ป้าเฟิงแห่งตระกูลฉิน?

หรือว่าจะเป็นพี่เลี้ยงของพี่ฉิน?

ไม่ใช่หรอกมั้ง พี่เลี้ยงจะมามีเงินมากขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

หวังตงเสวี่ยงงขึ้นมาเล็กน้อย

"ต่อไปจะเป็นรางวัลที่สำคัญที่สุดสำหรับงานคาร์นิวัลประจำปีของเราในวันนี้ รางวัลผู้ประกาศข่าวประจำปี พอจะเดาออกไหมว่าจะเป็นใคร?"

พวกแฟนคลับก็เริ่มตะโกนส่งเสียงขึ้นมา

"หูเฟย หูเฟย หูเฟย!"

"หวังโต้ หวังโต้!"

"…"

ชื่อผู้ประกาศข่าวหลายคนถูกตะโกนออกมาจากหมู่แฟนคลับ แต่ชื่อที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือหูเฟยกับหวังโต้โต้ พวกเค้าเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมงานกันในเพลตฟอร์มTigerfish

หวังตงเสวี่ยเองก็ปรบมือให้เช่นกัน หลังจากนั้น รางวัลนี้มันไม่น่าเกี่ยวข้องอะไรกับเธอแล้ว เธอเป็นเพียงแค่ผู้ชมก็เท่านั้น

พิธีกรเหลือบดูรายการแล้วประกาศชื่อออกมา

"ฉันขอประกาศว่าผู้ชนะรางวัลผู้ประกาศข่าวประจำปีนี้คือ… ตงเสวี่ย!"

ทันใดนั้นเอง

เสียงของผู้ชมก็เงียบไปในทันที

พวกเค้าส่วนใหญ่ต่างก็รู้ว่าใครคือตงเสวี่ย ท้ายที่สุดพวกเธอก็ได้รับความสนใจหลายครั้ง ป้าเฟิงแห่งตระกูลฉินเองให้รางวัลกับเธอไปไม่น้อยเลยและ เซี๋ยต้าหลิน คุณชายเซี๋ยเองก็เคยให้รางวัลกับเธอเหมือนกัน

แต่ชื่อเสียงเล็กน้อยกลับมีชื่อเสียงมากกว่า แฟนคลับของเธอก็มีน้อยเกินไป ผู้ประกาศข่าวด้านอาหารมันเป็นหมวดหมู่ที่ไม่ค่อยมีคนสนใจอะไรมากนัก

ทำไมเธอถึงเป็นผู้ได้รับรางวัล?

ทุกคนต่างก็งงไปหมดและพวกเค้าคิดไม่ถึงเลยว่าผู้ประกาศข่าวตัวน้อยอย่างหวังตงเสวี่ยจะสามารถชนะรางวัลนี้ได้!

หวังตงเสวี่ยปิดตาของตัวเอง เธอลุกยืนขึ้น เธอสวมชุดกี่เพ้า ทันใดนั้นเอง เธอก็กลายเป็นจุดสนใจของทั้งงาน

พิธีกรยิ้มและพูดเชิญเธอขึ้นมา "ฉันเชิญตงเสวี่ยขึ้นมารับรางวัลด้วยครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เชิญผู้นำมามอบรางวัลให้ตงเสวี่ย"

หลังจากพูดจบ ชายอ้วนคนหนึ่งเดินไปที่หน้าเวทีพร้อมผิวปาก เค้าหยิบถ้วยรางวัลขึ้นมาและเตรียมมอบรางวัลให้กับหวังตงเสวี่ย

ทันทีที่ชายอ้วนคนนี้ปรากฏตัวขึ้นมา ทุกคนก็รีบยืนขึ้นมา

"หม่าเหลียงเทียน!"

"พระเจ้า ประธานหม่าจริงด้วย ประธานหม่ามาได้ยังไงกัน?"

"พระเจ้า ตงเสวี่ยคนนี้มีต้องมีคนหนุนหลังเธออย่างแน่นอน แม้แต่ประธานหม่าเองยังมามอบรางวัลให้เธอด้วยตัวของเค้าเอง?"

หม่าเหลียงเทียนคือใคร นี่มันไม่มีใครไม่รู้จักเค้าเลย ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะเป็นนักข่าว แต่นี่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของวงการบันเทิงด้วย ในฐานะที่เป็นวงบันเทิง หม่าเหลียงเทียน ก็มีเหมือนหัวหน้าใหญ่ แน่นอนว่าทุกคนต้องรู้จักเค้า

ผู้จัดละครหลายคนก็ต้องการจะประจบแต่ แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย พวกเค้าเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าหวังตงเสวี่ยจะรู้จักเค้า

ผู้ประกาศข่าวที่อยู่ใกล้หวังตงเสวี่ยต่างก็มองหน้ากัน พวกเธอต่างก็เข้าใจในทันที

หวังตงเสวี่ยคนนี้เธอมีคนหนุนหลัง เธอสามารถทำให้ประธานหม่ามามอบรางวัลให้กับเธอเป็นการส่วนตัว นี่มันจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

หวังตงเสวี่ยก็สับสนเล็กน้อย แต่เธอก็ยังก้าวขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่างาม

หม่าเหลียงเทียนมอบรางวัลให้กับเธอและหวังตงเสวี่ยก็ขอบคุณเค้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เพราะเธอไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย ดังนั้นเธอก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรมากเกี่ยวกับรางวัลนี้ เธอพูดอย่างง่ายๆ แน่นอนว่ามันเป็นคำพูดจากใจจริงของหวังตงเสวี่ย เธอพูดอะไรไม่ถูกเลยจริงๆเมื่อเธอได้รับรางวัลนี้

หลังรับรางวัลแล้ว พวกเค้าก็เริ่มทานอาหารกัน มันเป็นบุฟเฟ่ต์แบบเดินไปตักอาหารเอง จากนั้นทุกคนก็ทานอาหารเย็นด้วยกัน

หวังตงเสวี่ยวิ่งเหยาะๆเข้าไปหาฉินจุน เธอถือถ้วยรางวัลและถามเบาๆขึ้นมาว่า

"พี่ฉิน พี่คิดว่านี่มันเรื่องอะไรกัน?"

ฉินจุนยิ้ม "ยินดีด้วยนะ"

รางวัลนี้มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเป็นฝีมือของหม่าเหลียงเทียน แม้ว่ามันจะดูเกินจริงไปบ้าง แต่ก็เป็นสิ่งที่ดีเหมือนกัน

หลังจากเข้าสู่เวลาของอาหารเย็น ฉินจุนก็ขึ้นไปชั้นบนและช่วยประคองเย่ซวนหยวนลงมา

"ตงเสวี่ย ฉันจะแนะนำให้เธอรู้จัก นี่คืออาจารย์ของฉัน เย่ซวนหยวน"

หวังตงเสวี่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอรู้ว่าพ่อแม่และผู้อาวุโสของฉินจุนเสียชีวิตไปหมดแล้ว เค้ามีอาจารย์คนหนึ่งที่เป็นทั้งครูและพ่อมาตลอดชีวิต อาจารย์คนนี้ต้องเป็นผู้อาวุโสที่สำคัญมากสำหรับเค้า

เธอเองก็ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับผู้อาวุโส…

แน่นอน ทั้งสองยังไม่ได้เป็นอะไรกัน แม้ว่าหวังตงเหวินจะรู้สึกอย่างนั้นในใจของเธอก็ตาม

การพบผู้อาวุโสทำให้นี่ มันก็ทำให้หวังตงเสวี่ยทำอะไรไม่ถูก

เย่ซวนหยวนก็เหลือบมองไปที่หวังตงเสวี่ย เค้าพยักหน้าแล้วหยิบลูกปัดเล็กๆออกมา จากนั้นก็ยื่นมันให้กับหวังตงเสวี่ย

"ถือซะว่าของขวัญแรกพบก็แล้วกัน"

หวังตงเสวี่ยก็นิ่งไป "อ่า ขอบคุณค่ะ!"

หวังตงเสวี่ยรับมันไว้แล้วเธอก็เดินตามไป

หลังจากที่เย่ซวนหยวนลงมาแล้ว เค้าก็พบที่นั่งริมหน้าต่าง และซุนเจี้ยนหมินกับพวกก็รีบพากันวิ่งเข้ามา

เมื่อคนพวกนี้วิ่งเข้ามา ทันใดนั้นสายตาของทุกคนก็ถูกดึงดูดในทันที

"บ้าเอ๊ย พวกนี้มันใครกัน!"

"นายพลห้าดาว?!

หวังจินไห่สวมเครื่องแบบทหารที่มีดาวห้าดวงบนบ่าของเค้า เค้าเป็นคนที่ดูโดดเด่นมาก เค้าเดินอยู่ในฝูงชน ออร่าของเค้าไม่มีใครเทียบได้ นี่คือแม่ทัพระดับประเทศ!

ที่ด้านหลังหวังจินไห่ ผู้บริหารซุนก็เดินตามเค้ามา

ผู้บริหารซุนในชุดทูนิค แม้ว่าเค้าจะไม่ได้หยิ่งทะนงเหมือนหวังจินไห่ แต่เค้าก็ดูมีออร่ามากอย่างเห็นได้ชัด

เหอเนี่ยนอิง, เมิ่งเหวินกัง, หม่าเหลียงเทียน

พวกบอสใหญ่ต่างก็รวมตัวกัน พวกเค้าเดินเข้ามาหาเย่ซวนหยวนและหยิบแก้วไวน์ของพวกเค้าแล้วคุกเข่าลง

"อาจารย์!"

ทุกคนต่างก็อึ้ง!

ชายชราคนนี้เค้าเป็นใครกัน!

คนใหญ่คนโตมากมาย ทำไมพวกเค้าถึงคุกเข่าลงต่อหน้าของชายชรานี่?

ท่าทางที่ดูเคารพนับถือนี่ มันดูราวกับว่าพวกเค้ากำลังคุกเข่าลงต่อหน้าพ่อของพวกเค้า

ฉินจุนยิ้มแล้วคุกเข่าข้างอาจารย์ของเค้า

"ขอให้อาจารย์มีสุขภาพดีตลอดไป"

เย่ซวนหยวนพยักหน้าแล้วหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วจิบ "เอาหละ ลุกขึ้นเถอะ ดูท่าแล้วพวกเธอจะไม่มีปัญหาอะไรนะ"

คำพูดของเย่ซวนหยวนก็ ทำให้ทุกคนรู้สึกกระอักกระอ่วมขึ้นมา

คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโตในอุตสาหกรรมต่างๆและพวกเค้าต่างก็ได้รับความชื่นชมและความอิจฉาจากผู้คนนับไม่ถ้วน แต่ในสายตาของเย่ซวนหยวน พวกเค้ากลายเป็นคนไร้ค่าเท่านั้น…นี่มันน่าละอายจริงๆ

หลังจากดื่มแล้วนั่งลง พวกเค้าก็นั่งลง เจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารติดอาวุธยืนอยู่รอบๆพวกเค้า บุคคลภายนอกไม่สามารถเข้ามาใกล้ได้เลย

นักข่าวนับไม่ถ้วนคอยอยู่ข้างๆ เดิมทีพวกเค้าต้องการสัมภาษณ์ผู้ประกาศข่าวและผู้ประกอบการในท้องถิ่น

แต่ผู้ประกาศข่าวกับผู้ประกอบการท้องถิ่นประจำปีต่างก็อยู่ที่โต๊ะนี้ พวกเค้าก็เลยไม่มีโอกาสได้สัมภาษณ์เลย

ส่วนผู้ประกาศข่าวคนอื่นๆ พวกเค้าก็มีโอกาสได้สัมภาษณ์ แต่ไม่มีหัวข้ออะไรมาก ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป มันจะน่าเสียดายเป็นอย่างมาก?

"ชายชราคนนี้ เค้าเป็นใครกัน ทำไมคนจำนวนมากถึงเป็นศิษย์ของเค้า"

"เป็นอาจารย์เหรอ นี่มันเรื่องทั่วไปอย่างงั้นเหรอ?"

"ถึงจะเป็นอาจารย์ ก็น่าจะเป็นอาจารย์ที่มีความสามารถ?"

ในตอนนี้ก็มีอาจารย์ปลอมจำนวนมากบนอินเทอร์เน็ต อย่างเช่น ปรมาจารย์มวยไทเก็ก ปรมาจารย์มวยชวนหวู่และก็ยังคนดังมากมายในฐานะเด็กฝึก แต่จริงๆแล้วพวกเค้าก็เป็นแค่กลยุทธ์ทางการตลาดก็เท่านั้น พวกเค้าไม่ได้มีความสามารถอะไรเลย

เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ทั่วไป อาจารย์คนนี้คงจะไม่ใช่ของปลอมใช่ไหม พวกเค้าเองก็รอไม่ไหวที่จะสัมภาษณ์แล้ว