Kill the Hero 33.2

Now you are reading Kill the Hero Chapter 33.2 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

Kill the Hero 033-2

– ช่วงเวลาที่คุณสบตากับเหยื่อ คือเมื่อเหยื่อตกอยู่ภายใต้ความเมตตาของธนูคุณ

มีชายคนหนึ่งในความทรงจำของปาร์คอียอน

คนที่ปรากฏตัวนั้น อายุประมาณ 30 ปลาย ๆ เขาเป็นชายที่มีรูปร่างเพรียว ใบหน้าหล่อเหลา และมีเครา

– ไล่ตามเหยื่อเท่านั้น ไม่ต้องสนใจอย่างอื่น

ข้างหน้าของชายคนนั้น มีคน 10 คน สวมเครื่องแบบกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น ยืนตัวตรงเหมือนหุ่น และกำลังฟังชายคนนั้นอยู่

– อย่ายึดติดกับเหยื่อของคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเหยื่อเป็นมนุษย์ อย่ายึดติดกับคุณค่าของชีวิตพวกเขา

– สิ่งที่สำคัญที่สุดในการล่า …

ชายคนนั้นสอนปาร์คอียอนแบบนั้น

‘คืออย่าถูกล่าซะเอง’

และเขายังเป็นคนที่สอนคิมวูจินอีกด้วย

‘โนดะ’

เทพนักธนู ฮิจิโระ โนดะ

เขาเป็นผู้ชายที่มีคุณสมบัติครบถ้วนพอที่จะเรียกว่า อาจารย์ ของคิมวูจิน

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม คิมวูจินถึงเต็มใจแสดงข้างหลังให้เขาเห็น (TL : แสดงข้างหลัง ประมาณว่า ไว้ใจให้ระวังข้างหลังให้)

เขาเชื่อในความมุ่งมั่นของอาจารย์ที่จะยุติเกมเพื่อกอบกู้โลก เชื่อในความเชื่อของเขา และเชื่อมั่นในทักษะของเขา

‘งั้นคุณก็อยู่ฝั่งเขามาตลอด’

แต่ตอนนี้ ในที่สุดคิมวูจินก็ได้รู้ว่าทั้งหมดนั่น มันเป็นแค่เรื่องโกหก

‘เขาเข้าร่วมหลังจากก่อตั้งสมาคมเมสสิอาห์มาแล้ว 1 ปี …มันเกินว่าจะที่ฉันจะคาดเดาได้’

คิมวูจินเข้าใจแล้วว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร

ฮิจิโระ โนดะ ตื่นขึ้นมาในฐานะผู้เล่น เมื่อปี 2020 และได้กลายเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดของญี่ปุ่น โดยพุ่งไปข้างหน้าด้วยไอเทมในตำนานของเขา ธนูของอคิลลีส เขามักจะติดอันดับ 1 ใน 5 ของเลเวลสูงสุดในญี่ปุ่น

เมื่อเขาเข้าร่วมกับสมาคมเมสสิอาห์ ในปี 2021 โลกก็ปรบมือให้กับการเลือกของเขา แต่ก็มีบางคนตั้งคำถามเช่นกัน

ทำไมเขาถึงรอเข้าร่วมกับสมาคมเมสสิอาห์ในปี 2021?

ถ้าเขาเห็นด้วยกับค่านิยมของสมาคมเมสสิอาห์จริง ๆ ทำไมเขาถึงไม่เข้าร่วมตั้งแต่ตอนที่เขากลายเป็นผู้เล่นล่ะ? ทำไมเขาถึงเข้าร่วมหลังจากรอมาแล้ว 1 ปี?

‘ไม่น่าแปลกใจเลย’

คิมวูจินเองก็สงสัยในตัวเขาเช่นกัน

‘แต่ฉันก็จะรู้สึกรังเกียจไม่ได้’

ช่วงเวลาที่เขาเห็นมันด้วยตาของตัวเอง เขาไม่อาจป้องกันไม่ให้อารมณ์ของตัวเองเล็ดลอดออกมาได้ นอกจากนี้ฮิจิโระ โนดะ และปาร์คชินเฮก็ต่างกัน

พูดตรง ๆ เขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอมากนัก เขาแทบจะไม่เคยสู้ไปกับเธอในขณะที่เขาเสี่ยงชีวิตเลย

อย่างไรก็ตาม เขาได้เคลียร์ดันเจี้ยนจำนวนนับไม่ถ้วนกับเทพนักธนู

ในสมาคมเมสสิอาห์ การรวมกันของหมาล่าเนื้อกับเทพนักธนู ถือเป็นการรวมกันที่แข็งแกร่งที่สุด

เขาได้รับความช่วยเหลือมากมาย

คิมวูจินรู้สึกประทับใจเป็นพิเศษกับความมุ่งมั่นของเขา เมื่อเขาตัดสินใจที่จะสู้อยู่ด้านข้างของสมาคมเมสสิอาห์ แม้ว่าญี่ปุ่นจะแสดงความทะเยอทะยานที่มีต่อคาบสมุทรเกาหลีก็ตาม

เมื่อคิมวูจินได้เห็นดังนั้น คิมวูจินก็มั่นใจได้ว่าเทพนักธนูจะเต็มใจสละชีวิตร่วมกันกับเขา

‘แม่ง’

แต่นั่นเป็นแค่ความเข้าใจผิดของคิมวูจิน สำหรับเทพนักธนู คิมวูจินเป็นแค่หมาล่าเนื้อที่เขาจะกินมันหลังจากการล่าทั้งหมดจบลง

เขาคิดยังไงเวลามองหมาล่าเนื้อที่เขาสามารถกินได้ตลอดเวลา หมาที่เสี่ยงชีวิตเพื่อล่าเหยื่อให้เขา

แค่คิดก็ทำให้คิมวูจินอยากจะยิงเขาทิ้งทันที

แต่คิมวูจินก็ยับยั้งตัวเองเอาไว้

‘สิ่งที่สำคัญที่สุดในการล่า ไม่ใช่การถูกล่า’

เพราะเขาได้เรียนรู้โดยตรงว่ามันโง่แค่ไหน กับการยึดติดกับเหยื่อด้วยความโกรธ การพุ่งเข้าหาเหยื่อ โดยไม่มีแผน เป็นสิ่งที่เขาเรียนรู้ว่าไม่ควรทำจากคนที่กำลังทำให้เขารู้สึกแย่อย่างน่าสงสาร

เพราะเหตุนี้ อารมณ์ความรู้สึกของคิมวูจินจึงเย็นลง

เขาดับความโกรธภายในใจ

แทนที่จะโกรธ เขาคิดถึงสิ่งที่เพิ่งรู้มา

‘อย่างน้อย ฉันก็ได้ข้อมูลบางอย่างมา’

มูลค่าของข้อมูลที่เขาได้รับในครั้งนี้นั้น มีค่ามากกว่าความโกรธของเขา

เทพนักธนูเป็นตัวยืนยันว่ามีการเชื่อมโยงกันระหว่างสมาคมหัวกะโหลก และสหพันธ์ยามาโตะ

ปาร์คอียอนเป็นเหยื่อตัวใหญ่

เป็นปลาตัวใหญ่ ที่ทำให้ไม่ใช่แค่สมาคมหัวกะโหลกเคลื่อนไหว แต่ยังรวมไปถึงสหพันธ์ยามาโตะด้วย!

‘ถ้าเธอมีอาชีพแบบนี้ พวกเขาคงจะปกปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ได้แล้ว’

เมื่อปลายักษ์ตัวนี้ตาย ไม่มีทางที่สมาคมหัวกะโหลกหรือสหพันธ์ยามาโตะจะนิ่งเฉย

‘ปาร์คยองวานก็จะสนใจปลาตัวใหญ่นี้เหมือนกัน’

และปาร์คยองวานที่ได้รับหลักฐานนี้มา ก็จะไม่นิ่งเฉยเช่นกัน

คิมวูจินไม่ได้ตั้งใจจะเก็บเอาไว้เงียบ ๆ

‘ถ้าอย่างนั้น ฉันคงต้องนัดบอดให้พวกเขา’

ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับสมาชิกเจ้าหน้าที่สนับสนุนดันเจี้ยนคือ ตอนที่ผู้เล่นออกมาจากดันเจี้ยนเกทที่พวกเขาได้รับมอบหมาย

เจ้าหน้าที่ฝ่ายสนับสนุนจะได้รับเวลาพักรวมทั้งโบนัสสำหรับการดำเนินงาน เมื่อผู้เล่นออกมาหลังจากที่เคลียร์ดันเจี้ยนแล้ว

นั่นเป็นเหตุผลที่พัคฮุนมู เจ้าหน้าที่ทีมช่วยเหลือดันเจี้ยนรู้สึกไม่มีความสุขมากนัก

‘ให้ตายเถอะ วันนี้ไม่มีวี่แววว่าจะเคลียร์ดันเจี้ยนได้เลย’

นี่มันก็ 4 วันมาแล้ว หลังจากที่ผู้เล่นเข้าสู่ดันเจี้ยนไป

พัคฮุนมู มองไปยังบรรยากาศเงียบสงบรอบดันเจี้ยนเกท เขารู้สึกเหมือนเดจาวู

ความรู้สึกเดียวกันกับตอนที่ผู้เล่นคนก่อน ๆ เคลียร์ดันเจี้ยนไม่สำเร็จ

‘ฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้’

พูดตามตรง เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก

‘ฉันโง่มากที่คาดหวังว่ากลุ่มที่ถูกปฏิเสธจากหลายสมาคมจะทำสำเร็จ ในเมื่อคนจากสมาคมเดียวกันที่มีนิสัยดียังไม่อาจเคลียร์ได้เลย’

คงเป็นเรื่องแปลกที่จะคาดหวังสูงกับคนที่ถูกสมาคมตัวเองรังเกียจ ว่าจะสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนที่มีกลุ่มคนล้มเหลวมาแล้วถึง 2 ครั้งได้

‘ไอ้พวกบ่มีไก๊ อย่าพยายามตั้งแต่แรกสิวะ’ (TL : บ่มีไก๊ เป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว แปลว่า ไม่มีอะไร, ไร้ความสามารถ, ไร้น้ำยา ส่วนใหญ่ใช้ในความหมาย 2 คำหลังมากกว่า )

เขารู้สึกรำคาญ ตั้งแต่พวกนั้นพยายามจะทำแล้ว

‘ใครจะยอมมาเคลียร์ดันเจี้ยนที่ล้มเหลวมาแล้ว 3 ครั้งกัน? ’

ชัดเจนมากว่าดันเจี้ยนที่ผู้เล่นล้มเหลวถึง 3 ครั้ง จะได้รับการปฏิบัติอย่างไร

“ขาก!”

พัคฮุนมูมองไปยังดันเจี้ยน จากนั้นก็ทำราวกับว่าเขากำลังจะคายเสมหะออกมา

ตอนนั้นเอง

‘หือ? ‘

ชายคนหนึ่งออกมาจากดันเจี้ยนเกท

อึก!

พัคฮุนมูกลืนเสมหะลงไปโดยไม่รู้ตัว และวิ่งเข้าหาผู้เล่นที่ออกมาจากดันเจี้ยนเกท

“โอ้ ขอแสดงความยินดีที่เคลียร์ดันเจี้ยนได้นะครับ”

ก่อนอื่นก็แสดงความยินดีก่อน

ผู้เล่นพูดกับเขา

“…โปรด แจ้งสมาคม”

“ฮะ? คุณต้องการ…หื้อ!”

จากนั้นพัคฮุนมูก็เห็นว่าต้นขา ไหล่ และท้องของผู้เล่นถูกแทงด้วยลูกธนู

“รักษา คุณต้องได้รับการรักษา….”

ด้วยความตกใจ พัคฮุนมูบอกให้ผู้เล่นรักษาตัวก่อน

ผู้เล่นบอกกับเขาอีก

“ได้โปรดแจ้งคำพูดของผมไปยังสมาคมแทนที่จะกังวลเรื่องการรักษา สมาคมหัวกะโหลกล่าผู้เล่น”

 

“คิมวูจินออกมาคนเดียวเหรอ?”

เลขาพยักหน้า และตอบว่า “ค่ะ” สำหรับคำถามของปาร์คยองวาน

“แล้วเขาก็บอกว่าสมาคมหัวกะโหลกโจมตีเขา? ”

เลขาตอบแบบเดียวกันในครั้งนี้

“แล้วปฏิกิริยาของสมาคมหัวกะโหลกเป็นยังไง?”

“เรายังไม่ได้แจ้งให้สมาคมหัวกะโหลกทราบค่ะ หัวหน้าสมาคมได้เรียกประชุมฉุกเฉินเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าสมาคมฟีนิกซ์จะทำอะไร ก็ไม่มีทางที่สมาคมหัวกะโหลกจะยอมรับเรื่องนี้”

“หลังจากแก้ตัวหลอก ๆ แล้ว? ”

“พวกเขาจะระมัดระวังตัวมากขึ้น เพราะไม่มีเหตุผลที่จะทำอะไรได้ ในเมื่อทุกคนกำลังสนใจพวกเขาอยู่ค่ะ”

ปาร์คยองวานคิดพลางหลับตาลงหลังจากได้ยินความคิดเห็นของเธอ

“มีกี่คนที่รู้เรื่องนี้?

“หัวหน้าทีมช่วยเหลือจองวูซอกที่ได้รับรายงานจากเจ้าหน้าที่ทีมสนับสนุนดันเจี้ยน รวมถึงหัวหน้าสมาคม กับคิมวูจินค่ะ”

ปาร์คยองวานพูด ขณะลืมตาขึ้นข้างหนึ่ง

“คุณปิดมันไว้ได้ไหม?”

เลขาพยักหน้าให้กับปาร์คยองวาน

“แม้ว่าจะไม่สามารถปิดบังได้ตลอดไป แต่ก็สามารถปิดไว้ได้สัก 3-4 เดือนค่ะ แต่อะไรคือประเด็นที่ต้องปกปิดไว้กันคะ?”

“ถ้าคุณปิดมันเอาไว้ พวกเด็ก ๆ ของสมาคมหัวกะโหลกจะส่งปลาที่ตัวใหญ่กว่านี้ไปฆ่าคิมวูจิน และยิ่งปลาที่เคลื่อนไหวตัวใหญ่เท่าไร ก็จะยิ่งมีเส้นทางที่พวกมันทิ้งเอาไว้ใหญ่ขึ้นเท่านั้น”

ปาร์คยองวานที่กำลังพูดหลับตาลงอีกครั้ง

“ฉันมีทักษะของทูตแห่งนรกกี่อย่างที่เก็บเอาไว้? ”

เลขาสาวรีบค้นหาโดยใช้ไอแพดในมือของเธอทันที

“มีทั้งหมด 54 รายการค่ะ”

“มีกี่รายการที่อยู่ในระดับยูนีค? “

“3 ค่ะ”

“ชื่อทักษะอะไร?”

“โกเลมไฟ พ่อมดโครงกระดูก และดูดเลือดค่ะ”

“เลเวลทักษะกำหนดไว้ที่เท่าไร?”

“เลเวล 60 หรือสูงกว่า สำหรับโกเลมไฟ เลเวล 80 หรือสูงกว่า สำหรับพ่อมดโครงกระดูก และเลเวล 20 หรือสูงกว่า สำหรับดูดเลือดค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น ดูดเลือดก็น่าจะดี ห่อให้เรียบร้อย และเตรียมมันให้พร้อม”

“ห่อเหรอคะ?”

ปาร์คยองวานพูดกับเลขาด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าประหลาดใจ

“ในเมื่อมันเป็นของเยี่ยมผู้ป่วย การห่อมันจะดูดีกว่าการยื่นให้เขาเฉย ๆ ไม่ใช่เหรอ?”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด