสีของลิตร

อาจกล่าวได้ว่าซิงเฉิงประสบความสําเร็จในการปฏิบัติภารกิจในคืนนี้

ตู้เลี้ยงและอีกสองคนถูกส่งกลับบ้านโดยผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขาในขณะที่ ยู่ฉิงหยางยังจัดให้พนักงานจากบริษัทของเธอมารับพวกเขาที่โรงแรม ขณะที่พวกเขาเดินออกจากร้านอาหาร ซุ่ยฉิงหยางจับมือซิงเฉิง เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ล้ม แม้ว่าซิงเฉิงจะพูดว่าเขาไม่เป็นไรแต่ทว่าซุ่ยจิงหยางเห็นว่าเขาดื่มแอลกอฮอล์มากแค่ไหนเธอจึงคิดว่าเขาต้องการการสนับสนุน

ซี่ยจิงหยางเกลียดวิธีที่ผู้ชายประพฤติเมื่อพวกเขาเมา แต่แปลกเธอก็ไม่ได้ถูกซึ่งเฉิงออกมาเลย ในทางกลับกันหัวใจของเธอก็เจ็บปวดสําหรับเขาเพราะเขาทําทุกอย่างเพื่อเธอและเธอรู้ว่ามันรู้สึกไม่สบายใจที่จะเมา

เมื่อซียจึงหยางวางแขนของซิงเฉิงบนไหล่ของเธอเพื่อสนับสนุนเขาซิงเฉิงรู้สึกว่า เขาไม่ได้เมาไวน์ขาวทุกอย่างเพื่ออะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกสนิทกับซุยฉิงหยาง เขาถือโอกาสนี้สูดลมหายใจลึก ๆ ของน้ําหอมจากซุยฉิงหยางและกล่าวว่า “มีกลิ่นหอมมาก!”

“คุณพูดอะไร?”ซียงหยางถามอย่างสงสัยเมื่อซิงเฉิงก็เงียบ

เขาพยายามอย่างหนักเพื่อรักษาสติและโชคดีหลังจากทําตามขั้นตอนอีกไม่กี่คน ที่ส่งมาจากบริษัท ก็มาถึงและเข้ามาสนับสนุนซึ่งเฉิง

เมื่ออยู่บนรถชายทั้งสองนั่งที่ที่นั่งด้านหน้าในขณะที่ซิงเฉิงและซุ่ยฉิงหยางนั่งที่ด้านหลัง ซุยฉิงหยางได้รับค่าสั่งให้คนขับขับรถอย่างช้า ๆ และต่อเนื่อง

“คุณโอเคไหมซิงเฉิง?” ซุ่ยจิงหยางถามด้วยความกังวล

ซึ่งเฉิงมองดูแสงยามค่ําคืนที่สวยงามและเอนตัวไปที่หน้าต่างและตอบว่า “ฉันไม่เป็นไรพี่เจ๊ใหญ่”

วิสัยทัศน์ของเขาเบลอเล็กน้อย แต่เขาสามารถรู้สึกว่าเขาชัดเจนกว่าเมื่อก่อน

“ขอบคุณคุณคืนนี้ทุกคนถ้าไม่ใช่สําหรับคุณฉันจะเป็นคนเมา แต่คุณมีความสามารถมากสําหรับแอลกอฮอล์สามารถทําให้คนอื่นเมาทั้งสามคน” ผลลัพธ์ของมื้อนี้ทําให้ซุยประหลาดใจซ์ยฉิงหยาง เธอไม่เคยคาดหวังว่าซิงเฉิงจะมีความสามารถเช่นนั้น

ซึ่งเฉิงกล่าวอย่างชัดแจ้งว่า “ไม่ใช่ว่าฉันมีความสามารถในการดื่มแอลกอฮอล์มากนัก

“คุณก่าลังบอกว่าคุณฉลาดจริงๆเหรอ?” ซียจึงหยางหัวเราะ

ซิงเฉิงตอบอย่างภาคภูมิใจ “แน่นอนฉันฉลาดพ่อของฉันเคยบอกว่าถ้าฉันอยู่ในสมัยก่อนฉันจะเป็นข้าราชการที่มีความสามารถต่อจักรพรรดิหรือนักวิชาการที่มีความสามารถพิเศษ”

“ว้าวยิ่งคุณพูดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นดูเหมือนว่าคุณจะเมามาก ๆ” ซุ่ยฉิงหยางกล่าวขณะที่เธอแสดงที่ซิงเฉิง

ซึ่งเฉิงถอนหายใจและพูดต่อว่า “เป็นการดีที่จะเมามีคนที่อยากเมา แต่ไม่สามารถทําได้”

“เมาหรือเปล่าเนี่ย?”ซียจิงหยางถามไม่เข้าใจว่าซิงเกิ้งก่าลังพยายามพูดอะไร

ซึ่งเพิ่งหันมามองซี่ยจิงหยางอย่างตั้งใจในขณะที่เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ ฉันดื่มได้มากขึ้น”

ก่อนที่เขาจะพูดต่อไปและก่อนที่ซุ่ยฉิงหยางจะตอบสนองซิงเฉิงก็รู้สึกว่าคลื่นดันมาจากท้องของเขา ไม่มีทางที่เขาอยากจะขึ้นบัญชีดําโดยซุยฉิงหยาง “หยุดรถ!” ซึ่งเฉิงร้องไห้ออกมา

คนขับรู้ทันทีว่าซิงเฉิงกาลังจะโยนขึ้นดังนั้นเขาจึงเหยียบเบรก ก่อนที่รถจะหยุด อย่างสมบูรณ์ซึ่งเฉิงก็เปิดประตูแล้ววิ่งออกไปและเริ่มอาเจียนอย่างรุนแรง

เขาเริ่มสบถอย่างเงียบๆ ในขณะที่เขาคิดว่าเขาปกปิดได้ไม่เนียนเอาซะเลย…