ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ 1696 บทเรียนยังไม่เพียงพอ
มู่เฉียนซีตอบกลับไปว่า “ใช่แล้ว!”
“ยกเลิกผูกพันธสัญญากับมัน แล้วมอบมันให้ข้า เจ้าจะว่าอย่างไร?”
แววตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างของเสี่ยวโม่โม่ ซึ่งมันเป็นแววตาที่ดูถูกดูแคลนราวกับว่าเสี่ยวโม่โม่เป็นเพียงนกน้อยที่เลี้ยงเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น
เสี่ยวโม่โม่ร่อนลงมาอยู่บนไหล่ของมู่เฉียนซี แล้วกล่าวว่า “ไม่เอา!”
คนอื่นต่างก็จ้องมองไปที่หนุ่มหล่อที่สวมชุดคลุมสีทองผู้นั้นอย่างประหลาดใจเล็กน้อย
“นั่นคือองค์ชายแปด!”
“ไม่คาดคิดเลยว่าองค์ชายแปดจะมาเข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วย”
“ไม่ใช่ว่าองค์ชายแปดผูกพันธสัญญากับอัจฉริยะจากเผ่าหงส์น้ำแข็งแล้วเช่นนั้นหรือ? เหตุใดถึงต้องการเจ้าตัวน้อยนี่อีก”
“ได้ยินมาว่าองค์ชายแปดมีความสามารถที่แข็งแกร่งมาก ทั้งยังมีพลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งอีกด้วย ฉะนั้นการจะผูกพันธสัญญากับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ถึงสองตัวก็ไม่ใช่ปัญหาเลย”
แม้ว่ามู่เฉียนซีจะมีท่านเหมยเป็นฉากหลัง แต่ทว่าองค์ชายแปดเป็นถึงโอรสของท่านเทพราชา ฉะนั้นท่านเหมยไม่อาจทำให้องค์ชายแปดต้องขุ่นเคืองใจเพื่อมู่เฉียนซีได้หรอก
มู่เฉียนซีตอบกลับไปว่า “นั่นมันเป็นไปไม่ได้หรอก”
องค์ชายแปดกล่าวว่า “โอ้! หากเจ้าไม่อาจทำใจปล่อยเจ้าตัวน้อยนี้ไปได้! เช่นนั้นเอาอย่างนี้ดีหรือไม่? เจ้าแต่งงานไปเป็นสนมของข้า เช่นนั้นข้าจะไม่ให้เจ้ายกเลิกพันธสัญญาก็ได้”
ผู้คนต่างก็แอบพูดพึมพำกับตนเองว่า องค์ชายแปดผู้นี้ช่างคิดเสียจริง ๆ เลย! เขาต้องการที่จะรวบอัจฉริยะทั้งสองนี้ไปในคราวเดียวเลยอย่างนั้นสินะ
แสงเย็นยะเยือกสว่างวาบขึ้นมาในดวงตาของมู่เฉียนซี “ใครทำให้เจ้ามั่นใจจนพูดคำเช่นนี้ออกมาได้กัน!”
มู่เฉียนซีพุ่งไปบนเวทีการแข่งขัน “เจ้ากวนอารมณ์ข้าถึงเพียงนี้ มีความสามารถก็ลงมารับการโจมตีของข้าเถอะมา!”
มองดูเสี่ยวโม่โม่ต่อสู้ มู่เฉียนซีเองก็มีความรู้สึกคันไม้คันมือขึ้นมาเล็กน้อยแล้วเช่นกัน
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! คนงามนี่ช่างเด็ดถึงใจเสียจริง ๆ!”
องค์ชายแปดเหาะลงมาจากที่นั่งฝั่งผู้ชม จากนั้นก็มายืนอยู่เบื้องหน้าของมู่เฉียนซี
“หากว่าข้าสามารถเอาชนะเจ้าได้ เจ้าจะยอมรับข้อเรียกร้องของข้าหรือไม่?”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เจ้าเอาชนะข้าไม่ได้หรอก อย่าพูดจาไร้สาระมากนักเลย”
กระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณถูกวาดผ่านไป ทันทีที่กระบี่ของมู่เฉียนซีกวาดผ่านไป นางก็กล่าวออกมาว่า “บัวแดงพิฆาต!”
กลิ่นอายขององค์ชายแปดเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แสงสีทองสว่างวาบขึ้นเพื่อหลบหลีกการโจมตีของมู่เฉียนซี
“เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ยอมแพ้ไปเสียเถอะ!”
“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์”
ความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามคือผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นปราชญ์แห่งภูตระดับสี่ ควรจะกล่าวได้ว่าในดินแดนหงส์นี้หากจะต่อต้านผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นปราชญ์แห่งภูตระดับสี่ได้นั้น คาดว่าจะต้องมีความสามารถที่แข็งแกร่งมากกว่าถึงจะได้
แต่มู่เฉียนซีเป็นเพียงผู้บำเพ็ญภูตพลังขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตระดับสี่คนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งองค์ชายแปดต้องดูมันออกอยู่แล้ว และตัวนางเองก็มีความแข็งแกร่งเพียงเท่านั้นจริง ๆ
ถึงแม้ว่านางจะมีความสามารถในการต่อสู้ที่ก้าวกระโดด แต่ก็ไม่อาจที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้อย่างแน่นอน
ตูม โครม!
ความสามารถขององค์ชายแปดแข็งแกร่งมาก ผู้ชมต่างพากันส่ายศีรษะ
“มู่เฉียนซีเอาชนะไม่ได้หรอก!”
“นางหุนหันพลันแล่นเกินไปแล้ว เพียงแค่พูดไม่ถูกคอก็ไปท้าทายองค์ชายแปดเสียแล้ว เดี๋ยวตอนที่พ่ายแพ้ให้กับองค์ชายแปดก็คงจะก่อความวุ่นวายเป็นแน่ ยังไม่รู้เลยว่ามันจะยุติลงอย่างไร”
“ทักษะโยวจั๋ว!”
“ทักษะซิวหลัว!”
ร่างของมู่เฉียนซีสว่างวาบ จากนั้นนางก็กระโดดขึ้นไปบนอากาศ และทักษะทั้งสองก็กระแทกเข้าไปอย่างต่อเนื่อง
องค์ชายแปดกล่าวว่า “ทักษะนี้ช่างน่าสนใจมากจริง ๆ!”
“แต่ทว่า มันยังไม่เพียงพอหรอก!”
เขากำหมัดด้วยมือทั้งสองข้าง และหมัดทั้งสองของเขาก็พุ่งโจมตีออกไปราวกับสายฟ้าฟาดอย่างไรอย่างนั้น
การโจมตีนั้นพุ่งฝ่าขึ้นไปบนอากาศ และมู่เฉียนซีก็คงไม่อาจที่จะหลีกหนีได้ทันแล้ว
องค์ชายแปดกล่าวอย่างทอดถอนใจว่า “การทำร้ายเจ้า ไม่ใช่ความปรารถนาของข้าเลยจริง ๆ!”
ตูม!
ทันทีที่หมัดนี้พุ่งเข้าใส่ร่างของมู่เฉียนซี มันเพียงแค่ทำให้มู่เฉียนซีได้รับบาดเจ็บที่ผิวหนังเล็กน้อยเท่านั้น
องค์ชายแปดกล่าวว่า “ความแข็งแกร่งของร่างกายไม่เลวเลย! ผ่านเคล็ดลับการฝึกฝนร่างกายมาโดยเฉพาะ ไม่คาดคิดมาก่อนเลยจริง ๆ!”
“เพียงแต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เจ้าก็เอาชนะข้าไม่ได้หรอก!”
ในชั่วพริบตาที่เห็นแสงสว่างวาบผ่าน ร่างสีม่วงและทองทั้งสองวูบวาบตัดกันไปมาอยู่กลางอากาศ และเข้าโจมตีกันด้วยทักษะวิญญาณอย่างบ้าคลั่ง
องค์ชายแปดถูกมู่เฉียนซีบังคับให้เปิดเผยไพ่ตายครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงจะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เขาก็ยังคงได้เปรียบอยู่เสมอ
ปัง!
ในที่สุดร่างของทั้งสองก็แยกออกจากกัน และองค์ชายแปดก็ค่อย ๆ บีบบังคับไปทีละก้าว
“ควรจะจบลงได้แล้ว!”
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “จะจบแล้วอย่างนั้นหรือ? นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้นต่างหาก!”
“เสี่ยวโม่โม่ อู๋ตี้ โจมตี!”
สู้เพียงคนเดียวไม่อาจเอาชนะผู้ชายคนนี้ได้ แล้วหากสู้ด้วยกันเป็นกลุ่มจะไม่ได้อย่างนั้นหรือ?
เสี่ยวโม่โม่ขบฟันแน่นแล้วกระโจนขึ้นไป เจ้าคนเลวคนนี้ สมควรโดนทุบแล้ว!
“เจ้านี่หน้าใหญ่เสียจริง กล้าพูดคำเหล่านี้ออกมาได้ ข้าท่านอู๋ตี้ทวดของเจ้าจะทุบเจ้าให้ตายเลย”
ครืนน!
ร่างกายของอู๋ตี้เปลี่ยนเป็นใหญ่ขึ้นมาทันที จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่องค์ชายแปด
สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดสองตัว!
“แท้จริงแล้วมู่เฉียนซีก็มีความสามารถในการผูกพันธสัญญากับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ถึงสองตัวเหมือนกันหรือ?”
“น่าแปลก นั่นคือสัตว์ศักดิ์สิทธิ์อะไรอย่างนั้นหรือ? ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพวกเราจะไม่รู้จัก”
“เดี๋ยวรอไปตรวจสอบจากบันทึกหมื่นอสูรดู”
“ไม่ต้องตรวจสอบแล้ว อย่างไรก็หาไม่เจอหรอก! ไม่มีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ชนิดนี้ น่าจะเป็นการกลายพันธุ์มาเสียมากกว่า”
มีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แมวขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้า ส่วนด้านหลังก็ถูกล้อมรอบไปด้วยเปลวเพลิงของเพลิงหงส์อมตะ ทั้งในตอนนี้สัตว์พันธสัญญาของตนเองก็ไม่อยู่ องค์ชายแปดตกอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ที่ยากลำบากเสียแล้ว
องค์ชายแปดกล่าวว่า “มู่เฉียนซี เจ้าเอาชนะข้าได้เช่นนี้ ก็ไม่ได้ชนะอย่างสมศักดิ์ศรีหรอกนะ!”
มู่เฉียนซีตอบกลับมาว่า “ความแข็งแกร่งของเจ้าสูงกว่าข้ามากมายนัก เช่นนั้นหากเอาชนะข้าได้ก็ไม่สมศักดิ์ศรีเช่นเดียวกัน มิใช่อย่างนั้นหรือ?”
“นอกจากนี้ เดิมทีแล้วข้าก็ไม่ได้คิดที่จะคว้าชัยชนะมาอย่างสมศักดิ์ศรีอยู่แล้ว เพียงแค่ข้าอยากที่จะสั่งสอนเจ้าเท่านั้นเอง!”
ทันใดนั้น ร่างของมู่เฉียนซี ก็หายวับไป
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
เข็มยานับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามา ในเวลานี้องค์ชายแปดถูกล้อมไปด้วยข้าศึกในทุกด้านเสียแล้ว
หากต่อสู้กันต่อไป เขาจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!
เพื่อที่จะไม่ให้พ่ายแพ้อย่างน่าขายหน้าจนเกินไป ดังนั้นองค์ชายแปดจะต้องออกไปจากสนามประลองฝีมือนี้โดยเร็ว
เขากล่าวว่า “ข้ายอมแพ้ ข้ายอมแพ้แล้ว สมแล้วที่แม่นางมู่เป็นวีรสตรีในหมู่หญิงสาว!”
อู๋ตี้กล่าวขึ้นมาอย่างเสียดายเล็กน้อยว่า “เฮ้! ยังไม่ทันที่จะได้ต่อสู้กับข้าเลย”
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เสี่ยวโม่โม่คือสัตว์พันธสัญญาของข้า นอกเสียจากว่านางต้องการที่จะเปลี่ยนเจ้านาย ไม่ว่าผู้ใดก็อย่าได้คิดที่จะมาเป็นเจ้าของของนาง ไม่เช่นนั้นข้ามู่เฉียนซีจะไม่เกรงใจอย่างแน่นอน”
เสี่ยวโม่โม่กล่าวว่า “ข้าไม่มีทางที่จะเปลี่ยนเจ้านายอย่างแน่นอน ไม่เปลี่ยนตลอดไป”
องค์ชายแปดกล่าวว่า “ข้าเพียงแค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง แม่นางมู่ไม่จริงจังเกินไปหน่อยหรือ?”
งานประชุมใหญ่ในครั้งนี้ ในที่สุดก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว และผู้สนับสนุนยังมอบรางวัลใหญ่ให้กับเสี่ยวโม่โม่อีกด้วย หลังจากนั้นก็ปิดฉากลงอย่างสมบูรณ์
มู่เฉียนซียังคงอยู่ที่แคว้นจื่อเฟิ้งและยังไม่จากไป ในเวลานี้ทั่วทั้งร่างของจิ่วเยี่ยก็ได้แผ่ไอเย็นยะเยือกออกมา ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะว่าอยากที่จะไปฆ่าคนปิดปากนั่นเอง
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ข้าได้ให้บทเรียนแก่เขาไปแล้ว”
“ยังให้บทเรียนไม่พอ มันสมควรตายไปซะ!” ดวงตาเย็นยะเยือกสีฟ้าแผ่จิตสังหารออกมา
“ผู้ชายคนนั้นเป็นถึงลูกชายเทพราชา หากเขาตายอย่างแปลกประหลาดมันจะต้องดึงดูดความสนใจของเทพราชาอย่างแน่นอน ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในการค้นหาคัมภีร์หมื่นคำสาป อย่าทำให้มีปัญหาใหม่สอดแทรกเข้ามาเลย”
องค์ชายแปดผู้นั้นยังไม่รู้ว่าวันนี้เขาได้เฉียดตายไปอย่างน่าหวาดเสียวเพียงใด เนื่องจากมันมีความเป็นไปได้มากว่าจิ่วเยี่ยจะตอบกลับคำพูดที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างเต็มที่นั้นของเขาด้วยการฆ่าทิ้งอย่างไร้ความเมตตาในที่สาธารณะเป็นแน่
“องค์ชายแปด ท่านปล่อยมู่เฉียนซีไปเช่นนี้ มันไม่ง่ายเกินไปหน่อยหรือ! ทั้งที่วันนี้นางก็กล้าไม่เห็นแก่หน้าท่านถึงเพียงนี้” หญิงสาวในชุดสีม่วงคนหนึ่งกล่าวพร้อมกับอิงแอบไปบนร่างกายขององค์ชายแปด
“ข้าไม่อาจมีท่าทีที่ไม่งดงามเช่นนั้นได้ มันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่งและหงส์น้อยตัวหนึ่งเท่านั้น ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะเอามันมาไม่ได้หรอก”
“อันที่จริงแล้วองค์ชายแปดไปบอกท่านเหมยว่าต้องการ ด้วยสถานะของท่าน ท่านเหมยยังกล้าที่จะไม่ให้อีกเช่นนั้นหรือ?”
“ดอกเหมยที่เย็นยะเยือกช่อนั้น ความจริงแล้วไม่ไว้หน้าผู้ใดทั้งนั้น! หากเป็นคำพูดของท่านพ่อแล้วละก็ยังพอจะฟังบ้างบางส่วน แต่หากเป็นข้าละก็…”
“เช่นนั้นก็น่าเสียดายจริง ๆ!”
“ไม่มีอะไรต้องเสียดาย สิ่งของที่ข้าชอบ ยังจะสามารถหนีไปไหนได้อีกอย่างนั้นหรือ?” องค์ชายแปดกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เช่นนั้นก่อนอื่นจื่อเหยาขออวยพรให้องค์ชายแปดได้โอบอุ้มสาวงามกลับมาแล้วกัน” จื่อเหยากล่าวพร้อมรอยยิ้ม
Comments