มู่เฉียนซีกล่าว “ได้ เจ้าอยากทำลายก็ทำลายเสีย แต่ว่าต้องทำการแก้พิษเสียก่อนได้หรือไม่เล่า?”

มู่เฉียนซีหยิบเข็มยาขึ้นมาเข็มหนึ่ง แล้วทิ่มไปที่แขนของจวินโม่ซี

รอจนเมื่อยาออกฤทธิ์แล้ว ในที่สุดจวินโม่ซีก็ได้สติขึ้นมาเสียที

“สาวน้อย….”

มู่เฉียนซีกล่าว “ยัง ยังไม่ได้สติอีกเหรอ? ข้าให้เจ้าอีกเข็มเอาไหม?”

“ไม่….ข้าได้สติขึ้นมาแล้ว!”

“ช่างน่าขายหน้าเสียจริง ข้ากลับถูกลอบทำร้ายจากพิษในที่แห่งนี้” จวินโม่ซีกล่าว

“พิษในที่แห่งนี้ล้วนแต่คือพิษที่เป็นมรดกจากหม้อสามอสูร เจ้ามิได้ระวังแล้วต้องพิษของมันเข้าก็เป็นเรื่องปกติ โชคดีที่ข้ามาแล้ว มิเช่นนั้นแม้แต่โอกาสเก็บศพให้เจ้าก็เกรงว่ายังจะไม่มี”

“เจ้าลงมาได้อย่างไรกัน?” จวินโม่ซีถามขึ้น

“แน่นอนว่าข้าได้ทำแบบเดียวกันกับเจ้า เพียงแต่ว่ายาพิษที่ข้าใช้ไปนั้นมันโหดร้ายกว่าของเจ้า”

จวินโม่ซีกล่าว “ถ้าหากรู้แต่แรกว่าเจ้าเฒ่านั่นจะใช้ลูกเล่นเช่นนี้ ก่อนที่ข้าจะลงมาควรเอาพิษเล่นงานพวกมันให้ตายไปเสีย”

มู่เฉียนซีถามขึ้น “เมื่อครู่นี้เจ้าบอกกับข้าว่าอยากจะทำลายเขาวงกตใต้ดินที่ใช้สอบแห่งนี้หรือ? จะทำลายมันจริง ๆ หรือ?”

จวินโม่ซีกล่าว “วิธีที่ข้าจะทำลายมัน มันจะทำลายแผนการของเจ้า ดังนั้นแล้วไม่ทราบว่าเจ้ามีหนทางอื่นอีกหรือไม่?”

“ทำไมเล่า?” มู่เฉียนซีถามขึ้น

การที่จวินโม่ซีจะทำเช่นนี้มิใช่ว่าไม่มีเหตุผล

“เขาวงกตนี้ถูกสร้างขึ้นโดยลอกเลียนแบบจากเมืองหมื่นโอสถลึกลับของตระกูลจวินของข้า ของที่เป็นของตระกูลจวินของข้าได้ถูกผู้อื่นยึดเอาไป เช่นนี้นับว่าเป็นความอัปยศของพวกเราตระกูลจวิน ดังนั้นข้าจึงอยากที่จะทำลายมัน” ดวงตาสีดำสนิทคู่นั้นมีไฟลุกโชนขึ้นมา

“ถ้าหากว่ามันมีผลกระทบต่อแผนการของเจ้าล่ะก็ เช่นนั้นไม่ทำอะไรเป็นการบุ่มบ่ามเสียจะดีกว่า ข้าสามารถอดกลั้นไปได้ช่วงหนึ่ง” จวินโม่ซีกล่าว

มู่เฉียนซีกล่าว “อดกลั้นเอาไว้ก็ทุกข์ใจมิใช่หรือไง? ในเมื่อเจ้าเฒ่านั่นให้พวกเราเข้ามา เช่นนั้นก็ถือโอกาสทำลายมันเสีย”

“เจ้ามีวิธีการใด?” จวินโม่ซีถามขึ้น

“ถ้าหากว่าไม่มีคุกใต้ดินแห่งนี้อยู่ จะทำลายมันโดยไม่ใช้กำลังป่าเถื่อนข้าว่าคงมิได้ แต่ในเมื่อมีสถานที่อย่างนี้อยู่ เช่นนั้นมันก็ง่ายยิ่งนัก แต่ว่าตอนนี้ควรที่จะเปิดประตูคุกออกก่อนถึงจะได้”

จวินโม่ซีกล่าว “เรื่องนั้นให้ข้าจัดการก็ได้แล้ว ติดกับไปแล้วหนึ่งครั้ง ข้าจวินโม่ซีไม่ติดกับเป็นครั้งที่สองเป็นแน่”

แกรก แกรก! จวินโม่ซีได้เปิดประตูบานใหญ่ที่จะใช้ออกจากคุกใต้ดินแห่งนี้

“เราสามารถออกไปได้จากตรงนี้”

มู่เฉียนซียิ้ม “เจ้าเฒ่าหมอเทวดาเตรียมพิษไว้ต้อนรับพวกเรามากมายเช่นนี้ ต่อจากนี้ก็เป็นเวลาแสดงมารยาทตอบกลับด้วยน้ำใจของพวกเราแล้ว”

นางได้นำเอาหม้อยาออกมา และได้เริ่มปรุงยาในทันที มันซับซ้อนเสียจนทำให้จวินโม่ซีมองดูแล้วมึนงง

เขาคิดว่าแม้มีพรสวรรค์ขั้นสูงแต่เขาก็ยังเคยเรียนเรื่องการปรุงยาน้ำกับแม่สาวน้อยผู้นี้มาก่อน แต่ทักษะเฉพาะตัวเช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะเลียนแบบอย่างไรก็ทำไม่ได้

ทันทีที่มู่เฉียนซีสะบัดมือ ยาที่นางปรุงออกมาก็ได้กระจายไปอยู่ทั่วทุกจุดของคุกแห่งนี้

ซ่า! ซ่า……. บนเพดานได้เริ่มถูกกัดกร่อนจนปรากฏรูขึ้นจำนวนมาก

ยาที่นางทำขึ้นมาได้ไปผสมตัวเข้ากับพิษที่อยู่ในที่แห่งนั้นจึงก่อให้เกิดหมอกควันสีเขียวบาง ๆ ขึ้น

มู่เฉียนซีได้โยนขวดยาขวดหนึ่งออกไป นางกล่าว “หลังจากนี้ทั้งเขาวงกตจะเต็มไปด้วยอากาศพิษชนิดนี้ ถึงต่อให้เป็นไอ้เฒ่าหมอเทวดาก็ยากที่จะแก้มันได้ ในเวลาเพียงไม่กี่เดือนที่แห่งนี้จะถูกพิษกัดกร่อนจนผุพังอย่างสมบูรณ์ สิ่งที่น่าเสียดายสิ่งเดียวก็คือมันมิได้ถูกทำลายลงภายในเวลาชั่วพริบตา”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เช่นนี้สิดีกว่า!” จวินโม่ซีหัวเราะแล้วกล่าว

“ข้ารอเวลาที่จะเห็นเจ้านั่นอับจนสิ้นปัญญาแล้วโกรธจนเป็นบ้า”

มู่เฉียนซีกล่าว “พวกเรารีบไปเร็ว!”

พิษยังมิได้แพร่กระจายออกมาอย่างเต็มที่ มู่เฉียนซีและจวินโม่ซีที่แข็งแกร่งทั้งสองได้ร่วมมือกันและพุ่งออกไปด้วยความเร็วที่ไวที่สุด

ผู้ดูแลใหญ่กล่าวว่า “ท่านผู้เฒ่า พวกเขาสองคนออกมาแล้ว”

ผู้เฒ่าหมอเทวดาจอมเสแสร้งมองไปที่มู่เฉียนซีและจวินโม่ซีแล้วพยักหน้าด้วยความพอใจแล้วกล่าว “ดีมาก ไม่เลวเลย ใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งวันก็สามารถออกมาได้แล้ว มันช่างเหนือความคาดหมายของข้าเสียจริง”

หลังจากที่รอไปอีกหนึ่งชั่วยามก็มีคนพุ่งออกมาอีกคนหนึ่ง

“พรวด!” แต่ทว่าเขากลับกระอักเลือดแล้วล้มลงบนพื้น ทั้งใบหน้าของเขาล้วนแต่เป็นสีเขียวอมม่วง

หัวหน้าซือคงตะลึงงัน “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงต้องพิษเข้าไปได้?”

ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าว “น่าจะเข้าไปในคุกใต้ดินแล้วโดนพิษมา นำตัวไปรักษา! เข้าไปในคุกใต้ดินแล้วยังสามารถมีชีวิตรอดออกมาได้อีกทั้งยังสอบผ่านด่าน เยี่ยมมาก!”

แต่เมื่อมีผู้ต้องพิษเข้าผู้หนึ่งแล้ว ก็ยังมีผู้ต้องพิษผู้อื่นทยอยกันออกมา นี่มันแปลกเสียแล้ว

อีกทั้งพิษที่โดนกันมานั้นก็หนักขึ้นเรื่อย ๆ สีหน้าของผู้เฒ่าหมอเทวดาเองก็ไร้ซึ่งรอยยิ้มเสียแล้ว

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“เขาวงกต…..ในเขาวงกตล้วนแต่เต็มไปด้วยหมอกพิษสีเขียว ในหมอกนั่นมีพิษร้ายแรง พวกเรา…..พวกเราไม่อาจที่จะต้านทานมันได้เลย”

ในตอนนี้ผู้เฒ่าหมอเทวดาถึงได้รู้ว่า ที่พวกเข้าต้องพิษเข้านั้นมิใช่เพราะว่าถูกลงโทษโดยการโยนลงไปที่คุกใต้ดิน

แต่คือพิษที่อยู่ในเขาวงกต ในนั้นกลับมีพิษร้ายแรงเช่นนี้

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? มันเป็นปัญหาที่เกิดจากจุดใดกัน? หรือเป็นเพราะว่าเขาได้เพิ่มคุกใต้ดินเข้าไปอีกแห่งหนึ่งถึงได้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น?

“ลูกชัวยังอยู่ด้านใน ท่านผู้เฒ่า…..” ในตอนนี้หัวหน้าซือคงเองก็ใจร้อนเหมือนดั่งไฟเผา

ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าว “ส่งคนไปรักษาพวกเขา แล้วก็พวกเจ้าตามข้าเข้าไปในนั้น ดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่ด้านในกันแน่”

ทุกคนล้วนแต่เป็นนักปรุงยา ทันทีที่ได้เข้าไปแล้วเห็นหมอกพิษสีเขียวนั้นสีหน้าของพวกเขาก็หม่นคล้ำลงทันที สถานที่สอบอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาชาวหมอเทวดากลับเกิดพิษร้ายแรงขึ้นเช่นนี้

จวินโม่ซีมองดูพวกเขาเดินเข้าไป ดวงตาลูกสีดำสนิทนั้นเย็นยะเยือกขึ้นเรื่อย ๆ ของของพวกเขาตระกูลจวินมันลักขโมยกันได้ง่ายเช่นนั้นเลยหรือ?

จวินโม่ซีกล่าวขึ้น “ซือคงชัว จะมีปัญหาไหม?”

ผู้ที่รู้ว่าพวกนางลงไปในคุกใต้ดินนั้นมีเพียงแค่ซือคงชัวกับศิษย์พี่หลิวสองคนเท่านั้น ถ้าหากว่าสองคนนั้นถูกเจ้าเฒ่านั่นหาตัวจนเจอ และรู้ว่าพวกนางได้ลงไปในคุกใต้ดิน เกรงว่าเจ้าเฒ่านั่นจะสงสัยพวกนาง

มู่เฉียนซีกล่าว “พิษที่ข้าได้ใช้กับพวกเขาไปเป็นการลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น แต่ทว่าในตอนที่พวกเขาอยู่ในสภาพที่ไม่สามารถขยับตัวได้นั้นก็นับได้ว่าอยู่ในจุดที่มีควันพิษหนาแน่นอย่างที่สุด ถึงต่อให้รอดตายมาได้ แต่ก็คงจะไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้แม้แต่ประโยคเดียว”

“เช่นนั้นข้าก็สบายใจแล้ว!”

ตอนนี้ที่ด้านในเขาวงกต หัวหน้าซือคงกล่าว “พิษนี้ช่างน่ากลัวเสียจริง ท่านผู้เฒ่ามียาแก้พิษหรือไม่?”

“นี่เป็นยาแก้พิษ กินไปก่อน!”

ยาแก้พิษนั้นมีผลเพียงเล็กน้อย ยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิกลุ่มหนึ่งเข้าไปในนั้นอย่างยากลำบากมากขึ้นทุกที

พวกเขาได้เริ่มทำการช่วยเหลือผู้อื่นอย่างเต็มที่ และช่วยคนออกไปได้ทีละคน ๆ แต่ทว่าหัวหน้าซือคงกลับหาบุตรของตนเองไม่พบ

เขาใช้กำลังไปอย่างมากมายจึงหาตัวซือคงชัวพบ แต่ทว่าซือคงชัวในตอนนี้ตกอยู่ในอาการหลับใหล นั่นต้องขอบคุณยาแก้พิษที่บิดาเขามอบให้ มันได้รักษาชีวิตของเขาเอาไว้

แต่ศิษย์พี่หลิวมิได้โชคดีเช่นนั้น เขาได้สิ้นลมหายใจไปตั้งแต่แรกแล้ว

ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าว “พวกเจ้ารีบออกไปเร็ว ข้าจะคิดหาวิธีจัดการ!”

“ขอรับ!”

เขาวงกตนี้กำลังจะกลายเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเขา แต่นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะกลายเป็นเช่นนี้ไปในการเปิดใช้งานครั้งแรก

ด้วยประการเช่นนี้เขาจึงคาดว่าน่าจะเกิดเหตุขึ้นที่คุกใต้ดิน และพิษได้กัดกร่อนพื้นผิว จากนั้นจึงกลายเป็นอากาศที่เป็นพิษจนก่อให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นในที่สุด

จะต้องหาหนทางกำจัดพิษนี้ มิเช่นนั้นแล้วทั้งเขาวงกตก็คงจะสูญสิ้น เพื่อเขาวงกตแห่งนี้ เขาเองได้สิ้นเปลืองแรงกายแรงใจไปไม่น้อยเลย!

ผู้เฒ่าหมอเทวดาได้นำหม้อสามอสูรออกมาเตรียมที่จะปรุงยา!