“คุณเป็นใคร

แฟนสาวของเขาเหรอ ”

เมื่อเห็นการแต่งกายของเวินหนิง เธอก็อดหัวเราะเยาะเธอไม่ได้ ทั้งตัวของเธอยังสู้เครื่องประดับที่ข้อมือของตัวเองไม่ได้ ที่แท้ ลู่จิ้นยวนเป็นผู้ชายที่ขี้เหนียวสุดๆคนหนึ่ง

“ ไม่ใช่ค่ะ ฉันเป็น … ”

เวินหนิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าจะแนะนำตัวอย่างไร

“ฮึ่ม ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นใคร อย่างไรก็ตามฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่มู่เยียนหรานอย่างแน่นอน”

หยงซือเหม่ยจำได้ว่าก่อนหน้านั้นแฟนสาวของลู่จิ้นยวนคือมู่เยียนหราน เพราะเธอไม่พอใจอย่างมาก จึงได้ตรวจสอบสืบข้อมูลของผู้หญิงคนนั้นมาทั้งหมดแล้ว แต่ความสวยและความสามารถของมู่เยียนหราน เธอจึงได้แต่น้อยเนื้อต่ำใจอย่างลับๆ

ดังนั้นเมื่อเห็นเวินหนิง เธอจึงจงใจพูดกวนประสาทเธอ

“… ” จู่ๆใบหน้าของเวินหนิงก็ดูน่าเกลียดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อนี้

“ ลู่จิ้นยวน แต่ก่อนนั้นคุณเคยบอกว่าคุณจะรักมู่เยียนหรานคนเดียวไม่ใช่เหรอ ดังนั้น ไม่ว่าผู้หญิงคนอื่นจะฐานะตระกูลดีแค่ไหนคุณก็ไม่สนใจ … ทำไมคุณถึงเปลี่ยนคนแล้วล่ะ”

ใบหน้าของลู่จิ้นยวนจมลง เมื่อได้ยินคำพูดนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเห็นสีหน้าการแสดงออกของเวินหนิง เขาจึงไม่อยากสนใจคำพูดที่ไร้สาระและหาเรื่องของหยงซือเหม่ยคนนี้อีก “ ในเมื่อคุณหนูหยงไม่ต้องการคุยเรื่องธุรกิจ งั้นพวกเราขอกลับก่อน ถ้านายท่านเปลี่ยนใจผมค่อนกลับมาใหม่”

หลังจากพูดจบ เขาก็พาเวินหนิงออกจากที่นี่

หยงซือเหม่ยยิ้มอย่างสะใจ ทีนี่ มีเรื่องสนุกๆดูแล้ว

เวินหนิงระงับความโกรธของตัวเองไว้ เธอรู้ว่าหยงซือเหม่ยกำลังรอดูเรื่องตลกของพวกเขา จึงไม่ได้แสดงออกมา ณ ตอนนั้น แต่ทันทีที่ถึงรถ เธอก็อ้างปากพูดทันที ” ที่แท้ ที่คุณบอกว่าตระกูลหยงไม่ใช่จะจัดการได้ง่ายก็เพราะเหตุนี้เอง ”

เธอไม่ใช่คนโง่ พอจะฟังความหมายของหยงซือเหม่ยออก

นอกจากว่า ก่อนหน้านั้นที่ลู่จิ้นยวนกับมู่เยียนหรานยังรักกันและมีความรักที่ลึกซึ้งต่อกัน เพื่อเธอแล้ว เขาเลยปฏิเสธที่จะแต่งงานกับตระกูลหยง แล้วทำให้พวกเขาขุ่นเคือง

เวินหนิงรู้สึกปวดจี๊ดที่หัวใจ

หยงซือเหม่ยคนนี้ เป็นกาน้ำร้อนที่หยิบไม่ได้จริงๆ.

เวินหนิงลงจากรถ เดินไปข้างหน้าตามถนน แม้ว่าจะมีรถแท็กซี่ขับผ่านไปมาเธอก็ไม่ได้โบกมือ ได้แต่เดินไปแบบนี้

ตอนนี้เธอแค่รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองค่อนข้างที่จะสับสนวุ่นวาย ดังนั้นเธอจึงอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ

มู่เยียนหรานช่างเป็นชื่อที่คุ้นเคยและมีมายาวนาน

แม้ว่าจะผ่านไปแล้วห้าปีก็ตาม แต่เวินหนิงรู้สึกว่ามันยากที่จะสงบลง เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอเห็นในตอนนั้น

งานแต่งงานที่อลังการมาก ในช่วงเวลาที่เธอลำบากมากที่สุด มู่เยียนหรานกลายเป็นภรรยาของลู่จิ้นยวน

ผู้หญิงคนนั้น ยังมีความสำคัญต่อเขาอยู่หรือเปล่า

เวินหนิงพึ่งคิดถึงเรื่องนี้ว่าเธอไม่เคยคิดถึงปัญหานี้เลย

ในขณะที่เธอเดินไปตามถนนอย่างไร้จุดหมาย ลู่จิ้นยวนก็ไล่ตามมาจากด้านหลัง

“ หนิงหนิง … ผมไม่ได้ตั้งใจจะปกปิดเรื่องนี้กับคุณ”

เพียงเพราะว่า เขาไม่รู้จะเปิดปากพูดอย่างไร

อย่างไรก็ตาม สำหรับพวกเขาการมีตัวตนอยู่ของมู่เยียนหรานมันไม่เหมาะที่จะเอามาพูด

“ ไม่จำเป็น แค่ว่า ฉันต้องการอยู่คนเดียวสักพัก เสน่ห์ของคุณชายลู่นี่แรงจริงๆ แม้แต่คุณหนู่ใหญ่ของตระกูลหยงที่อยู่ห่างไกลในเมืองจิงเฉิงก็เกือบจะได้แต่งงานกับคุณ”

เวินหนิงเหลือบมองลู่จิ้นยวน แต่ไม่อยากสนใจเขา

“ ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวสักพัก”

“ ผมไม่เคยคิดที่จะมีอะไรกับเธอ จุดประสงค์ที่มาครั้งนี้ คุณรู้ดียิ่งกว่าใครไม่ใช่เหรอ”

ลู่จิ้นยวนไม่อยากเห็นเวินหนิงทำยังงี้ต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา ราวกับว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ

“อืม ก็จริง แต่เพื่อผู้หญิงที่คุณเคยรักมาก”

“หนิงหนิง ผมไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเธอมานานแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้ผมกับอันหรานได้แต่รอการกลับมาของคุณ … ”

“ ดังนั้น คุณคิดว่าเป็นเพราะคุณมีลูกกับผม เลยต้องรับผิดชอบเหรอ”

เวินหนิงรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย แต่เธอไม่สามารถควบคุมความคิดสุดโต่งของตัวเองได้

“ถ้าเป็นอย่างนี้ ดีเลย คุณคืนอันหรานให้ฉัน ฉันจากพาเขาไปจากที่นั้น แบบนี้คุณจะได้ไปหาคนที่คุณรักจริงๆ”