GG: บทที่ 207 – ฉันคือลูกชายของตระกูลดิง

หลังจากกว่าสิบนาที ก็มีเสียงคำรามดังขึ้นบนถนนด้านนอกไป๋ตู้บาร์ เมื่อได้ยินเสียงคำรามนี้ก็สามารถรู้ได้ทันทีว่ามันก็เป็นซุปเปอร์คาร์ที่มีอย่างน้อย 10 ลูกสูบแน่นอน

ตอนนั่นเอง!

มันวิ่งอย่างวัวบ้ามาจากระยะไกล ตัวโหลดต่ำ เส้นขอบเรียบเนียน ทำให้ผู้ชายที่อยู่บนถนนแสดงสายตาอิจฉาอย่างร้อนแรง ในขณะที่ผู้หญิงต้องการดูว่าใครเป็นคนขับและบอกว่าพวกเธอต้องการขึ้นรถไปเป่าเครื่องปรับอากาศ

Lamborghini หยุดลงที่หน้าประตูไป๋ตู้บาร์ ประตูเปิดออกจากทั้งสองด้าน วัยรุ่นสองคนออกมาจากรถ

ชายผู้ขับขี่รถยนต์สวมแว่นกันแดดและน่าประทับใจจนทำให้เด็กผู้หญิงคลั่งไคล้

คนฝั่งข้างคนขับดูมีความเคารพนับถือและดูเหมือนน้องชายคนเล็ก

“นายน้อย นายท่านกำลังรอให้คุณกลับบ้าน” เขาคือคนรับใช้ชื่อชางเฉิง เขาดูหล่อมาก

ดิงหยวนหวู่บิดคอของเขา “หลังจากเคลียร์ปัญหาและสั่งสอนบทเรียนบางอย่างเสร็จแล้วค่อยกลับ!”

ดิงหยวนหวู่เป็นบุตรชายของตระกูลชนชั้นสูงตระกูลดิง แม้ว่าเขาจะโตมากที่สุดในครอบครัว แต่เพราะเขาเกิดมาจากหญิงคนโปรดของดิงหยวนเป็นผลให้ดิงหยวนหวู่ทำตัวเสียคนตั้งแต่เด็ก เขาเป็นเพลย์บอยที่มีชื่ออย่างมาก การล่าสัตว์เป็นงานอดิเรกที่ใหญ่ที่สุดของเขา บาร์แห่งนี้เปิดโดยดิงหยวนหวู่และไม่มีอะไรให้เขาล่า

คราวนี้เขากำลังจะกลับบ้านเพื่อไปรายงานตัวและน้องชายของเขาก็โทรมาบอกว่ามีคนทำปัญหาที่บาร์ดังนั้นเขาจึงมาเพื่อดูสถานการณ์

ฉันคือลูกชายของตระกูลดิงจะกลืนคำพูดได้อย่างไร ไม่ว่าใครจะโอเคหรือไม่ แต่ตอนนี้ฉันต้องได้ระบาย

ดิงหยวนหวู่พร้อมกับคนของเขาเดินเข้าไปในบาร์ ชางเฉิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องติดตามไปและคิดว่านายน้อยไม่ควรจะทำเช่นนี้ พี่น้องต่างก็มองด้วยความอิจฉา เขาไม่เป็นที่พอใจสำหรับพวกเขามานานแล้ว

เมื่อดิงหยวนหวู่เดินเข้ามาในบาร์เขาก็ถอดแว่นกันแดดออกทันทีและจ้องไปที่ ชิงหยา ชิงหยูตงและเย่จีจี้

หากได้กอดสามคนนี้ นายน้อยคนนี้คงจะไม่อยากลุกจากเตียงอีกเลยในชีวิตนี้!

ครั้งนี้คุนจงทำผลงานได้ดีมาก ต้องตบรางวัลมากมายให้เขา!

“นายน้อย เป็นพวกเขา” คุนจงเดินไปหาดิงหยวนหวู่อย่างรวดเร็ว เขารู้สึกเหมือนชีวิตของเขานั้นเหลืออีกเพียงสิบนาที

ดิงหยวนหวู่ตบไหล่ของคุนจง “ทำได้ดีมาก”

“ขอบคุณสำหรับคำชมของนายน้อย”

ดิงหยวนหวู่เดินผ่านคุนจงมาอยู่ไม่ไกลจากเย่ฮัวและมองไปที่คนสองคนที่แขวนอยู่ในอากาศอีกครั้ง เขาพูดว่า “แข็งแกร่งดี แต่ก็ยังเป็นแค่กบที่อยู่ในก้นบ่อ”

เย่ฮัวพูดเบา ๆ อย่างไม่ใส่ใจ “หยูตงออกไปกับชิงหยาก่อน มันไม่เหมาะสำหรับเด็ก”

“โอเค พี่เขย”

ดิงหยวนหวู่ต้องการขวางพวกเธอแต่เขาก็พบว่าเขาไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ เขาแสดงออกอย่างตกใจและสับสน

พี่น้องเขียวแดงเดิมตามไป พวกเขาเตรียมที่จะจากไปเมืองนี้น่ากลัวเกินไป

“คุณอยู่!” เย่ฮัวพูดเบา ๆ

ใจของพี่น้องเขียวแดงดิ่งลงเหวและเดินกลับมา

เมื่อเห็นว่าชิงหยาและชิงหยูตงได้ออกไปแล้ว เย่ฮัวก็ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ และพูดกับดิงหยวนหวู่อย่างเย็นชา “มีใครอยู่เบื้องหลังคุณอีกไหม?”

“คุณเป็นใคร!” คนรับใช้ชางเฉิงตะโกนอย่างหงุดหงิด กล้าที่จะดูถูกนายน้อย หาเรื่องตาย!

เย่ฮัวไม่ได้ตอบกลับ การพูดคุยกับมดเหล่านี้ทำให้รู้สึกเสียสติ วันนี้เขามาเพื่อความยุติธรรมของเด็กน้อย

ใบหน้าของชางเฉิงกลายเป็นน่าเกลียด ตัวเขาหายไปในทันที ความเร็วนี้เกรงว่าน่าจะเร็วกว่าหลงเอ๋อเทียนอยู่เล็กน้อย ช่างน่าทึ่ง

ในพริบตาเดียวเขาก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเย่ฮัว กริชในมือของเขาแทงเข้าไปที่ศรีษะด้านข้างอย่างไร้ความปราณี มันเด็ดขาดอย่างมาก

ดิงหยวนหวู่ที่ถูกควบคุมอยู่ เยาะเย้ย คุณไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคนรับใช้ของฉัน

อย่างไรก็ตามวินาทีต่อมา ดิงหยวนหวู่ก็ตะลึงและตะโกนอย่างเร่งรีบ “ชางเฉิง นายทำบ้าอะไรอยู่ แทงเขาสิ!”

ชางเฉิงยืนอยู่ด้านหลังเย่ฮัวและกริชของเขาก็หยุดอยู่ห่างจากหัวของเย่ฮัวเพียงแค่หนึ่งเซนติเมตร

“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่มีกำลังเสริมแล้ว จีจี้ ทั้งหมดคือรางวัลของเธอ” เย่ฮัวเหยียบบุหรี่แล้วเดินออกไปข้างนอก

เย่จีจี้ยิ้ม “ขอบคุณลูกพี่ลูกน้องใหญ่ ~”

เมื่อเย่ฮัวออกไป ชางเฉิงเปลือยเปล่าท่ามกลางสายตาของทุกคน เส้นผมของเขาลู่ตึงไปทางด้านหลังของศีรษะราวกับถูกดึง

ทั้งร่างสั่นระริก ดวงตาของเขากลอกกลับขึ้นไปด้านบน ราวกับว่าบางสิ่งบางอย่างในหัวของเขากำลังถูกดูดออกไป

พี่น้องเขียวแดงกอดกันแน่น ฉากนี้ดูราวกับในหนังเอเลี่ยนยังไงยังงั้นเลย …

เมื่อเห็นท่าทางของชางเฉิง ทุกคนต่างก็สูดหายใจเย็นเฉียบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งดิงหยวนหวู่ที่มีสีหน้าราวกับว่าเขาเห็นกำลังผี

คนรับใช้ของเขาสามารถอยู่ในการจัดอันดับของตระกูลได้ เขาก็ถูกฆ่าตายในไม่กี่วิ! เป็นไปได้อย่างไร! โลลิน้อยนั่นเป็นใคร!

“ฉันเป็นลูกชายของตระกูลดิง! ถ้าคุณกล้าที่จะฆ่าฉันคุณจะต้องถูกตามล่าโดยตระกูลดิง!” ดวงตาของดิงหยวนหวู่ดุร้าย คนเหล่านี้หยิ่งเกินไป! ถ้าเขาบอกให้พวกเขารู้ว่าเขาเป็นใคร พวกเขาจะต้องคุกเข่าเพื่อความเมตตาอย่างแน่นอน

เย่จีจี้เลียริมฝีปากสีแดงของเธอและเดินไปอย่างช้า ๆ ในขณะที่ชางเฉิงถูกแขวนอยู่ข้างหลังเธอ ร่างของเธอเริ่มสั่นอย่างรุนแรงและผิวหนังก็จางหายไปด้วยความเร็วที่มองทันได้ด้วยตาเปล่า

“พี่ชายคุณเป็นลูกชายของตระกูลดิง เมื่อฉันมีเวลา ฉันจะบอกเรื่องของคุณกับตระกูลคุณอย่างแน่นอนมั่นใจได้ และไม่ต้องห่วงไปอีกไม่นานคุณก็จะไม่เจ็บปวดแล้ว” เสียงโลลิของเย่จีจี้นั้นฟังดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ แต่สถานการณ์ในนี้มันราวกับเสียงเรียกจากนรกที่ทำให้ผู้คนตื่นตระหนก

ผมหางม้าคู่ของเธอลอยขึ้นอย่างช้า ๆ และกระจายออกนับไม่ถ้วนราวกับงูพิษ

“ผี”

“ช่วยด้วย!”

คุนจงกับชิงเหลียนไม่สนใจภาพลักษณ์ใด ๆ ทั้งสิ้นแล้ว ก้าวขาออกมาแล้วพยายามวิ่งออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

ความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอดนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ก็น่าเสียดายที่พวกเขาเผชิญหน้าอยู่คือเย่จีจี้ ผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่ง เย่จีจี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าเย่ฮัว!

ผมทะลุศีรษะของทุกคนอย่างโหดเหี้ยม เลือดแดงสดไหลตามเส้นผมส่งผ่านไปยังสมองของเย่จีจี้ ดวงตาสีแดงเข้มของเธอนั้นสดใสยิ่งขึ้น

“ฉันเป็นลูกชายของตระกูลดิง! พ่อของฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแน่ เขาจะฆ่าพวกคุณทุกคน” ดิงหยวนหวู่ถูกแขวนอยู่ในอากาศ เขาไม่ได้พูดอะไรนอกจากนี้สักคำตั้งแต่ต้นจนจบ

ประโยคที่พบบ่อยที่สุดคือฉันเป็นลูกชายของตระกูลดิง

เย่จีจี้ตบปากเล็ก ๆ ของเธอแล้วหาวและพูดเบา ๆ “ฉันเคยเห็นคนมากมายพูดเช่นคุณ หลังจากที่พ่อของคุณมาเขาก็จะพูดประโยคแนวนี้อีก จากนั้นหากคุณปู่ของคุณยังไม่ตายคุณปู่ของคุณก็จะมาแล้วก็พูดประโยคแนวนี้อีกเช่นกัน”

“ตัวอย่างเช่น ตระกูลดิงของฉันจะไม่ปล่อยคุณไว้แน่” เย่จีจี้เลียนแบบน้ำเสียงของเขาและแสดงท่าทีสั่นกลัว

ดิงหยวนหวู่รู้สึกว่าทุกอย่างกำลังถูกดูด เขากลัว เขายังเด็กและไม่อยากตาย

แต่ก่อนที่ดิงหยวนหวู่จะขอความเมตตา เย่จีจี้ก็พูดขึ้นอย่างน่าสงสาร “อย่าฆ่าฉัน ฉันมีเงิน ฉันมีหลายสิ่งหลายอย่าง ฉันจะยกมันให้คุณ ~ “

จากนั้นยิ้มกว้างออกมา “คุณกำลังจะพูดแบบนี้ใช่ไหม? พอดูเห็นการแสดงออกของคุณแล้ว ฉันว่าฉันเดาถูก”

“คุณ!!!”

“เอาล่ะ ฉันกินพอแล้ว ฉันยังต้องกลับไปเล่นเกมอีก ลาก่อน ~”

ทุกคนกลายเป็นศพไปในทันทีและร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรง เย่จีจี้เบ้ปาก “การเคลื่อนไหวของนายเหนือหัวนั้นหล่อเหลาและดูดีมาก จีจี้ยังต้องเรียนรู้ ~ “

เย่จีจี้ยกมือขวาของเธอขึ้นมาช้า ๆ

เป๊าะ ~

การดีดนิ้วช่างมีชื่อเสียงจริงสมดั่งคำล่ำลือ ในตอนนี้ศพทั้งหมดกลายเป็นฝุ่นไปหมดแล้วแม้กระทั่งของตกแต่งภายในบาร์ก็เช่นกัน

เย่จีจี้ถอนหายใจ “มันอันตรายมาก โชคดีที่ควบคุมได้”

“เฮ้ คุณสองคนจะกอดกันอีกนานไหม ไปได้แล้ว” เย่จีจี้ตะโกนใส่พี่น้องเขียวแดงและกระโดดโลดเต้นออกไปจากบาร์

พี่น้องเขียวแดงมองหน้ากัน พวกเขารู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยและปล่อยอีกฝ่ายในทันที

“พี่ชาย! ฉันตัดสินใจแล้ว!”

“น้องชาย! ฉันตัดสินใจแล้ว!”

พี่น้องเขียวแดงหยิบยาเม็ดสีดำออกมาอย่างเงียบ ๆ และกลืนลงไปโดยที่ยังหลับตา มันขม … และมีกลิ่นเค็มแปลก ๆ