The Rise of The White Lotus 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ

Now you are reading The Rise of The White Lotus Chapter 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ

 

” อะไรนะ เธอหมายถึงอีธาน เขา – จริงเหรอ?” ทันใดนั้นออร่าที่โกรธเคืองของเล็กซี่ก็ ค่อยๆกลายเป็นสิ่งที่น่าตกใจ

 

หมายความว่าเช้าวันนั้นอีธานชอบเธอแล้วเหรอ? แต่ทําไมเขาถึงปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างอื่นล่ะ? จากมุมมองของเธอพฤติกรรมของอีธานลู่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด! มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยและเขาก็หงุดหงิดมากขึ้น นั่นเป็นวิธีที่เขาแสดงความรักเหรอ โดยการไล่เธอออกไปอย่างงั้นเหรอ?

 

” อ่าฮะ ทําไมคุณไม่ตรวจ – ฉันหมายความว่าคุณมีภารกิจอื่นอยู่นะชู !” ชูรูตระหนักว่า หากเล็กซี่ ตรวจสอบสถานะระบบทั้งหมด การกระทําเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซุกซนของเธอในการใช้ทักษะเพียงครั้งเดียวก็จะถูกเปิดเผย! ดังนั้นเธอจึงอยากเป็นคนบอกด้วยตัวเองมากกว่าที่จะมาเสีย ใจในภายหลัง

 

ชูรูนั่งเหยียดหลังตรงท่าทางรอบรู้เหมือนครูที่เป็นแบบอย่าง ขาดเพียงแค่แว่นตาที่ดีสักคู่ เสื้อผ้าที่เหมาะสม และไม้เรียวให้ดูเหมือนอีกหนึ่งชิ้น

 

” ตั้งแต่คุณทําภารกิจเริ่มต้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันก็เปลี่ยนเป็นภารกิจหลักทันที นั่นคือสิ่งที่ต้องทําให้อีธานลู่รู้ว่าเขารักคุณ ชู !”

 

“ห้ะ ??” เมื่อมองไปที่เกี่ยวตัวเล็ก ที่อยู่ด้านข้างของเธออย่างตกตะลึงใบหน้าของเล็กซี่ก็เต็มไปด้วยเครื่องหมายคําถาม

 

เธอมองข้ามความจริงที่ว่าชูรูเรียกอีธานว่า นายภารกิจหลัก” ไปได้ยังไง เป็นภารกิจหลัก “แทน” ภารกิจเริ่มต้น? แต่ไม่ใช่เรื่องนั้น! คนเราจะตกหลุมรักใครโดยไม่รู้ตัวได้ยังไงกัน

 

เล็กซี่อ้าปากค้างด้วยความสับสน แต่ไม่มีคําพูดใดหลุดออกจากปาก คราวนี้เธอพูดไม่ออกจริงๆ

 

” อะไรเหรอ? คุณไม่เชื่อสินะว่านายงานหลักจะตกหลุมรักคุณตอนที่คุณสภาพเละเทะได้ ชู?” ชูรูย่นหน้าผากขาวไร้ที่ติของเธอพร้อมกับยิ้มเยาะที่ด้านข้างของริมฝีปากของเธอ

 

เล็กพยักหน้าพร้อมกับเบิกตากว้างและกระพริบตา

 

” ชิชิ เพราะความรักก็อย่างี้แหละ ! มันเคลื่อนไหวอย่างลึกลับยังไงเสมอ !” ชูรูหัวเราะ คิกคัก ขณะที่เธอบิดริมฝีปากของเธอกลั้นเสียงหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของโฮสต์

 

“ เขาชอบฉันโดยที่ไม่รู้ตัวได้ยังไง นี่คือดูถูกกันเหรอ?” .omuildfเล็กซี่ก็เข้าใจประ เด็นหลักของสถานการณ์ปัจจุบันของเธอได้ เธอบ่นอย่างหงุดหงิด

 

” อุ๊ฟ ทําไมไม่ถามตัวเองด้วยคําถามเดียวกันล่ะชู ” ชูรูกระซิบเสียงแผ่วให้ตัวเองได้ยินเท่า

 

ในมุมมองของเธอ เล็กซี่อาจจะไม่รู้ตัวหรือมากกว่านั้นคือความรู้สึกช้ากับมิตรภาพที่มีต่ออีธานลู่ที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย แม้ว่าจะเป็นความเร็วเท่าเต่าคลานก็ตาม

 

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่แค่การคาดเดาแต่อย่างใด เพราะเมื่ออีธานลู่อุ้มเธอเข้าไปนอน รอยยิ้มที่ไม่ได้มีไว้สําหรับชูรูหรือใครก็ได้ปรากฏบนใบหน้าของเธอ

 

มันเป็นรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจและความเสน่หาที่แสดงออกมาอย่างตรงไปตรงมาต่อคนที่เธอสนใจโดยไม่รู้ตัว

 

” หึ้ยย…ตัวเล็ก ฉันจะทําให้เขารู้ได้ยังไงอ่า ปวดหัวไปหมดแล้ว! ตอนนี้ฉันอ้วนขึ้น ฉันแน่ใจว่ามันจะทําให้เขาไม่พอใจแน่ๆ! ฉันคิดว่าระบบนี้กําลังก่อวินาศกรรมกับฉัน” เล็กซีหน้าทิ้งตึงใส่เธอ โซฟาแสนสบายขณะที่เธอเตะอาหารอันโอชะที่ยังไม่ได้เปิดหลายอย่างออกไป ซึ่งมันจะดึงดูดให้เธอกินมันด้วยความหงุดหงิด

 

เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการทําภารกิจทั้งหมดของระบบให้สําเร็จ แต่ว่าเธอจะทําเช่นนั้นได้อย่างไร หากระบบกําลังทําลายแผนการของเธอล่ะ ในความคิดของเธอตอนนี้นั้น ความงามของเธอลดน้อยลงเนื่องจากน้ําหนักที่เพิ่มขึ้น ซึ่งผิดอย่างสิ้นเชิง

 

“หือ? ทําไมคุณไม่บอกเขาเองชู ถ้าเขายังรังเกียจ – คุณไม่ได้อ้วนอย่างที่คุณพูดนะชู “ชูรูขมวดคิ้ว ด้วยความเสียใจของเล็กซี่ ในขณะที่ผลักโทษครึ่งหนึ่งไปที่ระบบ

 

“ เล็กซี่จอมเจ้าเล่ห์เช่นนี้ แสดงออกมาโดยไม่รู้สึกสํานึกผิดเลยสักนิด!” ชูรูกลอกตาในใจ

 

เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเธอมีความสุขมากและถึงกับบ่นว่าทําไมเธอถึงขึ้นแค่ 140 ปอนด์ไม่ใช่ 145 ปอนด์

 

นอกจากนี้ในดวงตาที่ส่องประกายของเธอ ชูรูเห็นเพียงรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยของเล็กซี่ อย่างไรก็ตามน้ําหนักที่เธอมีในตอนนี้ก็ยังคงเหมาะพอดีกับความสูงของเธอ

 

” หืม? ฉันควรทําอย่างนั้นเหรอ? บอกเขาว่าฉันน้ําหนักขึ้น แล้วเขาจะยังชอบฉันอยู่ไหมถึงฉันจะกลายเป็นคนที่อ้วนที่สุดในโลก? ฉันควรทํายังไงดี?” เล็กซี่ถามชูรูอย่างใจเย็นโดยใช้คิ้วที่ขมวดคิ้วแน่น โดยรับข้อเสนอแนะของเกี้ยว

 

เมื่อได้ยินคําพูดที่เธอไม่คาดคิดว่าเล็กที่จะพูดออกมา ด้วยเหตุนี้ความวูบโหวงของเธอจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก ซึ่งทําให้ไหล่ที่ยาวประมาณนิ้วหัวแม่มือของเธอสั่นด้วยความตื่นเต้น

 

” อ่าฮะชู! บอกตรงๆไปเลยชู ! แล้วก็เพิ่ม ฉันจะรักคุณในที่สุดด้วยนะ -!”

 

“ ก็ได้” เล็กซี่ยักไหล่อย่างไม่ไยดีขณะที่เธอเหยียดแขนเพื่อเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์

 

เมื่อปลดล็อกแล้ว เล็กซี่ก็มองหาหมายเลขติดต่อของอีธานทันทีก่อนจะแตะตัวเลือกที่ทําให้เธอเขียนข้อความได้ เช่นเดียวกับสิ่งที่เธอบอกกับเกี้ยวตัวน้อย เล็กซี่พิมพ์คําที่เธอพูดเมื่อวินาทีก่อนอย่างมั่นใจ

 

[ถึง: อีธาน ลู่ ฉันน้ําหนักขึ้น คุณจะยังชอบฉันไหมถ้าฉันกลายเป็นคนที่อ้วนที่สุดในโลก ]

 

ความตื่นเต้นของชูรูยังคงเพิ่มขึ้นในขณะที่เธอคาดหวังให้เล็กซี่กดส่ง แต่วินาทีถัดมา เล็กซี่ก็เย้ยหยัน ในขณะที่เธอลบข้อความที่เขียนขึ้นทันทีในขณะที่ส่ายหัว

 

” ฝันไปเถอะตัวเล็ก เธอคิดว่าฉันจะพูดแบบนั้นจริงๆเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงอีธาน ใช่ เขาเป็นสุภาพบุรุษ แต่สําหรับผู้ชายคนนั้นเขาไม่ได้ขาดผู้หญิง – ความแตกต่างนั่นแหละคือสิ่งที่ฉันจะทํา”

 

ลู่ คอปเปอเรชั่น

 

” นายน้อย?” ชายคนหนึ่งสวมชุดสูททางการธุรกิจ มีแว่นตากรอบบางและหวีผมปาดข้างอย่างเรียบร้อย ซึ่งคล้ายกับพ่อบ้านที่สมบูรณ์แบบแห่งปี เขากําลังกลืนน้ําลายที่เต็มปาก

 

สามวันที่แล้วอีสานลู่มาที่บริษัทของเขาอย่างสมัครใจ เขาแค่เคยมาทําอะไรเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขากลับทํางานอย่างบ้าคลั่ง!

 

มันคงจะไม่เป็นปัญหากับเขา ถ้าหากเขาต้องไปลากเจ้านายหนุ่มของตระกูลลู่ไปทํางาน อย่างไรก็ตาม การได้เห็นเขาแสดงท่าที่เช่นนี้ก็น่าจะทําให้เขาโล่งใจได้ใช่ไหม? แต่ทําไมเขาถึงรู้สึกเป็นอย่างอื่นล่ะ?

 

” นะ นายน้อย?” เขาพูดซ้ําด้วยเสียงที่สั่นเทา

 

“อะไร? อะไร? อะไร! คุณเรียกหลายครั้งแล้ว! แค่พูดในสิ่งที่คุณอยากจะพูดแค่นั้น! ฉันกําลังพยายามล้างความโศกเศร้าอยู่ ไม่ต้องรบกวนฉันถ้ามันไม่สําคัญเข้าใจไหม!” อีธานมองผู้ช่วยส่วนตัวของเขาด้วยความโกรธที่ขุ่นมัว

 

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

The Rise of The White Lotus 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ

Now you are reading The Rise of The White Lotus Chapter 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 86 ความรักเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ

 

” อะไรนะ เธอหมายถึงอีธาน เขา – จริงเหรอ?” ทันใดนั้นออร่าที่โกรธเคืองของเล็กซี่ก็ ค่อยๆกลายเป็นสิ่งที่น่าตกใจ

 

หมายความว่าเช้าวันนั้นอีธานชอบเธอแล้วเหรอ? แต่ทําไมเขาถึงปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างอื่นล่ะ? จากมุมมองของเธอพฤติกรรมของอีธานลู่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด! มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยและเขาก็หงุดหงิดมากขึ้น นั่นเป็นวิธีที่เขาแสดงความรักเหรอ โดยการไล่เธอออกไปอย่างงั้นเหรอ?

 

” อ่าฮะ ทําไมคุณไม่ตรวจ – ฉันหมายความว่าคุณมีภารกิจอื่นอยู่นะชู !” ชูรูตระหนักว่า หากเล็กซี่ ตรวจสอบสถานะระบบทั้งหมด การกระทําเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซุกซนของเธอในการใช้ทักษะเพียงครั้งเดียวก็จะถูกเปิดเผย! ดังนั้นเธอจึงอยากเป็นคนบอกด้วยตัวเองมากกว่าที่จะมาเสีย ใจในภายหลัง

 

ชูรูนั่งเหยียดหลังตรงท่าทางรอบรู้เหมือนครูที่เป็นแบบอย่าง ขาดเพียงแค่แว่นตาที่ดีสักคู่ เสื้อผ้าที่เหมาะสม และไม้เรียวให้ดูเหมือนอีกหนึ่งชิ้น

 

” ตั้งแต่คุณทําภารกิจเริ่มต้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันก็เปลี่ยนเป็นภารกิจหลักทันที นั่นคือสิ่งที่ต้องทําให้อีธานลู่รู้ว่าเขารักคุณ ชู !”

 

“ห้ะ ??” เมื่อมองไปที่เกี่ยวตัวเล็ก ที่อยู่ด้านข้างของเธออย่างตกตะลึงใบหน้าของเล็กซี่ก็เต็มไปด้วยเครื่องหมายคําถาม

 

เธอมองข้ามความจริงที่ว่าชูรูเรียกอีธานว่า นายภารกิจหลัก” ไปได้ยังไง เป็นภารกิจหลัก “แทน” ภารกิจเริ่มต้น? แต่ไม่ใช่เรื่องนั้น! คนเราจะตกหลุมรักใครโดยไม่รู้ตัวได้ยังไงกัน

 

เล็กซี่อ้าปากค้างด้วยความสับสน แต่ไม่มีคําพูดใดหลุดออกจากปาก คราวนี้เธอพูดไม่ออกจริงๆ

 

” อะไรเหรอ? คุณไม่เชื่อสินะว่านายงานหลักจะตกหลุมรักคุณตอนที่คุณสภาพเละเทะได้ ชู?” ชูรูย่นหน้าผากขาวไร้ที่ติของเธอพร้อมกับยิ้มเยาะที่ด้านข้างของริมฝีปากของเธอ

 

เล็กพยักหน้าพร้อมกับเบิกตากว้างและกระพริบตา

 

” ชิชิ เพราะความรักก็อย่างี้แหละ ! มันเคลื่อนไหวอย่างลึกลับยังไงเสมอ !” ชูรูหัวเราะ คิกคัก ขณะที่เธอบิดริมฝีปากของเธอกลั้นเสียงหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของโฮสต์

 

“ เขาชอบฉันโดยที่ไม่รู้ตัวได้ยังไง นี่คือดูถูกกันเหรอ?” .omuildfเล็กซี่ก็เข้าใจประ เด็นหลักของสถานการณ์ปัจจุบันของเธอได้ เธอบ่นอย่างหงุดหงิด

 

” อุ๊ฟ ทําไมไม่ถามตัวเองด้วยคําถามเดียวกันล่ะชู ” ชูรูกระซิบเสียงแผ่วให้ตัวเองได้ยินเท่า

 

ในมุมมองของเธอ เล็กซี่อาจจะไม่รู้ตัวหรือมากกว่านั้นคือความรู้สึกช้ากับมิตรภาพที่มีต่ออีธานลู่ที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย แม้ว่าจะเป็นความเร็วเท่าเต่าคลานก็ตาม

 

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่แค่การคาดเดาแต่อย่างใด เพราะเมื่ออีธานลู่อุ้มเธอเข้าไปนอน รอยยิ้มที่ไม่ได้มีไว้สําหรับชูรูหรือใครก็ได้ปรากฏบนใบหน้าของเธอ

 

มันเป็นรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจและความเสน่หาที่แสดงออกมาอย่างตรงไปตรงมาต่อคนที่เธอสนใจโดยไม่รู้ตัว

 

” หึ้ยย…ตัวเล็ก ฉันจะทําให้เขารู้ได้ยังไงอ่า ปวดหัวไปหมดแล้ว! ตอนนี้ฉันอ้วนขึ้น ฉันแน่ใจว่ามันจะทําให้เขาไม่พอใจแน่ๆ! ฉันคิดว่าระบบนี้กําลังก่อวินาศกรรมกับฉัน” เล็กซีหน้าทิ้งตึงใส่เธอ โซฟาแสนสบายขณะที่เธอเตะอาหารอันโอชะที่ยังไม่ได้เปิดหลายอย่างออกไป ซึ่งมันจะดึงดูดให้เธอกินมันด้วยความหงุดหงิด

 

เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการทําภารกิจทั้งหมดของระบบให้สําเร็จ แต่ว่าเธอจะทําเช่นนั้นได้อย่างไร หากระบบกําลังทําลายแผนการของเธอล่ะ ในความคิดของเธอตอนนี้นั้น ความงามของเธอลดน้อยลงเนื่องจากน้ําหนักที่เพิ่มขึ้น ซึ่งผิดอย่างสิ้นเชิง

 

“หือ? ทําไมคุณไม่บอกเขาเองชู ถ้าเขายังรังเกียจ – คุณไม่ได้อ้วนอย่างที่คุณพูดนะชู “ชูรูขมวดคิ้ว ด้วยความเสียใจของเล็กซี่ ในขณะที่ผลักโทษครึ่งหนึ่งไปที่ระบบ

 

“ เล็กซี่จอมเจ้าเล่ห์เช่นนี้ แสดงออกมาโดยไม่รู้สึกสํานึกผิดเลยสักนิด!” ชูรูกลอกตาในใจ

 

เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเธอมีความสุขมากและถึงกับบ่นว่าทําไมเธอถึงขึ้นแค่ 140 ปอนด์ไม่ใช่ 145 ปอนด์

 

นอกจากนี้ในดวงตาที่ส่องประกายของเธอ ชูรูเห็นเพียงรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยของเล็กซี่ อย่างไรก็ตามน้ําหนักที่เธอมีในตอนนี้ก็ยังคงเหมาะพอดีกับความสูงของเธอ

 

” หืม? ฉันควรทําอย่างนั้นเหรอ? บอกเขาว่าฉันน้ําหนักขึ้น แล้วเขาจะยังชอบฉันอยู่ไหมถึงฉันจะกลายเป็นคนที่อ้วนที่สุดในโลก? ฉันควรทํายังไงดี?” เล็กซี่ถามชูรูอย่างใจเย็นโดยใช้คิ้วที่ขมวดคิ้วแน่น โดยรับข้อเสนอแนะของเกี้ยว

 

เมื่อได้ยินคําพูดที่เธอไม่คาดคิดว่าเล็กที่จะพูดออกมา ด้วยเหตุนี้ความวูบโหวงของเธอจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก ซึ่งทําให้ไหล่ที่ยาวประมาณนิ้วหัวแม่มือของเธอสั่นด้วยความตื่นเต้น

 

” อ่าฮะชู! บอกตรงๆไปเลยชู ! แล้วก็เพิ่ม ฉันจะรักคุณในที่สุดด้วยนะ -!”

 

“ ก็ได้” เล็กซี่ยักไหล่อย่างไม่ไยดีขณะที่เธอเหยียดแขนเพื่อเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์

 

เมื่อปลดล็อกแล้ว เล็กซี่ก็มองหาหมายเลขติดต่อของอีธานทันทีก่อนจะแตะตัวเลือกที่ทําให้เธอเขียนข้อความได้ เช่นเดียวกับสิ่งที่เธอบอกกับเกี้ยวตัวน้อย เล็กซี่พิมพ์คําที่เธอพูดเมื่อวินาทีก่อนอย่างมั่นใจ

 

[ถึง: อีธาน ลู่ ฉันน้ําหนักขึ้น คุณจะยังชอบฉันไหมถ้าฉันกลายเป็นคนที่อ้วนที่สุดในโลก ]

 

ความตื่นเต้นของชูรูยังคงเพิ่มขึ้นในขณะที่เธอคาดหวังให้เล็กซี่กดส่ง แต่วินาทีถัดมา เล็กซี่ก็เย้ยหยัน ในขณะที่เธอลบข้อความที่เขียนขึ้นทันทีในขณะที่ส่ายหัว

 

” ฝันไปเถอะตัวเล็ก เธอคิดว่าฉันจะพูดแบบนั้นจริงๆเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงอีธาน ใช่ เขาเป็นสุภาพบุรุษ แต่สําหรับผู้ชายคนนั้นเขาไม่ได้ขาดผู้หญิง – ความแตกต่างนั่นแหละคือสิ่งที่ฉันจะทํา”

 

ลู่ คอปเปอเรชั่น

 

” นายน้อย?” ชายคนหนึ่งสวมชุดสูททางการธุรกิจ มีแว่นตากรอบบางและหวีผมปาดข้างอย่างเรียบร้อย ซึ่งคล้ายกับพ่อบ้านที่สมบูรณ์แบบแห่งปี เขากําลังกลืนน้ําลายที่เต็มปาก

 

สามวันที่แล้วอีสานลู่มาที่บริษัทของเขาอย่างสมัครใจ เขาแค่เคยมาทําอะไรเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขากลับทํางานอย่างบ้าคลั่ง!

 

มันคงจะไม่เป็นปัญหากับเขา ถ้าหากเขาต้องไปลากเจ้านายหนุ่มของตระกูลลู่ไปทํางาน อย่างไรก็ตาม การได้เห็นเขาแสดงท่าที่เช่นนี้ก็น่าจะทําให้เขาโล่งใจได้ใช่ไหม? แต่ทําไมเขาถึงรู้สึกเป็นอย่างอื่นล่ะ?

 

” นะ นายน้อย?” เขาพูดซ้ําด้วยเสียงที่สั่นเทา

 

“อะไร? อะไร? อะไร! คุณเรียกหลายครั้งแล้ว! แค่พูดในสิ่งที่คุณอยากจะพูดแค่นั้น! ฉันกําลังพยายามล้างความโศกเศร้าอยู่ ไม่ต้องรบกวนฉันถ้ามันไม่สําคัญเข้าใจไหม!” อีธานมองผู้ช่วยส่วนตัวของเขาด้วยความโกรธที่ขุ่นมัว

 

Related

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+