เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1204

ด้วยเหตุนี้ผู้แข็งแกร่งหลายร้อยคนที่เข้าร่วมการคัดเลือก วันนี้เหลือเพียงแค่ 32 คนเท่านั้น

หลังผ่านไปสามวัน ใน 32 คนนี้จะถูกคัดออกอีกครึ่งหนึ่ง

32 คนนี้ถูกคนที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นยกยอปอปั้นจนเขียนเป็นหนังสือ จำหน่ายตามตรอกซอกซอย เรียกมันว่า 32 ผู้แข็งแกร่ง

ภายในนั้น เดิมทีลู่ฝานที่อยู่ในอันดับที่ 10 ตอนนี้ร่วงลงมาหลังอันดับที่ 20 อย่างรวดเร็ว

ลู่ฝานได้รับชัยชนะอย่างง่ายดายถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้อันดับสูงขึ้นเพราะเหตุนี้ กลับร่วงลงไป 10 กว่าอันดับ

ไม่มีสาเหตุอื่น คงเป็นเพราะการแข่งขันสองรอบนี้ลู่ฝานไม่ได้ลงมือเท่านั้นเอง

โดยเฉพาะรอบที่สอง ยังโดนคนไล่ออกจากสนามเพราะเรื่องวางยา

ชื่อเสียงของลู่ฝานลดลงเป็นอย่างมาก

ตามถนนและตรอกซอกซอย ล้วนพูดคุยเรื่องการกระทำของลู่ฝาน

บางคนไม่เชื่อ นักกระบี่ผู้ยิ่งใหญ่แห่งตงหวา เอาชนะแปดผู้โดดเด่น เอาชนะจางกวัง ชิงที่หนึ่งบนสะพานสายรุ้ง จำเป็นต้องอาศัยการวางยาเพื่อชัยชนะเหรอ

บางคนเยาะเย้ยถากถางลู่ฝาน คิดว่าลู่ฝานใช้วิธีการไม่ชอบเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงเกียรติยศ ใช้ทุกวิธีเพื่อทำให้ตัวเองโดดเด่นในการคัดเลือก พฤติกรรมต่ำทราม ไม่คู่ควรถูกเรียกว่านักบู๊

การโต้แย้งของทั้งสองฝ่าย ได้ยินไปทั่วถนนและตรอกซอกซอย

ด้วยเหตุนี้มีคนทะเลาะกันไม่น้อย

ตระกูลหาน

ลู่ฝานเพิ่งเดินเข้ามาในตระกูลหาน ก็เห็นลูกหลานตระกูลหานกำลังทะเลาะกันเสียงดัง

“พี่ลู่ฝานจะเป็นคนแบบนั้นได้ยังไง พวกนายปัญญาอ่อน สมองกลวงกันหมดแล้วหรือไง”

“ฉันไม่ได้พูดว่าลู่ฝานเป็นคนแบบนั้น ฉันแค่พูดว่าเขาวางยาคนอื่นมันเกินไป แค่นี้ก็ไม่ได้หรือไง”

“ไม่ได้! ฉันไม่ให้นายพูด ฉันจะซัดไอ้เลวอย่างนายให้ตาย!” ……

จู่ๆ ลูกหลานตระกูลหานซัดกันอย่างนัวเนีย

ลู่ฝานได้ยินเสียงเอะอะของพวกเขา จึงขมวดคิ้วเดินเข้าไป

“พี่ลู่ฝานกลับมาแล้ว!”

เสียงตะโกนทำให้พวกลูกหลานตระกูลหานรีบแยกออกจากกัน

สายตาที่ทุกคนมองลู่ฝานดูซับซ้อน แม้ยังเคารพมาก แต่ไม่ได้บ้าคลั่งเหมือนตอนแรกแล้ว

ลู่ฝานก็ขี้เกียจอธิบายให้พวกเขาฟัง เดินตรงไปหลังภูเขาทันที

เพิ่งเดินมาถึงตีนเขา ลู่ฝานเห็นสิบสามกับหานอู๋ซวงกำลังรอเขาอยู่

เมื่อเห็นลู่ฝานกลับมา หานอู๋ซวงเดินเข้ามาพูดว่า “ตอนนี้ชื่อเสียงของนายไม่ดีเลย”

ลู่ฝานพูดว่า “ชื่อเสียงดีหรือไม่ สำคัญมากเหรอ”

หานอู๋ซวงหัวเราะร่าแล้วพูดว่า “พูดได้ดี อันที่จริงไม่สำคัญเลย นายไม่ได้ทำงานด้านราชการสักหน่อย ลู่ฝาน ขึ้นมาเล่นหมากรุกกับฉันสิ”

พูดพลาง หานอู๋ซวงโอบไหล่ลู่ฝาน

ตอนนี้ลู่ฝานได้ยินหานอู๋ซวงพูดเบาๆ ว่า “ลู่ฝาน ตอนนี้นายลำบากแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด รอบสามพวกเขาจะส่งนักฆ่ามาแล้ว”

ลู่ฝานพูดว่า “ฉันรู้ แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาจะให้ใครเป็นนักฆ่า!”

หานอู๋ซวงพูดว่า “ต้องหาคนที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียง แต่วิทยายุทธสูงมาจัดการนายแน่ๆ อันดับแรกเขาต้องเก่งมากแน่ๆ ทำให้ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ยมั่นใจมากว่าจะจัดการนายได้ รองลงมาคนคนนี้ต้องลงมืออย่างโหดเหี้ยม ถึงอยู่ภายใต้สายตาของฝ่าบาท เขาก็สามารถส่งนักฆ่ามาได้ ต้องเป็นคนที่มีความแค้นกับนาย หรือไม่ก็เป็นคนที่โหดเหี้ยมอำมหิต นายคิดออกไหมว่าเป็นใคร”

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ “ไม่ต้องคิดหรอก ฉันรู้แล้วว่าเป็นใคร”

หานอู๋ซวงพูดด้วยรอยยิ้ม “ก็ดีสิ ไท่จื่อเตี้ยนเซี่ยทำลายชื่อเสียงนายก่อน จากนั้นให้คนที่ไม่มีชื่อเสียงมาทำให้นายแพ้ และสามารถทำให้เขาตกต่ำสุดขีด ถึงแม้จะตาย ก็จะโดนคนดูถูกเหยียดหยาม วิธีนี้โหดจริงๆ แต่ถ้านายชนะขึ้นมา หึหึ”

ลู่ฝานพูดด้วยแววตาเป็นประกาย “ก็จะเป็นการตบหน้าเขาโดยสมบูรณ์ ฉันต้องชนะแน่นอน!”