MOT.51 – กระชากมิติ

การหลอมโอสถทําลายเครื่อในนั้นยากกว่ที่ชุนหลงเคยคิดไว้

ขั้นตอนการหลอมทั้งหมดนั้นใช้เวลามากกว่าชั่วโมงในการทําให้สําเร็จ ชุ นหลงกําลังนอนเหงื่อโทรมกายอยู่บนพื้นขณะที่ใบหม้อของเขามีโอสถสีแดงสดอยู่หนึ่งเม็ด

ชุนหลงไม่แม้กระทั่งนั่งสมาธิรวบรวมลมปราณเขาเพียงแค่อ้าปากหายใจหอบจากการที่ใช้พลังปราณและพลังจิตมากเกินไป

โอสถทําลายเครื่องในจะต้องถูกใช้ในเวลาหนึ่งชั่วโมงหลังจากหลอมชุนหลงจึงไม่มีเวลาพักมากนัก

หลังจากลุกขึ้นนั่งและมองดูโอสถในมือเขาสังเกตเห็นลวดลายสีขาวบนผิว โอสถ

“ยอดไปเลย ข้าหลอมโอสถคุณภาพสูงขึ้นมาได้”

แม้ว่าโอสถจะมีขั้นเป็นของตัวเองตั้งแต่คุณภาพต่ําคุณภาพกลาง และคุณภาพสูง

โอสถทลายม่านปราณที่ชุนหลงหลอมขึ้นมาขายในหอสมบัตินั้นอยู่ในระหว่าง คุณภาพกลางและคุณภาพต่ําเหตุก็เพราะว่าชุนหลงเพิ่งจะเริ่มเป็นนักปรุงยาที่ตั้งใจจะทําทุกขั้นตอนให้สําเร็จเท่านั้น

แต่ครั้งนี้ต่างออกไป

กับโอสถทําลายเครื่องในที่ใช้ได้เพียง ครั้งเดียวเท่านั้นเขาต้องทําให้คุณภาพ โอสถสูงที่สุดเท่าที่จะทําได้

ชุนหลงกลืนโอสถอย่างไม่ลังเลและเริ่มหมุนเวียนโอสถตามวิธีกาของกายาราชันย์นิรันดร์

เมื่อโอสถแพร่กระจายเข้าสู่ภายในปากชุนหลงพลังในโอสถได้ไหลเวียนตามวิธีการของกายาราชันย์นิรันดร์มันไหลจากเส้นปราณของชุนหลงในทุกเส้นทางและแทรกเข้าไปภายในร่างกายของเขา

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชุนหลงคํารามราวกับสัตว์ป่าด้วยความเจ็บปวด

แม้ว่าเขาอยากจะหยุดการไหลเวียนของการชาระล้างร่างกายในเวลานี้ เขาก็มิอาจทําได้เพราะพลังงานได้ชําระล้าง ทุกส่วนของร่างกายจนเจ็บปวดแทบทนไม่ได้

ชุนหลงมีความอดทนต่อความเจ็บปวดมากกว่าเดิมอย่างมากหลังจากดวงวิญญาณได้ถูกขยายโดยตําราสีทองในอดีตแต่ความเจ็บปวดที่เขากําลังเผชิญอยู่ตอนนี้นั้นไม่ได้น้อยไปกว่ากันเลย

โอสถทําลายเครื่องในเริ่มด้วยการเผาไหมู่โลหิตของเขาจากกายาราชันย์นิรันดร์ที่ไหลเวียนโอสถในกายฤทธิ์ฟื้นฟูของโอสถค่อย ๆ บํารุงโอลถที่ถูกแผนเผาซ้ําแล้วซ้ําเล่าจนมันบริสุทธิ์และ แข็งแกร่งขึ้น

หลังจากโลหิต อวัยวะภายในทุกส่วน ของเขาที่เส้นปราณไปถึงได้ถูกทําลาย และสร้างขึ้นมาใหม่ตั้งแต่ดับไปจนถึงหัวใจแม้กระทั่งสมองและดวงตา พวกมันกลายเป็นแอ่งโลหิตก่อนจะคืนรูปขึ้นใหม่

เหตุผลเดียวที่ชุนหลงยังมีชีวิตอยู่ก็ เป็นเพราะกายาราชันย์นิรันดร์ที่ไหล เวียนอยู่ในกายมันได้คืนรูปอวัยวะที่ถูกทําลายขึ้นมาใหม่

จากนั้นก็ตามด้วยกระดูกสุดท้ายที่ผิวหนัง

ทุกสิ่งทุกอย่างจากภายในและ ภายนอกของชุนหลงได้กลายเป็นโลหิต สภาพน่าสยดสยองก่อนจะค่อยๆคืนตัวกลับมาด้วยกายาราชันย์นิรันดร์

ความเจ็บปวดทรมานที่เขารู้สึกตลอดทั้งขั้นตอนนั้นมากพอที่จะทําให้ชายที่อดทนที่สุดอยากอ้อนวอนขอความตาย
ขั้นตอนทั้งหมดกินเวลาไปเกือบหนึ่งเดือนเต็ม

มันคือหนึ่งเดือนแห่งการทําลายล้างและสร้างขึ้นมาใหม่

คงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงหากจะบอกว่าชุนหลงนั้นกลายเป็นคนละคนไป แล้วหลังจากที่ได้รับประทานโอสถทําลายเครื่องในเข้าไป

หลังจากหนึ่งเดือน ร่างกายของเขาได้ถูกสร้างขึ้นมาใหม่โดยสมบูรณ์

รูปลักษณ์ภายนอกที่นับว่าหล่อเหลาก่อนจะเกิดการสร้างใหม่นั้นดูดียิ่งขึ้นก ว่าเดิม ร่างกายของเขายังเปล่งรังสีที่เหนือกว่าออกมาด้วย

เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่ปะทุอยู่ภายในกายทุกส่วนของเขานั้นแข็งแกร่งกว่า เดิมมากกว่า 100 เท่า
แต่ที่น่าอัศจรรย์ที่สุดคือเขาสามารถรับรู้ได้ถึงมิติรอบตัวเมื่อเขาต้องการ

เขายกมือขวาขึ้นและลองสัมผัสมิติรอบตัวเขาสัมผัสสิ่งที่เหมือนกับวารีแต่ ไม่ใช่วารี บางสิ่งที่เหมือนกับไม่มีอยู่จริงแต่ก็สัมผัสได้ในเวลาเดียวกัน รวมกับว่ามิติรอบตัวได้โอบกอดเขาเอาไว้ขณะที่ ไม่ได้เหนี่ยวรั้งการเคลื่อนไหวของเขา

ชุนหลงลองใช้มือผ่ามิติรอบตัวมันได้เกิดรอยแยกมิติขนาดเล็กตรงหน้าเขา

เขาครุ่นคิดและมองมิติที่เกิดรอยแยกเขาค่อยๆสอดมือเข้าไปข้างใน

มือของเขาหายไปในรอยแยกมิติและปรากฏในรอยแยกมิติอื่นในระยะ 6 ศอก จากตําแหน่งเดิมชุนหลงลองขยับนิ้วและแม้ว่ามันจะห่างไปจากเขา 6 ศอกมันก็ยังคงขยับได้อย่างอิสระตามที่เขา ต้องการ

เมื่อเขาดึงมือกลับจากรอยแยกมิติรอยแยกมิติได้ปิดตัวลง

“ข้าเคลื่อนไหวผ่านมิติได้แล้วรี?”

ชุนหลงอยากจะทดสอบทฤษฎีที่มากกว่านี้แต่ทันใดนั้นหยกประจําตัวก็เปล่งแสงขึ้นมา

แสงชายชราดังมาจากหยก

“ศิษย์ใหม่ทุกคนที่ได้เข้านิกายในปีที่ผ่านมาให้มารวมตัวที่หน้าประตูเมืองในครึ่งชั่วยาม”

ชุนหลงตาลุกวาวและคิด

“หรือว่าจะเป็นการทดสอบศิษย์นอก?”

ชุนหลงคิดถึงเวลาที่เขาใช้ในการสร้างร่างกายขึ้นมาใหม่นี่ควรจะเป็นเวลาที่เริ่มการทดสอบศิษย์นอกพอดี

หลังจากเก็บของสําคัญทั้งหมดแล้วเขาใส่มันเอาไว้ในหินกาลเวลาจากนั้นจึงเดินทางไปยังประตูเมือง