I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ
บทที่ 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ
มาคิดดูอีกทีนี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้ใกล้ชิดกับอาซานางิขนาดนี้
ถึงพวกเราอาจจะเคยสกินชิพเช่นการลูบหัวหรือการจับมือกันบ่อยๆ แต่คราวนี้ผมคิดว่ามันอาจจะเกินไปหน่อยสำหรับคนที่เป็นเพื่อนต่างเพศกัน
ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของร่างกายของอาซานางิได้ที่แผนหลังของผม…หรือแม้กระทั่งสัมผัสของส่วนที่เป็นหญิงสาวของเธอเองก็ตาม
แม้จะรู้สึกสับสนอยู่ แต่ใจของผมก็ค่อยๆเต้นเร็วขึ้น
“ตาบ้า ตาบ้า ทำไมนายต้องมาทำเป็นใจดีด้วยล่ะ…ก็เข้าใจอยู่หรอกนะว่าข้อดีของนายก็คือความใจดี แต่ถ้ามันมากเกินไป…สุดท้ายนายจะโดนเอาเปรียบได้นะ…เหมือนกับที่ฉันกำลังทำอยู่…”
“อะ-อาซานางิ…?”
“ไม่ได้นะ…ห้ามหันมานะ ถ้านายหันมาฉันจะดีดหน้าผากนายจริงๆด้วย”
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย…แต่…เอาแบบนั้นก็ได้”
ผมไม่รู้สึกว่าอาซานางิกำลังร้องไห้อยู่ แต่ผมได้ยินเสียงสูดจมูกของเธอเบาๆ บางทีเธออาจจะแค่น้ำตาซึม
แม้แต่ตัวผมเองก็ไม่ชอบให้คนอื่นมาเห็นตอนตัวเองร้องไห้…ก็เพราะรู้สึกว่ามันน่าอายล่ะนะ
“นี่ มาเอะฮาระ”
“หืม..”
“ฉันขอโทษนะที่วันนี้ทำตัวแปลกๆไปน่ะ แล้วก็เรื่องหนังสือเรียนนั่นด้วย…ขอบคุณนะที่เอามันมาคืน”
“สำหรับเรื่องนั้นเธอควรขอบคุณจริงๆนั่นแหละ…รู้รึเปล่าว่าตอนที่กำลังเรียนอยู่ผมอยากเอาหนังสือเรียนของเธอไปฝั่งดินที่สนามหญ้าของโรงเรียนกี่ครั้งกัน?”
ความจริงผมอยากจะเอาหนังสือเรียนของเธอไปฝั่งดินไว้ด้วยซ้ำ แต่ถ้าผมทำอย่างนั้นก็จะทำให้อาซานางิต้องเดือดร้อน ผมเลยหยุดตัวเองไว้ก่อน…การซ่อนของๆคนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำจริงๆนั่นแหละนะ
“มาเอะฮาระโกรธหรอ?”
“ก็อยากจะบอกว่าไม่โกรธอยู่หรอกนะ แต่…ไม่รู้จะพูดยังไงดีเหมือนกัน”
“ฮะๆ นั่นสินะ ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแท้ๆ นายคงจะสับสนว่าตัวเองทำอะไรผิดไปหรือเปล่าสินะ”
อึ๊ก…ผมรู้สึกว่าอ้อมกอดของอาซานางินั้นแน่นขึ้นไปอีก
ตึกตักๆๆๆ ผมสามารถสัมผัสถึงเสียงหัวใจของอาซานางิผ่านทางแผ่นหลังของผมได้อย่างชัดเจน
“…ขอถามได้ไหมว่าทำไมเธอถึงทำแบบนั้น?”
“ได้สิ แต่เอาไว้บอกตอนที่สารภาพพร้อมกันทีเดียวละกันนะ”
“ไม่ยอมบอกงั้นเหรอ? ปกติเวลาแบบนี้มันต้องไหลไปตามน้ำไม่ใช่รึไง? แบบนี้ก็ไม่เหมือนในหนังหรือมังงะสิ”
“เรื่องนั้นก็เห็นด้วยกับนายนะ แต่ว่าฉันน่ะ…ไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่ชอบทำอะไรตรงไปตรงมาแบบนั้นซะด้วยสิ”
“นี่ยอมรับออกมาเองเลยงั้นเรอะ…”
“เฮะๆ ขอโทษที่ฉันเป็นผู้หญิงที่บิดเบี้ยวนะ”
“พอได้แล้วน่า…”
ถึงจะไม่ได้มีความหมายพิเศษอะไร แต่ในความคิดของพวกโดดเดี่ยวแบบผม…ถ้าเทียบกันกับผมแล้ว…อาซานางินั้นน่ารักเกินไป ผมอยากจะบอกเรื่องนี้กับเธอจริงๆ…ไม่สิ ผมคงบอกเธอไม่ได้หรอก
“นี่ มาเอะฮาระ”
“คราวนี้อะไรอีกล่ะ?”
“ถ้าฉันบอกว่าฉันจะยอมเล่าเรื่องทุกอย่าง นายจะยอมฟังเรื่องของฉันไหม?”
“แน่นอนสิ เดินทีก็ตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้ว…ก็เลยพยายามทำให้ได้อยู่กันแค่สองคนนี่ไง”
“แต่เรื่องมันค่อนข้างยาวนะ นายจะไม่บ่นใช่ไหม?”
“ยาวขนาดไหนกันล่ะนั่น?”
“ถ้าจะให้พูดตรงๆก็น่าจะตั้งแต่สมัยอยู่ม.ต้นน่ะ…ไม่สิ อาจจะก่อนหน้านั้นไปอีก”
“…ถ้าแบบนั้นก็คงเล่าตอนนี้ไม่ได้สินะ”
อาซานางิที่เดิมทีนั้นเรียนอยู่ในโรงเรียนสตรีและยังเป็นโรงเรียนสำหรับพวกลูกคุณหนูด้วย…ตอนแรกผมคิดว่าบางทีอาจจะมี「เรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น」ทำให้เธอต้องย้ายมาเรียนที่โรงเรียนที่เป็นโรงเรียนสหศึกษา แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเรื่องทุกอย่างเริ่มขึ้นจากที่นั่น…
แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าอาซานางิอยากจะเล่าให้ผมฟัง…ผมก็จะฟังเรื่องของเธออย่างตั้งใจ
บางทีสิ่งที่อาซานางิจะเล่าให้ฟัง…อาจจะเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสสำหรับตัวของอาซานางิ และอามามิซังก็น่าจะมีส่วนในเรื่องนี้ไม่น้อย
ความรู้สึกที่แท้จริงของอาซานางิที่เธอปิดบังซ่อนเร้นจากเพื่อนสนิทของเธอ…อามามิซังมาโดยตลอด
…หรือบางทีมันอาจจะเป็นแค่ปัญหาเล็กๆน้อยๆก็ได้ เพราะว่าอาซานางิเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยกตัวอย่างเช่นเรื่องของการจับฉลากตัวแทนห้องที่ผ่านมา…แต่ไม่ว่ายังไง…ผมก็ยังอยากที่จะฟังและอยากที่จะช่วยเป็นกำลังให้เธอได้แม้สักนิดก็ยังดี
ผมกับอาซานางิเป็นเพื่อนกัน…ถึงจะไม่อยู่ในฐานะที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นเพื่อนสนิทเหมือนอย่างอามามิซังได้ แต่ผมก็ยังคิดว่าตัวเองไว้ใจได้มากพอที่อาซานางิจะสามารถเปิดเผยความกังวลของตัวเธอให้กับผมฟังได้
และเพื่อที่จะตอบแทนความเชื่อใจที่อาซานางิมีให้…ผมก็จะทำทุกอย่างเพื่อเธอเช่นกัน
…บางทีการที่ผมทำแบบนี้…ผมอาจจะเป็นคนบ้าเหมือนที่เธอเรียกจริงๆก็ได้
“อืม…มาเอะฮาระช่วยรอจนกว่าจะถึงช่วงงานวัฒนธรรมได้ไหม?”
“เรื่องเวลาผมให้อาซานางิเป็นคนตัดสินใจเองเลย…แต่ต้องใช้เวลานานขนาดนั้นเลยหรอ?”
“ไม่หรอก ถ้าจะให้เล่าเลยก็ได้อยู่…แต่ฉันคิดว่าถ้าได้มีเวลาเรียบเรียงความคิด มาเอะฮาระน่าจะเข้าใจได้ง่ายกว่าน่ะ”
“อย่างงั้นเหรอ?”
“อืม น่าจะล่ะนะ…”
ถึงท่าทางของเธอจะยังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ถ้าอาซานางิตัดสินใจแบบนั้น ผมก็จะไม่ไปพูดขัดอะไรเธอ
“เข้าใจล่ะ ถ้าอย่างนั้นผมจะอดทนรอจนกว่าจะถึงงานวัฒนธรรมโรงเรียนนะ”
“ขอบคุณนะ ฉันจะเล่าทุกเรื่องเลย…ช่วยรออีกนิดนึงนะ”
“อือ งั้น…ทำงานกันต่อดีกว่าไหม?”
“นั่นสินะ”
พวกเรากลับมาทำงานกันอีกครั้ง แต่เพราะเหตุการณ์ที่ผมถูกอาซานางิกอด…เราจึงใช้เวลามากกว่าที่คาดการไว้ แต่มันก็คงไม่เป็นอะไรเพราะพวกเราสามารถใช้เหตุผลว่าต้องทำความสะอาดกระป๋องเปล่ามากกว่าที่คิดไว้บอกกับทุกคนได้
“…นี่”
“หืม? เป็นอะไรไป? ถ้าเราไม่รีบทำให้เสร็จเดี๋ยวก็มืดก่อนหรอก”
“เรื่องนั้นผมรู้น่า ไม่สิ…”
ผมพูดกับอาซานางิที่ในตอนนี้กำลังนั่งนับกระป๋องเปล่าอยู่
“ทำไมเธอถึงมานั่งนับกระป๋องที่ข้างๆผมล่ะ? เราแบ่งหน้าที่กันนับไม่ใช่รึไง”
“ไม่ว่าจะแบ่งกันนับ หรือช่วยกันนับ สุดท้ายผลมันก็เหมือนกันนี่…แล้วอีกอย่าง…ฉันอยากจะนั่งอยู่ที่นี่…ในตอนนี้นี่นา”
ถึงอาซานางิจะปล่อยแขนที่กอดผมไปแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้กลับไปนั่งทำงานที่เดิม แต่เลือกที่จะนั่งอยู่ข้างๆผมในลักษณะไหล่แนบชิดกันกับผมแทน
ถึงผมจะไม่ได้ยินว่าอาซานางิพูดอะไร แต่ผมรู้สึกว่าการทำงานแบบนี้มันไม่มีประสิทธิภาพ
แต่ถึงผมจะพูดอะไรอาซานางิก็คงไม่ยอมฟังอยู่ดี…นี่เธอเป็นเด็กนิสัยเสียหรือเด็กเอาแต่ใจรึยังไง? ให้ตายสิ….สุดท้ายก็ต้องยอมตามใจเธอสินะ
“…เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็มาช่วยกันนับแล้วกัน”
“ฟุฟุ สุดท้ายก็ยอมงั้นสินะ? ยอมตามใจสินะ”
“เรียกว่ายอมประนีประนอมดีกว่านะ”
“เฮะๆ อย่าไปใส่ใจเรื่องยิบย่อยน่า”
“เงียบไปเลย ยัยบ้า”
“ห๊ะ? นายว่าใครยัยบ้านะ ไอบ้านี่”
“อ๊า～ หนวกหูน่า ยัยบ้า ยัยบ้า ยัยบ้า”
สุดท้ายมันก็กลายเป็นการทะเลาะกันของเด็ก 3 ขวบ แต่นี่เป็นเรื่องปกติของผมกับอาซานางิ
ยังมีเรื่องของอามามิซังอีกนิดหน่อย แต่ตอนนี้ผมกับอาซานางิก็คืนดีกันแล้ว(?) เอาเป็นว่าผลออกมาแบบนี้ สำหรับผมก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะกันนะ
ผมมันใจว่าถ้าเป็นอาซานางิในตอนนี้แล้วล่ะก็…เธอจะสามารถจัดการเรื่องของอามามิซังได้อย่างแน่นอน
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. งานด่วนครับ ไปดูหมอแปลกมาครับ พึ่งกลับมาครับ(ฮา)
ปล2. ตอนนี้สั๊นสั้น แต่บทพูดชวนปวดหัวหลายๆ ไออ่านก็เข้าใจได้ในบริบทของญี่ปุ่น แต่แปลไทยตรงตัวแล้วแปล๊กแปลก
ปล3. ยังไม่ได้เช็คคำผิดกับสำนวนนะครับ เจอตรงไหนแจ้งไว้ได้ครับ
ฝากติดตามด้วยนะครับ
Durimtok Channel | Facebook
ขอบคุณครับ
-
1
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
2
Chapter 1 – สาวน่ารักอันดับสองในชั้นเรียนของผม มีนาคม 16, 2022 -
3
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
4
Chapter 2 – แรกพบ (1) มีนาคม 16, 2022 -
5
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
6
Chapter 3 – แรกพบ (2) มีนาคม 17, 2022 -
7
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
8
Chapter 4 – ความลับ มีนาคม 17, 2022 -
9
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
10
Chapter 5 – เด็กสาวที่ชื่อว่า อาซานางิ อุมิ มีนาคม 17, 2022 -
11
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
12
Chapter 6 – ชื่อเล่น มีนาคม 18, 2022 -
13
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
14
Chapter 7 – สารภาพรักยามเที่ยงวัน มีนาคม 18, 2022 -
15
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
16
Chapter 8 – เรื่องราวของอันดับสอง มีนาคม 19, 2022 -
17
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
18
Chapter 9 – มุมมองความรักของมาเอะฮาระ มีนาคม 20, 2022 -
19
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
20
Chapter 10 – ความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกจำกัด มีนาคม 20, 2022 -
21
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
22
Chapter 11 – ออกไปข้างนอกบ้างก็ดีเหมือนกัน มีนาคม 22, 2022 -
23
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
24
Chapter 12 – อาซานางิเท่สุดๆ มีนาคม 22, 2022 -
25
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
26
Chapter 13 – อิ่มแล้วครับ มีนาคม 22, 2022 -
27
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
28
Chapter 14 – ณ เกมเซ็นเตอร์ มีนาคม 22, 2022 -
29
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
30
Chapter 15 – ความบังเอิญ มีนาคม 22, 2022 -
31
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
32
Chapter 16 – วิกฤติ มีนาคม 23, 2022 -
33
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
34
Chapter 17 – ระหว่างทางกลับบ้านยามค่ำคืนของทั้งสอง มีนาคม 23, 2022 -
35
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
36
Chapter 20 – อามามิซัง อาซานางิ และผม มีนาคม 24, 2022 -
37
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
38
Chapter 18 – เรื่องไม่คาดคิด มีนาคม 24, 2022 -
39
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
40
Chapter 19 – ขอโทษครับ มีนาคม 24, 2022 -
41
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
42
Chapter 21 – มุมมองด้านหลังที่เป็นธรรมชาติ มีนาคม 25, 2022 -
43
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
44
Chapter 22 – กาแฟที่ชอบ มีนาคม 25, 2022 -
45
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
46
Chapter 23 – เป็นเพื่อนกันนะ มีนาคม 25, 2022 -
47
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
48
Chapter 24 – มากิคุง มีนาคม 26, 2022 -
49
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
50
Chapter 25: พรสวรรค์ที่ไม่คาดคิด มีนาคม 26, 2022 -
51
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
52
Chapter 26: กับเธอในวันสุดสัปดาห์ มีนาคม 29, 2022 -
53
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
54
Chapter 27 – อาซานางิกับการงีบหลับ เมษายน 1, 2022 -
55
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
56
Chapter 28 – โดนพ่อแม่จับได้ซะแล้ว เมษายน 2, 2022 -
57
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
58
Chapter 29 – เคียงข้างกัน เมษายน 5, 2022 -
59
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
60
Chapter 30 – อาหารเช้ากับอาซานางิ เมษายน 7, 2022 -
61
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
62
Chapter 31 – ไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เมษายน 7, 2022 -
63
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
64
Chapter 32 – ครอบครัวอาซานางิ เมษายน 8, 2022 -
65
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
66
Chapter 33 – อามามิซัง อีกครั้ง เมษายน 8, 2022 -
67
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
68
Chapter 34 – อามามิซังผู้มีพรสวรรค์ เมษายน 12, 2022 -
69
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
70
Chapter 35 – ชั้นเรียนที่เปลี่ยนไป เมษายน 13, 2022 -
71
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
72
Chapter 36 – สิ่งที่อาซานางิทำไม่ได้ เมษายน 19, 2022 -
73
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
74
Chapter 37 – ฉลากที่ว่างเปล่า เมษายน 21, 2022 -
75
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
76
Chapter 38 – มันควรจะมีแค่เราสองคนสิ เมษายน 21, 2022 -
77
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
78
Chapter 39 – ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป เมษายน 22, 2022 -
79
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
80
Chapter 41 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (2) เมษายน 23, 2022 -
81
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
82
Chapter 40 -「+1」ในวันหยุดสุดสัปดาห์ (1) เมษายน 23, 2022 -
83
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
84
Chapter 42 - ปกติที่ไม่ปกติ เมษายน 27, 2022 -
85
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
86
Chapter 43 - ในที่สุดก็ได้อยู่กันตามลำพัง เมษายน 27, 2022 -
87
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
88
Chapter 44 – คนบ้า เมษายน 29, 2022 -
89
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
90
Chapter 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ พฤษภาคม 13, 2022 -
91
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
92
Chapter 46 – ยังไงก็เพื่อนกัน พฤษภาคม 13, 2022 -
93
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
94
Chapter 47 – จับมือเธอไว้ พฤษภาคม 13, 2022 -
95
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
96
Chapter 48 – พบกับเพื่อนเก่า กรกฎาคม 21, 2022 -
97
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
98
Chapter 49 กรกฎาคม 21, 2022 -
99
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
100
Chapter 50 กรกฎาคม 21, 2022 -
101
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
102
Chapter 51 กรกฎาคม 21, 2022 -
103
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
104
Chapter 52 กรกฎาคม 21, 2022 -
105
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
106
Chapter 54 กรกฎาคม 21, 2022 -
107
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
108
Chapter 55 กรกฎาคม 21, 2022 -
109
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
110
Chapter 56 กรกฎาคม 21, 2022 -
111
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
112
Chapter 57 สิงหาคม 2, 2022 -
113
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
114
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
115
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
116
Chapter 69 ธันวาคม 23, 2022 -
117
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
118
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
119
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
120
Chapter 70 ธันวาคม 23, 2022 -
121
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
122
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
123
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
124
Chapter 63 ธันวาคม 23, 2022 -
125
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
126
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
127
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
128
Chapter 62 ธันวาคม 23, 2022 -
129
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
130
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
131
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
132
Chapter 61 ธันวาคม 23, 2022 -
133
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
134
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
135
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
136
Chapter 60 ธันวาคม 23, 2022 -
137
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
138
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
139
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
140
Chapter 59 ธันวาคม 23, 2022 -
141
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
142
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
143
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
144
Chapter 58 ธันวาคม 23, 2022 -
145
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
146
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
147
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
148
Chapter 68 ธันวาคม 23, 2022 -
149
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
150
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
151
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
152
Chapter 67 ธันวาคม 23, 2022 -
153
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
154
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
155
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
156
Chapter 66 ธันวาคม 23, 2022 -
157
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
158
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
159
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
160
Chapter 65 ธันวาคม 23, 2022 -
161
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
162
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
163
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
164
Chapter 64 ธันวาคม 23, 2022 -
165
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
166
Chapter 73 มีนาคม 9, 2023 -
167
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
168
Chapter 71 มีนาคม 9, 2023 -
169
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
170
Chapter 72 มีนาคม 9, 2023 -
171
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
172
Chapter 74 มีนาคม 9, 2023 -
173
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
174
Chapter 75 มีนาคม 9, 2023 -
175
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
176
Chapter 76 มีนาคม 14, 2023 -
177
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023 -
178
Chapter 77 มีนาคม 17, 2023
Comments
I Became Friends with the Second Cutest Girl in My Class 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ
บทที่ 45 – ช่วยรออีกนิดนึงนะ
มาคิดดูอีกทีนี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่ผมได้ใกล้ชิดกับอาซานางิขนาดนี้
ถึงพวกเราอาจจะเคยสกินชิพเช่นการลูบหัวหรือการจับมือกันบ่อยๆ แต่คราวนี้ผมคิดว่ามันอาจจะเกินไปหน่อยสำหรับคนที่เป็นเพื่อนต่างเพศกัน
ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของร่างกายของอาซานางิได้ที่แผนหลังของผม…หรือแม้กระทั่งสัมผัสของส่วนที่เป็นหญิงสาวของเธอเองก็ตาม
แม้จะรู้สึกสับสนอยู่ แต่ใจของผมก็ค่อยๆเต้นเร็วขึ้น
“ตาบ้า ตาบ้า ทำไมนายต้องมาทำเป็นใจดีด้วยล่ะ…ก็เข้าใจอยู่หรอกนะว่าข้อดีของนายก็คือความใจดี แต่ถ้ามันมากเกินไป…สุดท้ายนายจะโดนเอาเปรียบได้นะ…เหมือนกับที่ฉันกำลังทำอยู่…”
“อะ-อาซานางิ…?”
“ไม่ได้นะ…ห้ามหันมานะ ถ้านายหันมาฉันจะดีดหน้าผากนายจริงๆด้วย”
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย…แต่…เอาแบบนั้นก็ได้”
ผมไม่รู้สึกว่าอาซานางิกำลังร้องไห้อยู่ แต่ผมได้ยินเสียงสูดจมูกของเธอเบาๆ บางทีเธออาจจะแค่น้ำตาซึม
แม้แต่ตัวผมเองก็ไม่ชอบให้คนอื่นมาเห็นตอนตัวเองร้องไห้…ก็เพราะรู้สึกว่ามันน่าอายล่ะนะ
“นี่ มาเอะฮาระ”
“หืม..”
“ฉันขอโทษนะที่วันนี้ทำตัวแปลกๆไปน่ะ แล้วก็เรื่องหนังสือเรียนนั่นด้วย…ขอบคุณนะที่เอามันมาคืน”
“สำหรับเรื่องนั้นเธอควรขอบคุณจริงๆนั่นแหละ…รู้รึเปล่าว่าตอนที่กำลังเรียนอยู่ผมอยากเอาหนังสือเรียนของเธอไปฝั่งดินที่สนามหญ้าของโรงเรียนกี่ครั้งกัน?”
ความจริงผมอยากจะเอาหนังสือเรียนของเธอไปฝั่งดินไว้ด้วยซ้ำ แต่ถ้าผมทำอย่างนั้นก็จะทำให้อาซานางิต้องเดือดร้อน ผมเลยหยุดตัวเองไว้ก่อน…การซ่อนของๆคนอื่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำจริงๆนั่นแหละนะ
“มาเอะฮาระโกรธหรอ?”
“ก็อยากจะบอกว่าไม่โกรธอยู่หรอกนะ แต่…ไม่รู้จะพูดยังไงดีเหมือนกัน”
“ฮะๆ นั่นสินะ ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแท้ๆ นายคงจะสับสนว่าตัวเองทำอะไรผิดไปหรือเปล่าสินะ”
อึ๊ก…ผมรู้สึกว่าอ้อมกอดของอาซานางินั้นแน่นขึ้นไปอีก
ตึกตักๆๆๆ ผมสามารถสัมผัสถึงเสียงหัวใจของอาซานางิผ่านทางแผ่นหลังของผมได้อย่างชัดเจน
“…ขอถามได้ไหมว่าทำไมเธอถึงทำแบบนั้น?”
“ได้สิ แต่เอาไว้บอกตอนที่สารภาพพร้อมกันทีเดียวละกันนะ”
“ไม่ยอมบอกงั้นเหรอ? ปกติเวลาแบบนี้มันต้องไหลไปตามน้ำไม่ใช่รึไง? แบบนี้ก็ไม่เหมือนในหนังหรือมังงะสิ”
“เรื่องนั้นก็เห็นด้วยกับนายนะ แต่ว่าฉันน่ะ…ไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่ชอบทำอะไรตรงไปตรงมาแบบนั้นซะด้วยสิ”
“นี่ยอมรับออกมาเองเลยงั้นเรอะ…”
“เฮะๆ ขอโทษที่ฉันเป็นผู้หญิงที่บิดเบี้ยวนะ”
“พอได้แล้วน่า…”
ถึงจะไม่ได้มีความหมายพิเศษอะไร แต่ในความคิดของพวกโดดเดี่ยวแบบผม…ถ้าเทียบกันกับผมแล้ว…อาซานางินั้นน่ารักเกินไป ผมอยากจะบอกเรื่องนี้กับเธอจริงๆ…ไม่สิ ผมคงบอกเธอไม่ได้หรอก
“นี่ มาเอะฮาระ”
“คราวนี้อะไรอีกล่ะ?”
“ถ้าฉันบอกว่าฉันจะยอมเล่าเรื่องทุกอย่าง นายจะยอมฟังเรื่องของฉันไหม?”
“แน่นอนสิ เดินทีก็ตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้ว…ก็เลยพยายามทำให้ได้อยู่กันแค่สองคนนี่ไง”
“แต่เรื่องมันค่อนข้างยาวนะ นายจะไม่บ่นใช่ไหม?”
“ยาวขนาดไหนกันล่ะนั่น?”
“ถ้าจะให้พูดตรงๆก็น่าจะตั้งแต่สมัยอยู่ม.ต้นน่ะ…ไม่สิ อาจจะก่อนหน้านั้นไปอีก”
“…ถ้าแบบนั้นก็คงเล่าตอนนี้ไม่ได้สินะ”
อาซานางิที่เดิมทีนั้นเรียนอยู่ในโรงเรียนสตรีและยังเป็นโรงเรียนสำหรับพวกลูกคุณหนูด้วย…ตอนแรกผมคิดว่าบางทีอาจจะมี「เรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น」ทำให้เธอต้องย้ายมาเรียนที่โรงเรียนที่เป็นโรงเรียนสหศึกษา แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเรื่องทุกอย่างเริ่มขึ้นจากที่นั่น…
แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าอาซานางิอยากจะเล่าให้ผมฟัง…ผมก็จะฟังเรื่องของเธออย่างตั้งใจ
บางทีสิ่งที่อาซานางิจะเล่าให้ฟัง…อาจจะเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสสำหรับตัวของอาซานางิ และอามามิซังก็น่าจะมีส่วนในเรื่องนี้ไม่น้อย
ความรู้สึกที่แท้จริงของอาซานางิที่เธอปิดบังซ่อนเร้นจากเพื่อนสนิทของเธอ…อามามิซังมาโดยตลอด
…หรือบางทีมันอาจจะเป็นแค่ปัญหาเล็กๆน้อยๆก็ได้ เพราะว่าอาซานางิเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยกตัวอย่างเช่นเรื่องของการจับฉลากตัวแทนห้องที่ผ่านมา…แต่ไม่ว่ายังไง…ผมก็ยังอยากที่จะฟังและอยากที่จะช่วยเป็นกำลังให้เธอได้แม้สักนิดก็ยังดี
ผมกับอาซานางิเป็นเพื่อนกัน…ถึงจะไม่อยู่ในฐานะที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นเพื่อนสนิทเหมือนอย่างอามามิซังได้ แต่ผมก็ยังคิดว่าตัวเองไว้ใจได้มากพอที่อาซานางิจะสามารถเปิดเผยความกังวลของตัวเธอให้กับผมฟังได้
และเพื่อที่จะตอบแทนความเชื่อใจที่อาซานางิมีให้…ผมก็จะทำทุกอย่างเพื่อเธอเช่นกัน
…บางทีการที่ผมทำแบบนี้…ผมอาจจะเป็นคนบ้าเหมือนที่เธอเรียกจริงๆก็ได้
“อืม…มาเอะฮาระช่วยรอจนกว่าจะถึงช่วงงานวัฒนธรรมได้ไหม?”
“เรื่องเวลาผมให้อาซานางิเป็นคนตัดสินใจเองเลย…แต่ต้องใช้เวลานานขนาดนั้นเลยหรอ?”
“ไม่หรอก ถ้าจะให้เล่าเลยก็ได้อยู่…แต่ฉันคิดว่าถ้าได้มีเวลาเรียบเรียงความคิด มาเอะฮาระน่าจะเข้าใจได้ง่ายกว่าน่ะ”
“อย่างงั้นเหรอ?”
“อืม น่าจะล่ะนะ…”
ถึงท่าทางของเธอจะยังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ถ้าอาซานางิตัดสินใจแบบนั้น ผมก็จะไม่ไปพูดขัดอะไรเธอ
“เข้าใจล่ะ ถ้าอย่างนั้นผมจะอดทนรอจนกว่าจะถึงงานวัฒนธรรมโรงเรียนนะ”
“ขอบคุณนะ ฉันจะเล่าทุกเรื่องเลย…ช่วยรออีกนิดนึงนะ”
“อือ งั้น…ทำงานกันต่อดีกว่าไหม?”
“นั่นสินะ”
พวกเรากลับมาทำงานกันอีกครั้ง แต่เพราะเหตุการณ์ที่ผมถูกอาซานางิกอด…เราจึงใช้เวลามากกว่าที่คาดการไว้ แต่มันก็คงไม่เป็นอะไรเพราะพวกเราสามารถใช้เหตุผลว่าต้องทำความสะอาดกระป๋องเปล่ามากกว่าที่คิดไว้บอกกับทุกคนได้
“…นี่”
“หืม? เป็นอะไรไป? ถ้าเราไม่รีบทำให้เสร็จเดี๋ยวก็มืดก่อนหรอก”
“เรื่องนั้นผมรู้น่า ไม่สิ…”
ผมพูดกับอาซานางิที่ในตอนนี้กำลังนั่งนับกระป๋องเปล่าอยู่
“ทำไมเธอถึงมานั่งนับกระป๋องที่ข้างๆผมล่ะ? เราแบ่งหน้าที่กันนับไม่ใช่รึไง”
“ไม่ว่าจะแบ่งกันนับ หรือช่วยกันนับ สุดท้ายผลมันก็เหมือนกันนี่…แล้วอีกอย่าง…ฉันอยากจะนั่งอยู่ที่นี่…ในตอนนี้นี่นา”
ถึงอาซานางิจะปล่อยแขนที่กอดผมไปแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้กลับไปนั่งทำงานที่เดิม แต่เลือกที่จะนั่งอยู่ข้างๆผมในลักษณะไหล่แนบชิดกันกับผมแทน
ถึงผมจะไม่ได้ยินว่าอาซานางิพูดอะไร แต่ผมรู้สึกว่าการทำงานแบบนี้มันไม่มีประสิทธิภาพ
แต่ถึงผมจะพูดอะไรอาซานางิก็คงไม่ยอมฟังอยู่ดี…นี่เธอเป็นเด็กนิสัยเสียหรือเด็กเอาแต่ใจรึยังไง? ให้ตายสิ….สุดท้ายก็ต้องยอมตามใจเธอสินะ
“…เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็มาช่วยกันนับแล้วกัน”
“ฟุฟุ สุดท้ายก็ยอมงั้นสินะ? ยอมตามใจสินะ”
“เรียกว่ายอมประนีประนอมดีกว่านะ”
“เฮะๆ อย่าไปใส่ใจเรื่องยิบย่อยน่า”
“เงียบไปเลย ยัยบ้า”
“ห๊ะ? นายว่าใครยัยบ้านะ ไอบ้านี่”
“อ๊า～ หนวกหูน่า ยัยบ้า ยัยบ้า ยัยบ้า”
สุดท้ายมันก็กลายเป็นการทะเลาะกันของเด็ก 3 ขวบ แต่นี่เป็นเรื่องปกติของผมกับอาซานางิ
ยังมีเรื่องของอามามิซังอีกนิดหน่อย แต่ตอนนี้ผมกับอาซานางิก็คืนดีกันแล้ว(?) เอาเป็นว่าผลออกมาแบบนี้ สำหรับผมก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะกันนะ
ผมมันใจว่าถ้าเป็นอาซานางิในตอนนี้แล้วล่ะก็…เธอจะสามารถจัดการเรื่องของอามามิซังได้อย่างแน่นอน
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆
ปล. งานด่วนครับ ไปดูหมอแปลกมาครับ พึ่งกลับมาครับ(ฮา)
ปล2. ตอนนี้สั๊นสั้น แต่บทพูดชวนปวดหัวหลายๆ ไออ่านก็เข้าใจได้ในบริบทของญี่ปุ่น แต่แปลไทยตรงตัวแล้วแปล๊กแปลก
ปล3. ยังไม่ได้เช็คคำผิดกับสำนวนนะครับ เจอตรงไหนแจ้งไว้ได้ครับ
ฝากติดตามด้วยนะครับ
Durimtok Channel | Facebook
ขอบคุณครับ
Comments