Kill the Hero 067

“เป็นผู้เล่น!”

“ดันเจี้ยนเคลียร์แล้ว!”

เมื่อผู้เล่นเริ่มปรากฏตัวออกมาจากดันเจี้ยนเกททีละคน ทหารที่เฝ้าอยู่ก็เริ่มส่งเสียงเชียร์

“อะไรนะ? เคลียร์แล้ว?”

“ให้ตายสิ! ทุกคนขยับ! เร็วเซ่!”

ทีมบริหารจัดการของสมาคมเอเอที่ดูแลดันเจี้ยนได้เคลื่อนย้ายไปที่ประตู

“คุณคือ คุณจองฮยอนซูใช่ไหมครับ?”

“กรุณาลงชื่อที่นี่ครับ คุณคิมจีฮุน …”

พวกเขายุ่งอยู่กับการบอกให้ผู้เล่นที่รอดชีวิตลงนามในเอกสาร เพื่อแสดงว่าพวกเขาเคลียร์ดันเจี้ยนสำเร็จแล้ว

มีงานที่ต้องทำมากมาย เพราะมีสมาชิกของหลายสมาคมเข้าร่วมในการโจมตีนี้ ไม่ใช่แค่คนที่มาจากสมาคมเอเอเท่านั้น

คิมวูจินก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

“อา!”

สมาชิกของสมาคมเอเอสังเกตเห็นคิมวูจินเดินออกมาจากดันเจี้ยนเกทตรงมาหาเขา และตรวจสอบใบหน้ากับชื่อของเขา

“คุณคือคุณคิมแจฮุนใช่ไหมครับ?”

ใบหน้าของคิมวูจินที่พยักหน้าให้กับคำถามตอนนี้คือ คิมแจฮุน

มันคือหน้ากาก

เหมือนกับ ไอแซค อิวานอฟ ตอนนี้คิมวูจินสวมหน้ากากที่มีใบหน้าของคิมแจฮุน

“กรุณาลงชื่อที่นี่ครับ”

คิมวูจินได้ลงนามในเอกสารที่เจ้าหน้าที่ของทีมบริหารนำมาให้เขาด้วยหน้ากากปิดบังใบหน้า

จากความทรงจำของคิมแจฮุน ในหัวเขาวิธีที่ทำให้เขาเซ็นสัญญาได้เหมือนกับคิมแจฮุนทุกประการ

เจ้าหน้าที่ของทีมบริหารที่ยืนยันลายเซ็นแล้ว ได้โค้งคำนับเข้าหาเขา

“ผมจะนำสิ่งของของคุณมาให้ทันทีเลยครับ”

คิมวูจินไม่ตอบ และรอเจ้าหน้าที่ไปรับตู้เซฟที่ใส่กระเป๋าสตางค์ กุญแจรถ และสมาร์ทโฟนของคิมแจฮุนมาให้เขาแทน

‘ตอนนี้ ฉันแค่ต้องส่งข้อความจากโทรศัพท์ของเขา’

คิมวูจินตั้งใจให้คิมแจฮุนเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว ขณะเดียวกัน ก็ตั้งใจจะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นคนทรยศ

ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

คิมวูจินจงใจสร้างความร้าวฉานระหว่างคิมแจฮุนกับสมาคมหัวกะโหลก

ในสถานการณ์แบบนี้ จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าคิมแจฮุนหายตัวไปทันทีหลังจากจบดันเจี้ยน?

สมาคมหัวกะโหลกจะพยายามตามหาเขา

พวกเขาจะพบว่าคิมแจฮุนส่งข้อความมาทันทีที่ออกจากดันเจี้ยน

จากนั้น พวกเขาก็จะพบว่า ข้อความถูกส่งไปยังโทรศัพท์สีดำภายในสำนักงานใหญ่ของสมาคมฟีนิกซ์ และพวกเขาก็จะได้ข้อสรุปด้วยตัวเอง

พวกเขาจะเชื่อว่าคิมแจฮุนทรยศพวกเขา และเข้าข้างสมาคมฟีนิกซ์

‘แล้วฉันจะกลายเป็นเป้าหมายหลักของพวกเขา’

โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาจะตามล่าคิมวูจินไปก่อน เพื่อนำไปหาคนทรยศ คิมแจฮุน

แต่คิมวูจินเป็นคนแรกที่ทำให้พวกเขาสงสัยในตัวคิมแจฮุน

‘สัญญานี้ น่าจะเพียงพอแล้ว’

ตามที่ตกลงกับปาร์คยองวาน สมาคมหัวกะโหลกจะล่าคิมวูจินด้วยความสามารถทั้งหมดที่มีอย่างแน่นอน

‘สมาคมเมสสิอาห์ก็จะเคลื่อนไหวด้วยเหมือนกัน’

คิมแจฮุนเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่เป็นทั้งมือ และเท้าในทางลับของสมาคมเมสสิอาห์ คงแปลก ถ้าพวกเขาอยู่เฉย ๆ ในสถานการณ์ที่ถูกมองว่าเป็นคนทรยศ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อการสื่อสารที่ได้รู้ในครั้งสุดท้าย ดูเหมือนจะติดต่อกับสมาคมฟีนิกซ์

สมาคมเมสสิอาห์ก็จะย้ายไปตามหาคิมแจฮุน และในเวลาเดียวกัน ก็คอยกดดันปาร์คยองวาน

‘ถ้าปาร์คยองวานแสดงความสามารถที่เขาใช้ตอนที่เขาขายชาติไป ก็ไม่น่าจะมีปัญหา’

จากนั้น ปาร์คยองวานจะเริ่มต่อสู้กับสมาคมเมสสิอาห์เหมือนกับก่อนที่เขาจะหวนกลับมา

ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่ของสมาคมเอเอก็กลับมาพร้อมกับเซฟที่ใส่ของใช้ส่วนตัวของคิมแจฮุน และคิมวูจินก็เปิดโดยใช้รหัสผ่านอย่างไม่ลังเล

จากนั้นเขาก็เห็นกระเป๋าสตางค์ กุญแจ และสมาร์ทโฟนของคิมแจฮุน

“คุณต้องการอะไรอีกไหมครับ?”

เขาถามขณะที่คิมวูจินหยิบของ

“เติมน้ำมันรถให้หน่อยได้ไหม?”

คิมวูจินแสดงท่าทางในแบบที่คิมแจฮุนจะทำ

“ได้ครับ”

ด้วยการแสดงที่สมบูรณ์แบบคิมวูจิน เขารับรถ และมุ่งหน้าไปยังสนามบินนานาชาติอินชอนทันที

สนามบินนานาชาติอินชอน แม้จะมีมอนสเตอร์เกิดขึ้น แต่ก็ยังเต็มไปด้วยนักเดินทาง ที่จอดรถเต็มไปด้วยยานพาหนะของผู้โดยสารทิ้งไว้

ไม่น่าแปลกใจ ที่ไม่มีใครมาดูแล เมื่อมีรถคันอื่นเข้ามาในกลุ่ม

เรื่องที่มีคนลงจากรถแล้วขึ้นรถอีกคันใกล้ ๆ ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น

 

“โอ้ นายมาแล้วเหรอ?”

ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเบาะคนขับด้วยสีหน้ารังเกียจ และพยายามเรียกร้องความสนใจจากคิมวูจิน

แต่เมื่อทุกอย่างที่เขาได้รับคือการต่อต้าน ชายคนนั้นก็ฉีกใบหน้าออก

ไม่นาน คิมวูจินก็ได้รับการต้อนรับจากสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นใบหน้าที่น่าเกลียดพอ ๆ กับของลีจินอา ที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับ พร้อมกับยิ้มกว้าง

“ฉันรู้สึกเหมือนเป็นสายลับเลย นี่เหมือน มิชชั่น อิมพอสซิเบิล ชะมัด ถ้าภายหลังชีวประวัติของฉันกลายเป็นภาพยนตร์ บทของฉันจะต้องเล่นโดยนักแสดงอย่าง ลีโอนาโด้ ดิคาปริโอ้ แน่”

“ขับไปเถอะ”

“ทุกวันนี้ ฉันแทบไม่ได้ขับรถที่ต้องใช้ค่าน้ำมันเลย เขาชอบให้ฉันใช้รถไฟแทน”

ลีจินอาคลิกลิ้น ขณะที่พูดก็นึกถึงบทสนทนาก่อนหน้านี้กับโอเซชาน

“ขอบคุณฉันซะล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน นายอาจจะต้องใช้เวลาสองชั่วโมงบนรถไฟ”

ตอนนั้นเอง รถของคิมแจฮุนที่คิมวูจินจอดทิ้งไว้ก็ถูกขับออกไป

‘เขาเร็วมาก’

เห็นได้ชัดว่าคนของโอเซชานเริ่มทำงานแล้ว

นับจากนี้ไป คนของโอเซชานจะเป็นคนจัดการกับการกระทำของคิมแจฮุน และเขาต้องแน่ใจว่าได้ทิ้งร่องรอย และเบาะแสไว้เพียงพอขณะที่เดินจากไป

เหมือนอย่างฮันเซลกับเกรเทล ผู้ติดตามจะเดินตามทาง และไปในที่ที่พวกเขาต้องการให้ไป

ด้วยการทำเช่นนั้น พวกเขาก็จะพบตัวตนของผู้ติดตาม และเชื่อมโยงพวกเขาเข้ากับสมาคมเมสสิอาห์

‘นอกจากนี้ เขาไม่ธรรมดา สมาคมเมสสิอาห์ควรจะระวังให้ดี ’

นี่คือสาเหตุที่ชื่อของโอเซชานเป็นหนึ่งในรายชื่อสำคัญอันดับต้น ๆ ที่ยังคงอยู่ในความทรงจำของคิมวูจิน

‘บางที ตอนนี้ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสมาคมเมสสิอาห์ก็คือ โอเซชาน’

“เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนั้น คนที่ชื่อยังจีฮุนน่ะ?”

แน่นอน ในความทรงจำของยังจีฮุนมีการเอ่ยถึงชื่อของโอเซชาน แต่มันก็ไม่สำคัญสำหรับคิมวูจิน

‘ยังจีฮุนปกปิดตัวตน เพื่อเข้าไปในดันเจี้ยน แต่เขารู้อะไรมา?’

ในความทรงจำของยังจีฮุน เขาได้ไปล่าคิมวูจินด้วยตัวตนปลอมที่สมบูรณ์แบบ แต่โอเซชานก็ยังระบุตัวตนของเขาได้

‘เขายอดเยี่ยมมาก’

แม้แต่คิมวูจินก็ยังต้องชื่นชม

“นายไม่ได้เจอกันในดันเจี้ยนเหรอ? เป็นยังไงบ้าง?”

ลีจินอาที่ไม่รู้ถึงความนัยของคิมวูจิน เขาแค่ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“เขาแข็งแกร่งกว่านาย”

“เฮ้ จริง ๆ เลย”

เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของลีจินอาก็ยับย่น

“ฉันมีพลังการต่อสู้แบบไหน? นายรู้ทักษะทุกอย่างของฉันรึไง? ฮะ? ฉันไม่ตลกนะ ถ้าฉันทำให้ดี…”

ลีจินอาบ่นในขณะที่หน้ามุ่ยเหมือนเด็ก

“ยังจีฮุนสู้กับโครงกระดูกของฉัน 14 ตัว และทำลายพวกมันทั้ง 14 ตัว ถ้านายอยากพิสูจน์ว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่านั้น ก็บอกฉันได้ เราทดสอบมันได้ตลอดเวลา เรายินดีให้ความช่วยเหลือ”

“ …ช่างแข็งแกร่งอย่างแท้จริง อย่าเปิดเผยพลังของพวกเขาเลย”

ลีจินอาสตาร์ทรถทันที โดยไม่อยากพูดถึงอีก

Burung!

เสียงเครื่องยนต์ของรถคำรามต่ำ และในที่สุด ลีจินอาก็พูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดจริง ๆ

“มีดันเจี้ยน”

ลีจินอาจะไม่มาที่นี่ เพียงเพราะอยากจะคุยกับคิมวูจิน

“เราสองคนจะไปเคลียร์มันกัน”

เหตุผลที่เขามาก็คือ เพื่อเตรียมตัวโจมตีดันเจี้ยน

“มีรายงานดันเจี้ยนอยู่ที่เบาะหลัง”

คิมวูจินเปิดซอง และหยิบแฟ้มข้างในออกมาทันที

จากนั้นเขาก็ตรวจสอบรายละเอียด

 

[ล่าจิ้งจอกมีเขา]

 

ชื่อหัวข้อดึงดูดสายตาของเขาทันที

“มันคือดันเจี้ยนอยู่ในบุนชอน”

เขารู้อะไรหลายอย่างเกี่ยวกับดันเจี้ยนนี้

“นายรู้จักมัน?”

ลีจินอาคงคาดไม่ถึง

“เพราะการโจมตีล้มเหลวไป 12 ครั้งแล้ว”

เขาจริงจังมาก

ดันเจี้ยนจิ้งจอกมีเขา ตอนนี้ เป็นดันเจี้ยนที่โจมตีล้มเหลวถึง 12 ครั้งแล้ว

นี่บอกได้ 2 อย่าง

หนึ่ง มันยากมาก

“ช่าย จิ้งจอกมีเขาฆ่าคนไปมากมายเลย”

สอง มอนสเตอร์อย่างจิ้งจอกมีเขาคุ้มค่าพอจะเสี่ยง และท้าทายพวกมัน

“อ่า จิ้งจอกมีเขาคุ้มค่ามากจริง ๆ”

“แน่อยู่แล้ว แต่ฉันจะทำให้มันสำเร็จ ในฐานะไอแซค”

นักล่างูเข็มคนแรก อย่างน้อยก็ต้องใช้ชื่อนั้น

“แล้ว เราจะทำอะไรดี?”

คิมวูจินไม่ได้คิดมากเรื่องนี้

อันที่จริง เขาไม่ได้กังวลหรือนอนไม่หลับเลย

‘ไม่มีเหตุผลให้ปฏิเสธดันเจี้ยนที่ฉันเคยเคลียร์มันไปแล้วก่อนที่จะกลับมา’

ดันเจี้ยนจิ้งจอกมีเขาเป็นหนึ่งในดันเจี้ยนที่คิมวูจินโจมตีเป็นการส่วนตัว ก่อนที่เขาจะกลับมาในอดีต และเป็นหนึ่งในดันเจี้ยนที่ทำให้เขาเริ่มมีชื่อเสียง

มีสิ่งที่ต่างกัน 2 อย่าง

ในชีวิตอีกด้าน คิมวูจินได้เคลียร์ดันเจี้ยนนี้ในเดือนกันยายน 2 เดือนนับจากนี้ และในตอนนั้น เขาล้มเหลวไปแล้ว 19 ครั้ง

และ…

“คำตอบของนายล่ะ?”

“เราจะเข้าร่วม”

ตอนนี้ คิมวูจินเป็นสัตว์ประหลาดที่แม้แต่ตัวเขาในอดีตก็เทียบไม่ได้