GG บทที่ 154 – พลังอันกล้าแกร่ง

 

ในอดีต เย่ฮัวเป็นตัวโง่งมที่ใช้ร่างกายเอาชนะศัตรูแทนที่จะมีอุปกรณ์เสริมเหมือนคนอื่น

 

แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายยุคสมัย เขาจึงได้รู้ว่าการมีเครื่องมือช่วยเหลือคือข้อได้เปรียบอย่างหนึ่ง แน่นอนว่าข้อใดเปรียบคือหัวใจสำคัญสำหรับการคว้าชัยชนะ!

 

ผู้วิเศษแห่งความตายก็ใช้หลักการเดียวกันนี้เช่นกัน

 

ในทันใดนั้นเอง!

 

พื้นดินบริเวณเท้าของเย่จีจี้เกิดรอยแยกขึ้น อากาศรอบตัวเกิดความสั่นไหว ดวงตาของเย่ฮัวเบิกกว้างโดยทันที

 

เขาเห็นว่าเย่จีจี้กำลังยกมือปิดบริเวณปากของหมวกชุดเกราะ ขณะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “พี่ชายดูถูกฉันมากไปแล้วนะ ชักจะโกรธแล้วนะเนี่ย!”

 

ตู้ม!

 

คลื่นพลังแผ่ออกมาจากร่างกายของเย่จีจี้ไปทุกทิศทุกทาง ปืนสูบโลหิตของเธอมีหมอกควันสีแดงลอยออกมามากกว่าเดิม

 

“ดูเหมือนพลังของเธอจะกล้าแกร่งมากขึ้นนะ ในเมื่ออยากสู้นัก… ก็ได้ มาสู้กัน!” เย่ฮัวยกโล่ในมือซ้ายขึ้น พร้อมกับตวัดดาบหยดทองคำทมิฬในมือขวาตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้

 

ถึงแม้ว่าเย่จีจี้จะมีรูปร่างเป็นเด็กหน่อย แต่พลังแฝงที่อยู่ในตัวเธอจัดได้ว่าดุร้ายรุนแรงที่สุดในกลุ่ม 7 บาป แม้แต่ตอนนั้น เย่ฮัวก็ไม่แน่ใจว่าตนเองจะเอาชนะพลังของเย่จีจี้ได้หรือเปล่า แต่ตอนนี้ทุกอย่างแตกต่างออกไป เย่ฮัวมีความมั่นใจเป็นอย่างมาก ว่าเขาจะเอาชนะเธอได้อย่างแน่นอน

 

“ตายซะเถอะ!” เย่จีจี้คำรามพร้อมกับลอยตัวขึ้นกลางอากาศ

 

เย่ฮัวเงยหน้ามอง เห็นหมอกควันสีแดงลอยตามหลังร่างของเด็กหญิงเป็นทางยาว ในกลุ่มหมอกควันนั้น ปรากฏใบหน้าศัตรูของพวกเขาในอดีต กำลังเปล่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดทรมาน ไม่ว่าใครได้ยินจะต้องรู้สึกสงสารจับใจเป็นอย่างยิ่ง

 

“บอกแล้วไงว่าเธอทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ถึงยังไงฉันก็ชนะเธออยู่แล้ว!” เย่ฮัวยกโล่ขึ้นมาป้องกัน

 

ตู้ม!

 

เสียงของคลื่นพลังที่ปะทะกันดังสนั่นหู ราวกับมันกำลังเขย่าโลกมนุษย์ สะเทือนสวรรค์ ท้องฟ้าที่ใสกระจ่างเมื่อครู่นี้ บัดนี้กลับกลายเป็นมืดมิด ก่อนที่จะถูกย้อมให้เป็นสีแดงสดในอีกพริบตาต่อมา เหมือนกับว่าบนสวรรค์เกิดเหตุนองเลือดขึ้นอย่างไรอย่างนั้น

 

การปะทะกันของอาวุธวิเศษ ก่อให้เกิดคลื่นพลังงานที่แผ่กระจายออกกว้าง ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างโดยรอบหมดสิ้น

 

ในตอนนี้ หมอกควันสีแดงปกคลุมทั่วบริเวณ แน่นอนว่าชายหนุ่มก็ตกอยู่ภายใต้หมอกควันสีแดงนี้ อันที่จริง เย่ฮัวควรจะถูกดูดเลือดและพลังออกไปจนหมดตัว แต่ในเมื่อก่อนหน้านี้ เขากลายร่างมาเป็นโครงกระดูก จึงไม่เหลือเลือดเนื้อให้เย่จีจี้ดูดกินออกไปจากร่างกายของเขาได้เลย

 

“บอกแล้วไงว่ามันไม่ได้ผลหรอก” น้ำเสียงของเย่ฮัวกลายเป็นเย็นชา ดาบหยดทองคำทมิฬในมือตวัดวาบ หมายฟันเย่จีจี้ด้วยความดุร้าย

 

เย่จีจี้เค้นเสียงในลำคอดังเฮอะ ก่อนที่จะยกมือซ้ายขึ้นรับดาบของเขาเอาไว้!

 

เย่ฮัวประหลาดใจ พลังของเย่จีจี้กล้าแข็งขึ้นมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ ดูเหมือนเธอจะเก่งกาจขึ้นมากหลังจากฟื้นคืนจากความตาย นี่ไม่ใช่เย่จีจี้ที่เขาเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว

 

“ดาบก็สวย คนก็เก่ง แต่น่าเสียดายที่เจาะชุดเกราะจันทราของฉันไม่ได้หรอกนะจ๊ะ” เย่จีจี้ส่งเสียงหัวเราะเยาะ

 

ถึงแม้ว่าเย่ฮัวจะประหลาดใจในพลังของเย่จีจี้ แต่เขาก็ไม่มีวันเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เด็ดขาด

 

“ฉันบอกแล้วนะว่าดาบเล่มนี้ทำลายชุดเกราะของเธอได้” เย่ฮัวพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

 

“ตลกน่า!” แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เย่จีจี้พูดคำนี้ออกมา หยดทองคำจากปลายดาบ ก็หยดลงบนมือของเธอ

 

เย่จีจี้ปล่อยมือออกจากดาบหยดทองคำทมิฬทันที เธอพยายามสะบัดมือซ้ายเพื่อไล่หยดทองคำออกไปจากมือ แต่ก็เปล่าประโยชน์

 

“ระวังที่เท้าด้วยล่ะ” เย่ฮัวส่งเสียงเตือน

 

ตอนนั้นเอง เย่จีจี้จึงได้เห็นว่ามีทองคำอีกหยดหนึ่ง หยดลงบนเท้าของเธอ

 

“เย่จีจี้ ถ้าเธอเชื่อฟังฉันและไม่เจาะรูไว้บนเส้นผม เธอก็คงไม่ตาย แต่เธอไม่ยอมเชื่อฟังฉัน!” เย่ฮัวพูด ในตอนที่สามยอดฝีมือค้นพบจุดอ่อนของเธอจุดนี้ เย่จีจี้ก็ต้องสูญเสียชีวิตหลังจากต่อสู้ไปเพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้น

 

เย่จีจี้ขยับเท้าหลบ ทุกจุดที่ทองคำจากปลายดาบหยดลงไปบนพื้น ก็จะเกิดเป็นรูโหว่ขึ้นมาทันที แต่ทองคำทั้งสองหยดที่หยดลงบนมือและเท้าของเย่จีจี้ กลับติดแน่นเหมือนกาวตราช้าง แถมมันยังกัดทะลุชุดเกราะจันทราของเธอกลายเป็นรูโบ๋อีกด้วย

 

“เป็นไปได้ยังไง!” เด็กหญิงที่อยู่ในชุดเกราะคริสตัลส่งเสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก

 

เย่ฮัวยืนมองอยู่เงียบๆ ชุดเกราะจันทราเป็นเพียงแค่ด่านป้องกันแรกของเด็กหญิงเท่านั้น ร่างกายของเธอยังมีด่านป้องกันชั้นที่สองอยู่อีก แต่การต่อสู้เมื่อครั้งอดีต ยอดฝีมือทั้งสามคนนั้น ไม่ต้องรอจนถึงด่านป้องกันสุดท้ายเลยด้วยซ้ำ

 

แน่นอนว่าตอนนี้เขาจะฆ่าเธอเลยก็ได้เช่นกัน แต่ว่า…

 

หยดทองคำทั้งสองหยดไหลเข้าไปในรูบนชุดเกราะ เย่จีจี้ไม่กล้าขยับร่างกายอีกแล้ว เพราะคิดว่าถ้าเธอไม่ขยับร่างกาย เดี๋ยวหยดทองคำนี้ก็จะแข็งตัวอยู่ที่เดิม ไม่ไหลทะลุลงไปไหนอีก

 

“พี่ชาย! บอกฉันมานะว่านี่มันคืออะไรกันแน่!” เย่จีจี้ถามด้วยความไม่เข้าใจ

 

“อันตรายของดาบหยดทองคำทมิฬไม่ได้อยู่ที่ตัวดาบ แต่อยู่ที่ตัวหยดทองคำพวกนี้ต่างหาก พวกมันสามารถไหลซึมเข้าไปในกระแสเลือดและปล่อยไวรัสเข้าสู่ร่างกายของเป้าหมาย และทำให้คนผู้นั้นสูญเสียพลังต่อสู้ไปทั้งหมด อย่างเช่นชุดเกราะจันทราของเธอ ที่สูญเสียความสามารถในการป้องกันตัวไปยังไงล่ะ” เย่ฮัวอธิบายด้วยเสียงราบเรียบ

 

“แบบนี้นี่เอง พี่ชายนี่โหดไม่ใช่เล่นเลยนะ แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!” น้ำเสียงของเย่จีจี้แสดงความอ่อนแอลงเรื่อยๆ เหมือนกับว่าเธอพร้อมที่จะล้มลงได้ตลอดเวลา

 

เย่ฮัวคำรามออกมาว่า “ยอมแพ้ซะ!”

 

เย่จีจี้ยิ้มด้วยความเศร้า ก่อนที่จะคุกเข่าลงอย่างไม่เต็มใจ

 

เมื่อสายลมพัดผ่าน ชุดเกราะจันทราที่เด็กหญิงสวมใส่อยู่ ก็แตกสลายร่วงกราวลงกองกับพื้นดินอย่างไม่น่าเชื่อ

 

เย่ฮัวที่ยังอยู่ในชุดเกราะวิเศษ ไม่ทำอะไรนอกจากยืนมองเย่จีจี้ผู้พ่ายแพ้

 

หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ เขาก็ถามว่า “เล่นสนุกพอหรือยัง?”

 

เย่จีจี้ยังคงนั่งคุกเข่า ไม่ตอบคำใดออกมา

 

“ยังนิสัยเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ” เย่ฮัวพูดอย่างใช้ความคิด บุคลิกของเย่จีจี้ยังคงไม่เปลี่ยนไป แล้วตกลงเธอเป็นอะไรกันแน่?

 

เย่จีจี้พลันลุกขึ้นยืน แล้วพูดหน้าตาเฉยว่า “พี่ชายนี่น่าเบื่อจังเลย”

 

เย่ฮัวถอนหายใจ ดูเหมือนเขาจะประเมินพลังของเย่จีจี้ต่ำเกินไปอีกแล้ว เธอมีพลังกล้าแข็งขึ้นมากหลังจากที่ฟื้นจากความตาย ถ้าให้เว่ยชางกับเลี่ยกู่มาสู้กับเด็กหญิงในตอนนี้ เขาไม่แน่ใจเลยว่าผลการต่อสู้จะออกมาเป็นเช่นไร

 

เย่ฮัวลดดาบหยดทองคำทมิฬในมือลง ก่อนที่จะคำรามอันเชิญดาบเล่มอื่นมาแทน

 

“ดาบโม่หยวน!”

 

พลังแห่งความหนาวเย็นที่ลอยออกมาจากตัวดาบ ทำให้เย่จีจี้ถึงกับตกตะลึง “พี่ชายไม่เห็นต้องออมมือก็ได้”

 

เย่ฮัวตะโกนพร้อมกับดีดตัวขึ้นกลางอากาศ “ใครบอกว่าฉันจะออมมือ!”

 

ตัวดาบส่งคลื่นพลังออกมาโจมตีใส่เย่จีจี้อย่างรุนแรง ระดับอานุภาพความรุนแรงของมัน ทำให้ท้องฟ้าและแผ่นดินถึงกับสั่นสะเทือน

 

ชุดเกราะของเย่จีจี้ที่แตกกระจายอยู่บนพื้น พลันประกอบกลับเข้าที่บนร่างของเด็กหญิงอีกครั้ง พร้อมกันนั้นเธอก็ยกปืนสูบโลหิตในมือขึ้น ลำแสงสีแดงพุ่งออกจากปลายกระบอกปืนเข้าปะทะกับคลื่นพลังที่ส่งออกมาจากดาบของเย่ฮัว

 

นี่คือการต่อสู้ระหว่างพลังของทั้งสองฝ่าย แต่เย่ฮัวเลือกที่จะต่อสู้กับเด็กหญิงอย่างยุติธรรม สมกับที่มีหัวใจเป็นนักรบผู้หยิ่งในศักดิ์ศรีจริงๆ

 

เสียงการปะทะกันของคลื่นพลังดังก้องกังวานสะเทือนเลือนลั่น เกิดการระเบิดที่ทำให้แผ่นดินแยกออกจากกัน และส่งหมอกควันสีแดงตลบคลุ้งทั่วบริเวณ อากาศที่อยู่โดยรอบ พลันแปรเปลี่ยนกลายเป็นคลื่นลมรุนแรง!

 

“พี่ชายมีพลังที่แกร่งกล้าจริงๆ แต่น่าเสียดายที่ยังมีน้อยกว่าฉัน” เย่จีจี้พูดพร้อมกับยิ้มกว้าง

 

เย่ฮัวหัวเราะในลำคอ “จริงหรือเปล่า? ฉันอยากจะเห็นแล้วว่าเธอแข็งแกร่งมากแค่ไหน!”

 

“คอยดูก็แล้วกัน”

 

ทั้งสองคนพุ่งเข้าหากันอีกครั้ง นี่เป็นฉากที่น่าจะเป็นจุดจบของโลกทั้งใบ แผ่นดินสะเทือนเหมือนเกิดแผ่นดินไหว แม้แต่เทพเจ้าก็ยังต้องซ่อนตัวอยู่หลังก้อนเมฆบนท้องฟ้า

 

ตู้ม!

 

การต่อสู้ระหว่างชายหนุ่มกับเด็กผู้หญิงเข้าสู่ระดับที่เรียกว่าเอากันถึงตาย เย่จีจี้ตื่นเต้นมากกว่าเก่า ปล่อยพลังออกมามากขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายเธอก็ต้องใช้ท่าไม้ตายที่เรียกว่า “พลังโกลาหลไร้เทียมทาน”

 

แต่ละคนในกลุ่ม 7 บาปจะมีความสามารถพิเศษเป็นของตนเอง ความสามารถพิเศษของเย่จีจี้ก็คือเธอมีพลังแฝงอยู่ในตัวรุนแรงมากที่สุดในกลุ่ม 7 บาป พลังของเธอมากยิ่งกว่าเลี่ยกู่ด้วยซ้ำ และสามารถเอาชนะศัตรูเกือบทุกคนได้อย่างไร้ร่องรอย