รถโรลส์ รอยซ์ ที่ขับมาอย่างเร็วขับตรงไปทางสนามบิน เมื่อมาถึงแล้ว ลี่เฉินซีลงรถก่อนโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ

ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น เดินตรงไปข้างในด้วยก้าวใหญ่ ไม่หันมามองซูย้าวที่อยู่ข้างหลังเลย

จนกระทั่งเข้าไปในสนามบิน ถึงระเบียงทางเดินลานจอดเครื่องบินส่วนตัวแล้ว หวางอี้ที่ติดตามอยู่ข้างๆซูย้าวจึงอธิบายว่า"คุณผู้ชายจะไปหลิ่งโจว หากคุณผู้หญิงอยากไปยุโรป ก็ได้เหมือนกัน"

ซูย้าวพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่เดินตามรอยเท้าใหญ่ของชายหนุ่มข้างหน้า เดินตามไปตลอดทาง

ข้างๆลานจอดเครื่องบินส่วนตัว มีเครื่องบินส่วนตัวจอดอยู่หนึ่งลำ

เพราะหลิ่งโจวอยู่ระหว่างเมือง A กับเมือง B ระยะทางไม่ถือว่าไกล เฮลิคอปเตอร์สามารถเข้าถึงได้

เมื่อชายหนุ่มขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์แล้ว คาดเข็มขัดนิรภัย และซูย้าวก็ตามเขานั่งขึ้นไป ลี่เฉินซีเลิกคิ้วกวาดตามองดูเธอแวบหนึ่ง ดวงตาหม่นหมองเล็กน้อย แต่แค่ชั่วคราว ก็เบนสายตาไปข้างๆ

ซูย้าวก็ไม่สนใจเขาเหมือนกัน คาดเข็มขัดนิรภัย ใส่หูฟัง จากนั้นก็นั่งอยู่ข้างๆ เล่นโทรศัพท์มือถืออย่างเงียบๆ

เฮลิคอปเตอร์บินเร็วมาก ชั่วโมงบินไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็ถึงหลิ่งโจวแล้ว

ทางนี้มีคนมาคอยรับนานแล้ว ดังนั้นเมื่อทั้งสองออกมาจากสนามบิน ก็ขึ้นรถทันที เมื่อถึงโรงแรม เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว

ห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท ขนาดใหญ่หรูหรามาก แต่มีห้องนอนเพียงห้องเดียว ซูย้าวมองดูเตียงใหญ่ที่อยู่ด้านในจากที่ไกลๆ ดวงตาคู่สวยตกอยู่ในภวังค์ แต่เพียงชั่วครู่ก็หายวับไป เธอหันหลังหยิบชุดคลุมโรงแรม เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ

อาบน้ำอย่างง่ายๆ เมื่อออกมาอีกครั้ง ก็เห็นลี่เฉินซีอยู่ตรงบาร์เหล้าด้านในสุดของห้องรับแขก ร่างกายสูงยาวนั่งบนเก้าอี้บาร์ ถอดเสื้อสูทออกแล้ว เวลานี้ใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาว คลายคอเสื้อออกเล็กน้อย เผยให้เห็นลูกกระเดือกที่เย้ายวน และกระดูกไหปลาร้าที่ละเอียดอ่อน และแขนเรียวยาว ที่ถกแขนเสื้อขึ้นมา

รถโรลส์ รอยซ์ ที่ขับมาอย่างเร็วขับตรงไปทางสนามบิน เมื่อมาถึงแล้ว ลี่เฉินซีลงรถก่อนโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ

ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น เดินตรงไปข้างในด้วยก้าวใหญ่ ไม่หันมามองซูย้าวที่อยู่ข้างหลังเลย

จนกระทั่งเข้าไปในสนามบิน ถึงระเบียงทางเดินลานจอดเครื่องบินส่วนตัวแล้ว หวางอี้ที่ติดตามอยู่ข้างๆซูย้าวจึงอธิบายว่า"คุณผู้ชายจะไปหลิ่งโจว หากคุณผู้หญิงอยากไปยุโรป ก็ได้เหมือนกัน"

ซูย้าวพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่เดินตามรอยเท้าใหญ่ของชายหนุ่มข้างหน้า เดินตามไปตลอดทาง

ข้างๆลานจอดเครื่องบินส่วนตัว มีเครื่องบินส่วนตัวจอดอยู่หนึ่งลำ

เพราะหลิ่งโจวอยู่ระหว่างเมือง A กับเมือง B ระยะทางไม่ถือว่าไกล เฮลิคอปเตอร์สามารถเข้าถึงได้

เมื่อชายหนุ่มขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์แล้ว คาดเข็มขัดนิรภัย และซูย้าวก็ตามเขานั่งขึ้นไป ลี่เฉินซีเลิกคิ้วกวาดตามองดูเธอแวบหนึ่ง ดวงตาหม่นหมองเล็กน้อย แต่แค่ชั่วคราว ก็เบนสายตาไปข้างๆ

ซูย้าวก็ไม่สนใจเขาเหมือนกัน คาดเข็มขัดนิรภัย ใส่หูฟัง จากนั้นก็นั่งอยู่ข้างๆ เล่นโทรศัพท์มือถืออย่างเงียบๆ

เฮลิคอปเตอร์บินเร็วมาก ชั่วโมงบินไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็ถึงหลิ่งโจวแล้ว

ทางนี้มีคนมาคอยรับนานแล้ว ดังนั้นเมื่อทั้งสองออกมาจากสนามบิน ก็ขึ้นรถทันที เมื่อถึงโรงแรม เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว

ห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท ขนาดใหญ่หรูหรามาก แต่มีห้องนอนเพียงห้องเดียว ซูย้าวมองดูเตียงใหญ่ที่อยู่ด้านในจากที่ไกลๆ ดวงตาคู่สวยตกอยู่ในภวังค์ แต่เพียงชั่วครู่ก็หายวับไป เธอหันหลังหยิบชุดคลุมโรงแรม เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ

อาบน้ำอย่างง่ายๆ เมื่อออกมาอีกครั้ง ก็เห็นลี่เฉินซีอยู่ตรงบาร์เหล้าด้านในสุดของห้องรับแขก ร่างกายสูงยาวนั่งบนเก้าอี้บาร์ ถอดเสื้อสูทออกแล้ว เวลานี้ใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาว คลายคอเสื้อออกเล็กน้อย เผยให้เห็นลูกกระเดือกที่เย้ายวน และกระดูกไหปลาร้าที่ละเอียดอ่อน และแขนเรียวยาว ที่ถกแขนเสื้อขึ้นมา

ซูย้าวหยุดไปครู่หนึ่ง กวาดสายตามองลี่เฉินซีที่อยู่ข้างๆแวบหนึ่งด้วยสีหน้าเย็นชา "คุณลองเดาดูซิว่าต่อจากนั้นเป็นอย่างไร?"

ไม่ต้องให้ชายหนุ่มพูดอะไร เธอพูดเองเออเองต่อว่า"ครั้งนั้นเขาทำร้ายพ่อของเขาจนได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก และก็เข้าโรงพยาบาลด้วย ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่ถูกคนทั้งหมดรวมทั้งแม่ของเขาด่าว่า แม้แต่ยังมีคนส่งเขาเข้าไปในสถานพินิจด้วย"

"รอเมื่อพ่อหายป่วยแล้ว ก็ยิ่งเอาใหญ่ เขาทนไม่ไหวจริงๆ จึงพลั้งมือฆ่าพ่อของเขา ตอนนั้นแม่ของเขาก็ฆ่าตัวตายตามไปด้วย ละครโศกนาฏกรรมในโลกมนุษย์ ก็ได้แสดงขึ้นมาแบบนี้"

เมื่อซูย้าวพูดมาถึงตรงนี้ ก็ยกแก้วเหล้าขึ้น เงยหน้าดื่มจนหมดแก้ว

ความเผ็ดร้อนในปากผสมปนเปกับความสลับซับซ้อนในหัวใจ เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้น เอียงข้างมองดูชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ"นี่เป็นเรื่องของหลินเจว๋ แล้วมาพูดเรื่องของหลี่สวี่ตงกันต่อ"

"เขาเป็นเด็กกำพร้า มีเพียงน้องสาวแท้ๆหนึ่งคน ทั้งสองเติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ต่อมาถูกพ่อแม่บุญธรรมรับไปเลี้ยง ชีวิตใต้ชายคาคนอื่นสั้นๆไม่กี่ปี แม้ว่าจะลำบาก แต่ก็ยังถือว่ามีบ้านแล้ว แต่ว่ามีอยู่วันหนึ่งเขาเลิกเรียนกลับมา ปรากฏว่าเห็นพ่อบุญธรรมทำกับน้องสาวของเขา…….."

ซูย้าวไม่ได้พูดต่อ จงใจเว้นคำคลุมเครือเหล่านั้นไป จากนั้นยิ้มเบาๆ "คุณก็เป็นผู้ใหญ่เหมือนกัน น่าจะเข้าใจใช่ไหม?"

"หลังจากแม่บุญธรรมรู้เรื่องนี้แล้ว ยังโทษว่าเป็นความผิดของน้องสาวของเขา โยนความผิดทั้งหมดให้น้องสาวของเขา เด็กผู้หญิงอายุเพิ่งแค่สิบกว่าปีคนหนึ่ง ก็ฆ่าตัวตายไปเช่นนั้น และในคืนนั้น อาตงก็จุดไฟเผาพ่อแม่บุญธรรมตาย จากนั้นก็อุ้มร่างน้องสาว ไปสถานีตำรวจ"

ลี่เฉินซีฟังเธอพูดเรื่องเหล่านี้อย่างเงียบๆ ดวงตารูปหงส์ค่อยๆหม่นหมองลง หมุนแก้วเหล้าในมือ "คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่?"

รถโรลส์ รอยซ์ ที่ขับมาอย่างเร็วขับตรงไปทางสนามบิน เมื่อมาถึงแล้ว ลี่เฉินซีลงรถก่อนโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ

ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น เดินตรงไปข้างในด้วยก้าวใหญ่ ไม่หันมามองซูย้าวที่อยู่ข้างหลังเลย

จนกระทั่งเข้าไปในสนามบิน ถึงระเบียงทางเดินลานจอดเครื่องบินส่วนตัวแล้ว หวางอี้ที่ติดตามอยู่ข้างๆซูย้าวจึงอธิบายว่า"คุณผู้ชายจะไปหลิ่งโจว หากคุณผู้หญิงอยากไปยุโรป ก็ได้เหมือนกัน"

ซูย้าวพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วก็ไม่พูดอะไร เพียงแค่เดินตามรอยเท้าใหญ่ของชายหนุ่มข้างหน้า เดินตามไปตลอดทาง

ข้างๆลานจอดเครื่องบินส่วนตัว มีเครื่องบินส่วนตัวจอดอยู่หนึ่งลำ

เพราะหลิ่งโจวอยู่ระหว่างเมือง A กับเมือง B ระยะทางไม่ถือว่าไกล เฮลิคอปเตอร์สามารถเข้าถึงได้

เมื่อชายหนุ่มขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์แล้ว คาดเข็มขัดนิรภัย และซูย้าวก็ตามเขานั่งขึ้นไป ลี่เฉินซีเลิกคิ้วกวาดตามองดูเธอแวบหนึ่ง ดวงตาหม่นหมองเล็กน้อย แต่แค่ชั่วคราว ก็เบนสายตาไปข้างๆ

ซูย้าวก็ไม่สนใจเขาเหมือนกัน คาดเข็มขัดนิรภัย ใส่หูฟัง จากนั้นก็นั่งอยู่ข้างๆ เล่นโทรศัพท์มือถืออย่างเงียบๆ

เฮลิคอปเตอร์บินเร็วมาก ชั่วโมงบินไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็ถึงหลิ่งโจวแล้ว

ทางนี้มีคนมาคอยรับนานแล้ว ดังนั้นเมื่อทั้งสองออกมาจากสนามบิน ก็ขึ้นรถทันที เมื่อถึงโรงแรม เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว

ห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีท ขนาดใหญ่หรูหรามาก แต่มีห้องนอนเพียงห้องเดียว ซูย้าวมองดูเตียงใหญ่ที่อยู่ด้านในจากที่ไกลๆ ดวงตาคู่สวยตกอยู่ในภวังค์ แต่เพียงชั่วครู่ก็หายวับไป เธอหันหลังหยิบชุดคลุมโรงแรม เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ

อาบน้ำอย่างง่ายๆ เมื่อออกมาอีกครั้ง ก็เห็นลี่เฉินซีอยู่ตรงบาร์เหล้าด้านในสุดของห้องรับแขก ร่างกายสูงยาวนั่งบนเก้าอี้บาร์ ถอดเสื้อสูทออกแล้ว เวลานี้ใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาว คลายคอเสื้อออกเล็กน้อย เผยให้เห็นลูกกระเดือกที่เย้ายวน และกระดูกไหปลาร้าที่ละเอียดอ่อน และแขนเรียวยาว ที่ถกแขนเสื้อขึ้นมา