ผูกรักท่านประธานพันล้าน 14 คุณไม่จำเป็นต้องมาพูดแทน

Now you are reading ผูกรักท่านประธานพันล้าน Chapter 14 คุณไม่จำเป็นต้องมาพูดแทน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“คุณชาย !”

“ผู้จัดการเซิ่ง!”

แชนเดอเรียคริสทัลตกลงมาแตกเป็นเสี่ยงๆ ผู้คนที่อยู่หน้าประตูล้วนอุทานด้วยความตกใจ

ในขณะที่ห้องนั่งเล่น แชนเดอเรียคริสทัลที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ตกเต็มพื้นไปหมด เซิ่งอันหรานใช้มือข้างหนึ่งปกป้องเด็กน้อยน่ารัก และมืออีกข้างหนึ่งติดอยู่ใต้แชนเดอเรีย มีเลือดไหลออกมา เธอเจ็บปวดจนเป็นลมหมดสติไป

ในขณะที่ทุกคนล้วนตื่นตระหนกและทำอะไรไม่ถูก เซิ่งอันหรานแทบจะไม่ได้คิด เธอออกมาจากห้องนอน เธอเสี่ยงที่จะถูกแชนเดอเรียทับ และตรงเข้าไปปกป้องเด็กน้อยน่ารัก

ที่เกิดเหตุเกิดความโกลาหล ก่อนที่เธอจะหมดสติ เซิ่งอันหรานดูเหมือนจะได้ยินเด็กน้อยน่ารักที่อยู่ในอ้อมแขนพูดอะไรบางอย่าง

เหมือนจะเป็นคำว่า “แม่”

ที่เกิดเหตุวุ่นวาย

“เร็ว รีบเรียกรถพยาบาล นำผู้จัดการเซิ่งส่งโรงพยาบาล”

“คุณชายน้อยคว้าเสื้อของผู้จัดการเซิ่งไว้ไม่ยอมปล่อย จะทำยังไงดี ?”

“พาไปด้วยกันเลย ทิ้งไว้ที่นี่ใครจะสามารถดูแลได้ ? ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ ?”

“ครับครับครับ โทรศัพท์หาประธานอวี้”

“…………”

คลับส่วนตัวระดับไฮเอนด์ในจินหลิง——

หลังจากที่อวี้หนานเฉิงเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว ผู้ช่วยก็ออกไปส่งท่านประธานอีกฝ่าย และในขณะที่รอผู้ช่วย เขาก็อยู่ในห้องส่วนตัวดื่มชาเพียงลำพัง

วันแบบนี้เป็นชีวิตที่เป็นปกติของเขา

“หนานเฉิง”

หญิงสาวหน้าหวานเดินเข้ามา เมื่อได้ยินเสียงนี้ อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและหันกลับไปมอง

หญิงสาวที่สูงสวยงามยกผ้าม่านขึ้น เมื่อเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของเขา เธอก็เดินเข้ามา

“เป็นคุณจริงๆด้วย ฉันกำลังเจรจาเรื่องพรีเซนเตอร์อยู่ทางนี้ หลังจากเจรจาเสร็จ เจี๋ยเซินก็เห็นผู้ช่วยของคุณออกไปส่งแขก ฉันกำลังพูดเลยว่าคุณจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า”

อวี้หนานเฉิงตอบกลับ‘ อืม’ไปอย่างไม่แยแส

“เมื่อสองวันก่อนฉันไปเยี่ยมคุณปู่มา” เกาหย่าเหวินนั่งลงตรงข้ามเขา แล้วมองสีหน้าเขาอย่างระมัดระวัง เมื่อเขาได้ยินคำว่า ‘คุณปู่’สองคำนี้แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เธอจึงพูดต่อไปว่า

“คุณปู่บอกว่า หลายปีมานี้คุณดูแลจิ่งซีน้อยคนเดียว และมักจะมีเรื่องที่ดูแลไม่ทั่วถึง และกังวลว่าคนรับใช้จะดูแลได้ไม่ดี ดังนั้นดูเหมือนว่าเธอต้องการถามว่าลองพิจารณาส่งจิ่งซีน้อยกลับไปอยู่ข้างคุณปู่มั้ย”

เมื่อได้ยินแบบนี้ สีหน้าของอวี้หนานเฉิงเคร่งขรึมลงเล็กน้อย “ส่งกลับไป เกรงว่าจะไม่ปลอดภัยเท่ากับอยู่ข้างฉัน คุณไม่ต้องมาพูดแทน”

“ฉันไม่ได้มาพูดแทน ก็แค่พูดเล่นๆ มันก็เป็นเพียงความคิดของคุณปู่”

เกาหย่าเหวินยิ้มและอธิบายอย่างใจเย็น “อันที่จริงคุณปู่ยังคงหวังว่าคุณจะสามารถหาคนมาดูแลจิ่งซีน้อยได้เร็วๆ และสามารถดูแลเขาด้วยความเต็มใจ แบบนี้คุณจะได้ออกไปทำงานอย่างสบายใจ”

อวี้หนานเฉิงปิดปากเงียบ และในขณะที่กำลังจะพูด ผู้ช่วยก็เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน

“ประธานอวี้……….”

เมื่อผู้ช่วยเห็นเกาหย่าเหวินก็อยู่ด้วย เขาก็ตกตะลึง

“มีเรื่องอะไร ?” อวี้หนานเฉิงถาม

“โอ้” ผู้ช่วยสติกลับมา และรีบพูดว่า “ทางโรงแรมโทรศัพท์มา บอกว่าคุณชายน้อยเกิดเรื่องแล้วครับ แชนเดอเรียภายในห้องตกลงมา”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แววตาของเกาหย่าเหวินที่อยู่ข้างๆก็ปรากฏแววตาชั่วร้ายออกมา แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของอวี้หนานเฉิงมืดมนลง เขาลุกขึ้นจากที่นั่งในทันที ความกังวลแวบผ่านดวงตาที่สงบนิ่งของเขา จากนั้นก็ถามด้วยเสียงเย็นชาว่า

“จิ่งซีล่ะ ? เป็นอย่างไรบ้าง ?”

“ประธานอวี้ไม่ต้องเป็นห่วง”ผู้ช่วยรีบอธิบาย

“พนักงานโรงแรมมาช่วยได้ทันเวลา คุณชายน้อยเลยไม่ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้กำลังร้องไห้โวยวายตามพนักงานไปโรงพยาบาลด้วยครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี้หนานเฉิงก็รีบไปทันที

เกาหย่าเหวินเหลือบมองเสื้อสูทของอวี้หนานเฉิงบนไม้แขวนเสื้อ เธอจึงรีบดึงมันลงมา “หนานเฉิง ฉันจะไปกับคุณด้วย”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ผูกรักท่านประธานพันล้าน 14 คุณไม่จำเป็นต้องมาพูดแทน

Now you are reading ผูกรักท่านประธานพันล้าน Chapter 14 คุณไม่จำเป็นต้องมาพูดแทน at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“คุณชาย !”

“ผู้จัดการเซิ่ง!”

แชนเดอเรียคริสทัลตกลงมาแตกเป็นเสี่ยงๆ ผู้คนที่อยู่หน้าประตูล้วนอุทานด้วยความตกใจ

ในขณะที่ห้องนั่งเล่น แชนเดอเรียคริสทัลที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ตกเต็มพื้นไปหมด เซิ่งอันหรานใช้มือข้างหนึ่งปกป้องเด็กน้อยน่ารัก และมืออีกข้างหนึ่งติดอยู่ใต้แชนเดอเรีย มีเลือดไหลออกมา เธอเจ็บปวดจนเป็นลมหมดสติไป

ในขณะที่ทุกคนล้วนตื่นตระหนกและทำอะไรไม่ถูก เซิ่งอันหรานแทบจะไม่ได้คิด เธอออกมาจากห้องนอน เธอเสี่ยงที่จะถูกแชนเดอเรียทับ และตรงเข้าไปปกป้องเด็กน้อยน่ารัก

ที่เกิดเหตุเกิดความโกลาหล ก่อนที่เธอจะหมดสติ เซิ่งอันหรานดูเหมือนจะได้ยินเด็กน้อยน่ารักที่อยู่ในอ้อมแขนพูดอะไรบางอย่าง

เหมือนจะเป็นคำว่า “แม่”

ที่เกิดเหตุวุ่นวาย

“เร็ว รีบเรียกรถพยาบาล นำผู้จัดการเซิ่งส่งโรงพยาบาล”

“คุณชายน้อยคว้าเสื้อของผู้จัดการเซิ่งไว้ไม่ยอมปล่อย จะทำยังไงดี ?”

“พาไปด้วยกันเลย ทิ้งไว้ที่นี่ใครจะสามารถดูแลได้ ? ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ ?”

“ครับครับครับ โทรศัพท์หาประธานอวี้”

“…………”

คลับส่วนตัวระดับไฮเอนด์ในจินหลิง——

หลังจากที่อวี้หนานเฉิงเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว ผู้ช่วยก็ออกไปส่งท่านประธานอีกฝ่าย และในขณะที่รอผู้ช่วย เขาก็อยู่ในห้องส่วนตัวดื่มชาเพียงลำพัง

วันแบบนี้เป็นชีวิตที่เป็นปกติของเขา

“หนานเฉิง”

หญิงสาวหน้าหวานเดินเข้ามา เมื่อได้ยินเสียงนี้ อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและหันกลับไปมอง

หญิงสาวที่สูงสวยงามยกผ้าม่านขึ้น เมื่อเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของเขา เธอก็เดินเข้ามา

“เป็นคุณจริงๆด้วย ฉันกำลังเจรจาเรื่องพรีเซนเตอร์อยู่ทางนี้ หลังจากเจรจาเสร็จ เจี๋ยเซินก็เห็นผู้ช่วยของคุณออกไปส่งแขก ฉันกำลังพูดเลยว่าคุณจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า”

อวี้หนานเฉิงตอบกลับ‘ อืม’ไปอย่างไม่แยแส

“เมื่อสองวันก่อนฉันไปเยี่ยมคุณปู่มา” เกาหย่าเหวินนั่งลงตรงข้ามเขา แล้วมองสีหน้าเขาอย่างระมัดระวัง เมื่อเขาได้ยินคำว่า ‘คุณปู่’สองคำนี้แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เธอจึงพูดต่อไปว่า

“คุณปู่บอกว่า หลายปีมานี้คุณดูแลจิ่งซีน้อยคนเดียว และมักจะมีเรื่องที่ดูแลไม่ทั่วถึง และกังวลว่าคนรับใช้จะดูแลได้ไม่ดี ดังนั้นดูเหมือนว่าเธอต้องการถามว่าลองพิจารณาส่งจิ่งซีน้อยกลับไปอยู่ข้างคุณปู่มั้ย”

เมื่อได้ยินแบบนี้ สีหน้าของอวี้หนานเฉิงเคร่งขรึมลงเล็กน้อย “ส่งกลับไป เกรงว่าจะไม่ปลอดภัยเท่ากับอยู่ข้างฉัน คุณไม่ต้องมาพูดแทน”

“ฉันไม่ได้มาพูดแทน ก็แค่พูดเล่นๆ มันก็เป็นเพียงความคิดของคุณปู่”

เกาหย่าเหวินยิ้มและอธิบายอย่างใจเย็น “อันที่จริงคุณปู่ยังคงหวังว่าคุณจะสามารถหาคนมาดูแลจิ่งซีน้อยได้เร็วๆ และสามารถดูแลเขาด้วยความเต็มใจ แบบนี้คุณจะได้ออกไปทำงานอย่างสบายใจ”

อวี้หนานเฉิงปิดปากเงียบ และในขณะที่กำลังจะพูด ผู้ช่วยก็เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน

“ประธานอวี้……….”

เมื่อผู้ช่วยเห็นเกาหย่าเหวินก็อยู่ด้วย เขาก็ตกตะลึง

“มีเรื่องอะไร ?” อวี้หนานเฉิงถาม

“โอ้” ผู้ช่วยสติกลับมา และรีบพูดว่า “ทางโรงแรมโทรศัพท์มา บอกว่าคุณชายน้อยเกิดเรื่องแล้วครับ แชนเดอเรียภายในห้องตกลงมา”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แววตาของเกาหย่าเหวินที่อยู่ข้างๆก็ปรากฏแววตาชั่วร้ายออกมา แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของอวี้หนานเฉิงมืดมนลง เขาลุกขึ้นจากที่นั่งในทันที ความกังวลแวบผ่านดวงตาที่สงบนิ่งของเขา จากนั้นก็ถามด้วยเสียงเย็นชาว่า

“จิ่งซีล่ะ ? เป็นอย่างไรบ้าง ?”

“ประธานอวี้ไม่ต้องเป็นห่วง”ผู้ช่วยรีบอธิบาย

“พนักงานโรงแรมมาช่วยได้ทันเวลา คุณชายน้อยเลยไม่ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้กำลังร้องไห้โวยวายตามพนักงานไปโรงพยาบาลด้วยครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี้หนานเฉิงก็รีบไปทันที

เกาหย่าเหวินเหลือบมองเสื้อสูทของอวี้หนานเฉิงบนไม้แขวนเสื้อ เธอจึงรีบดึงมันลงมา “หนานเฉิง ฉันจะไปกับคุณด้วย”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+