ฮวงเรียกพวกพ้องลงไปยังดินแดนใต้พิภพพร้อมกัน มันเป็นความกล้าหาญปานใดกัน คนอื่นทั้งอิจฉาและริษยา บ้าระห่ำเหลือเกิน!

เฉาอวี่เซิง กระต่ายดวงจันทร์ ฉางกงเหยี่ยน ปีศาจสาวและพวกเฟิ่งหวู่ต่างก็ไม่แปลกใจ พากันเหาะมา กระโดดลงไปในบ่อโคลน

ลูกศิษย์สำนักเทพสวรรค์กลับไม่สงบปานนั้น ต่างก็ดีอกดีใจ คิดไม่ถึงเลยว่า ฮวงจะพาพวกเขาไปได้ นี่เป็นโชคชั้นใหญ่ที่คิดไม่ถึงเลย!

พวกเขาไม่ได้คลุกคลีกับสือฮ่าวมากนัก ที่ผ่านมาไม่ได้พูดคุยกัน แต่ตอนนี้กลับเป็นเพราะมาจากสำนักเดียวกัน ทวงความยุติธรรมให้เขาไม่กี่ประโยค ก็ได้รับโอกาสนี้เสียแล้ว

บ่อโคลนมีขนาดไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่ถือว่าเล็ก สามารถจุคนพวกนี้ได้ น้ำโคลนกระจายไปทั่ว ตำแหน่งตรงกลางแยกเป็นหลุมขนาดใหญ่ มีไอผุดขึ้นมา

“ฮวง เจ้าอวดดีเกินไปแล้ว เจ้าเข้าไปเพียงคนเดียวก็เกินพอแล้ว ยังคิดจะพาพรรคพวกเข้าไปอีก!” มีคนแอบพูดในมุมลับ

“ข้าเต็มใจ เจ้ามีสิทธิ์มายุ่งด้วยหรือ?” สือฮ่าวเถียงทันควัน

“สามหาว!” มีแสงสว่างสาดแสง พุ่งขึ้นมาจากดินแดนใต้พิภพ สายฟ้ากะพริบแปลบปลาบ มีคนกำลังโจมตีพวกเขา

“ชิ้ง!”

สือฮ่าวยื่นมือขวาออกไป ฝ่ามือขนาดใหญ่ขึ้น เรียกได้ว่าบดบังฟ้าดิน ปกคลุมปากหลุมทันที คว้าสายฟ้าทั้งหมดไว้

ปลายนิ้วของเขามีกระแสไฟไหลเวียน น่ากลัวสุดแสน!

ตอนนี้ ฝ่ามือของเขามีขนาดใหญ่ดุจเมฆดำ นิ้วมือทั้งห้าเป็นเหมือนเสาค้ำฟ้า สะเทือนขวัญผู้คน

“จักรวาลในมือ!” มีคนถอนหายใจ

บำเพ็ญเพียรมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ได้มีแค่เคล็ดวิชาที่เสถียรเท่านั้น แต่ยังสามารถเรียงอักขระกระดูก ก่อตัวเป็นญาณวิเศษได้ แสดงให้เห็นอยู่ตรงหน้าแล้ว

มือของสือฮ่าวฟาดลงไป ขจัดสายฟ้าทั้งหมด จากนั้นเมื่อพลิกฝ่ามือ ก็เหมือนฟ้าดินถล่ม มีสายฟ้าเทกระหน่ำลงมาจากฝ่ามือ

“นี่มัน…” ทุกคนตะลึงงัน มันตระการตาเหลือเกิน หลายคนต่างก็ชาไปทั้งตัว

“ฮวง บังอาจ!” มีคนตะโกนด้วยความโมโห

“เจ้าอยากโจมตีทุกคนหรือไง?” มีคนพูดเสียงเหี้ยมเช่นนี้

“เลิกพล่ามได้แล้ว พวกเจ้าโจมตีข้าจากข้างล่าง คิดจะซ่อนตัวได้ ข้าเดาไม่ออกว่าเป็นใคร จึงไม่กล้าลงมืองั้นหรือ? ฝันไปเถอะ!” สือฮ่าวตอบอย่างแข็งกร้าว

ตูม!

สือฮ่าวฟาดมือลงไป เรียกได้ฟ้าถล่มดินทลายอย่างแท้จริง บ่อโคลนถูกทำลาย ชั้นดินข้างล่างสั่นสะเทือน เกิดเสียงดังสนั่น

ซ้ำยังเคล้าด้วยแสงสว่าง เพราะมีถ้ำอยู่ข้างล่าง มีลานของเซียน เมื่อถูกสือฮ่าวโจมตีอย่างแรง ค่ายกลโบราณมากมายฟื้นคืนชีพ ปล่อยพลังอมตะออกมา

ประหนึ่งแหย่รังแตน ทำให้เกิดความโกลาหล!

หลายคนที่พุ่งลงไปก่อนหน้านี้ประสบปัญหา รีบป้องกันเป็นพัลวัน มิเช่นนั้นคงมีอันตรายถึงชีวิตแน่!

ผู้คนบนพื้นอึ้งงัน ฮวงใจกล้าอย่างแท้จริง แข็งแกร่งไร้เทียมทาน มีคนแอบโจมตีเขา เขาจึงทำให้คนพวกนั้นตกอยู่ในอันตรายโดยตรง

“ฮวง เจ้า… ทำเกินไปแล้ว!” มีคนพูดเสียงแข็ง

“พูดพล่ามอะไร คนที่ทำร้ายพวกเจ้าไม่ใช่ข้า คนที่แอบท้าทายข้าต่างหากที่เป็นตัวปัญหา พวกเจ้าอยู่ข้างล่างน่าจะรู้ดีว่าเป็นใคร แต่กลับไม่ถามเขา เห็นข้าอ่อนแอหรือไง? หากไม่พอใจก็เข้ามา!” สือฮ่าวตอบเสียงเรียบ

ผู้คนพูดไม่ออก ช่างห้าวหาญจริงๆ มีเหตุผล แต่ก็อหังการยิ่งนัก กล้ายั่วโทสะ จะตอบโต้อย่างสาสม

คนข้างล่างก็หมดคำพูด ไม่อาจล่วงเกินคนคนนี้ได้จริงๆ บ้าระห่ำเหลือทน หากยังโจมตีต่อไปล่ะก็ คิดว่าฮวงคงกระโจนลงมาเปิดศึกเป็นแน่

ผ่านไปครู่หนึ่ง ใต้พิภพก็สงบลง แผ่นดินไม่สั่นสะเทือนอีกต่อไป มีหมอกควันม้วนตัวไปทั่ว

“พวกเราลงไปกันเถอะ” สือฮ่าวพูด เปิดม่านแสงปกคลุมข้างหน้า จะได้ไม่ถูกลอบโจมตี

แน่นอนว่า เขาก็มีความมั่นใจว่า ตอนนี้คนทั่วไปไม่กล้าบุ่มบ่าม เพราะเขาเอาชนะเทพตะวันม่วงได้ เป็นการข่มขู่อย่างรุนแรงแล้ว

บ่อโคลนลึกมากและกว้างมากเช่นกัน เป็นถ้ำหินย้อยขนาดใหญ่ หินย้อยรูปร่างประหลาดเต็มไปหมด ส่องแสงเจิดจ้า ประหนึ่งหินแกะสลักสวยงาม

“ใต้เท้าฮวง ตลับหินที่เจ้าได้มีอะไรกันแน่?” ลูกศิษย์สำนักเทพสวรรค์คนหนึ่งถามด้วยความสงสัย

สือฮ่าวนึกขึ้นได้ ก่อนหน้านี้มีลำแสงพุ่งออกจากบ่อโคลน ห่อหุ้มตลับหินไว้ เขาได้มันไปครอง และเป็นเหตุให้เขาลงสังเวียน เปิดศึกกับคนอื่น

สือฮ่าวนำออกมาจากสาบเสื้อ มันส่องแสงขมุกขมัว ถูกปิดผนึก ยากจะสะเทือนมันได้

“หือ?” เขาออกแรงอีกครั้ง แต่กลับไม่ได้ผล จากนั้นก็เริ่มทลายอักขระ ทดลองขจัดพวกมันทิ้งให้หมด

“กฎเกณฑ์ของพลัง?” สือฮ่าวนิ่วหน้า เมื่อตรวจสอบถี่ถ้วนแล้ว เขาก็ต้องสะดุ้ง อักขระที่กระจายอยู่ทั่วตลับหินลึกลับยิ่งนัก ก่อตัวเป็นพลังมหาศาล ยับยั้งเขาไว้

“เปิด!” หลังทำความเข้าใจแล้ว เขาก็ตะโกนลั่น ใช้พลังทำลายตลับหินใบนี้

ตูม!

เกิดเสียงดังกึกก้อง สะเทือนจักรวาล ทำให้ทุกคนตะลึงงัน

ยิ่งไปกว่านั้น ดินแดนใต้พิภพแห่งนี้เริ่มแตกระแหง ทำเอาผู้สูงส่งหลายคนที่อยู่ลึกลงไปหน้าดำหน้าแดง แม้แต่หญิงงามอย่างหลานเซียนก็ฉุนเฉียว ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

“ฮวง เจ้าทำเกินไปแล้ว มีคนลงมือกับเจ้าจริง แต่เจ้าก็ไม่ควรจงใจแก้แค้นหรอกกระมัง?” มีคนตะโกนอย่างเหลืออด

“อืม ครั้งนี้ข้าไม่ระวัง แต่ข้าไม่ขอโทษหรอกนะ ใครใช้ให้พวกเจ้าท้าทายข้าเมื่อครู่” สือฮ่าวตอบ

คนข้างล่างหมดคำพูดแล้วจริงๆ เจ้าคนนี้ช่างต่อกรด้วยยากจริงๆ จองหองเกินไป แต่ในหมู่พวกเขาก็มีคนผิดจริงๆ

แสงสว่างพุ่งขึ้นฟ้า ทำให้ผู้คนบนผืนดินต่างก็ตะลึงพรึงเพริด

ในแดนใต้พิภพ มีหินย้อยกระจายอยู่ทุกหนแห่ง ส่องแสงระยิบระยับ

เฉาอวี่เซิงกับพวกธิดามังกรพากันจดจ้อง มองมือของสือฮ่าว ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ข้างในมีอะไรกันแน่?

สือฮ่าวใช้พลังมหาศาลเปิดตลับหิน ต่อกรกับพลังยิ่งใหญ่ที่แฝงเร้น แท้จริงวิธีที่ได้ผลที่สุดคือใช้กำลังทำลายมัน

หลังเปิดตลับหินแล้ว ก็มีหัวสีขาวยื่นออกมา ตลกขบขันยิ่งนัก

ผู้คนขยี้ตาอย่างตกใจ เพื่อยืนยันว่าตาไม่ฝาด

ในตลับหินที่ลอยออกมาจากถ้ำสวรรค์ มีสิ่งมีชีวิต ไม่ใช่วัตถุอะไร มันช่างเหลือเชื่อ ผ่านไปกี่ปีแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างในอีกหรือ?

“เต่าตัวหนึ่ง!” จอมอ้วนเฉาอวี่เซิงร้องลั่น

เมื่อเพ่งมอง ทุกคนก็พูดไม่ออก มันเป็นเต่าสีขาวขนาดเท่าฝ่ามือ กระดองแวววาว ประหนึ่งหยกไขมันแพะ แม้แต่ขาก็เป็นเช่นเดียวกัน

ไม่เหมือนกับเต่าทั่วไป มันมีปัญญายิ่งนัก ดวงตาซุกซน

“มันคือเต่าอะไร คงไม่ใช่เต่าเผือกที่กลายร่างจากยาอายุวัฒนะหรอกนะ ข้าจำได้ว่าในสามพันแคว้น เคยมียาวิเศษที่มีเซียนขี่เต่าเผือกอยู่!” กระต่ายน้อยน้ำลายไหล ดวงตาดุจทับทิมแทบจะพ่นไฟแล้ว

คนอื่นได้ยินก็ตกใจ ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!

เพราะมันเป็นตลับหินที่พุ่งออกจากถ้ำเซียน สิ่งที่อยู่ข้างในย่อมเป็นวัตถุล้ำค่า

“พวกเจ้าคิดมากไปแล้ว” สือฮ่าวส่ายหน้า เพราะเขาจำเต่าเผือกตัวนี้ได้ เคยเจอเมื่อสองสามปีก่อน

ตอนนั้น ปรมาจารย์หย่อนเบ็ดที่นี่ อยากล่อสัตว์ที่อยู่ในถ้ำสวรรค์ออกมา ปรากฏว่ากลับได้เต่าตะกละตัวหนึ่งมาแทน

นี่เป็นเต่าแปดเลิศรส!

แม้จะเทียบยาอายุวัฒนะไม่ได้ แต่ก็โด่งดังจนน่าตกใจ มีชื่อสะเทือนเก้าสวรรค์สิบพิภพ ไม่ใช่แค่อาหารรสเลิศเลื่องชื่อเท่านั้น แต่ยังเป็นยาบำรุงชั้นยอดอีกด้วย

มันถูกยกย่องให้เป็นที่หนึ่งของยาบำรุงเลือด แม้แต่บุคคลขั้นสูงส่งแก่ชรา ร่างกายโรยรา ก็อาศัยมันเรียกเลือดลมได้

“เต่าแปดเลิศรส หายากยิ่งกว่ายาขั้นเทพเสียอีก ประมาณค่าไม่ได้!” หลายคนตะลึง

“นี่เป็นของปรมาจารย์ เก็บไว้ใช้บำรุงเลือดลม” สือฮ่าวพูด เก็บเต่าตัวนี้ลงไปในตลับหินอีกครั้ง

เขาใช้กระแสจิตถามเต่าตัวนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เต่าแปดเลิศรสมีสติปัญญานานแล้ว ย่อมรู้การสื่อสาร บอกเขาด้วยความกระวนกระวายว่า ตอนที่มันวนเวียนอยู่ในบ่อโคลน ถูกพลังมหาศาลดึงลงไปใต้พิภพ จากนั้นก็ถูกกำราบ

“สัตว์ตัวนั้น!” สือฮ่าวหรี่ตาลง นึกถึงสิ่งมีชีวิตที่ปรมาจารย์อยากจับแต่กลับล้มเหลวมาโดยตลอด

ตึง!

จู่ๆ ก็เกิดเสียงดังขึ้นในถ้ำหินย้อย บริเวณหนึ่งแตกระแหง ก้อนหินมากมายร่วงลงมา ทำให้ชั้นดินยุบลงไป

ตูม!

ก้อนหินพุ่งขึ้น ฝุ่นควันตลบอบอวล

ในชั้นดินลึก มีอักขระประหลาดกะพริบแปลบปลาบ มีสุสานใต้ดินแห่งหนึ่ง ตระการตาและเก่าแก่ เป็นเหมือนเมืองโบราณ

เมื่อเพ่งพินิจ มันหลอมจากโลหะ

ใหญ่โตมโหฬาร กว้างใหญ่ไพศาล

“ช่างเป็นเมืองที่ใหญ่เสียจริง!” เฟิ่งหวู่อุทาน

“ควรจะพูดว่าเป็นโลกใบเล็ก ถ้ำสวรรค์กว้างขวางแห่งหนึ่ง” ฉางกงเหยี่ยนพูด

ผู้คนเหาะขึ้นไปแล้วทอดมองออกไป รู้สึกว่ามีเหตุผล ในเมืองมีภูเขาบางส่วน ต่างก็มีถ้ำ กำลังกระจายพลังเซียน

มันทำให้ใจสั่นหวั่นไหว นี่เป็นขุมทรัพย์ของเซียน!

หากบุกเข้าไป ต้องมีโชคชั้นใหญ่แน่นอน!

ขณะเดียวกัน สือฮ่าวก็รู้สึกว่า มีกลุ่มพลังที่น่ากลัวหลายกลุ่มอยู่ละแวกนี้ แม้จะปิดบังได้ดี แต่ก็หนีประสาทสัมผัสของเขาไม่พ้น

แน่นอนว่า เป็นผู้สูงส่งเหล่านั้น พวกเขามาถึงที่นี่นานแล้ว แต่ซ่อนตัวอยู่ตลอดเวลา

เมืองใหญ่เป็นสีน้ำเงิน ประหนึ่งผลงานโลหะที่งดงามที่สุด             สิ่งก่อสร้างที่สร้างจากหินสีน้ำเงิน ผ่านไปเนิ่นนานปานนี้แต่ก็ไม่มีร่องรอยของการกัดกร่อน ยังคงเปล่งประกาย

ขณะเดียวกัน ผู้คนก็ตระหนักได้ว่า เมืองเซียนที่ว่าไม่ใช่ประเด็นสำคัญแต่อย่างใด โชคชั้นใหญ่ที่แท้จริงคงซ่อนตัวอยู่ในถ้ำเหล่านั้น

ที่นี่น่าตะลึงอย่างแท้จริง โดยปกติแล้ว มีถ้ำสวรรค์หนึ่งแห่งก็นับว่ามากพอแล้ว แต่ในเมืองนี้กลับมีถึงเก้าแห่ง ต่างก็พ่นพลังเซียน เป็นถ้ำเซียนทั้งเก้า!

นี่เป็นสถานที่สำคัญ เป็นเมืองเซียนแห่งหนึ่ง!

ทุกคนต่างก็ทำหน้าเคร่งขรึม ไม่กล้าบุ่มบ่าม เพราะปรมาจารย์สำนักเทพสวรรค์ค้นพบที่นี่ก่อนแล้ว แต่กลับไม่เคยบุกเข้าไป

แอ๊ด!

มีเสียงแว่วมาจากในเมือง ประตูหินสีน้ำเงินแง้มออก หมอกทะลักออกมา มันลึกลับยิ่งนัก

จากนั้นก็ดังโครม ตรงนั้นยังมีประตูหินอีกบานหนึ่ง มหึมาเช่นกัน ตอนนี้ก็เปิดออกแล้ว เมืองเซียนปรากฏต่อหน้าทุกคนอย่างไม่ปิดบัง

มันพิลึกนัก กาลเวลายาวนานผ่านไป เมืองนี้ไม่สะทกสะท้าน วันนี้กลับเป็นฝ่ายเปิดประตูต้อนรับ!

เหนือกำแพงเมือง อักขระที่กระจายเต็มนภาหายไป มันหมายความว่าอย่างไร กระโดดข้ามกำแพงเข้าไปได้เลยหรือ?

ในอดีต มันเป็นเขตหวงห้าม ผู้ที่กล้าบุกรุก จะถูกอักขระบดขยี้ ต่อให้เป็นผู้สูงส่งก็ต้องตายเช่นกัน!

เมืองเซียนปรากฏให้เห็นแล้ว จะเห็นแสงตะวันอีกครั้งแล้วหรือ?

ขณะเดียวกัน ก็มีเสียงดังตึกๆ แว่วมา สิ่งมีชีวิตกำลังเยื้องย่างมา มีร่างมนุษย์ สวมเกราะทั้งตัว กระจายพลังเซียน

มันชวนให้ตกใจ สิ่งมีชีวิตที่มีลมหายใจ  เซียนงั้นหรือ?!