ตอนที่ 1962

 

“เจ้ามนุษย์เหม็น”

 

ดวงตาที่งดงามของยวชชีก็เหมือนจะดูเคลิบเคลิ้มเช่นกัน เธอดึงคอเสื้อของเซียปังมาก่อนที่จะดันเขาเข้า กับผนังภูเขา จากนั้นร่างของเธอก็เข้าไปใกล้ เผยให้ท่าทางที่เอาแต่ใจมาก “ไม่คาดคิดว่าจะกล้าแนบชิดกับหญิงสาวคนอื่นต่อหน้าเจ้าหญิงผู้นี้ ความกล้าหาญของเจ้าช่างใหญ่โตยิ่งนัก ทว่าก็ถือว่าเป็นแผนการที่ดี เพราะเจ้าดึงดูดความสนใจของข้าได้สําเร็จ”

 

“ไม่คาดคิดว่าจะทําให้เจ้าหญิงผู้นี้รู้สึกอิจฉาริษยาขึ้นมา รู้หรือไม่ว่านี่เป็นความผิดที่ร้ายแรง เป็นความผิดที่ยิ่งใหญ่ เจ้าหญิงผู้นี้จะลงโทษเจ้าด้วยการให้อยู่ข้างกายของข้าไปตลอดทั้งชีวิต จะไม่มีวันจากไปไหนได้ นี่คือการจําคุกไปตลอดทั้งชีวิต”

 

น้ําเสียงของเธอเผด็จการอย่างมาก เป็นการประกาศว่าตนเองเป็นเจ้าของเซียปิงอย่างชัดเจน

 

“นี่มัน!”

 

เซียปิงก็งุนงงอย่างมาก เขาไม่คาดคิดว่าตนเองจะถูกผู้หญิงดันเข้ากับผนังภูเขาเช่นนี้ นี่มันเรื่องอะไรกัน?!

 

เขาก็คิดได้อย่างกะทันหันว่าผู้หญิงเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะดุดันและอาจหาญมากขึ้น ไม่สงวนท่าท็อย่างที่เคยเป็นแม่เจ้า ท้ายที่สุดแล้วเกิดอะไรขึ้นกับกลุ่มผู้หญิงเหล่านี้ ถูกวางยามาอย่างนั้นรี?

 

ทว่าเมื่อสิ้นเสียงของยวีชชี อีกมือหนึ่งก็ลากเซียปิงออกไปก่อนที่จะผลักเขาลงไปบนพื้นโดยตรง จากนั้นร่างที่เร่าร้อนของเธอก็ขึ้นคร่อมบนตัวของเซียปิง นี่ก็คือฉ่หลงนั่นเอง

 

“เจ้าคนป่าเถื่อน”

 

มือทั้งสองข้างของอู่หลงก็ตริงเซี่ยปิงไว้กับพื้น ดวงตาที่งดงามของเธอเป็นประกายพร้อมกับกัดริมฝีปากอันอวบอิ่มของตนเอง “ข้าไม่ใช่เจ้าหญิง ไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กของเจ้า และก็ไม่เข้าใจทักษะการยั่วยวนผู้ชายเช่นกัน ทว่าผิวของข้าก็ขาวผ่องอย่างมาก มีหน้าอกขนาดใหญ่และขาเรียวยาว ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังไม่เคยมอบครั้งแรกให้กับใคร ไม่ต้องการให้เจ้ารับผิดชอบด้วย ไม่รู้ว่าเจ้าจะเต็มใจยอมรับข้าหรือไม่?”

 

“ปัจจัยเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหา ไม่ใช่ปัญหาอย่างแน่นอน”

 

เซียปิงก็รู้สึกว่าตนเองไม่มีทางขัดขึ้นได้เลย หญิงสาวคนนี้บอกว่าตนเองไม่มีทักษะการยั่วยวนใดๆ ทว่าการที่กล่าวออกมาเช่นนี้และการกระทําเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นยอดปรมาจารย์ในด้านนี้ ชายใดกันที่จะอดใจไหว?!

 

อีกทั้งการที่บอกว่าเต็มใจจะยอมรับเธอหรือไม่ ชายใดกันที่จะปฏิเสธออกไปได้?!

 

หากไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดล่ะก็ เขาก็คงจะคิดว่าตนเองกําลังถูกรุมล้อมโดยนางฟ้าจากสรวงสวรรค์

 

“ระบบ เหตุใดพวกเธอถึงตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้ได้?”

 

เซียปิงก็ถามระบบไปทันที เขาคิดว่าระบบจะต้องรู้อะไรบางอย่างเป็นแน่

 

“ผู้เล่น นี่เป็นเพราะร่างกายของผู้เล่น เพราะว่าสายเลือดอีกานรกทองคําของผู้เล่นพัฒนาขึ้นมาอย่างรวดเร็วเกินไป พลังฉีหยางบริสุทธิ์จึงรั่วไหลออกมามาก ซึ่งนี่ก็มีแรงดึงดูดที่มหาศาลต่อเพศหญิง ตอนนี้ผู้เล่นเหมือนกับเป็นยากระตุ้นอารมณ์ที่เคลื่อนไหวได้ ดังนั้นพวกเธอจึงตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้” ระบบก็ตอบกลับ บ่งบอกว่านี้เป็นสิ่งที่เกิดจากร่างกายของเซียปิง

“เป็นอย่างนี้นี่เอง”

 

ในที่สุดเซียปิงก็เข้าใจว่าเหตุใดซูจี ยวีชีชีมู่หลงและเจียงยารุทั้งสี่คนจึงกลายเป็นเช่นนี้ เพราะว่าพลังฉีหยางบริสุทธิ์ของเขาอุดมสมบูรณ์และเข้มข้นเกินไป มันจึงส่งผลกระทบต่อสิ่งรอบตัว

 

ตัวเขาในตอนนี้เหมือนกับเป็นเตาหลอมที่แผ่ฮอร์โมนเพศชายที่เข้มข้นและแรงกล้าออกมา ซูจี ยวีชีช ฉู่หลงและเจียงยารุทั้งสี่คนจึงไม่สามารถต้านทานได้ ถูกครอบงําโดยสัญชาตญาณของตนเองอย่างกะทันหัน

 

โดยเฉพาะจีนั้น ร่างกายของเธอมีสายเลือดปีศาจจิ้งจอกอยู่ แอบแฝงไปด้วยพลังฉีหยินที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่ง มีปฏิกิริยาดึงดูดกับพลังหยางบริสุทธิ์เป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงเป็นคนแรกที่ถูกกระตุ้นขึ้นมา

 

“ระบบ มีวิธีการใดที่จะแก้ไขปัญหานี้หรือไม่?

 

เซียปิงเอ่ยถาม

 

“ไม่มีวิธีการอื่นนอกจากการที่ผู้เล่นจะควบคุมพลังอานาจของตนเองให้ได้อย่างสมบูรณ์และไม่ปล่อยให้พลังฉีหยางบริสุทธิ์รั่วไหลออกไป ไม่อย่างนั้นก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหานี้ได้”

 

ระบบตอบกลับ

 

ทว่าไม่ทันรอให้เซียปิงได้หาวิธีการแก้ไขปัญหานี้ ยวชชี อู่หลง เจียงยารุและซูจีทั้งสี่คนก็ห้อมล้อมเซียปิงไว้ แก้มทั้งสองของพวกเธอเป็นสีแดงระเรื่อยงดงามเฉกเช่นดอกท้อ

 

“เจ้ามนุษย์เหม็น การที่ผู้ชายเป็นคนใจง่าย ผู้หญิงก็เป็นไม่ได้หรือ?”

 

“เซียปิง ข้าจะต้องแสดงให้เจ้าเห็นว่าข้าเหมาะสมที่จะเป็นผู้หญิงของเจ้าที่สุด”

 

“เจ้าโง่ จะมัวรีรออะไรอยู่ นี่เป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิตของเจ้า ยังไม่รีบไขว่คว้าโอกาสนี้ไว้อีกหรือ?”

 

“มีใครเคยบอกหรือไม่ว่าเจ้ามีเสน่ห์ดึงดูดมาก”

 

“เลิกขัดขึ้นเถอะ คืนนี้เจ้าจะต้องเป็นของพวกเรา”

– – –

อู่หลงและคนอื่นๆก็เหมือนจะเด็ดเดี่ยวขึ้นมา ไม่ให้โอกาสเสี่ยปิงดิ้นหลุดออกไป พวกเธอต่างก็เคลื่อนไหวอย่างยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ จับแขนจับขาของเซียปิงไว้อย่างกะทันหัน

 

“หยุด เจ้าพวกผู้หญิงป่าเถื่อน หยุดการกระทําอันป่าเถื่อนของพวกเจ้าซะ….”

 

“เดี๋ยวก่อน เสื้อผ้าของข้า เสื้อผ้าของเจ้า….”

 

“ข้าเป็นบุรุษที่มีจรรยาบรรณอย่างมาก มีจิตใจที่หนักแน่นดั่งหินผา อย่าคิดว่าพวกเจ้าจะสามารถยั่วยวนข้าได้ หากยังทําเช่นนี้ต่อไป ข้าจะต้องขัดขึ้นจะต้องขัดขึ้นจริงๆ!”

 

“โอ้ ไม่นะ!”

 

อย่างรวดเร็ว ถ้ําในบริเวณใกล้ๆก็มีเสียงที่ดังขึ้นเป็นจังหวะ ราวกับเป็นเสียงคลื่นที่ซัดเข้าใส่โขดหิน สั่นสะเทือนไปทั่วพื้นที่ เหมือนว่าจะเกิดพายุโหมกระหน่ําเข้ามาและดําเนินต่อไปเป็นระยะเวลายาวนาน

 

ระยะที่ห่างไกลออกไป ในส่วนที่ลึกที่สุดของทวีปเดม่อน นี่เป็นสถานที่ที่เซียปิงได้เผชิญกับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ก่อนหน้านี้

 

ในช่วงเวลานี้รอบๆมีร่างของเดม่อนปรากฏขึ้นมากว่าสิบร่าง แต่ละร่างมีออร่าของอบสที่ทรงอานาจแผ่ออกมา พวกมันต่างก็มีแกนพลังฉีอยู่ในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าขั้นสูงสุด

 

แม้แต่ออร่าของพวกมันก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเดม่อนอรุณแสง เดม่อนนรกเก่าขุมและเดม่อนหัวใจสวรรค์เลย

 

“บัดซบ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน? เหตุใดเดม่อนในระดับสูงสุดของทวีปแห่งนี้ถึงได้ตายไปกันหมด แม้แต่เดม่อนอรุณแสงและเดม่อนนรกเก้าขุม หรือแม้กระทั่งเมด่อนหัวใจสวรรค์ก็ตายไป อันที่จริงนี่มันเป็นฝีมือของใครกัน?”

 

เดม่อนตัวหนึ่งก็มีสีหน้าที่บิดเบี้ยวอย่างมาก

 

“รอบๆสถานที่แห่งนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยออร่าของการลงทัณฑ์สายฟ้า เดม่อนส่วนใหญ่อาจจะถูกการลงทัณฑ์สายฟ้าผ่าจนตายไป”

 

เดม่อนอีกตัวก็สํารวจพื้นที่รอบๆอย่างละเอียดจนค้นพบเบาะแสบางอย่าง

 

“การลงทัณฑ์สายฟ้า? ทว่าที่นี่คือโลกอบิส เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีการลงทัณฑ์สายฟ้าปรากฏขึ้นมา?”

 

“มนุษย์ จะต้องมีมนุษย์ที่ปรากฏตัวขึ้นมาในสถานที่แห่งนี้ และก็เป็นเจ้ามนุษย์นั่นที่ได้กระตุ้นการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์มา ส่งผลให้เดม่อนตายไปมากมายเพียงนี้ เดม่อนทั้งทวีปแห่งนี้เกือบที่จะถูกกําจัดจนหมดไป”

 

“เจ้ามนุษย์สารเลว สร้างปัญหากวนใจพวกเราไม่เล็ก หากนายท่านรู้เรื่องนี้เข้าล่ะก็ จะต้องเดือดระอุเป็นแน่ ตอนนี้พวกเราควรจะทําอย่างไรกันดี?”

 

เดม่อนเหล่านี้ก็กําหมัดขึ้นมา เมื่อคิดว่าตนเองอาจจะกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของนายท่านผู้นั้น พวกมันก็หวาดกลัวจนสั่นเทา เกลียดชังเจ้ามนุษย์นั้นที่ทําลายแผนการของพวกมันไปจนถึงไขกระดูกดํา

 

“เดิมที่นายท่านบอกให้พวกเรารวบรวมเดม่อนจากทุกทวีปเพื่อให้กลายเป็นปึกแผ่นเดียวกัน หลอมรวมพลังอํานาจทั้งหมดของเดม่อน ไม่คาดคิดว่าทวีปแห่งนี้จะเผชิญกับความสูญเสียที่ร้ายแรงในตอนนี้ หรือว่าพวกมนุษย์นั่นจะล่วงรู้ถึงแผนการของพวกเราแล้ว?”

 

“เหอะ รู้แล้วอย่างไร นี่เป็นแผนการที่เปิดเผย กลุ่มของมนุษย์เหล่านั้นจะกล้าเข้ามาในโลกอบสของพวกเราหรือ?”

 

“พูดถูก ต่อให้มนุษย์เหล่านั้นจะล่วงรู้ถึงแผนการของพวกเราก็ไม่ใช่ปัญหา ตอนนี้สถานการณ์ของพวกเรา เดม่อนพัฒนาขึ้นมาก มีปัญญาที่ไม่ได้แพ้พวกมนุษย์เลย สามารถรับมือกับพวกมนุษย์ได้”

 

“เดม่อนหัวใจสวรรค์ช่างเป็นขยะจริงๆ มอบหมายหน้าที่ให้มันจัดการแค่นี้ก็ท่าไม่ได้ ไม่คาดคิดว่าจะปล่อยให้มนุษย์บุกเข้ามาถึงรั้ง”

 

“ลืมมันไปเถอะ เดม่อนหัวใจสวรรค์ตายไปแล้ว ต่อให้จะต่อว่าด่าทอมันก็ไร้ประโยชน์ พวกเรามุ่งหน้ากลับไปทันที ทวีปเดม่อนแห่งนี้ไม่เหลืออะไรแล้ว ไม่หลงเหลือเดม่อนระดับสูง เดม่อนในระดับต่ําก็เป็นเพียงแค่หน่วยกล้าตาย มีมากเท่าไหร่ก็ไม่ได้เกิดประโยชน์แต่อย่างใด”

 

“รอข้าก่อนเถอะ เจ้ามนุษย์บัดซบ เมื่อไหร่ที่กองทัพเดม่อนของพวกเราบุกออกไป มันจะเป็นเวลาตายของ เผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเจ้า เวลาแห่งการแก้แค้นของพวกเราจะมาถึงอย่างแน่นอน ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ให้ หมดสิ้น”

 

“รีบไปเถอะ บางที่เจ้ามนุษย์นั่นอาจจะกลับมาได้ ก่อนที่สงครามจะเริ่มต้นขึ้น จะปล่อยให้เกิดความสูญเสียไปมากกว่านี้ไม่ได้”

 

กลุ่มของเดม่อนก็กัดฟันอย่างแน่น เกลียดชังเจ้ามนุษย์ที่ทําลายแผนการของพวกมันไปจนถึงไขกระดูก หากเจ้ามนุษย์นั่นกล้าปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าพวกมัน พวกมันจะทําให้ฝ่ายตรงข้ามได้รู้ซึ้งถึงความโหดเหี้ยมของเดม่อน

 

ทว่าในตอนนี้พวกมันก็ยังมีเรื่องสําคัญที่ต้องจัดการ

 

ซ่ ซู ซู่!!!

 

ร่างของพวกมันก็กะพริบหายไป ออกไปจากทวีปเดม่อนแห่งนี้ทันที มุ่งหน้าไปสู่ทวีปอื่น รวบรวมและระดม พลกองกําลังเดม่อนต่อไป