I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง
บทที่ 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง
หลังจากออกจากเกมเซ็นเตอร์ ผมก็เดินทางมาถึงสถานีก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังประตูตรวจตั๋วทันที
เวลาตอนนี้เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว แต่ในสถานีก็ยังเต็มไปด้วยผู้คน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน…นั่นอาจจะเป็นเพราะนักเรียนส่วนใหญ่ได้ทะยอยกลับบ้านไปก่อนหน้านี้แล้ว
เมื่อผมซื้อตั๋วและผ่านประตูตรวจตั๋วเข้ามาด้านใน อาซานางิที่สังเกตเห็นผมก็เดินออกมาจากหลังเสาต้นหนึ่ง ดูเหมือนว่าเธอจะกำลังซ่อนตัวอยู่
“…ไง”
“ไง”
หลังจากยกมือทักทายกันแล้ว ผมและอาซานางิก็เดินไปที่ชานชาลาสถานีด้วยกัน
“ขอถามหน่อยสิ…เธอไม่อยากไปหาอามามิซังหรอ?”
“ถ้าฉันทำแบบนั้น ฉันก็ไม่ได้อยู่กับมาเอะฮาระนะสิ”
“นั่นก็จริง”
“ใช่ไหมล่ะ~~”
ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรที่พวกเราจะกลับด้วยรถไฟขบวนเดียวกัน
เราขึ้นรถไฟขบวนถัดไปที่พึ่งจะมาจอดเทียบชานชาลาได้ไม่นานหลังจากที่เราเดินไปถึง
นี่คือเวลาหลังเลิกงานในคืนวันศุกร์สุดสัปดาห์ ภายในขบวนรถไฟจึงค่อนข้างแออัดไปด้วยพนักงานออฟฟิศ และนักศึกษามหาลัยที่พึ่งกลับมาจากงานสังสรรค์
“โอ๊ะ!”
หลังจากเข้าไปในขบวนรถ ในขณะที่รถไฟกำลังออกตัว…ตัวผมก็เซไปเล็กน้อย
อาจจะเป็นเพราะผมออกแรงในการหวดลูกเบสบอลมากเกินไป และยังบังเอิญไปเจอกับอามามิซังด้วย ผมจึงรู้สึกเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจ ในตอนแรกมันก็ไม่มีอาการอะไร แต่เมื่อสถานการณ์กลับมาเป็นปกติและความตึงเครียดหายไป ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาก็เข้าจู่โจมผมทันที
“มาเอะฮาระ นายโอเคไหม? ตรงนั้นมีที่นั่งว่างอยู่ นายควรไปนั่งพักสักหน่อยนะ”
“ผมไม่เป็นไร แค่เซนิดหน่อยน่ะ อาซานางิไปนั่งพักเถอะ…”
“ไม่เป็นไร…ฉันไม่ได้อ่อนแอเหมือนนายนะ แต่นายไม่ต้องคิดมากหรอก…ยอมไปนั่งพักซะดีๆ”
“เดี๋ยวสิ…อา โอย…เข้าใจแล้วน่า หยุดผลักได้แล้ว!”
มีที่นั่งว่างเพียงแห่งเดียวอยู่ตรงกลางแถวที่นั่ง อาซานางิเดินตามผมมา ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงด้านหน้าของผม
สถานีที่ผมและอาซานางิจะลงใช้เวลาเดินทางประมาณ 10 นาที ดังนั้นมันไม่น่ามีปัญหาอะไรหากปล่อยในอาซานางิยืน
“…มีอะไรหรือป่าว?”
“เปล่า ไม่มีอะไร”
ผมไม่สามารถตอบอะไรกลับไปให้อาซานางิได้เลยในขณะที่เธอกำลังก้มมองลงมาที่ผม สุดท้ายผมตัดสินใจเลือกที่จะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแทน
ผมกับอาซานางิควรมีความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกัน แต่สถานการณ์ในตอนนี้คล้ายกับว่าผมกลายเป็นกบที่กำลังโดนงูจ้องอยู่ ทั้งๆที่ตอนที่เล่นเกมอยู่ในห้องของผม อาซานางิเป็นได้เพียงแค่เนื้อเป็ดพร้อมปรุงแท้ๆ
“…ขอโทษนะ มาเอะฮาระ เป็นเพราะฉัน นายเลยต้องเจอปัญหา…”
ด้วยเสียงและการสั่นสะเทือนตามปกติของรถไฟ อาซานางิจับที่ห้อยด้วยมือทั้งสองข้าง ในขณะจ้องมาที่ผม ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ
“เรื่องที่ผมคุยกับอามามิซังที่เกมเซ็นเตอร์ใช่ไหม?”
“อืม…เรื่องมันเลยเถิดไปไกลกว่าที่คิดมากเลยล่ะ”
ผมไม่ได้บอกเธอว่าผมคุยอะไรกับอามามิซังบ้าง แต่ดูเหมือนว่าโทรศัพท์ของผมจะแสดงความสามารถได้เกินกว่าที่คาดไว้…ถึงมันจะเป็นรุ่นเก่า แต่มันก็ดูเหมือนจะมีฟังก์ชั่นพิเศษที่ไม่จำเป็นไว้อยู่ล่ะนะ
“เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้นหรอกอาซานางิ นอกจากอามามิซังแล้ว มันก็เป็นความจริงที่คนอื่นๆไม่ชอบที่ผมไปปรากฏตัวอยู่ที่นั่น”
ผมบอกออกแบบนี้เพราะคิดถึงความรู้สึกของอาซานางิ แต่ถ้าให้พูดตามตรง…ผมก็ไม่ได้คิดว่าสิ่งที่อามามิซังทำในตอนนั้นคือสิ่งที่ถูกต้อง
ถ้าอาซานางิอยู่ที่นั่นด้วย เหตุการณ์ก็คงไม่ลงเอยแบบนี้
“แต่นายก็ไม่จำเป็นต้องไปเป็นศัตรูกับพวกเขาซะหน่อย ถ้านายพูดแบบนั้น…สถานการณ์มันก็มีแต่จะแย่ลงไปอีก…นายรู้ใช่ไหม?”
“…ก็จริงของเธอ”
แน่นอน ผมรู้ดีว่าอามามิซังไม่ได้มีเจตนาร้าย ที่อามามิซังชวนผมก็เพราะเป็นห่วงผม ผู้ที่ปกติมักจะอยู่คนเดียวที่โรงเรียน เธอคงคิดว่ามันคงจะไม่ดีถ้าต้องแบ่งแยกผมจากคนอื่นในชั้นเรียน
อย่างไรก็ตาม…ผมเลือกที่จะปฏิเสธคำชวนของเธอ
สำหรับผม การได้กินข้าว ได้เล่นเกมที่เกมเซ็นเตอร์ การได้ออกแรงหวดไม้เบสบอลที่ไม่คุ้นเคย… กับ「เพื่อน」โดยที่ไม่จำเป็นต้องรักษาภาพลักษณ์ หรือกังวลอะไร…แค่ได้สนุกด้วยกันสองคนกับอาซานางิ ผมก็รู้สึกว่าเพียงพอแล้วสำหรับตัวผมเอง
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมถึงกล้าใช้คำพูดแรงๆพวกนั้น…และอีกอย่าง มันก็สายเกินไปแล้วที่จะเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป
แต่สิ่งที่แย่ก็คือ…ตอนนี้นอกจากผมจะเป็นพวกไม่มีเพื่อนแล้ว…ยังถูกยกระดับมาเป็นพวกKYด้วย
(TL: KY ย่อมาจาก 空気を読めない(Kuuki wo yomenai) = พวกไม่อ่านบรรยากาศ,ไม่รู้จักกาลเทศะ)
“เอาล่ะ เรื่องของยูให้ฉันจัดการเอง เด็กคนนั้นเป็นพวกขี้กังวลอยู่แล้ว อีกสักพักเธอก็คงจะติดต่อมาหาฉันเอ….อ๊ะ เธอส่งข้อความมาแล้วล่ะ”
“เร็วเกินไปแล้ว…แล้วอามามิซังว่ายังไงบ้างล่ะ?”
“『อุมิ ทำยังไงดี ฉันอาจจะทำเรื่องเลวร้ายกับมาเอะฮาระคุงไปซะแล้วล่ะ』เธอว่างั้นน่ะ”
ดูเหมือนผมจะทำให้เธอเป็นห่วงซะแล้วสิ
ในตอนนั้น จริงๆผมน่าจะทำได้ดีกว่านี้ แต่ผมเอาแต่นึกถึงอาซานางิจนไม่สนใจเรื่องอื่นๆ
“ขอโทษ…ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอลำบาก…”
“ไม่เป็นไรน่า ช่วยเหลือซึ่งกันและกันเวลาที่มีปัญหา..นั่นคือ「เพื่อน」ไม่ใช่เหรอ?”
“เพื่อน…”
“อืม~”
เมื่อพูดจบ อาซานางิก็เอื้อมมาที่หัวของผมและเริ่มลูบมันเบาๆ
“…ทำอะไรน่ะ?”
“อืม…ไม่มีอะไรซะหน่อย~ แค่หัวของนายมันอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะจะลูบพอดีน่ะ”
“…งั้นเหรอ”
“อืม…งั้นแหละ”
ผมรู้สึกเหมือนได้รับการปฏิบัติเหมือนกับเด็ก แต่ผมเหนื่อยเกินไป และอีกอย่างผมก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจที่จะถูกอาซานางิสัมผัส ดังนั้นผมจึงปล่อยให้เธอทำตามใจชอบ
รถไฟที่กำลังเคลื่อนที่ บรรยากาศที่เย็นสบาย และฝ่ามืออันอบอุ่นของอาซานางิ…
ผมรู้สึกว่าเปลือกตาค่อยๆหนักขึ้นทีละน้อย
“…ถ้าง่วงก็นอนซะ เดี่ยวฉันจะปลุกนายเองตอนใกล้ถึง”
“…งั้น รบกวนด้วยนะ”
ผมไม่สามารถต้านทานความรู้สึกง่วงนอนได้ ก่อนจะค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับสัมผัสอันอ่อนโยนของอาซานางิ
…ขอบคุณนะ…มากิ
ผมรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูในขณะที่สติของผมค่อยๆหายไป
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. เวลานางเอกก่อเรื่อง ปกติพระเอกก็ต้องคอยมาเครียให้อยู่แล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรแปลกซะหน่อย
ปล2. ตอนเย็นๆ – ดึกหน่อย น่าจะได้อีก 1-2 ตอนครับ
-
1
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
2
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
3
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
4
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
5
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
6
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
7
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
8
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
9
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
10
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
11
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
12
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
13
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
14
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
15
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
16
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
17
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
18
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
19
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
20
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
21
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
22
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
23
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
24
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
25
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
26
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
27
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
28
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
29
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
30
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
31
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
32
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
33
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
34
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
35
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
36
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
37
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
38
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
39
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
40
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
41
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
42
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
43
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
44
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
45
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
46
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
47
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
48
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
49
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
50
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
51
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
52
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
53
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
54
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
55
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
56
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
57
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
58
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
59
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
60
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
61
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
62
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
63
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
64
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
65
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
66
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
67
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
68
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
69
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
70
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
71
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
72
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
73
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
74
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
75
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
76
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
77
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
78
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
79
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
80
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
81
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
82
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
83
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
84
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
85
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
86
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
87
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
88
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
89
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
90
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
91
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
92
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
93
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
94
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
95
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
96
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
97
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
98
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
99
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
100
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
101
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
102
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
103
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
104
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
105
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
106
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
107
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
108
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
109
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
110
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
111
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
112
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
113
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
114
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
115
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
116
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
117
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
118
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
119
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
120
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
121
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
122
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
123
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
124
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
125
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
126
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
127
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
128
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
129
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
130
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
131
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
132
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
133
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
134
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
135
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
136
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
137
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
138
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
139
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
140
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
141
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
142
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
143
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
144
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
145
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
146
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
147
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
148
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
149
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
150
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
151
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
152
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
153
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
154
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
155
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
156
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
157
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
158
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
159
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
160
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
161
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
162
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
163
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
164
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
165
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
166
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
167
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
168
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
169
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
170
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
171
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
172
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
173
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
174
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
175
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
176
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
177
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023 -
178
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023
Comments
I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง
บทที่ 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง
หลังจากออกจากเกมเซ็นเตอร์ ผมก็เดินทางมาถึงสถานีก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังประตูตรวจตั๋วทันที
เวลาตอนนี้เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว แต่ในสถานีก็ยังเต็มไปด้วยผู้คน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน…นั่นอาจจะเป็นเพราะนักเรียนส่วนใหญ่ได้ทะยอยกลับบ้านไปก่อนหน้านี้แล้ว
เมื่อผมซื้อตั๋วและผ่านประตูตรวจตั๋วเข้ามาด้านใน อาซานางิที่สังเกตเห็นผมก็เดินออกมาจากหลังเสาต้นหนึ่ง ดูเหมือนว่าเธอจะกำลังซ่อนตัวอยู่
“…ไง”
“ไง”
หลังจากยกมือทักทายกันแล้ว ผมและอาซานางิก็เดินไปที่ชานชาลาสถานีด้วยกัน
“ขอถามหน่อยสิ…เธอไม่อยากไปหาอามามิซังหรอ?”
“ถ้าฉันทำแบบนั้น ฉันก็ไม่ได้อยู่กับมาเอะฮาระนะสิ”
“นั่นก็จริง”
“ใช่ไหมล่ะ~~”
ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรที่พวกเราจะกลับด้วยรถไฟขบวนเดียวกัน
เราขึ้นรถไฟขบวนถัดไปที่พึ่งจะมาจอดเทียบชานชาลาได้ไม่นานหลังจากที่เราเดินไปถึง
นี่คือเวลาหลังเลิกงานในคืนวันศุกร์สุดสัปดาห์ ภายในขบวนรถไฟจึงค่อนข้างแออัดไปด้วยพนักงานออฟฟิศ และนักศึกษามหาลัยที่พึ่งกลับมาจากงานสังสรรค์
“โอ๊ะ!”
หลังจากเข้าไปในขบวนรถ ในขณะที่รถไฟกำลังออกตัว…ตัวผมก็เซไปเล็กน้อย
อาจจะเป็นเพราะผมออกแรงในการหวดลูกเบสบอลมากเกินไป และยังบังเอิญไปเจอกับอามามิซังด้วย ผมจึงรู้สึกเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจ ในตอนแรกมันก็ไม่มีอาการอะไร แต่เมื่อสถานการณ์กลับมาเป็นปกติและความตึงเครียดหายไป ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาก็เข้าจู่โจมผมทันที
“มาเอะฮาระ นายโอเคไหม? ตรงนั้นมีที่นั่งว่างอยู่ นายควรไปนั่งพักสักหน่อยนะ”
“ผมไม่เป็นไร แค่เซนิดหน่อยน่ะ อาซานางิไปนั่งพักเถอะ…”
“ไม่เป็นไร…ฉันไม่ได้อ่อนแอเหมือนนายนะ แต่นายไม่ต้องคิดมากหรอก…ยอมไปนั่งพักซะดีๆ”
“เดี๋ยวสิ…อา โอย…เข้าใจแล้วน่า หยุดผลักได้แล้ว!”
มีที่นั่งว่างเพียงแห่งเดียวอยู่ตรงกลางแถวที่นั่ง อาซานางิเดินตามผมมา ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงด้านหน้าของผม
สถานีที่ผมและอาซานางิจะลงใช้เวลาเดินทางประมาณ 10 นาที ดังนั้นมันไม่น่ามีปัญหาอะไรหากปล่อยในอาซานางิยืน
“…มีอะไรหรือป่าว?”
“เปล่า ไม่มีอะไร”
ผมไม่สามารถตอบอะไรกลับไปให้อาซานางิได้เลยในขณะที่เธอกำลังก้มมองลงมาที่ผม สุดท้ายผมตัดสินใจเลือกที่จะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแทน
ผมกับอาซานางิควรมีความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกัน แต่สถานการณ์ในตอนนี้คล้ายกับว่าผมกลายเป็นกบที่กำลังโดนงูจ้องอยู่ ทั้งๆที่ตอนที่เล่นเกมอยู่ในห้องของผม อาซานางิเป็นได้เพียงแค่เนื้อเป็ดพร้อมปรุงแท้ๆ
“…ขอโทษนะ มาเอะฮาระ เป็นเพราะฉัน นายเลยต้องเจอปัญหา…”
ด้วยเสียงและการสั่นสะเทือนตามปกติของรถไฟ อาซานางิจับที่ห้อยด้วยมือทั้งสองข้าง ในขณะจ้องมาที่ผม ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ
“เรื่องที่ผมคุยกับอามามิซังที่เกมเซ็นเตอร์ใช่ไหม?”
“อืม…เรื่องมันเลยเถิดไปไกลกว่าที่คิดมากเลยล่ะ”
ผมไม่ได้บอกเธอว่าผมคุยอะไรกับอามามิซังบ้าง แต่ดูเหมือนว่าโทรศัพท์ของผมจะแสดงความสามารถได้เกินกว่าที่คาดไว้…ถึงมันจะเป็นรุ่นเก่า แต่มันก็ดูเหมือนจะมีฟังก์ชั่นพิเศษที่ไม่จำเป็นไว้อยู่ล่ะนะ
“เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้นหรอกอาซานางิ นอกจากอามามิซังแล้ว มันก็เป็นความจริงที่คนอื่นๆไม่ชอบที่ผมไปปรากฏตัวอยู่ที่นั่น”
ผมบอกออกแบบนี้เพราะคิดถึงความรู้สึกของอาซานางิ แต่ถ้าให้พูดตามตรง…ผมก็ไม่ได้คิดว่าสิ่งที่อามามิซังทำในตอนนั้นคือสิ่งที่ถูกต้อง
ถ้าอาซานางิอยู่ที่นั่นด้วย เหตุการณ์ก็คงไม่ลงเอยแบบนี้
“แต่นายก็ไม่จำเป็นต้องไปเป็นศัตรูกับพวกเขาซะหน่อย ถ้านายพูดแบบนั้น…สถานการณ์มันก็มีแต่จะแย่ลงไปอีก…นายรู้ใช่ไหม?”
“…ก็จริงของเธอ”
แน่นอน ผมรู้ดีว่าอามามิซังไม่ได้มีเจตนาร้าย ที่อามามิซังชวนผมก็เพราะเป็นห่วงผม ผู้ที่ปกติมักจะอยู่คนเดียวที่โรงเรียน เธอคงคิดว่ามันคงจะไม่ดีถ้าต้องแบ่งแยกผมจากคนอื่นในชั้นเรียน
อย่างไรก็ตาม…ผมเลือกที่จะปฏิเสธคำชวนของเธอ
สำหรับผม การได้กินข้าว ได้เล่นเกมที่เกมเซ็นเตอร์ การได้ออกแรงหวดไม้เบสบอลที่ไม่คุ้นเคย… กับ「เพื่อน」โดยที่ไม่จำเป็นต้องรักษาภาพลักษณ์ หรือกังวลอะไร…แค่ได้สนุกด้วยกันสองคนกับอาซานางิ ผมก็รู้สึกว่าเพียงพอแล้วสำหรับตัวผมเอง
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมถึงกล้าใช้คำพูดแรงๆพวกนั้น…และอีกอย่าง มันก็สายเกินไปแล้วที่จะเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป
แต่สิ่งที่แย่ก็คือ…ตอนนี้นอกจากผมจะเป็นพวกไม่มีเพื่อนแล้ว…ยังถูกยกระดับมาเป็นพวกKYด้วย
(TL: KY ย่อมาจาก 空気を読めない(Kuuki wo yomenai) = พวกไม่อ่านบรรยากาศ,ไม่รู้จักกาลเทศะ)
“เอาล่ะ เรื่องของยูให้ฉันจัดการเอง เด็กคนนั้นเป็นพวกขี้กังวลอยู่แล้ว อีกสักพักเธอก็คงจะติดต่อมาหาฉันเอ….อ๊ะ เธอส่งข้อความมาแล้วล่ะ”
“เร็วเกินไปแล้ว…แล้วอามามิซังว่ายังไงบ้างล่ะ?”
“『อุมิ ทำยังไงดี ฉันอาจจะทำเรื่องเลวร้ายกับมาเอะฮาระคุงไปซะแล้วล่ะ』เธอว่างั้นน่ะ”
ดูเหมือนผมจะทำให้เธอเป็นห่วงซะแล้วสิ
ในตอนนั้น จริงๆผมน่าจะทำได้ดีกว่านี้ แต่ผมเอาแต่นึกถึงอาซานางิจนไม่สนใจเรื่องอื่นๆ
“ขอโทษ…ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอลำบาก…”
“ไม่เป็นไรน่า ช่วยเหลือซึ่งกันและกันเวลาที่มีปัญหา..นั่นคือ「เพื่อน」ไม่ใช่เหรอ?”
“เพื่อน…”
“อืม~”
เมื่อพูดจบ อาซานางิก็เอื้อมมาที่หัวของผมและเริ่มลูบมันเบาๆ
“…ทำอะไรน่ะ?”
“อืม…ไม่มีอะไรซะหน่อย~ แค่หัวของนายมันอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะจะลูบพอดีน่ะ”
“…งั้นเหรอ”
“อืม…งั้นแหละ”
ผมรู้สึกเหมือนได้รับการปฏิบัติเหมือนกับเด็ก แต่ผมเหนื่อยเกินไป และอีกอย่างผมก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจที่จะถูกอาซานางิสัมผัส ดังนั้นผมจึงปล่อยให้เธอทำตามใจชอบ
รถไฟที่กำลังเคลื่อนที่ บรรยากาศที่เย็นสบาย และฝ่ามืออันอบอุ่นของอาซานางิ…
ผมรู้สึกว่าเปลือกตาค่อยๆหนักขึ้นทีละน้อย
“…ถ้าง่วงก็นอนซะ เดี่ยวฉันจะปลุกนายเองตอนใกล้ถึง”
“…งั้น รบกวนด้วยนะ”
ผมไม่สามารถต้านทานความรู้สึกง่วงนอนได้ ก่อนจะค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับสัมผัสอันอ่อนโยนของอาซานางิ
…ขอบคุณนะ…มากิ
ผมรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูในขณะที่สติของผมค่อยๆหายไป
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. เวลานางเอกก่อเรื่อง ปกติพระเอกก็ต้องคอยมาเครียให้อยู่แล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรแปลกซะหน่อย
ปล2. ตอนเย็นๆ – ดึกหน่อย น่าจะได้อีก 1-2 ตอนครับ
Comments