ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ 1584 เฉียนทุ่มเทเกินไปแล้ว
เสียงอึกทึกครึกโครมของการปะทะดังสนั่นไปทั่ว สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้ถูกโจมตีจนล้มลงไปกับพื้น
คนผู้นี้จ้องมองมู่เฉียนซีด้วยสีหน้าที่ตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง เขากรีดร้องอยู่ภายในใจด้วยความหวาดกลัว!
“อู๋ตี้ เสี่ยวหง! จัดการ!”
เสียงคำรามแผ่ซ่านออกไปทั่วทุกสารทิศ
ความน่าเกรงขามของอู๋ตี้ซึ่งเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด ทำให้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่ระดับต่ำกว่าระดับเจ็ดหวาดกลัวจนตัวสั่นงันงก ถึงแม้จะเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดด้วยกัน ทว่าก็ยังเกรงขามในกำลังของอู๋ตี้อยู่ดี
เมื่อพบว่ามู่เฉียนซีจากไปอย่างน่าตกใจ ผู้ที่คิดจะเอ่ยปากอยู่เมื่อครู่ก็ต้องเก็บวาจาเหล่านั้นกลับไปในทันที
ในตอนนี้เอง สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกตัวหนึ่งก็พุ่งปรี่เข้าหามู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีหัวเราะแล้วกล่าว “มาได้เวลาพอดี!”
กระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณกวัดแกว่งไปกลางอากาศ ทันใดนั้นแสงอาทิตย์อันแรงกล้าก็สว่างวาบขึ้นทั่วทิศ
“บัวแดงพิฆาต!”
ปัง!
หากไม่ใช่ผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นปราชญ์แห่งภูตก็ไม่มีทางต้านทานสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกได้
ทว่าสิ่งที่ผู้คนได้ประจักษ์แก่ตาตัวเองคือ แม่นางน้อยที่เป็นเพียงผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นปราชญ์แห่งภูตระดับสามตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ได้ใช้กระบี่ต่อสู้กับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกจนมันล่าถอยไปอย่างง่ายดาย
มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ได้เห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า แล้วแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง!
“นี่นางเป็นคนวิปริตจากสำนักใดกันแน่!”
“นางยังมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์อยู่สองตัวอีกด้วย เห็นทีครั้งนี้พวกเราคงจะต้านทานไว้ได้ ให้คนในเมืองแยกย้ายกันอพยพออกจากที่บริเวณนี้ได้แล้ว”
เมื่อสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกถูกโจมตีจนต้องถอยกรูดไปไกล มันก็รู้สึกไม่ยินยอมเป็นอย่างยิ่ง มันจึงปรี่เข้าหามู่เฉียนซีอีกครา
แสงอาทิตย์ส่องแสงแรงกล้ามากยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ มู่เฉียนซีฟาดกระบี่ลงไปอย่างไร้ความปราณี!
“เพลิงสังหารซิวหลัว!”
ครานี้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกตัวนั้นก็กลายเป็นร่างไร้วิญญาณไปในทันที!
มู่เฉียนซีพุ่งตัวเข้าไปท่ามกลางฝูงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหก หากจะจัดการกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด มันก็ค่อนข้างจะวุ่นวายไปสักหน่อย ทว่าหากเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกแล้วนั้น…
ในยามที่บรรดาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นยังไม่ทันจะตั้งสติได้ทัน นางก็ลงมือจัดการพวกมันแล้วด้วยความรวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง
“ทักษะโยวจั๋ว!”
เมื่อทักษะโยวจั๋วได้ปรากฏ มันก็พุ่งเข้าปะทะกับบรรดาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จากเบื้องบนในทันที
ปัง! สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกตัวนั้นก็ได้ลงไปนอนชักเกร็งกับพื้น
พวกเขากล่าวด้วยความตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง “จัดการได้ง่ายดายถึงเพียงนี้เชียวหรือ!”
“หนึ่งกระบวนท่า!”
โครม!
มู่เฉียนซีจัดการสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นติดกันอยู่หลายตัว “ความเร็วของนางเร็วกว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์พวกนั้นเสียอีก นะ…นี่นางยังเป็นคนอยู่หรือไม่?”
“นางคงเป็นสัตว์เทพจำแลงกายมาเป็นแน่!”
“……”
เมื่อมู่เฉียนซีได้บุกเข้าไปท่ามกลางฝูงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นแล้ว นางก็ได้ใช้ทั้งกระบี่ ทักษะ และกระบวนท่าไปด้วยความชำนาญและพริ้วไหวเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะยืนหยัดต่อสู้มานานเพียงใด ก็ดูเหมือนนางจะยังสามารถต่อสู้ได้อีกเรื่อย ๆ
คนอื่น ๆ แทบจะต้านทานกันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ผู้คนภายในเมืองก็ได้แยกย้ายอพยพออกจากสถานที่แห่งนี้ไปจนเกือบหมดแล้ว
“แม่นาง! พวกเราถอนกำลังได้แล้ว!”
“พวกเรารีบไปกันเถอะ! ดูท่าแล้วสัตว์วิญญาณอีกฝูงหนึ่งคงกำลังจะตามมาในอีกไม่ช้า หากพวกเรายังชักช้าอยู่ละก็ เห็นทีคนที่โชคร้ายคงเป็นพวกเราเอง”
ทั้งอู๋ตี้ เสี่ยวหงและนางล้วนยังสังหารไม่หนำใจ มู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “พวกเจ้าจงกลับไปก่อน เดี๋ยวข้าจะคอยระวังหลังให้เอง!”
“จะทำเช่นนั้นได้อย่างไร? เจ้าได้ช่วยเรามามากแล้ว จะให้เจ้าทำเช่นนั้นไม่ได้เป็นอันขาด!”
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าไม่มีทางเป็นอะไรง่าย ๆ หรอก! พวกเจ้ารีบถอยกลับไปก่อนเถอะ!”
เมื่อมู่เฉียนซียืนกรานเป็นมั่นเหมาะเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่มีทางเลือก และทำได้เพียงถอยกลับออกไปก่อนก็เท่านั้น!
เมื่อปราศจากผู้ช่วยแล้ว ความกดดันก็เพิ่มพูนขึ้นในชั่วพริบตา!
มู่เฉียนซีได้กินยาฟื้นฟูพลังวิญญาณและพละกำลังเข้าไปแล้ว นางก็ได้เข้าห้ำหั่นกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นต่อ!
ทันใดนั้น สัตว์วิญญาณก็บุกเข้ามาเป็นฝูงใหญ่ดำทมิฬ
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
มู่เฉียนซีปาเข็มยาออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อเป็นตัวช่วยในการสู้รบของนาง
มีสัตว์วิญญาณจำนวนมากที่มีผิวหนังและขนที่แข็ง ทำให้เข็มยาของมู่เฉียนซีไม่อาจเจาะผ่านเข้าไปได้
“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”
โครม!
ท่ามกลางฝูงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่กรูกันเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน มู่เฉียนซีก็ได้เข้าห้ำหั่นกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นอย่างบ้าคลั่ง อู๋ตี้และเสี่ยวหงเองก็ไม่ต่างกัน!
พวกมันทั้งสองได้ทุ่มกำลังจนสุดตัวแล้ว เมื่อกัดฟันอดทนจนถึงท้ายที่สุดแล้ว พวกมันจึงจะยอมหยุดลง
ท้ายที่สุดผู้ที่ยอมแพ้ก็คืออู๋ตี้ “ช่างเถอะ! ครานี้ข้าสู้หมูจอมเกียจคร้านอย่างพวกเจ้าไม่ได้!”
เสี่ยวหงที่ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่ามันจะบรรลุระดับขั้นให้ได้ ก็ถูกอู๋ตี้พูดจายั่วโทสะเข้าเสียก่อน
สุดท้ายแล้วเสี่ยวหงก็ได้กลับสู่มิติพันธสัญญา ส่วนมู่เฉียนซีก็ไม่ทราบว่าตนเองได้สังหารสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ไปกี่ตัวแล้ว เมื่อนางรู้สึกอ่อนล้าจนแทบจะยืนต่อไปไม่ไหว ร่างสีเขียวร่างหนึ่งก็ได้เข้ามาประคองตัวนางไว้
ปัง!
สัตว์วิญญาณที่กำลังจะเข้าประชิดตัวมู่เฉียนซี ก็ถูกชิงอิ่งจัดการจนสิ้นซากไปอย่างรวดเร็ว ชิงอิ่งเอ่ยถาม “เฉียน! เราไปจากที่นี่ได้หรือยัง?”
มู่เฉียนซีกล่าว “อื้ม! ไปจากที่นี่ก่อน! เมื่อได้พักผ่อนฟื้นฟูร่างกายแล้วค่อยกลับมาอีกครา!”
สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทยอยออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ ทว่าความเร็วของพวกมันก็ไม่อาจสู้ชิงอิ่งได้
เมืองทั้งเมืองกลายเป็นเมืองร้าง จุดหมายปลายทางของพวกเขาในตอนนี้ก็คือ เมืองที่มีขนาดใหญ่เมืองหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากเมืองนี้มากนัก
บนกำแพงเมืองยังมีผู้คนที่ต่อสู้อยู่ เมื่อพบว่ามีคนกำลังเดินมา พวกเขาก็ตกตะลึงไปไม่น้อย!
“ยังมีคนเดินมาทางนี้อยู่จริง ๆ ด้วย!”
“เด็กผู้หญิงคนนั้นนี่นา นางยังปลอดภัยดี ดีจริงเชียว!”
“บุรุษอาภรณ์เขียวคนนั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ!”
ชิงอิ่งนำพามู่เฉียนซีออกมาจากฝูงสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ราวกับว่ารอบกายไร้ซึ่งสิ่งใด ๆ ก็มิปาน เมื่อประตูเมืองเปิดออก ชิงอิ่งก็เดินเข้าไปแล้วหาโรงเตี๊ยมให้มู่เฉียนซีได้พักผ่อน
ผู้มากความสามารถของเมืองนี้มีจำนวนไม่น้อย คงจะสามารถต้านทานได้!
ครั้นมู่เฉียนซีฟื้นตื่นขึ้น นางก็พบว่ามีคนมาไหว้วานให้พวกนางไปช่วยปราบสัตว์วิญญาณที่เข้ามาล้อมเมืองไว้ เมื่อมู่เฉียนซีได้ยินว่าสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นมีจำนวนมากกว่าและแข็งแกร่งกว่า นางก็ไม่คิดลังเลที่จะตอบตกลง!
กองกำลังให้ความช่วยเหลือก็ได้รุดไปยังเมืองเยว่ในกลางดึกอย่างรวดเร็ว เมื่อเดินทางไปถึงก็พบว่าภายในเมืองเยว่มีสัตว์ร้ายแผดเสียงคำรามอยู่ทั่วทุกพื้นที่
มีคนจำนวนไม่น้อยที่หลบอยู่ในเรือน บ้างก็หลบอยู่ในถ้ำ
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฆ่ามัน!”
“อู๋ตี้! เสี่ยวหง!”
จากนั้นการชำระสะสางภายในเมืองก็ได้เริ่มต้นขึ้นในทันที
โฮกก! สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกตัวหนึ่งได้พุ่งเข้าหามู่เฉียนซี ในขณะเดียวกันเปลวไฟสีแดงฉานก็ได้พุ่งเข้าหามันอย่างรวดเร็ว
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเป็นอย่างยิ่ง “เจ้าคิดว่ามีเจ้าที่สามารถเล่นกับไฟได้เพียงตัวเดียวอย่างนั้นหรือ? ข้าเองก็ทำได้เช่นกัน!”
“เพลิงสังหารซิวหลัว!”
เปลวไฟสีแดงฉานราวกับราชาปีศาจซิวหลัวได้พุ่งเข้าใส่มันด้วยความรวดเร็วและรุนแรง ซึ่งธาตุอัคคีเป็นสิ่งที่สัตว์วิญญาณหวาดกลัว
“มังกรเพลิงพิฆาต!”
“ทักษะโยวจั๋ว!”
ทุกที่ที่มู่เฉียนซีย่ำกรายไป ก็ย่อมมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ล้มตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และแน่นอนว่าอาวุธสังหารที่สำคัญก็ยังคงเป็นอู๋ตี้และเสี่ยวหง เมื่อพวกมันต้องมาเผชิญหน้ากับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ เนื่องด้วยความสามารถและความน่าเกรงขามที่แกร่งกล้า จึงทำให้ยามที่พวกมันเข้าห้ำหั่นกับศัตรู ดูมีความกล้าหาญและดุเดือดเป็นอย่างยิ่ง!
เสียงของการปะทะแว่วดังไปทั่ว ในยามราตรีที่ความมืดมิดได้เข้าครอบคลุมท้องนภาของเมืองเยว่ การต่อสู้อันแสนดุเดือดก็ได้ดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน
เมื่อผู้บำเพ็ญภูตในเมืองเยว่พบว่าจำนวนสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ได้ลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็กล่าวด้วยความตื่นเต้นเต็มประดาว่า “กองกำลังที่ไปเชิญมาในครานี้แกร่งกล้าเป็นอย่างยิ่ง! พวกเขาจะต้องช่วยพวกเราได้อย่างแน่นอน!”
“หญิงสาวอาภรณ์ม่วงผู้นั้นช่างน่าเกรงขามเกินไปแล้ว! นาง…นางเป็นคนของสำนักใดกันแน่! สุดยอดไปเลย!”
“……”
การต่อสู้ในราตรีนี้ ทำให้มู่เฉียนซีกลายเป็นที่ยกย่องเทิดทูนของคนเหล่านั้นไปโดยปริยาย
ครั้นแสงแห่งรุ่งอรุณเพิ่งสาดส่องท้องนภา ถึงแม้จะยังไม่ได้จัดการกับสัตว์วิญญาณได้ทั้งหมด ทว่าก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาแยกย้ายกันกลับไปได้อย่างไร้กังวลแล้ว
มู่เฉียนซีกล่าว “คุ้มกันพวกเขาให้ออกไปอย่างปลอดภัย! จงรีบหนีไปก่อนที่อีกฝ่ายจะบุกเข้ามาอีกครั้ง!”
“ได้!”
“พวกเราเองก็รีบไปกันเถอะ!”
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าจะคุ้มกันข้างหลังให้เอง!”
ถึงแม้การสู้รบอย่างต่อเนื่องเช่นนี้จะเป็นอะไรที่ลำบากยากยิ่ง ทว่านางก็ยังสามารถต่อสู้ต่อไปได้เรื่อย ๆ!
บรรดาคู่หูของนางก็คิดไม่ต่างจากนาง!
พวกเขาทราบดีว่ามู่เฉียนซีแข็งแกร่งมากเพียงใด จึงไม่คิดพูดจาให้มากความอีก!
“เช่นนั้นเจ้าก็จงระวังตัวด้วย! พวกข้าจะคุ้มกันพวกเขาไปยังที่ปลอดภัยก่อน”
มู่เฉียนซีได้เข้าไปนั่งพักบนซากกำแพงครู่หนึ่ง ชิงอิ่งที่ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหลังมู่เฉียนซีก็กล่าว “เฉียนทุ่มเทเกินไปแล้ว!”
มู่เฉียนซีกล่าว “แม้กระทั่งจอมเกียจคร้านอย่างเสี่ยวหงยังทุ่มเทถึงเพียงนั้นเลย ข้าที่เป็นผู้ตัดสินใจในครานี้จะปล่อยปละละเลยไปได้อย่างไร!”
สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เบื้องหน้าก็ได้แผดเสียงคำรามดังสนั่นขึ้นมาอีกครา มู่เฉียนซีกล่าว “มาแล้ว! พวกเราลุยกันเถอะ!”
.
.
Comments