GG: บทที่ 200 – แม่และผู้หญิงสูงค่า

พี่น้องเขียวแดงในห้องโถงประหลาดใจ พวกเขาเพิ่งจะพูดคุยกับเว่ยชาง ทันใดนั้นเขาก็พูดว่าปวดท้องและเข้าห้องน้ำไป จากนั้นโลลิตัวเล็กก็เดินตามเข้าห้องน้ำไปอีกคน …

พี่ชายเขียวกระซิบ “ฉันรู้สึกว่าลุงเว่ยและโลลิน้อยมีปัญหา”

“ฉันคิดว่าถังเว่ยดูเหมือนจะเป็นแฟนสาวของลุงเว่ย” น้องชายแดงรู้สึกแปลกมาก บาร์ในเมืองใหญ่นั้นดูวุ่นวายเกินไป

พี่ชายเขียวเกาหัว “ความคิดของเรายังเก่าเกินไปที่จะทันกับจังหวะของเมืองใหญ่”

“ใช่ ฉันรู้สึกว่าฉันหลงรักจังหวะของเมืองใหญ่” น้องชายแดงหัวเราะเบา ๆ ที่นี่เป็นเมืองใหญ่ อะไร ๆ เลยเปิดกว้าง ~

ในห้องน้ำ

“ผู้ใต้บังคับบัญชา คำนับนายเหนือหัว!”

“ผู้ใต้บังคับบัญชา คำนับนายเหนือหัว!”

“ผู้ใต้บังคับบัญชา คำนับนายเหนือหัว!”

เว่ยชาง เลี่ยกู และเย่จีจี้ บาปทั้งสามในบาปเจ็ดประการได้มารวมตัวกันอยู่ที่นี่แล้ว

“อย่าคุกเข่า พื้นมันสกปรก” เย่ฮัวพูดเบา ๆ

“ขอบคุณสำหรับความกรุณาของนายเหนือหัว” ทั้งสามยืนขึ้นและตะโกน

หลังจากนั้นครู่หนึ่งเย่ฮัวก็หยิบบุหรี่ออกมาแล้วจุดไฟ “พวกนายคงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้”

เลี่ยกูก็รับรู้ข่าวจากเว่ยชางแล้ว ในใจของเขาตกตะลึงมาก สายเลือดของนายเหนือหัวปรากฏออกมาแล้ว เขาคิดว่ามันต้องใช้เวลาอีกสักสองสามเดือนเสียอีก

“ผู้ใต้บังคับบัญชาคิดว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่น่ายินดี นายเหนือหัวและคุณหนูได้พบกัน ช่างโชคดี! ” เว่ยชางยิ้มและอีกสองคนพยักหน้า

เย่ฮัวขมวดคิ้วและพูดขึ้น “อาหลี่เป็นสายเลือดของฉัน แต่คนที่ให้กำเนิดเธอ … “

หลังกล่าวเย่ฮัวก็มองผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งสาม “คุณคงรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”

“ฉันไม่รู้” เย่จีจี้ยกมือขึ้นแล้วตะโกน อย่าได้เรียกชื่อฉันเพื่อให้ตอบคำถามนี้

แต่เรื่องนี้เว่ยชางกับเลี่ยกูรู้

เลี่ยกูกล่าวอย่างจริงจัง “นายเหนือหัวเนื่องจากสิ่งต่าง ๆ ได้เกิดขึ้นแล้ว ก็ควรจะพาตัวผู้หญิงคนนั้นมาและด้วยสถานะของนายเหนือหัวผู้หญิงอีกคนหนึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ”

“นายคิดอย่างไร เว่ยชาง?” เย่ฮัวถามพลางพ่นควันบุหรี่

เว่ยชางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ผู้ใต้บังคับบัญชาคิดว่ายังคงต้องปรึกษานายหญิงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ว่าการที่จะมีผู้หญิงอีกคนนั้นเธอเต็มใจหรือไม่”

ตอนนี้เว่ยชางมักจะคิดเกี่ยวกับปัญหาจากมุมมองของผู้อื่น และนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ถังเว่ยยังไม่ถูกเขากดลง

เย่จีจี้เบ้ปาก “ถ้าคุณอยากได้อะไร ก็แค่คว้ามันมาตรง ๆ ~”

เย่ฮัวเหล่มอง เย่จีจี้ก็รีบปิดปากของเธอทันที เธอยังมีความกังวลมากมายในเรื่องที่พึ่งเกิดไป

ถ้ามันเป็นเรื่องง่ายธรรมชาติของมนุษย์ไม่มีอะไรดี แต่การต้องดูแลด้านหนึ่งและปลอบใจอีกด้านหนึ่ง มันลำบากจริง ๆ

“เลี่ยกู นายรวมผู้หญิงพวกนั้นมาอยู่ด้วยกันได้อย่างไร?” เย่ฮัวถามเบา ๆ คำถามประเภทนี้คงต้องปรึกษากับเลี่ยกูเพราะเขามีผู้หญิงสามคนและดูเหมือนพวกเธอจะอยู่ด้วยกันได้

เลี่ยกูคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดอย่างเคารพ “นายเหนือหัว ผู้ใต้บังคับบัญชาเองก็ไม่ทราบ อย่างไรก็ตามฉันแค่กดพวกเธอลง จากนั้น … อืมมม ก็กดพวกเธอลงพร้อมกัน”

เย่จีจี้มองอย่างรังเกียจ “มังกรโรคจิต”

“ฉันเป็นมนุษย์นี่คือธรรมชาติของมนุษย์” เลี่ยกูปฏิเสธที่จะยอมรับมัน และเถียงเย่จีจี้กลับด้วยความไม่พอใจ

เว่ยชางก็พูดขึ้น “นายเหนือหัว ผู้ใต้บังคับบัญชาคิดว่าผู้ที่สามารถทำให้นายเหนือหัวสนใจได้นั้น พวกเธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา แน่นอนว่าคงไม่สามารถใช้วิธีปกติได้”

เย่จีจี้ตบมือเล็ก ๆ ของเธอ “ฉันเข้าใจแล้ว คนตะกละหมายถึงให้นายเหนือหัวซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้กับภรรยาของเขา จากนั้นภรรยาจะยอมรับอาหลี่อย่างนั้นใช่ไหม?”

เย่ฮัว “······”

เว่ยชาง “······”

เลี่ยกู “······”

“เว่ยชาง นายหมายถึงฉันยังไม่ต้องทำอะไร?” เย่ฮัวถามอย่างสงสัย

เว่ยชางพยักหน้า “ใช่ ปล่อยให้นายหญิงกับคุณหนูได้รู้จักกันก่อน ให้พวกเขาได้มีความประทับใจที่ดีต่อกัน แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นในอนาคตข้างหน้า ชิงหยาก็จะไม่อาย”

“สมเหตุสมผล” เย่ฮัวพยักหน้า

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเย่ฮัวก็ถามต่อว่า “พวกคุณอยากจะให้เทพองค์นี้ยอมรับผู้หญิงคนนั้นเหรอ?”

เลี่ยกูยกมือขึ้นเพื่อตอบ

“ให้ฉันพูด!”

เลี่ยกูพูดขึ้นต่อทันที “นายเหนือหัว ผู้ใต้บังคับบัญชาคิดว่าเธอควรจะต้องได้รับการยอมรับ ถ้าคุณหนูเกิดมาจากเธอจริง ๆ เธอก็ควรจะมีชื่อเสียง อย่างไรก็ตามคุณหนูก็เป็นสายเลือดของนายเหนือหัว คนเป็นแม่ย่อมผู้หญิงสูงค่า”

เว่ยชางกับเย่จีจี้รู้สึกประหลาดใจ ไม่มีอะไรผิดปกติกับเลี่ยกู เขาแค่เปิดกว้างแล้ว

“เลี่ยกู เทพองค์นี้มีความสุขมากที่นายใช้สมองไม่ใช่ร่างกายส่วนล่าง”

เลี่ยกูยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ใครบอกว่ากษัตริย์สามารถขยับได้แต่ร่างกายส่วนล่างของเขาเท่านั้นกัน ดูนายเหนือหัวชื่นชมฉันสิ

“นายเหนือหัว แล้วผู้หญิงอีกคนหนึ่งเราจะเชิญเธอมาเมื่อไหร่?”

เย่ฮัวเหยียบบุหรี่แล้วพูดว่า “รอฉันสั่ง”

“รับทราบ!”

“รับทราบ!”

“รับทราบ!”

“ไปเถอะ เว่ยชางนายไปดูแลคนประหลาดสองคนนั้นดี ๆ ด้วยล่ะ” เย่ฮัวพูดจบเขาก็หายตัวไปและมาปรากฏในห้องนอน

เลี่ยกูร้องครวญครางและถามว่า “คนประหลาดสองคนนั้นคืออะไร?”

“มนุษย์สองคนที่พาสายเลือดนายเหนือหัวกลับมา” เว่ยชางยิ้ม

“บ้าเอ้ย เจ้าสองคนนี้ช่างโชคดีเสียจริง นายเหนือหัวยังเอ่ยถึงอย่างใส่ใจ สุดยอดจริง ๆ ” เลี่ยกูยกนิ้วให้และหายตัวไปจากห้องน้ำ

เย่จีจี้หาวและเดินออกจากห้องน้ำ พี่น้องเขียวแดงด้านนอกก็หันมาทันที

เว่ยชางมาหาทั้งสองและถามขึ้นว่า “พวกคุณอยากจะปกป้องอาหลี่ต่อไปไหม?”

พี่น้องเขียวแดงมองหน้ากันและพูดพร้อมกัน “อยาก!”

เว่ยชางพอใจกับคำตอบนี้มาก

เย่ฮัวที่กลับมาที่ห้องนอน ได้ยินเสียงขี้เล่นจากห้องน้ำ มุมปากของเขายกสูงขึ้นเล็กน้อย แต่มันก็ลดลงอย่างรวดเร็ว

ผู้หญิงสามปีที่แล้ว และก็ชิงหยา ทำไมมันถึงเป็นเช่นนี้? เทพไม่ได้ทำอะไรเลยจริง ๆ

แต่ก็ไม่เป็นไรยิ่งมีสายเลือดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น แต่เราจะปล่อยให้พวกเขาอยู่ร่วมกันได้อย่างไร นี่เป็นปัญหาใหญ่

มนุษย์เหล่านั้นแต่งงานกันหลายคนได้อย่างไรทั้งที่ไม่ใช่เทพ?

ลองมาพูดกันดูก่อน ถ้ามันไม่ได้ผลก็คงต้องใช้วิธีบีบบังคับ แต่เทพก็กลัวว่าผู้หญิงสองคนนั้นจะแหลกสลาย

เมื่อนึกถึงผู้หญิงเมื่อสามปีก่อน เย่ฮัวรู้สึกโอเค เธอสามารถเป็นผู้หญิงของเขาได้และแน่นอนว่าเธอยังต้องการการฝึกฝน อย่างไรก็ตามผู้หญิงคนนั้นทะนงตัวยิ่งกว่าชิงหยา ดูได้จากความไม่พอใจของเธอที่ยังคงมีอยู่

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งชิงหยาก็อุ้มตงฮวงหลี่ในชุดนอนของเธอออกมา ตงฮวงหลี่ยิ้มและดูมีความสุขมาก

“ลุง อุ้ม ~”

เย่ฮัวยิ้มเล็กน้อยและคว้าอาหลี่มาอุ้มไว้ นี่เป็นความรู้สึกของการมีเด็กใช่ไหม?

ความรู้สึกอยากจะดูแลและปกป้องอย่างดี นี้เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนมาก

ในที่สุดฉันก็สามารถเข้าใจความคิดของมนุษย์เหล่านั้นได้ ถ้าคุณฆ่าตัวเล็กคุณก็จะต้องฆ่าตัวใหญ่และถ้าคุณฆ่าตัวใหญ่คุณก็จะต้องฆ่าตัวเก่า ซ้ำไปซ้ำมา

ชิงหยาถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ มองเย่ฮัวและอาหลี่ พวกเขาดูเหมือนพ่อและลูกสาวจริง ๆ …

ฉันต้องบอกว่าสัญชาตญาณของผู้หญิงนั้นแย่มาก

“ลุง อาหลี่ไม่อยากนอนแล้ว อาหลี่อยากไปเล่นกินไก่กับป้าเย่” ตงฮวงหลี่กระซิบในอ้อมแขนของเย่ฮัว เธอกลัวว่าลุงของเธอจะตำหนิเธอ เพราะแม่จะโทษเธอทุกครั้ง

เย่ฮัวกระซิบ “ได้สิ”

ตงฮวงหลี่ดีใจมากและจูบแก้มของเย่ฮัว “อาหลี่ชอบลุง”