Kill the Hero 028

วันแรกที่คิมวูจินพบกับปาร์คชินเฮ คือวันที่เขาได้รับข้อเสนอจากลีเซจุน

“หมาล่าเนื้อ คิมวูจิน ฉันต้องการความแข็งแกร่งของคุณ”

แน่นอนว่าความทรงจำการพบกันครั้งแรกของเขากับปาร์คชินเฮนั้น ช่างมืดมน เพราะมันเป็นวันเดียวกับที่แสงแห่งการช่วยโลกส่งมาถึงเขา

หลังจากนั้นเขาก็ไม่มีความทรงจำพิเศษอะไรเกี่ยวกับปาร์คชินเฮ

ในตอนแรกบทบาทของพวกเขาแตกต่างกัน

คิมวูจินเป็นหมาล่าเนื้อที่ทำความสะอาดสภาพแวดล้อมของลีเซจุน ในขณะที่ปาร์คชินเฮเป็นดอกไม้ที่ประดับของลีเซจุน

คิมวูจินไม่มีเหตุผลที่จะสนใจปาร์คชินเฮ

พูดตามตรง เขายุ่งมาก เขาจมอยู่กับการต่อสู้เพื่อกอบกู้โลก

หรือก็คือวันนั้นเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกสนใจหรือมีความรู้สึกต่อปาร์คชินเฮ

วันที่เขาถูกหักหลังโดยวีรบุรุษที่เขาไว้ใจมากกว่าใคร ๆ เขามองเห็นด้านที่แท้จริงของปาร์คชินเฮ เขาเริ่มรู้สึกโกรธ และเกลียดชังเธอ

“ว้าว! นั่นปาร์คชินเฮ!”

“เทพธิดาของเมสสิอาห์!”

“ท่านเทพธิดา! โปรดมองฉันสักครั้ง!”

“ได้โปรดช่วยโลกด้วย!”

ตอนนี้ปาร์คชินเฮอยู่ต่อหน้าคิมวูจิน

ผู้หญิงที่กำลังดำเนินแผนการกลืนโลกกำลังเดินท่ามกลางเสียงเชียร์ดังกึกก้อง

เมื่อเขาเห็นเธอ คิมวูจินก็ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา

‘น่ากลัว’

คิมวูจินยอมรับว่าเธอเป็นเหยื่อที่น่ากลัวที่สุดที่เขาเคยไล่ล่า

สมาคมเมสสิอาห์ได้กลายเป็นสิ่งที่ไม่อาจถูกแทนที่ได้…และสหพันธ์ยามาโตะที่สมคบกัน จะบุกคาบสมุทรเกาหลีก็ไม่ต่างอะไรกับหุ่นเชิด

‘เธอจะหลอกคนทั้งโลกได้อย่างสมบูรณ์แบบ’

ทุกอย่างที่เธอวางแผนไว้ กำลังดำเนินไปอย่างลับ ๆ

ต่อให้เขาจะไม่สนใจการเคลื่อนไหวของเธอ คิมวูจินก็ยังรู้แค่การสมรู้ร่วมคิดของเธอก่อนที่เขาจะตาย

ถ้าคิมวูจินไม่โชคดี การหาหางของเธออาจจะเกิดขึ้นทีหลัง

‘ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าผู้เล่นคนอื่น ๆ รู้สึกอย่างไรกับสมาคมเมสสิอาห์’

เธอเป็นเหยื่อที่คิมวูจินต้องจับ

‘ไม่ ลองคิดดูสิ หลายคนในโลกพยายามล่าสมาคมเมสสิอาห์ แต่ไม่มีใครทำสำเร็จ’

อย่างไรก็ตาม คิมวูจินไม่มีความตั้งใจที่จะล้มเลิกการไล่ล่า

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบหางที่ซ่อนอยู่ของเธอ

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ถ้าเขาตั้งใจเลิกล่าเพียงเพราะมันนำไปสู่มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง เขาก็คงไม่พูดถึงการล่าตั้งแต่แรก

‘ถ้ายึดติดกับความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว ฉันก็ไม่มีโอกาสชนะ’

แต่ในที่สุดเขาก็พบว่าหางนี้คือโอกาสทอง

เรื่องราวเริ่มเปลี่ยนไปจากอดีต

เป็นเวลาที่เหมาะที่สุดที่จะทำให้รอยแตกใหญ่มากขึ้น

‘และฉันไม่จำเป็นต้องเป็นคนก่อปัญหาด้วยซ้ำ’

ในขณะนั้นคิมวูจินถือสมาร์ทโฟนของเขา และโทรหาใครบางคน

เสียงกระชับ สั้น ได้ใจความ

– นี่คุณคิมวูจินใช่ไหมครับ?

“ครับ ผมคิมวูจิน”

ทันทีที่คิมวูจินแนะนำตัวจบ เขาก็เริ่มพูดคุย

“ผมโทรหาคุณ เพราะผมมีบางอย่างจะรายงานเรื่องดันเจี้ยน เป็นข้อมูลที่ไม่ได้รายงานให้สมาคมทราบ แต่ผมคิดว่าควรจะบอกคุณ ผมเชื่อว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ผมควรรายงานทางโทรศัพท์หรือข้อความ ผมขอพบกับคุณปาร์คยองวานได้ไหมครับ?”

 

ปาร์คยองวาน อารมณ์ไม่ดีเท่าไร

เป็นเพราะข่าวที่เขาได้รับจากปูซาน

แม้ว่าดันเจี้ยนระดับ A+ จะถูกเคลียร์ได้ในสามวัน แต่รายงานที่เขาได้เต็มไปด้วยข้อมูลที่ไม่อาจบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แม้จะเสียผู้เล่นไป 31 คน และออร์คแชมเปียนถูกฆ่าในวันที่ 2 แต่ก็ไม่มีใครสามารถให้คำตอบที่ชัดเจนได้ว่ามันทำได้อย่างไร

ดังนั้นปาร์คยองวานจึงยอมรับการพูดคุยส่วนตัวกับคิมวูจิน

จากปูซานไปกิมโป เขาให้ตั๋วเครื่องบินที่เร็วที่สุดกับคิมวูจิน และยังหาแท็กซี่มารับเขาที่สนามบิน

กระบวนการทั้งหมด ปาร์คยองวานใช้งานส่วนตัวจ่าย

ปาร์คยองวานไม่เคยให้ความสำคัญกับใครเลยนับตั้งแต่เป็นผู้เล่น

“สมาคมหัวกะโหลกแปลก ๆ เหรอ? ”

“ครับ ผมไม่ได้เขียนไว้ในรายงาน เพราะผมเองก็ไม่แน่ใจนัก แต่การกระทำของสมาคมหัวกะโหลกนั้นแปลกมาก”

“บอกรายละเอียดมา”

โชคดีที่ได้รับความกรุณา

“ผมไม่เคยเห็นพวกเขาล่าออร์คเลย”

“อย่างที่คุณรู้ สมาคมหัวกะโหลกสวมหน้ากากหัวกะโหลก ถ้าผมเห็นพวกเขาล่า ผมคงไม่เข้าใจผิด”

“บางที นายอาจไม่เห็นพวกนั้นล่า? ”

“ครับ แต่มันง่ายที่จะบอกว่าใครเคยสู้กับพวกออร์คบ้าง ลักษณะสมาชิกสมาคมหัวกะโหลกที่กำลังพักผ่อนอยู่ ดูไม่เหมือนกับคนที่ต่อสู้กับพวกออร์คเลย และ…”

“และ? “

“บางครั้ง สมาชิกของสมาคมหัวกะโหลกเหมือนจะคอยสังเกตความเคลื่อนไหวของสมาคมของเรากับสมาคมอื่น ๆ ”

“สอดแนม? “

“สมาชิกสมาคมหัวกะโหลกคนหนึ่งแอบมองมาที่สมาคมของเรา แล้วก็ไป”

“ถ้าผมไม่ได้อยู่ในบทบาทของผู้สังเกตการณ์ ผมคงไม่รู้ตัว นอกจากนี้ยังมีครั้งที่ผมเห็นเขาใช้ทักษะนักล่าไร้เสียงด้วย”

ข้อมูลที่คิมวูจินบอกเขา ไม่ใช่ข่าวน่ายินดี

‘สรุปได้ว่า สมาคมหัวกะโหลกไม่ได้ตั้งใจจะล่าออร์คตั้งแต่แรก แต่พวกเขาก็ยังเข้าสู่ดันเจี้ยน…หรือพวกนั้นฉวยโอกาสจะล่าออร์คแชมเปียนเพียงอย่างเดียว หรือไม่ก็ผู้เล่น ถ้าพวกเขาอยู่หลังออร์คแชมเปียน มีโอกาสมากที่สมาคมหัวกะโหลกจะร่วมมือกับสมาคมอื่น พวกเขาอาจถูกกำจัด เพราะไอเทมในตำนานดรอปหลังจากฆ่าออร์คแชมเปียนแล้ว เพื่อครอบครองมันเพียงผู้เดียว เป็นไปได้ว่าสมาคมหัวกะโหลกจะถูกกำจัดทิ้งแล้ว’

สรุปว่า สมาคมหัวกะโหลกเล่นไม่ซื่อ แล้วในระหว่างนั้นก็เกิดปัญหาที่ไม่ทราบสาเหตุ น่าเสียดายที่หลักฐานที่เกี่ยวข้องกับมันดูเหมือนจะหายไปในดันเจี้ยน

เรื่องนี้ ไม่มีอะไรที่ทำให้ปาร์คยองวานรู้สึกดีขึ้นเลย

“ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ใช่ เพราะแบบนั้น ฉันคงไม่สนใจเรื่องนี้มากนัก!”

พูดตามตรง ปาร์คยองวาน แค่อยากทำเป็นเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ยังไงก็ตาม ฉันสงสัยว่าทำไมปาร์คชินเฮจากสมาคมเมสสิอาห์ถึงมาเอง คุณรู้ไหมว่าทำไม? “

อย่างไรก็ตาม ปาร์คชินเฮ ชื่อของเธอทำให้ปาร์คยองวานลังเลที่จะยอมถอยไปง่าย ๆ

สำหรับผู้เล่นที่มีชื่อเสียงในเกาหลี ไม่ใช่แค่ปาร์คยองวาน การปรากฏตัวของปาร์คชินเฮก็เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้

“นั่น ผมก็อยากจะถามเหมือนกันครับ”

มันคือหนึ่งในเหตุผลสำคัญว่าทำไมปาร์คยองวานถึงอดไม่ได้ที่จะสนใจดันเจี้ยนนี้

“นายมีข้อมูลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของสมาคมเมสสิอาห์ในดันเจี้ยนไหม? ”

“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษนะครับ แต่ตามความเห็นส่วนตัวของผม ผมรู้สึกว่าพวกเขาดูยับยั้งชั่งใจเกินไป ปลอดภัยเกินไป”

“นายรู้สึกว่าพวกเขายับยั้งชั่งใจเกินไปเหรอ?”

“ผมคิดว่าสมาคมเมสสิอาห์จะไล่ล่าออร์คแชมเปียนตั้งแต่แรกเลย พวกเขาไม่ใช่คนที่กลัวอันตรายใช่ไหมครับ? ”

“แน่นอน”

“แต่คราวนี้ พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างใจเย็นเกินไป พวกเขาจำนวนออร์คลงอย่างช้า ๆ เหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้สนใจออร์คแชมเปียนเลย”

ดังนั้นปาร์คยองวานจึงมีแนวโน้มที่จะฟังคำพูดของคิมวูจินอย่างลึกซึ้งมากกว่า

แน่นอนว่าปาร์คยองวานไม่ได้เชื่อคำพูดของคิมวูจิน 100%

‘งั้นหลักฐานก็อยู่ในสมาคมหัวกะโหลกเหรอ? บางทีมันอาจจะคุ้มค่าถ้าจะขุดดูสักหน่อย’

ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะเข้าไปในสมาคมหัวกะโหลกโดยที่ไม่มีข้อมูลใด ๆ แต่ก็ไม่ผิดอะไร ถ้าจะลองตรวจสอบดู

‘ถ้าลองคิดดู สมาคมหัวกะโหลกก็มีกลิ่นจริง ๆ นั่นแหละ ถึงพวกนั้นจะไม่มีผู้สนับสนุนใกล้ 10 อันดับแรกในแวดวงการเงิน แต่การระดมทุน และคอนเนคชั่นของพวกเขาดีกว่าสมาคมส่วนใหญ่…’

ยิ่งไปกว่านั้น ปาร์คยองวานได้สงสัยแล้วว่าสมาคมหัวกะโหลกอาจจะมีความลับที่แตกต่างจากสมาคมอื่นเล็กน้อย

คำพูดของคิมวูจินมีน้ำหนักเพียงพอที่จะทำให้เขายอมฟังได้

“คิมวูจิน”

ปาร์คยองวานย้ายไปที่หัวข้อถัดไป

“นายต้องการอะไร? “

ตอนนี้เขาพยายามถามราคาสำหรับข้อมูลสำคัญที่คิมวูจินเก็บไว้จากสมาคม

“ผมต้องการอะไร?”

“ฉันหวังว่านายจะไม่ทำตัวไร้เดียงสา และเป็นคนดีต่อหน้าฉันนะ มันไม่ดีเท่าไร ในเมื่อรู้ว่านายจงใจ”

คิมวูจินพยักหน้าให้กับคำพูดนั้น

จากนั้นเขาก็คลายใบหน้าอันสุภาพ และกล่าวด้วยรอยยิ้มแสยะ

“ฉันอยากให้คุณแนะนำฉันให้กับนายหน้า”

“นายหน้า? นายไม่ได้รู้จัก ฮายาชิ โคสึเกะ อยู่แล้วเหรอ?”

“ก็จริงที่เรารู้จักกัน”

“งั้นทำธุรกรรมกับเขา จะไม่ดีกว่าเหรอ?”

สำหรับคำถามของปาร์คยองวาน คิมวูจินพูดพร้อมยักไหล่

“หลังจากที่ฉันแลกเปลี่ยนกับฮายาชิ โคสึเกะครั้งแรก มีโทรศัพท์มาจากคุณปาร์คยองวาน และฉันก็ได้รับการเสนอให้เป็นผู้สังเกตการณ์ในดันเจี้ยนระดับ A+ ทันที เพื่อคอยจับตาดูเพื่อนร่วมทีม ฉันไม่ต้องการแลกเปลี่ยนกับเขา ในเมื่อเห็นได้ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น”

คำตอบนั้นทำให้ปาร์คยองวานหัวเราะนิด ๆ

‘เขาฉลาดกว่าที่ฉันคิด’

คิมวูจินพูดถูก

ถ้าคุณทำข้อตกลงกับนายหน้า แล้วนายหน้าสงสัยคุณ และส่งมอบข้อมูลของคุณให้กับคนอื่น มันคงจะบ้ามาก ถ้าจะเชื่อใจนายหน้าแบบนั้น

“ฉันจะให้นายติดต่อกับนายหน้าที่ต้องการ”

เหนือสิ่งอื่นใด ปาร์คยองวานคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะปฏิบัติกับผู้เล่นอย่างคิมวูจินเป็นพิเศษสักหน่อย

‘เขาใช้งานได้’

มันคุ้มค่ากับการขุนเขา เพื่อใช้งานในอนาคต

เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาต้องการ คิมวูจินก็เปิดปากของเขา

“โอเซชาน ฉันได้ยินมาว่าชื่อนี้น่าเชื่อถือที่สุดในชั้น ฉันได้ยินมาว่าเขาเก่งที่สุดเรื่องการฟอกเงินใช่ไหม?”

ปาร์คยองวานยิ้มตอบคิมวูจิน

“ถ้ามีเบอร์ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา รับสักหน่อยก็น่าจะดีนะ”

 

นั่นคือความทรงจำ

 

– โอเซชาน ถ้าพูดถึงเรื่องฟอกเงินในตลาดมืดของเอเชียก็ไม่มีใครดีไปกว่าเขาแล้ว ผู้เล่นหลายคนที่มีชื่อเสียงในเกาหลีเป็นลูกค้าของเขา แน่นอนว่าจะไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือเราไม่อาจเอาเขามาอยู่ข้างเราได้

– เราต้องกำจัดเขาให้ได้ ถ้าต้องการควบคุมผู้เล่นเกาหลี โดยเฉพาะเมื่อต้องเจอกับผู้ที่มีความสามารถ ผู้เล่นเหล่านั้น จะได้ทำธุรกรรมกับนายหน้าของเราเท่านั้น

– สิ่งที่คุณต้องทำคือเพิ่มเลเวล และหาหนทางแลกเปลี่ยนกับโอเซชาน หลังจากนั้น ถ้าคุณมีโอกาสพบเขา คุณก็กำจัดเขาได้

 

ลิมซุนจุน ความทรงจำของคนที่ถูกส่งมาจากสหพันธ์ยามาโตะ เพื่อควบคุมคาบสมุทรเกาหลี

มันเป็นโอกาสสำหรับคิมวูจิน

‘โอเซชาน’

โอกาสที่จะมีนายหน้าที่จะทุ่มเทให้กับการค้าของเขา

‘ถึงเขาจะไม่ใช่คนที่ฉันไว้ใจได้…’

แน่นอนว่าคิมวูจินไม่ได้ไว้วางใจในตัวโอเซชานมากนัก

‘ฉันชอบเรื่องที่สหพันธ์ยามาโตะเกลียดเขาจนอยากจะฆ่าเขาให้ตาย’

สิ่งที่สำคัญคือเขาไม่ได้ถูกควบคุมโดยสหพันธ์ยามาโตะ และมีรายชื่ออยู่ในรายชื่อลอบสังหาร

‘และถ้าเขาเป็นสมาชิกที่เกี่ยวข้องกับสมาคมเมสสิอาห์ เขาก็จะไม่อยู่ในรายชื่อลอบสังหารของสหพันธ์ยามาโตะ’

เมื่อพิจารณาสถานการณ์โดยรวมแล้ว ยังมีความเป็นไปได้ที่สมาคมเมสสิอาห์จะไม่เกี่ยวข้องกับโอเซชานด้วย

‘เพราะฉันไม่รู้จักชื่อของเขา มันก็หมายความว่าพวกเขาลอบสังหารสำเร็จ’

ที่สำคัญคือการลอบสังหารของพวกเขาประสบความสำเร็จ

ถ้าบุคคลที่มีชื่อเสียงแบบนั้นยังมีชีวิตอยู่ในอีก 2-3 ปีต่อมา คิมวูจินคงจะได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาบ้างแน่นอน

‘ฮายาชิ โคสึเกะ คือคนที่มาแทนที่เขา หลังจากที่เขาตายไปแล้ว’

คิมวูจินรู้เรื่องราวหลังจากนั้น

หลังจากการหายตัวไปของผู้ประกอบการตลาดมืด โอเซชาน ลูกค้าของเขาก็กลายเป็นลูกค้าของฮายาชิ โคสึเกะ ที่มอบแหวนพลัสให้กับโยฮันน์ จอร์จ และปาร์คยองวาน ที่หนึ่งในนั้นได้ย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่นพร้อมกับผู้เล่นของเขา และไอเทมจำนวนมากผ่านทางฮายาชิ โคสึเกะ…

หรือก็คืออีกหนึ่งแผนการของสหพันธ์ยามาโตะจะเปลี่ยนแปลงมากแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับว่าโอเซชานมีชีวิตอยู่นานแค่ไหน ซึ่งมันจะส่งผลต่อแผนของสมาคมเมสสิอาห์ด้วยเช่นกัน

‘คุณค่าของไพ่อย่างโอเซชาน คุ้มค่ากับความพยายามแน่นอน’

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่คิมวูจินต้องการติดต่อกับโอเซชาน

‘ถึงจะไม่เป็นเช่นนั้น แต่ฉันก็ติดต่อกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับสหพันธ์ยามาโตะได้ ถ้าอยู่ใกล้ ๆ โอเซชาน’

ตราบใดที่ชื่อของโอเซชานยังอยู่ในรายชื่อลอบสังหารของสหพันธ์ยามาโตะ ผู้เล่นจากสหพันธ์ยามาโตะก็จะยังคงพุ่งเข้าหาเขาอยู่ดี

เหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ

จากมุมมองของคิมวูจิน มันเป็นโอกาสที่จะเข้าใจภาพรวมของสหพันธ์ยามาโตะได้ชัดเจนขึ้น

‘ในการดำเนินการนี้ ถ้าฉันจับหางใหม่ของสมาคมเมสสิอาห์ได้…’

การใช้โอกาสนั้นให้เกิดประโยชน์สูงสุดคือสิ่งที่คิมวูจินทำได้ดีที่สุดในตอนนี้

Uung!

ตอนนี้เอง คิมวูจินรับสาย

หมายเลขที่ไม่รู้จัก แต่คิมวูจินก็รับสายโดยไม่ลังเล

“คิมวูจินครับ”

– หือ?

เสียงประหลาดใจดังออกมา

– สวัสดี ขอโทษนะครับ หมายเลขของคุณใช่ 010 …

ทางนั้นขออภัย

– ….1239 ไหมครับ?

คิมวูจินตอบ

“ไม่ใช่ ขอโทษนะครับ แต่คุณโทรผิดเบอร์”

จบการสนทนา

มีบ้างบางครั้งที่มีคนโทรผิด อย่างไรก็ตาม คิมวูจินไม่ได้คิดว่ามันเป็นการโทรผิด แต่เขาโทรออกไปยังหมายเลขที่เพิ่งโทรมานั้น

– ฉันชื่อโอเซชาน เลิกอ้อมโลก

เป็นเสียงเดียวกันกับที่โทรมาเมื่อกี้นี้เอง

แต่วิธีที่เขาพูดนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

– ฉันได้ยินมาจากปาร์คยองวาน คุณต้องการทำธุรกิจกับฉัน?

ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ไม่มีวี่แววของความอ่อนแอ แต่กลับเต็มไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา และรุนแรง

คิมวูจินตอบคำถาม

“ใช่”

– คุณต้องการอะไร?

“ฉันจำเป็นต้องใช้เงิน ฉันอยากให้คุณแนะนำดันเจี้ยนที่คุ้มค่าเงิน และฉันก็ต้องการฟอกเงิน”

– ฉันจะทดสอบความสามารถของคุณก่อน เลเวล 20 หรือต่ำกว่า ดันเจี้ยนระดับ C+ ตอนนี้มี 3 ปาร์ตี้ที่ล้มเหลว กำหนดเวลาคือห้าวัน ถ้าผ่านไปเกินห้าวัน ถือว่าคุณล้มเหลว ในทางกลับกัน ถ้าจบก่อนเส้นตาย ฉันจะให้สิทธิที่ดีขึ้นตามที่คุณควรได้รับ คำตอบ?

“คุณแค่ต้องให้รายงานดันเจี้ยน และเงินค่าน้ำมันไปที่ดันเจี้ยนเกทก็พอ”

เมื่อวางสาย เขาก็ได้รับข้อความ

 

[กวาดล้างโคโบลด์]

– จำนวนชั้น : 1

– ความยาก : C +

– เข้าได้สูงสุด : 4 คน

– เงื่อนไขในการเข้า : Lv20 หรือต่ำกว่า

– เงื่อนไขการเคลียร์ : ล่าโคโบลด์ 100 ตัว!

 

‘โคโบลด์’

ทันทีที่เขาเห็นรายละเอียด คิมวูจินก็แน่ใจ

‘เขาไม่ต้องการรับลูกค้าเพิ่ม’

เขาแน่ใจว่าโอเซชานไม่ต้องการเพิ่มจำนวนลูกค้าอีกต่อไป

หลักฐานก็คือโคโบลด์ถูกใช้เป็นแบบทดสอบ

โคโบลด์เป็นมอนสเตอร์ที่เดินสองขา มีหัวเหมือนสุนัข และความสามารถทางกายภาพของพวกมันอยู่กึ่งกลางระหว่างก็อบลินกับออร์ค

ความแข็งแกร่งรายบุคคลนั้นด้อยกว่าออร์คมาก

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งแบบเป็นกลุ่มของพวกมันนั้น มากเกินกว่าที่ออร์ค และก็อบลินจะเทียบได้ ทำให้พวกมันเป็นมอนสเตอร์ที่ยากจะรับมือ

แน่นอนว่าพวกมันไม่ใช่มอนสเตอร์ที่เหมาะกับการทดสอบทักษะของลูกค้าใหม่

หรือก็คือเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะเพิ่มจำนวนลูกค้าอย่างที่คิมวูจินเคยคิด

‘บางที เขาอาจจะรู้อยู่แล้วว่ามีคนตามล่าเขาอยู่’

ยิ่งไปกว่านั้น วิธีการเลือกลูกค้าแบบนี้ บ่งบอกว่านายหน้ารู้สึกถูกคุกคามจากการรับลูกค้าใหม่

‘ไม่ง่ายเลย’

เห็นได้ชัดว่าโอเซชานไม่ใช่เหยื่อธรรมดา

จากนั้น คิมวูจินก็ได้รับข้อความที่สอง

 

[ที่ตั้งดันเจี้ยนซงโปดง อิลซานกู โกยาง คยองกีโด]

 

“อิลซาน”

มันเป็นข้อความตำแหน่งของดันเจี้ยนเกท

นอกจากนี้ ข้อความยังตอบกลับความต้องการของคิมวูจินเรื่องค่าใช้จ่ายในการเดินทางของเขาด้วย

 

[ค่ารถไฟใต้ดิน 4,200 วอน เงินเข้าบัญชีหลังจากดันเจี้ยนถูกเคลียร์แล้ว]

 

นั่นเป็นช่วงเวลาที่คิมวูจินได้พบกับคนที่ยากจะรับมือ