นิยาย | Don’t Want To Defy The Heavens

DTH ตอนที่ 93 ข้าไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย

นอกคฤหาสน์

หลิน ฟานกําลังให้ความสนใจกับทหารเหล่านี้

มันให้ความรู้สึกทั้งเย็นชาและโหดเหี้ยม

ดวงตะวันลอยสูงทําให้บริเวณนี้ร้อนอบอ้าว อย่างไรก็ตามแม้อากาศจะร้อนแบบนี้แต่พวกเขาก็ไม่ได้เคลื่อนไหวเลยสักนิดตั้งแต่ลงจากหลังม้า

นี่พวกเขาไม่ร้อนกันบ้างรึไง?

“ลูกพี่ลูกน้อง เรามาทําอะไรที่นี่?” โจว เชียงเหมาถาม

ที่นี่มีอะไรน่าสนุก? ก็แค่กลุ่มทหารสวมชุดเกราะ แม้ว่าพวกเขาจะดูแข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่คิดจะสนใจพวกเขามากนัก

หากเขาต้องการจริงๆ เพียงการตบครั้งเดียวเขาก็สามารถทําให้ทหารในชุดเกราะเหล่านี้เละเป็นข้าวต้มได้แล้ว

พวกเขาเหล่านี้เป็นทหารชั้นยอดจากกองทัพโลหิตเงินของราชาหรูทงแม้ล่าพังอาจไม่แข็งแกร่งมากนักแต่พลังที่ระเบิดออกมาหลังจากความร่วมมือแบบกลุ่มนั้นทรงพลังมาก

อย่างไรก็ตามสาหรับโจว เชียงเหมาแล้วมันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

เว้นเสียแต่จะมีมากกว่านี้สิบเท่าเขาถึงจะกังวล

“เรามาดูว่าพวกเขาร้อนไม่”

หลิน ฟานต้องการคุยกับทหารหุ้มเกราะเหล่านี้เนื่องจากเขามีแต้มความโกรธเหลืออยู่น้อยเต็มที่

นอกจากนี้การที่เขาอาศัยอยู่ในเมืองโหย่วมันจึงยากที่เขาจะได้รับแต้มความโกรธ

ดังนั้นเมื่อเห็นว่ามีคนนอกเข้ามากมายจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะรู้สึกตื่นเต้น
โจว เชียงเหมารออยู่ด้านข้าง เนื่องจากลูกพี่ลูกน้องของเขาต้องการเห็นงั้นเขาก็จะอยู่ดูด้วย

ในตอนนั้นเองก็ได้มีเสียงบางอย่างดังมาแต่ไกล

ก่อนที่เจ้าของเสียงจะมาถึง กลิ่นหอมเฉพาะก็เริ่มคลุ้งไปทั่วพื้นที่

มันเป็นกลุ่มหญิงสาวที่หลิน ฟานเชิญมาจากศาลาหงซิ่ว

โกวชิไม่รู้ว่านายน้อยของเขาคิดจะทําอะไร เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ

นายน้อยต้องการให้หญิงสาวจากศาลาหงซิ่วเหล่านี้ปรากฏตัวในชุดเซ็กซีและแสดงความสามารถในการยั่วยวนของพวกนาง

สําหรับโกวชิที่บริสุทธิ์แล้วสิ่งเหล่านี้ช่างไร้ยางอาย เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าควรมองหรือไม่อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขามองหัวใจที่แต่เดิมสงบของเขาก็เริ่มกระสับกระส่ายเล็กน้อย

แม่ง!

มันเป็นความรู้สึกที่ถูกล่อลวง

สามัญชนที่เห็นพวกนางออกมานอกศาลาหงซิ่วต่างก็เบิกตากว้างและอ้าปากค้างราวกับเห็นผี

“เจ้าคิดว่ากําลังมองไปทางไหนกันค่ะ!”

สามัญชนที่มีภรรยาอยู่ข้างๆถูกพวกนางดึงหูและดุด่าทันที

พวกร่าน ไร้ยางอาย

การออกมาในที่สาธารณะเพื่อล่อลวงผู้ชายกลางวันแสกๆแบบนี้มันมากเกินไปจริงๆ

หลิน ฟานไม่จําเป็นต้องพูดอะไรมากเพราะโกวชิได้อธิบายทุกอย่างจนพวกนางเข้าใจเรียบร้อยแล้ว

พวกนางรู้ว่าต้องทําอะไร

เอี้ยด!

เสียงหันหัว

กองทัพโลหิตเงินที่เยือกเย็นและโหดร้ายเปลี่ยนไปเล็กน้อย ขณะที่บางคนเริ่มหันไปมองหญิงสาว

บางที่พวกเขาอาจรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องจึงไม่ได้ทําอะไร

ครั้งนี้โกวชพาหญิงสาวจากศาลาหงซิ่วมาทั้งหมดสิบคน ทั้งรูปลักษณ์ร่างกายและบรรยากาศของพวกนางล้วนแล้วเป็นระดับสูงของศาลาหงซิ่วทั้งสิ้นโดยเฉพาะเสื้อผ้าที่พวกนางสวมใส่ซึ่งสามารถกระตุ้นความปรารถนาดั้งเดิมของผู้ชายได้อย่างง่ายดาย

พวกนางเริ่มล่อลวงและพยายามเพิ่มความปรารถนาของพวกเขา

ไม่นานกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ก็เอ่อล้นออกมา

โจว เชียงเหมายังคงเฉยเมยอยู่เช่นเดิม ในสายตาของเขามีเพียงแต่ลูกพี่ลูกน้องเท่านั้นการปกป้องลูกพี่ลูกน้องของเขาเป็นสิ่งสําคัญที่สุดในชีวิตของเขา

“ยอดมาก ดูเหมือนมันจะยากกว่าที่ข้าคิดไว้เล็กน้อย” หลิน ฟานพึมพ่าในใจ เขาเป็นผู้ชายธรรมดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่บอบบางของเขาโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่สามารถระงับมันได้
เหล่าหญิงสาวยังคงยั่วยวนต่อไป

ดวงตาที่อยู่ภายใต้หมวกของกองทัพโลหิตเงินจับจ้องไปที่พวกนางเมื่อเห็นเหงื่อไหลออกจากคอสีขาวราวหิมะของหญิงสาวไหลลงมาตามผิวหนังพวกเขาก็กลืนน้ำลาย

เชี่ย!

ใครมันเรียกพวกนางมาที่นี่ มันต้องการให้พวกเขาตายรึไง?

พวกเขาคือกองทัพโลหิตเงิน กองทัพที่แข็งแกร่งซึ่งได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีและ มีทักษะสูง อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็ยังเป็นผู้ชายและมีสิ่งที่ เรียกว่าความปรารถนานั้นอยู่อีก!

เสียงกลืนน้ำลายดังออกมาผ่านสถานที่ซึ่งแต่เดิมเงียบสงบ

“ไม่เลว ไม่เลว ไหนลองเต้นให้มันเซ็กซี่มากกว่านี้หน่อยสิ” หลิน ฟานกล่าว

พวกนางถูกเรียกมาโดยนายน้อยหลิน
เขาเป็นชายที่ร่ารวยดังนั้นพวกนางจึงต้องใช้ทักษะและความสามารทั้งหมดที่มีเพื่อเอาใจเขา

ความโกรธ +22

ความโกรธ +33

ทันใดนั้นเหล่าแต้มความโกรธก็เริ่มถาโถมเข้าหาเขา แม้พวกมันจะเป็นเพียงเลขสองหลักแต่เมื่อนําพวกมันมารวมกันจํานวนที่ได้ก็ไม่ใช่น้อย

ทหารจากกองทัพโลหิตเงินที่ถูกส่งมาเมืองโหย่วมีอย่างน้อยร้อยคนแม้จํานวนจะน้อยแต่ก็ดีกว่าไม่มี

ในช่วงเวลาสั้นๆแต้มความโกรธของเขาก็เพิ่มขึ้น 2,833
น่าเสียดายที่แต่ละคนให้แต้มความโกรธน้อยเกินไป

บางที่อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกับเขา หรือไม่พวกเขาก็ไม่ได้โกรธเขาขนาดนั้นตั้งแต่แรกยิ่งกว่านั้นมันยังมีเรื่องของสถานะและความแข็งแกร่งรวมอยู่ด้วยทําให้ปัจจัยต่าง ๆ นั้นซับซ้อนเป็นอย่างมาก

ครั้งนี้เหล่าหญิงสาวจากศาลาหงซิ่วต่างทุ่มสุดตัวทําให้การเต้นราของพวกนางดูน่าดึงดูดอย่างยิ่ง

กว่าที่พวกนางจะทําได้ถึงขั้นนี้คงจะต้องฝึกฝนมานานเป็นแน่ มิฉะนั้นมันคงเป็นเรื่องยากที่ใครสักคนจะมีกลิ่นอายเช่นนี้

สําหรับกองทัพโลหิตเงินแล้วสิ่งที่เห็นตรงหน้านับว่าล่อใจอย่างมาก

ภายใต้คําสั่งของราชาหรูทงพวกเขามีโอกาสน้อยมากที่จะสัมผัสผู้หญิงนอกเหนือจากการปล้นสะดมพื้นที่เป็นครั้งคราวและสนุกสนานกับผู้หญิงที่นั่นพวกเขาใช้เวลาที่เหลือส่วนใหญ่ในการฝึก

นั่นทําให้มีโอกาสน้อยนักที่จะได้เห็นภาพเช่นนี้ขึ้น

หากไม่ใช่เพราะที่นี่คือเมืองโหย่วและหลิว ชวนถ่าลังอยู่ข้างใน พวกเขาคงถอดเกราะคว้าหญิงสักนางหนึ่งก่อนจะพาไปที่มุมเพื่อสนุกกับนาง

เปลวไฟลุกโชนขึ้นที่เป้า

มันยากเกินจะทน

สิ่งนั้นที่อยู่ในกางเกงของพวกเขาสันเล็กน้อย

แต่ด้วยความที่มันมีเกราะอยู่ตรงนั้นทําให้มันไม่มีพื้นที่ว่างพอจะขยับขยาย

ความรู้สึกที่พวกเขาได้รับตอนนี้จึงมีเพียงแต่ความอึดอัดที่ยากจะจัดการ

สาหรับกองทัพโลหิตเงินแล้ว เจ้าเด็กคนนี้เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

แม่ง

ไอเด็กเวรนี่มันจงใจ

เมื่อต้องเผชิญกับสาวงามมากมายที่กําลังเต้นยั่วยวนต่อหน้าทําให้พวกเขาเริ่มทนไม่ไหว

ไม่นาน ท่ายืนของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ

มีบางคนโน้มตัวไปข้างหน้าก่อนจะขมิบก้นและหายใจเข้าเพื่อพยายามหาที่ว่างสําหรับตรงนั้น

แต่มันก็ไร้ประโยชน์

มันอึดอัดเกินไปจนทําให้หัวใจของพวกเขาเริ่มตื่นตระหนก

ความโกรธ +44

ความโกรธ +44

ความโกรธ +66

ในที่สุดมันก็เริ่มระเบิด กองทัพโลหิตเงินโกรธเคืองจากการยั่วยุที่เงียบงันนี้

แน่นอนว่าผู้ร้ายที่ทําให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้คือนายน้อยหลินที่ยืนอยู่ตรงนั้น

ช่างน่ารังเกียจเสียจริง

หากพวกเขามีโอกาสได้เหยียบย่าตระกูลหลิน พวกเขาจะฉีกเจ้าเด็กนี่เป็นชิ้นๆก่อนจะดึงหัวใจของเขาออกมา

เพียงช่วงสั้นๆ คลื่นความโกรธละลอกสองก็ระเบิดทําให้เขาได้รับแต้มความโกรธเพิ่มอีก 5,222 แต้ม

สําหรับหลิน ฟานนี้เป็นราวกับการค้นพบโลกใหม่

เขาพบว่ามันง่ายมากที่จะได้รับแต้มความโกรธมาด้วยวิธีนี้

เมื่อเผชิญกับการทรมานเช่นนี้ กองทัพโลหิตเงินก็ปิดตาลงอย่างเด็ดขาดโดยไม่มองสาวงามที่น่าดึงดูดใจและจับต้องไม่ได้เหล่านี้

หากสิ่งเหล่านี้ยังดําเนินต่อไปเกรงว่าร่างกายส่วนล่างของพวกเขาจะต้องระเบิดแน่

ในตอนนี้ส่วนล่างมันพองตัวจนเลือดไปรวมอยู่ตรงนั้นซึ่งมันอึดอัดจนพวกเขาแทบทนไหว

และก็ตามที่คาดไว้ หลังจากที่หลับตาลง ความทรมานทั้งหมดก็หายไป

จนถึงตอนนี้โกวชก็ยังไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทําไมนายน้อยถึงได้ทําแบบนี้เพราะดูเหมือนการทําสิ่งนี้ไปจะไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ

แต่เขาจะรู้ได้อย่างไรว่านายน้อยของเขามีระบบสนับสนุนขนาดเล็ก?หากเขาไม่มีมันเขาก็คงไม่มีทางรอดจากโลกที่โหดร้ายใบนี้

หลิน ฟานกล่าวอย่างสงบ “คราง”

เขาเป็นราวกับแม่ทัพที่สั่งให้หญิงสาวตรงหน้าแสดง

ทันใดนั้นเสียงครวญครางและเสียงหายใจหอบก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

พวกนางล้วนถูกฝึกมาอย่างดีทําให้เสียงของพวกนางเต็มไปด้วยกลิ่นอายและพลังที่ไม่ธรรมดา

ดังนั้นแม้จะมีแค่เสียงของพวกนางก็เพียงพอแล้ว

เสียงพวกนั้นเริ่มเข้าไปในหูของกองทัพโลหิตเงินทําให้พวกเขาคันเนื้อคันตัวอยู่ไม่สุขขณะที่ปัจจัยที่อธิบายไม่ได้กําลังก่อตัวขึ้น

เสียงครางของพวกนางเริ่มรวมตัวกันก่อเป็นภาพที่ดูยั่วยวนมากมายขึ้นในหัวของพวกเขา

บ้า

พวกเขาใกล้จะเป็นบ้าเข้าไปทุกที

พวกเขาคิดว่าเพียงแค่หลับตาก็สามารถรอดพ้นจากภัยพิบัติได้ แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น

อําก!

บางคนอยากยอมแพ้และต้องการถอดเกราะก่อนจะกระโจนเข้าหาพวกนางสักคนหนึ่งเพื่อปลดปล่อย

น่ารังเกียจ

ช่างน่ารังเกียจจริงๆ

ความโกรธ +88

ความโกรธ +99

มาอีกละลอกหนึ่งแล้ว

ไม่มีการทุบตี ไม่มีการดูถูกอีกฝ่ายด้วยวาจา สําหรับเขาการได้รับแต้มความโกรธจํานวนมากด้วยวิธีนี้ถือเป็นสิ่งที่ดี

บางที่นี่อาจเป็นขีดจํากัดของพวกเขา

ในฐานะทหาร สถานะของพวกเขาจึงไม่สูงนัก

ในละลอกนี้เขาเก็บเกี่ยวได้ 8,565 แต้ม

“เจ้าเด็กไม่เอาไหน นั้นเจ้ากําลังทําอะไรอยู่” หลิน วานยตาหนิ

เขาได้ยินเสียงพ่อของเขาลอยมาแต่ไกล

หลิน ฟานสันไปทั้งตัว เขาโบกมือให้โกวชิจ่ายเงินและรีบส่งพวกนางกลับไป ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาต้องการใช้พวกนางในการหาแต้มเท่านั้นดังนั้นเขาจึงไม่สามาร ถทําให้พวกนางล่าบากได้เพียงเพราะทํางานของตัวเอง

“ท่านพ่อ ข้าไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย หญิงสาวพวกนั้นเดินผ่านหน้าตระกูลของเราแล้วร้องน้ำเสียงดูอนาจารดังนั้นข้าจึงไล่พวกนางออกไป” หลิน ฟานกล่าว

หลิน วานยี่ยังเดินมาไม่ถึงประตู เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

เหล่าทหารจากกองทัพโลหิตเงินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า

เจ้าเด็กคนนี้กําลังปั่นหัวพวกเจ้าจริงด้วย ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!