ผู้รักษาสุดแกร่ง 415 เหล้าแสดงความเคารพของพี่หง

Now you are reading ผู้รักษาสุดแกร่ง Chapter 415 เหล้าแสดงความเคารพของพี่หง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ฉินจุนลุกขึ้นและเดินออกไปพร้อมกับเฉินหยวน

เติ้งเจียหน้าซีดด้วยความโกรธ

“ดูสิ นี่มันน้องสาวจอมปลอม พอฉันมีเรื่อง มันหนีเร็วกว่าใครเลย ! ”

ขณะที่ฉินจุนพึ่งจะได้ก้าวเท้าหน้าของพวกเขาออกไป ทันใดนั้นก็ปรากฎร่างผู้หญิงในชุดสีแดง เดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมกับบอดี้การ์ดสี่คน

ผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดสีแดง รองเท้าสีแดง ผมยาวสีดำขลับ มีบุคลิกที่น่านับถือ บรรดาผู้ที่ติดตามเธอล้วนเป็นทหารผ่านศึกที่มีความชำนาญสูง ท่าเดินน่าเกรงขาม เธอมีดวงตาที่เฉียบคมเหมือนหมาป่าหิวเหยื่อ ซึ่งมันทำให้คนมองรู้สึกหวั่น

“ผู้หญิงคนนี้……หรือว่าคือเหลยหง ? ”

เหลยหง ?

ทุกคนตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าเหลยหงจะมาที่นี่ ?

เมื่อครู่นี้พวกเขาเพิ่งได้เห็นเหลยหงในรูปภาพ โดยยืนอยู่ข้างกับพี่เปียวและฐานะของเธอสูงส่ง นักธุรกิจเหล่านั้นถ่ายรูปกับเธอด้วยความเคารพ

เหลยหงมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?

ทันทีที่เหลยหงเดินเข้ามา ทางด้านพี่เปียวก็รีบลุกขึ้นยืนเสยผมและทั้งกลุ่มก็รีบลุกขึ้นเช่นกัน

หลังจากท่าทีขี้เล่นก่อนหน้านี้ ไม่นานก็เข้าเรื่องจริงจังทันที

พี่เปียวจ้องมองและตะโกนออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“รีบใส่เสื้อผ้าซะ ! ”

ทุกคนหยิบเสื้อผ้าของตน แต่งกายให้เรียบร้อย และยืนตัวตรง

“พี่หง ! ”

เหลยหงมองพี่เปียวจากนั้นก็เหลือบมองไปที่เติ้งเจีย และถาม

“คุณฉินอยู่ที่ไหน ? ”

สีหน้าของพี่เปียวว่างเปล่า “คุณฉินคือใคร ? ”

เหลยหงไม่สนใจเขาและเดินไปที่ฝั่งของเติ้งเจียและเอ่ยถาม

“ใครคือเติ้งเจีย ? ”

เติ้งเจียลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นตระหนกและตอบอย่างรวดเร็ว

“ฉัน ฉันเอง พี่…… พี่หงสวัสดีค่ะ ”

เหลยหงจ้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอพยักหน้าและกล่าวว่า

“เธอไม่เป็นไรแล้ว กลับไปได้ ”

เติ้งเจียดูประหลาดใจที่ได้รับความช่วยเหลือ “ฉัน ฉันไปได้แล้วหรอ พี่หง พี่หมายความว่า ? …… ”

เหลยหงเหลือบมองไปที่พี่เปียวและถามว่า “ไม่ข้องใจอะไรใช่ไหม ? ”

คำพูดของพี่หง อย่าว่าแต่ไม่ขัดข้องใจเลย แม้ว่าจะมีความเกลียดชังแค้นฝังลึกจริงๆ ก็จะต้องปล่อยวางมันไป

“พี่หง ไม่มีอะไร แค่ความขัดแย้งเล็กน้อย ! ในเมื่อพี่หงพูดแล้ว เราก็ไม่เอาเรื่องครับ ! ”

เหลยหงพยักหน้า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก ฉันแค่มาช่วยนายไกล่เกลี่ย น่าเสียดายที่นายคุณฉินไม่อยู่ซะแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันอยากจะดื่มให้เขาสักแก้ว ”

คำพูดของเหลยหง ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้น !

ดื่มให้คุณฉิน ?

ทุกคนต่างรู้ดีว่าใครคือคุณฉิน

คนนามสกุลฉินในที่นี้มีเพียงคนเดียว ซึ่งก็คือฉินจุนที่เพิ่งจากไป

การปรากฏตัวของเหลยหงเป็นเพราะฉินจุนงั้นหรอ ?

พี่หงจะดื่มให้ฉินจุน ?

เติ้งเจียตกใจและไม่อยากจะเชื่อ เธอถามอย่างไม่มั่นใจ

“พี่หง คุณกับคุณฉินเป็น……”

หากเป็นคนอื่นถาม เหลยหงก็คงขี้เกียจที่จะอธิบาย แต่เมื่อครู่คุณฉินถึงกับส่งข้อความเพื่อพูดถึงเติ้งเจียผู้นี้ เธอคิดว่าพวกเขาคงเป็นเพื่อนกัน

เหลยหงกล่าวว่า “คุณฉินเป็นคนที่ฉันเคารพมาก เนื่องจากคุณเป็นเพื่อนของเขา ต่อไปหากต้องการความช่วยเหลือคุณสามารถติดต่อฉันได้ ”

แม้ว่าเหลยหงจะพูดอย่างนั้น แต่เธอก็ไม่ได้ทิ้งนามบัตรไว้

ในเมื่อคุณฉินเป็นคนที่ขอความช่วยเหลือจากเธอ ทำไมเขาไม่อยู่ที่นั่นหละ ?

สีหน้าของเพื่อนร่วมชั้นหลายคนต่างก็แปลกไป ฉินจุน……เป็นคนที่ถูกเติ้งเจียไล่ไป หลังจากกลับไปแล้วเขายังด่าอยู่เลย ผลสุดท้าย ฉินจุนแค่ส่งข้อความแบบลวกๆ กลายเป็นเหลยหงเข้ามาไกล่เกลี่ยความขัดแย้งให้ด้วยตัวเอง

ฉินจุนเป็นผู้มีอิทธิพลตัวจริง !

รถสปอร์ตรุ่นคลาสสิค การดื่มเหล้า และบาร์เทนเดอร์ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ของปลอม เพราะพวกเขาไม่มีตาเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เห็นความเก่งกาจของฉินจุน

ในขณะนั้นเติ้งเจียรู้สึกเสียใจ และเธออยากจะตามออกไปจริงๆ !

แน่นอนว่าเติ้งเจียไม่มีหน้าจะไปตาม เธอถึงกับประชดประชันเฉินหยวน แล้วเธอจะมีหน้าไปตามฉินจุนด้อย่างไร ?

โต้วหมิงหยางสีหน้าไม่ดีขึ้นมาทันที ไม่คิดว่าฉินจุนจะเป็นผู้มีอิทธิพลขนาดนี้ ?

เขาจะมีคุณสมบัติอะไรไปเทียบได้ ?

ต่อหน้าฉินจุน แม้แต่เหลยหงก็ยังดื่มให้เขา นับประสาอะไรกับพี่เปียว

เหลยหงพูดกับพี่เปียว และเดินตรงออกไปทันที

พี่เปียวไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับเติ้งเจียอีกต่อไป และส่งคนเหล่านี้ออกไปอย่างสุภาพ

เติ้งเจียรอให้คนอื่นกลับกันไปให้หมดก่อน จากนั้นเธอก็ถอนหายใจด้วยอารมณ์โล่งและอกตื่นเต้นที่สุด หรือว่าเราจะแก่แล้วนะ

เมื่อครู่ฉินจุนเพิ่งคุยกับประธานเถียนหรือเถียนเจียอิ้นทางโทรศัพท์ และตกลงที่จะรับรถฟ็อลคส์วาเกินหนึ่งคัน

ถ้าฉินจุนเจ๋งจริง งั้นรถคันนี้ก็ต้องเป็นของจริงด้วย ?

“ฉันจะไปอู่รถสักหน่อย ”

เมื่อทุกคนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็อยากจะพากันไปด้วย “ฉันจะไปด้วย ”

“ฉันก็อยากไปด้วย ! ”

ไม่มีอะไรมาก ทุกคนก็แค่อยากจะไปดูให้เห็นกับตาว่าตกลงแล้วฉินจุนมีอิทธิพลมากแค่ไหน

ทุกคนขับรถมาถึงที่อู่รถด้วยกัน ทันทีที่เข้ามา พนักงานขายก็เดินเข้ามาถามอย่างกระตือรือร้น

“ทุกท่าน อยากดูเป็นรถรุ่นไหนดีครับ ? ”

เหล่าฝูลังเลอยู่ครู่หนึ่งและจึงเอ่ยว่า “ก่อนมาผมได้ติดต่อกับประธานเถียนของพวกคุณไว้แล้ว และประธานเถียนก็บอกว่าจะมอบรถฟ็อลคส์วาเกินให้ผมหนึ่งคัน ”

ขณะที่เหล่าฝูกำลังพูด ยิ่งพูดน้ำเสียงของเขาก็ยิ่งเบาลง และความมั่นใจก็ยิ่งน้อยลง ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริงหละก็ คงจะขายขี้หน้าน่าดู

พนักงานขายชะงักไปครู่หนึ่งและเขาก็พูดดูถูก

“คุณผู้ชาย คุณล้อเล่นอยู่เหรอ ? ”

เหล่าฝูหน้าแดงขึ้นมา เขาอายจนอยากจะรีบแทรกแผ่นดินหนี

“ผมไม่ได้ล้อเล่น คุณลองถามท่านประธานเถียนดู ”

พนักงานขายยิ้มเยาะ “คุณเล่นตลกอะไรเนี่ย ประธานเถียนอยู่ตำแหน่งไหน ผมติดต่อเขาได้หรือไง ? เอาล่ะคุณเป็นพวกทำวิดีโอสั้นอะไรนั่นใช่ไหม ? หยุดก่อเรื่องแล้วออกไปได้แล้ว ”

สีหน้าของเหล่าฝูและคนอื่นๆดูไม่สู้ดีขึ้นมาในทันที

“นี่มันเกิดอะไรกันแน่ คนนามสกุลฉินคนนั้นเจ๋งจริงงั้นเหรอ ? ”

“แน่นอนอยู่แล้วสิ ซื้อรถฟ็อลคส์วาเกินคันหนึ่งต้องใช้เงินกว่า 300,000 หยวน เงินมหาศาลขนาดนี้ ใครมันจะเอาไปให้คนอื่นตามใจกันหละ ? ”

“ฉันเดาว่าที่เขาโทรหาประธานเถียน เขาต้องแกล้งทำแน่ๆ ไปแสดงละครให้เด็กดูเถอะ ! ”

“บ้าจริงๆ ลากเรามาขายขี้หน้าด้วย ! ”

“…… ”

ในขณะนั้นมีชายในชุดสูทคนหนึ่งเดินเข้ามาท่ามกลางการก่นด่าของทุกคน

“สวัสดีครับ ผมเป็นผู้จัดการฝ่ายขายที่นี่ มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ ? ”

เหล่าฝูเมื่อเห็นผู้จัดการออกมา เขาจึงพูดออกมาอีกครั้งอย่างขมขื่น

“ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง และเขาบอกว่าคุยกับประธานเถียนเรียบร้อยแล้วว่าจะมอบรถฟ็อลคส์วาเกินกับผม …… ”

ผู้จัดการขมวดคิ้ว “อย่างนั้นหรอครับ เดี๋ยวผมโทรไปถามสักครู่นะครับ ”

ผู้จัดการเดินไปที่แผนกต้อนรับและยกหูโทรศัพท์ทันทีพร้อมกับกดหมายเลขโทรออก

หลังจากคุยไปสองสามประโยคได้ ผู้จัดการก็เดินกลับมาอย่างรวดเร็วและถามว่า

“ขอโทษนะครับคุณคือฝูเหวินป๋อหรือเปล่าครับ ? ”

“ใช่ครับผมเอง ”

“งั้นก็ดีเลยครับ คุณฝูเชิญด้านในเลยครับ รถของคุณพร้อมแล้ว คุณสามารถรับได้ทุกเมื่อ เราจะทำเรื่องให้คุณโดยเร็วที่สุด ! ”

เหล่าฝูประหลาดใจอย่างมาก “จริงเหรอครับ ดีเลย ดีมาก ! ”

เพื่อนร่วมชั้นหลายคนรีบตามไปดูเหล่าฝูทุกขั้นตอนด้วยตาของพวกเขาเองและผู้จัดการก็มาดำเนินขั้นตอนต่างๆให้ด้วยตัวเองและได้รับการจัดการอย่างรวดเร็วที่สุด ทั้งเอกสารใบอนุญาตและทะเบียนรถ

ในที่สุดเหล่าฝูก็ได้รับรถฟ็อลคส์วาเกินคันใหม่เอี่ยมไป

ขณะที่นั่งอยู่บนรถใหม่ เพื่อนร่วมชั้นหลายคนมองหน้ากัน

ถ้างั้นฉินจุนก็มีอิทธิพลมากเลยสิ รู้แบบนี้พวกเขาคงสานสัมพันธ์ที่ดีกับเขาไปนานแล้ว บางทีพวกเขาอาจให้รถมาอีกก็ได้

เห้อ น่าเสียดายจัง

……

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ผู้รักษาสุดแกร่ง 415 เหล้าแสดงความเคารพของพี่หง

Now you are reading ผู้รักษาสุดแกร่ง Chapter 415 เหล้าแสดงความเคารพของพี่หง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ฉินจุนลุกขึ้นและเดินออกไปพร้อมกับเฉินหยวน

เติ้งเจียหน้าซีดด้วยความโกรธ

“ดูสิ นี่มันน้องสาวจอมปลอม พอฉันมีเรื่อง มันหนีเร็วกว่าใครเลย ! ”

ขณะที่ฉินจุนพึ่งจะได้ก้าวเท้าหน้าของพวกเขาออกไป ทันใดนั้นก็ปรากฎร่างผู้หญิงในชุดสีแดง เดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมกับบอดี้การ์ดสี่คน

ผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดสีแดง รองเท้าสีแดง ผมยาวสีดำขลับ มีบุคลิกที่น่านับถือ บรรดาผู้ที่ติดตามเธอล้วนเป็นทหารผ่านศึกที่มีความชำนาญสูง ท่าเดินน่าเกรงขาม เธอมีดวงตาที่เฉียบคมเหมือนหมาป่าหิวเหยื่อ ซึ่งมันทำให้คนมองรู้สึกหวั่น

“ผู้หญิงคนนี้……หรือว่าคือเหลยหง ? ”

เหลยหง ?

ทุกคนตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าเหลยหงจะมาที่นี่ ?

เมื่อครู่นี้พวกเขาเพิ่งได้เห็นเหลยหงในรูปภาพ โดยยืนอยู่ข้างกับพี่เปียวและฐานะของเธอสูงส่ง นักธุรกิจเหล่านั้นถ่ายรูปกับเธอด้วยความเคารพ

เหลยหงมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?

ทันทีที่เหลยหงเดินเข้ามา ทางด้านพี่เปียวก็รีบลุกขึ้นยืนเสยผมและทั้งกลุ่มก็รีบลุกขึ้นเช่นกัน

หลังจากท่าทีขี้เล่นก่อนหน้านี้ ไม่นานก็เข้าเรื่องจริงจังทันที

พี่เปียวจ้องมองและตะโกนออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“รีบใส่เสื้อผ้าซะ ! ”

ทุกคนหยิบเสื้อผ้าของตน แต่งกายให้เรียบร้อย และยืนตัวตรง

“พี่หง ! ”

เหลยหงมองพี่เปียวจากนั้นก็เหลือบมองไปที่เติ้งเจีย และถาม

“คุณฉินอยู่ที่ไหน ? ”

สีหน้าของพี่เปียวว่างเปล่า “คุณฉินคือใคร ? ”

เหลยหงไม่สนใจเขาและเดินไปที่ฝั่งของเติ้งเจียและเอ่ยถาม

“ใครคือเติ้งเจีย ? ”

เติ้งเจียลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นตระหนกและตอบอย่างรวดเร็ว

“ฉัน ฉันเอง พี่…… พี่หงสวัสดีค่ะ ”

เหลยหงจ้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอพยักหน้าและกล่าวว่า

“เธอไม่เป็นไรแล้ว กลับไปได้ ”

เติ้งเจียดูประหลาดใจที่ได้รับความช่วยเหลือ “ฉัน ฉันไปได้แล้วหรอ พี่หง พี่หมายความว่า ? …… ”

เหลยหงเหลือบมองไปที่พี่เปียวและถามว่า “ไม่ข้องใจอะไรใช่ไหม ? ”

คำพูดของพี่หง อย่าว่าแต่ไม่ขัดข้องใจเลย แม้ว่าจะมีความเกลียดชังแค้นฝังลึกจริงๆ ก็จะต้องปล่อยวางมันไป

“พี่หง ไม่มีอะไร แค่ความขัดแย้งเล็กน้อย ! ในเมื่อพี่หงพูดแล้ว เราก็ไม่เอาเรื่องครับ ! ”

เหลยหงพยักหน้า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก ฉันแค่มาช่วยนายไกล่เกลี่ย น่าเสียดายที่นายคุณฉินไม่อยู่ซะแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันอยากจะดื่มให้เขาสักแก้ว ”

คำพูดของเหลยหง ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้น !

ดื่มให้คุณฉิน ?

ทุกคนต่างรู้ดีว่าใครคือคุณฉิน

คนนามสกุลฉินในที่นี้มีเพียงคนเดียว ซึ่งก็คือฉินจุนที่เพิ่งจากไป

การปรากฏตัวของเหลยหงเป็นเพราะฉินจุนงั้นหรอ ?

พี่หงจะดื่มให้ฉินจุน ?

เติ้งเจียตกใจและไม่อยากจะเชื่อ เธอถามอย่างไม่มั่นใจ

“พี่หง คุณกับคุณฉินเป็น……”

หากเป็นคนอื่นถาม เหลยหงก็คงขี้เกียจที่จะอธิบาย แต่เมื่อครู่คุณฉินถึงกับส่งข้อความเพื่อพูดถึงเติ้งเจียผู้นี้ เธอคิดว่าพวกเขาคงเป็นเพื่อนกัน

เหลยหงกล่าวว่า “คุณฉินเป็นคนที่ฉันเคารพมาก เนื่องจากคุณเป็นเพื่อนของเขา ต่อไปหากต้องการความช่วยเหลือคุณสามารถติดต่อฉันได้ ”

แม้ว่าเหลยหงจะพูดอย่างนั้น แต่เธอก็ไม่ได้ทิ้งนามบัตรไว้

ในเมื่อคุณฉินเป็นคนที่ขอความช่วยเหลือจากเธอ ทำไมเขาไม่อยู่ที่นั่นหละ ?

สีหน้าของเพื่อนร่วมชั้นหลายคนต่างก็แปลกไป ฉินจุน……เป็นคนที่ถูกเติ้งเจียไล่ไป หลังจากกลับไปแล้วเขายังด่าอยู่เลย ผลสุดท้าย ฉินจุนแค่ส่งข้อความแบบลวกๆ กลายเป็นเหลยหงเข้ามาไกล่เกลี่ยความขัดแย้งให้ด้วยตัวเอง

ฉินจุนเป็นผู้มีอิทธิพลตัวจริง !

รถสปอร์ตรุ่นคลาสสิค การดื่มเหล้า และบาร์เทนเดอร์ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ของปลอม เพราะพวกเขาไม่มีตาเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เห็นความเก่งกาจของฉินจุน

ในขณะนั้นเติ้งเจียรู้สึกเสียใจ และเธออยากจะตามออกไปจริงๆ !

แน่นอนว่าเติ้งเจียไม่มีหน้าจะไปตาม เธอถึงกับประชดประชันเฉินหยวน แล้วเธอจะมีหน้าไปตามฉินจุนด้อย่างไร ?

โต้วหมิงหยางสีหน้าไม่ดีขึ้นมาทันที ไม่คิดว่าฉินจุนจะเป็นผู้มีอิทธิพลขนาดนี้ ?

เขาจะมีคุณสมบัติอะไรไปเทียบได้ ?

ต่อหน้าฉินจุน แม้แต่เหลยหงก็ยังดื่มให้เขา นับประสาอะไรกับพี่เปียว

เหลยหงพูดกับพี่เปียว และเดินตรงออกไปทันที

พี่เปียวไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับเติ้งเจียอีกต่อไป และส่งคนเหล่านี้ออกไปอย่างสุภาพ

เติ้งเจียรอให้คนอื่นกลับกันไปให้หมดก่อน จากนั้นเธอก็ถอนหายใจด้วยอารมณ์โล่งและอกตื่นเต้นที่สุด หรือว่าเราจะแก่แล้วนะ

เมื่อครู่ฉินจุนเพิ่งคุยกับประธานเถียนหรือเถียนเจียอิ้นทางโทรศัพท์ และตกลงที่จะรับรถฟ็อลคส์วาเกินหนึ่งคัน

ถ้าฉินจุนเจ๋งจริง งั้นรถคันนี้ก็ต้องเป็นของจริงด้วย ?

“ฉันจะไปอู่รถสักหน่อย ”

เมื่อทุกคนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็อยากจะพากันไปด้วย “ฉันจะไปด้วย ”

“ฉันก็อยากไปด้วย ! ”

ไม่มีอะไรมาก ทุกคนก็แค่อยากจะไปดูให้เห็นกับตาว่าตกลงแล้วฉินจุนมีอิทธิพลมากแค่ไหน

ทุกคนขับรถมาถึงที่อู่รถด้วยกัน ทันทีที่เข้ามา พนักงานขายก็เดินเข้ามาถามอย่างกระตือรือร้น

“ทุกท่าน อยากดูเป็นรถรุ่นไหนดีครับ ? ”

เหล่าฝูลังเลอยู่ครู่หนึ่งและจึงเอ่ยว่า “ก่อนมาผมได้ติดต่อกับประธานเถียนของพวกคุณไว้แล้ว และประธานเถียนก็บอกว่าจะมอบรถฟ็อลคส์วาเกินให้ผมหนึ่งคัน ”

ขณะที่เหล่าฝูกำลังพูด ยิ่งพูดน้ำเสียงของเขาก็ยิ่งเบาลง และความมั่นใจก็ยิ่งน้อยลง ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริงหละก็ คงจะขายขี้หน้าน่าดู

พนักงานขายชะงักไปครู่หนึ่งและเขาก็พูดดูถูก

“คุณผู้ชาย คุณล้อเล่นอยู่เหรอ ? ”

เหล่าฝูหน้าแดงขึ้นมา เขาอายจนอยากจะรีบแทรกแผ่นดินหนี

“ผมไม่ได้ล้อเล่น คุณลองถามท่านประธานเถียนดู ”

พนักงานขายยิ้มเยาะ “คุณเล่นตลกอะไรเนี่ย ประธานเถียนอยู่ตำแหน่งไหน ผมติดต่อเขาได้หรือไง ? เอาล่ะคุณเป็นพวกทำวิดีโอสั้นอะไรนั่นใช่ไหม ? หยุดก่อเรื่องแล้วออกไปได้แล้ว ”

สีหน้าของเหล่าฝูและคนอื่นๆดูไม่สู้ดีขึ้นมาในทันที

“นี่มันเกิดอะไรกันแน่ คนนามสกุลฉินคนนั้นเจ๋งจริงงั้นเหรอ ? ”

“แน่นอนอยู่แล้วสิ ซื้อรถฟ็อลคส์วาเกินคันหนึ่งต้องใช้เงินกว่า 300,000 หยวน เงินมหาศาลขนาดนี้ ใครมันจะเอาไปให้คนอื่นตามใจกันหละ ? ”

“ฉันเดาว่าที่เขาโทรหาประธานเถียน เขาต้องแกล้งทำแน่ๆ ไปแสดงละครให้เด็กดูเถอะ ! ”

“บ้าจริงๆ ลากเรามาขายขี้หน้าด้วย ! ”

“…… ”

ในขณะนั้นมีชายในชุดสูทคนหนึ่งเดินเข้ามาท่ามกลางการก่นด่าของทุกคน

“สวัสดีครับ ผมเป็นผู้จัดการฝ่ายขายที่นี่ มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ ? ”

เหล่าฝูเมื่อเห็นผู้จัดการออกมา เขาจึงพูดออกมาอีกครั้งอย่างขมขื่น

“ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง และเขาบอกว่าคุยกับประธานเถียนเรียบร้อยแล้วว่าจะมอบรถฟ็อลคส์วาเกินกับผม …… ”

ผู้จัดการขมวดคิ้ว “อย่างนั้นหรอครับ เดี๋ยวผมโทรไปถามสักครู่นะครับ ”

ผู้จัดการเดินไปที่แผนกต้อนรับและยกหูโทรศัพท์ทันทีพร้อมกับกดหมายเลขโทรออก

หลังจากคุยไปสองสามประโยคได้ ผู้จัดการก็เดินกลับมาอย่างรวดเร็วและถามว่า

“ขอโทษนะครับคุณคือฝูเหวินป๋อหรือเปล่าครับ ? ”

“ใช่ครับผมเอง ”

“งั้นก็ดีเลยครับ คุณฝูเชิญด้านในเลยครับ รถของคุณพร้อมแล้ว คุณสามารถรับได้ทุกเมื่อ เราจะทำเรื่องให้คุณโดยเร็วที่สุด ! ”

เหล่าฝูประหลาดใจอย่างมาก “จริงเหรอครับ ดีเลย ดีมาก ! ”

เพื่อนร่วมชั้นหลายคนรีบตามไปดูเหล่าฝูทุกขั้นตอนด้วยตาของพวกเขาเองและผู้จัดการก็มาดำเนินขั้นตอนต่างๆให้ด้วยตัวเองและได้รับการจัดการอย่างรวดเร็วที่สุด ทั้งเอกสารใบอนุญาตและทะเบียนรถ

ในที่สุดเหล่าฝูก็ได้รับรถฟ็อลคส์วาเกินคันใหม่เอี่ยมไป

ขณะที่นั่งอยู่บนรถใหม่ เพื่อนร่วมชั้นหลายคนมองหน้ากัน

ถ้างั้นฉินจุนก็มีอิทธิพลมากเลยสิ รู้แบบนี้พวกเขาคงสานสัมพันธ์ที่ดีกับเขาไปนานแล้ว บางทีพวกเขาอาจให้รถมาอีกก็ได้

เห้อ น่าเสียดายจัง

……

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+