“ฆาตกรในตอนนั้นเจตนาตกน้ำ ใครเป็นคนจำผิดเป็นคุณชายสี่ก่อน?เนื่องจากการหลอกแบบนั้น ทำให้ทุกคนล้วนนึกว่าคุณชายสี่ตกน้ำไป จึงล้วนวิ่งไปช่วยคน”จิ้นเยว่หัวเราะเสียงเย็นชาออกมาสองเสียง”คนนี้ น่าจะเป็นผู้มีร่วมคิดของฆาตกร!”

ซวงจือเบิกตากว้าง คนทั้งตัวล้วนสั่นขึ้นมา”นั่นก็หมายความว่า ตอนนั้นในศาลาชิวสุ่ย มีฆาตกรไม่เพียงแต่คนเดียว!”

พระเจ้าช่วย……

แต่ตอนที่เกิดเหตุ พวกนางล้วนไม่อยู่ในศาลาชิวสุ่ย เรื่องนี้ยังต้องถามคนที่รับใช้อยู่ในศาลาชิวสุ่ยในตอนนั้น

“ไป!”จิ้นเยว่เดินจากไปทันที

ซวงจือรีบตามขึ้นไป เรื่องนี้……ไม่ธรรมดาจริงๆ!

สุดยอดจริงๆ!

เกินการคาดเดาของทุกคน

ภายในคุก ทาสที่คอยรับใช้ในศาลาชิวสุ่ยของวันนั้น ล้วนพูดอย่างเดียวกันหมด

“พ่อบ้าน!”

“คือพ่อบ้าน!”

“ใช่แล้ว พ่อบ้านเป็นคนเรียกก่อน!”

“คือพ่อบ้านตะโกนว่าคุณชายสี่ตกน้ำ พวกเราถึงกระโดดลงไปช่วย”

พ่อบ้าน……

ทุกคนล้วนมองหน้าเข้าหากัน และส่ายหน้าพร้อมกัน

“เจ้าทำเสร็จหรือยา?”จิ้นเยว่เดินหน้าไป จับรั้วเอาไว้ทันที

ผ่านไปสักพักหนึ่ง หลังจะสติของเขาค่อนข้างมั่นคง เขาจึงเงยหน้ามองไปที่นาง หลังจากที่ไอไปแล้วขอบตาของเขาจึงบวมแดง อ้าปากอย่างราบเรียบ”เจ้าเป็นห่วงข้าหรือ?”

จิ้นเยว่อึ้งไป จากนั้นมองไปดูคนอื่นในคุก หูรู้สึกร้อนขึ้นมา”เจ้าเป็นสามีของข้า แน่นอนว่า แน่นอน……”

ยังไม่ทันพูดเสร็จ นางก็สะบัดหน้าหนีไป

สายตาของฟู่จิ่วชิงเย็นชามาก กวาดไปมองสองคนที่อยู่ข้างหลัง

สองคนรีบย้ายสายตาออกไป ทำเป็นว่าไม่เห็นอะไรเลย ในคุกแล้วยังมาเกี้ยวพาราสีอีก ป่วยหนักจริงๆเลย!

“คุณหญิงเจ้าคะ ทำไมหูของท่านถึงแดงล่ะ?”ซวงจือรออยู่ข้างนอก แน่นอนไม่รู้ว่าข้างในเกิดอะไรขึ้น

“ข้างในค่อนข้างจะร้อน!”จิ้นเยว่หาข้ออ้าง

ซวงจือพยักหน้าด้วยความมึนงง อากาศในตอนนี้ น้อยมากจริงๆ

สำหรับเรื่องของพ่อบ้าน ฟู่เจิ้งไป๋ไม่เชื่อเด็ดขาด

พ่อบ้านของตระกูลฟู่ เติบโตมาด้วยกันกับฟู่เจิ้งไป๋ อยู่เคียงข้างกันมาหลายสิบปี เป็นไปไม่ได้ที่จะหักล้าง พ่อบ้านเป็นคนที่เห็นตระกูลฟู่เติบโตมาทีละนิด จนถึงขั้นปัจจุบันนี้ จะไปทำลายมันได้ยังไงล่ะ?

นอกจากพ่อบ้านพบเรื่องอะไร หรือถูกคนอื่นคุกคาม

“งั้นพ่อบ้าน นอกจากตระกูลฟู่แล้ว ยังมีทางไหนที่ไปได้บ้างไหมเจ้าคะ?”จิ้นเยว่ถาม

ฟู่เจิ้งไป๋คิดอยู่”ในถนนทางตะวันออก เขามีบ้านส่วนตัวหลังหนึ่ง”

“เจ้าค่ะ!”จิ้นเยว่หันหน้าไปทันที

“จิ้นเยว่!”จู่ๆฟู่เจิ้งไป๋ก็เรียกเสียงหนึ่ง

จิ้นเยว่รีบหยุดฝีเท้าลง และรีบกลับมา”ท่านพ่อ ท่านยังมีคำสั่งอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ?”

“อย่าไปคำนึงถึงว่าทำไมเจ้าถึงเคลื่อนที่อิสระได้ แต่ระวังด้วยนะ”แม้ว่าฟู่เจิ้งไป๋ก็สฃสัยอยู่ แต่ตอนนี้ช่วยตระกูลฟู่ถึงเป็นสิ่งสำคัญ ปัญหาอื่น เดี๋ยวค่อยสอบถามก็ยังทันอยู่

“เจ้าค่ะ!”จิ้นเยว่พยักหน้า จากนั้นก็เดินออกไปด้านนอกด้วยก้าวใหญ่