Kill the Hero 68

Now you are reading Kill the Hero Chapter 68 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

Kill the Hero 068

หนึ่งสัปดาห์แล้ว หลังจากต่อสู้กับคิมแจฮุน และยังจีฮุนในดันเจี้ยน

ในช่วงเวลานั้น โลกก็ยังคงหมุนไปตามปกติ

ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ราคาโคบอลต์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะการปรากฏตัวของมอนสเตอร์ และในฝรั่งเศสการบาดเจ็บล้มตายจากผู้เล่นก่อการร้ายก็เพิ่มสูงขึ้น

แต่สถานการณ์เช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อีกต่อไป

“สองสามวันมานี้ โลกเงียบจัง”

ลีจินอาเม้มปาก ขณะพักผ่อนในห้องทำงานของโอเซชานระหว่างพักทานอาหารกลางวัน

โอเซชานมองลีจินอาด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อเห็นแบบนี้ ลีจินอาก็ได้แต่ยิ้มเท่านั้น

“ฉันทำอะไรผิดเหรอ? “

ลีจินอามองไปยังหม้อใบเล็กที่เต็มไปด้วยราเม็ง ตั้งอยู่ระหว่างเขากับโอเซชาน

“นายไม่ได้มองฉัน เพราะฉันกินราเม็งของนายใช่ไหม?”

เมื่อเชื่อมโยงกับเรื่องนี้ เขาก็พูดไปทำหน้ายับหย่นไป

“ให้ตายเถอะ ฉันไม่ได้กินขนมแพง ๆ ซะหน่อย”

เมื่อเผชิญหน้ากับการประท้วงอย่างดุเดือดของเขา โอเซชานก็ชักสีหน้าใส่เขา

“เฮ้ นายคิดว่าฉันกำลังมองนาย เพราะเรื่องราเม็งจริง ๆ เหรอ?”

ลีจินอาลังเลเล็กน้อย…

“ใช่”

“นายนี่ทำให้ฉันอยากจะบ้า”

“ไม่ใช่หรอกเหรอ?”

โอเซชานตอบด้วยน้ำเสียงรำคาญ

“ก็ไม่ใช่น่ะสิ”

“โอ้ งั้นก็ดีแล้ว”

“แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด”

โอเซชานเคาะหัวตัวเอง

“ในสายตาของนาย โลกทั้งสงบ และสวยงาม แต่สำหรับฉันแล้ว มันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงเลย”

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ? “

“ฉันทิ้งคิมแจฮุนแล้ว”

“หา? “

มันเป็นการตอบสนองอย่างไม่คาดคิด

ลีจินอารู้ด้วยว่าคิมแจฮุนมีค่ายังไงในตอนนี้

“หมายความว่าไง? “

เขาอดไม่ได้ที่จะถาม

“ฉลามคาบเหยื่อที่ฉันโยนไว้จับปลา ฉันจะทำอะไรได้อีก? ฉันต้องตัดสายเบ็ดทิ้งอย่างเร็วน่ะสิ”

ใบหน้าของโอเซชานดูสงบนิ่ง และจริงจัง

“เรามีเวลาไม่มากแล้ว อีกอย่างน้อย 2-3 ปี จากนั้น เว้นแต่เราจะแข็งแกร่งพอที่จะกักขังพวกเขาไว้ พวกเขาจะแสดงความทะเยอทะยานอย่างกระตือรือร้น และในช่วงเวลาที่พวกเขาแสดงความทะเยอทะยาน มันก็จะจบลงอย่างแท้จริง ไม่…เกมจะไม่จบ ถ้าพวกเขาแสดงความทะเยอทะยานออกมา” (TL : ถ้างงประโยคนี้ ให้นึกถึงสาเหตุที่คิมวูจินโดนฆ่า แล้วใช้แกทเชื่อมโยงดู )

การแสดงออกของลีจินอาก็แข็งขึ้น เมื่อได้ยินเช่นนั้น

โอเซชานมองไปที่ลีจินอา และพูดว่า

“ดังนั้น ตอนที่นายล่าจิ้งจอกมีเขา แผนในอนาคตจะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงไหม ก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้น”

“เชื่อใจฉันสิ ฉันเป็นใครกัน? “

“ไอ้ตะกละ”

“อ๊ะ ถูกต้อง! พี่ชาย!! ฉันต้องกักตุนพลังงาน เพื่อจะได้ต่อสู้ให้ดี!”

“นายนี่เหมือนสุนัขเลย แต่มีสองสิ่งที่นายทำได้”

โอเซชานชูสองนิ้ว โดยไม่สนใจลีจินอา

“หนึ่ง คือการสนับสนุนคิมวูจินให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ กลับกัน นายต้องตรวจสอบความสามารถของคิมวูจินให้ดี”

“นายต้องการให้ฉันตรวจสอบความสามารถของเขาเหรอ?”

“ถูกต้อง”

“แต่คุณรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

ตรงกันข้าม โอเซชานส่ายหัว

“ไม่ ในความคิดของฉัน คิมวูจินยังไม่ได้เปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของเขาเลยแม้แต่ครึ่งเดียว”

“…อ่า? “

โอเซชานยังคงจ้องมองไปยังลีจินอาที่กำลังประหลาดใจ

“และในการล่าจิ้งจอกมีเขา คิมวูจินอาจจะเปิดเผยมันออกมา 100% เขาจะต้องออกแรงจริง ๆ แล้ว”

หลังจากพูดมากไป โอเซชานก็จมอยู่ในความคิดของเขา

‘ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะมานั่งพักผ่อนอีกต่อไป ตอนนี้ … ได้เวลากระโดดเข้าไปร่วมด้วยแล้ว’

โอเซชานนึกถึงคิมวูจิน

‘ฉันต้องทำให้ ไอแซค อิวานอฟ เทียบเท่ากับสมาคมเมสสิอาห์ให้ได้’

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้โอเซชานก็ยิ้มอย่างขมขื่น

‘โทษทีนะคิมวูจิน แต่ฉันต้องการให้นายเสียสละ เพื่อหยุดสมาคมเมสสิอาห์’

เขาหัวเราะอย่างขมขื่น และเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

‘ฉันขอโทษ แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือทั้งหมดเท่าที่จะรับได้’

 

ร่างกายที่เปื้อนเลือด และบาดแผลของคิมวูจินดูสะอาดมาก เมื่อเทียบกับศพของจิ้งจอกมีเขาที่อยู่ตรงปลายเท้าของเขา ต่อหน้าเขา มีผู้หญิงที่สวมชุดเกราะสีทองปรากฏตัวขึ้น

– คุณคือคิมวูจินใช่ไหม? ฉันได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณ แต่ของจริงดียิ่งกว่าข่าวลือกันซะอีก คุณคิดยังไง? คุณอยากเข้าร่วมสมาคมเมสสิอาห์ไหม?

สมาคมเมสสิอาห์เสนอตำแหน่งให้เขา

คิมวูจินตอบอย่างใจเย็น

– ฉันอยากคุยกับหัวหน้าโดยตรง ไม่ใช่ฝ่ายบริหารตัวเล็ก ๆ

ให้หัวหน้าสมาคมเมสสิอาห์มา…แน่นอนว่ามันเป็นการปฏิเสธอย่างชัดเจน

 

ตอนนั้น คิมวูจินไม่คิดว่าเขา และสมาคมเมสสิอาห์จะเข้ากันได้

เขาไม่ได้หวังว่าพวกนั้นจะตกลง

เมื่อมีการเสนอข้อเสนอครั้งต่อไป ลีเซจุนก็มาพบเขาเป็นการส่วนตัว และเลือกเขา

– คิมวูจินโลกต้องการนักล่าแบบคุณมาก

นั่นคือความทรงจำ

ครึด!

โทรศัพท์มือถือของคิมวูจินสั่น เพราะได้รับข้อความ และเขาก็ลืมตาขึ้นมาเช็กมัน

 

[ยืนยันวันที่ 7 มิถุนายน]

 

คิมวูจินหลับตาลงอีกครั้งหลังจากอ่านจบ

ครืด!

จากนั้นก็มีข้อความอื่นเข้ามาอีก

 

[นายต้องฝึกฝนทักษะให้ดี]

 

ตอนที่เห็นข้อความ สีหน้าของคิมวูจินไม่มีการเปลี่ยนแปลง เขามองไปที่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าแทน

ชุดเกราะที่ทำจากหนังงูเข็มอย่างสมบูรณ์ ดูเหมือนจะไม่พอดีกับเขา

ชุดเกราะนี้เป็นคำตอบของคิมวูจิน

เขาก็พร้อมที่จะแสดงฝีมือแล้ว

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด